خسرو جعفرزاده متولد سال 1320 در همدان است. آشنايي او با موسيقي از 12سالگي با مشق ويلن در اصفهان آغاز شد و تا 19سالگي در ايران ادامه داشت. دوران زندگي دانشجويي او (ديپلم مهندسي معماري در سال 1347) و نخستين سال‌هاي فعاليت شغل مهندسي معماري او در دهه پنجاه شمسي در وين، به غور و تحقيق در فرهنگ، هنر، موسيقي و به‌ويژه تاريخ هنر و فلسفه غرب گذشت.
رويکرد او به فرهنگ و هنر و موسيقي ايراني از سال 1355 شروع شد؛ به‌ويژه آشنايي‌اش با هوشنگ ظريف، در سال‌هاي اقامتش در وين به مشق تار و شناخت رديف‌هاي موسيقي ايراني را نزد اين استاد آموخت و بعد تأسيس انجمن هنرمندان ايراني در وين، نشر فصلنامه ره‌آورد وين، هم‌نوازي در گروه شيراز، برگزاري کنسرت‌هاي موسيقي ايراني در وين (آشنايي با استادان حسين عليزاده، محمدرضا شجريان، پرويز مشکاتيان، داريوش طلايي، علي‌اکبر شکارچي، محمدرضا لطفي، شهرام ناظري، سيما بينا، حميد متبسم، کيهان کلهر، ارشد تهماسبي و…) بررسي براي شناخت موسيقي ايراني از سال 1358 شروع شد. کتاب« موسيقي ايراني» شناسي به قلم او توسط انتشارات هنر موسيقي منتشر شده و به چاپ دوم رسيده است.
نظر شما