شناسهٔ خبر: 33716307 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: خبرآنلاین | لینک خبر

اجرای سایکس پیکو ۲؛ «از نیل تا فرات» به منامه رسید؟

صلح سادات؛ آغازی بر تراژدی خاورمیانه

امروز بحرین میزبان سرنوشت فلسطین است، همان کشور عربی که روزگاری آرمان جهان اسلام بود و امروز همان کشورهای عربی میزبان صهیونیست ها شده اند. امروز جوانی رعنا قرار است برای خاورمیانه تصمیم بگیرد. آیا معامله قرن به سرانجام می رسد؟

صاحب‌خبر -

زهره نوروزپور: اگر بنا باشد به تاریخچه صلح خاورمیانه(نامی که ایالات متحده بر آن نهاد) نگاهی داشته باشیم بسیار طولانی و مجالی برای نوشتن نیست. چرا که ریشه آن به جنگ جهانی دوم و بیانیه بالفور و سقوط امپراطوری عثمانی و طرح سایکس پیکو می رسد. اما کمی بیشتر جلو برویم به کمپ دیوید معروف می رسیم. مکانی تابستانی، تفریحی با حضور مقاماتی از آمریکا  و اسرائیل خاورمیانه را برای همیشه دچار یک صلح تحمیل شده کرد. روزی که انور سادات صلح یک طرفه امضا کرد و عرب های منطقه را برای همیشه گرفتار!

شاید بتوان گفت اولین کشوری که پرچم سفید را به رژیم تازه تاسیس صهیونیستی نشان داد مصر انورسادات بود.  

در اینباره اسلام تایمز در گزارشی به این رویداد تاریخی اشاره کرده است: "جمال عبدالناصر" معتقد بود که اسراییل هیچ‏گاه به مواد "طرح صلح راجرز" که شامل عقب‏ نشینی از "اراضی اشغالی سال "۱۹۶۷ می‏شد، تن نخواهد داد، بنابراین پذیرش این طرح از سوی اعراب، حداقل این امتیاز را خواهد داشت که آمریکا و سایر متحدان "رژیم صهیونیستی" را وادار به کاهش فشارهای مادی و تبلیغاتی خود بر اعراب خواهد کرد و "موقعیت روانی" برتر "رژیم صهیونیستی" در اروپا و آمریکا نیز تضعیف خواهد شد. با اعلام پذیرش "طرح صلح راجرز" توسط "جمال عبدالناصر"، جنگ فرسایشی میان ارتش مصر و اسراییل موسوم به "جنگ هزار روزه" که از سال ۱۹۶۸ آغاز شده بود پایان یافت ،  پس از روی کار آمدن انور سادات در مصر وی به ایالات متحده اعلام کرد حاضر است بر اساس طرح راجرز  وارد مذاکرات صلح شود. دولت "اردن" هم که اساساً تحت نفوذ مستقیم آمریکا قرار داشت، مدت کوتاهی پس از مصر، پذیرش "طرح صلح راجرز" را اعلام کرد. پس از آن ملاقات گرمی میان "پادشاه اردن" و "رئیس‏ جمهور مصر" انجام گرفت و شایعه شد طی این دیدار، طرفین برای محدود کردن "نهضت مقاومت فلسطین" به تفاهم رسیده ‏اند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین این رویداد تاریخی آغازی بود بر جولان اسرائیلی ها در منطقه؛ پس از آن کشورهای عربی که آن زمان تحت نفوذ مصر بودند یکی پس از دیگری موضعی نرم در برابر رژیم صهیونیستی داشتند.

رهبر مصر، فلسطینیان را قانع کرد که انگیزه‏هایش از پذیرش "طرح صلح راجرز" به هیچ‏وجه خطری را متوجه "آرمان فلسطین" و "ساف" نمی کند، بلکه تنها فرصت زمانی مناسبی را برای او فراهم می کند که خود را برای جنگ با "رژیم صهیونیستی" آماده کند.همچنین "عبدالناصر" به یاسر عرفات و همراهانش اطمینان داد که اجازه نخواهد داد، "ملک حسین" (پادشاه اردن) علیه آنان اقدامی کند. 
دولت اردن، طی یک ماه بعد، بر شیطنت‌های تحریک‏ آمیز خود علیه فلسطینیان افزود و بر التهاب سیاسی موجود دامن زد.

اما کارشکنی های اردن و درگیری مجدد مصر با صهیونیست ها منجر به صلح کمپ دیوید ۱ شد و در نهایت آغازی بر انتفافضه های خونین که پس از آن کنفرانس مادرید را به همراه داشت.

حال امروز در ۲۶ جون ۲۰۱۹ یک کشور عربی میزبان اسرائیلی ها است. امروز بحرین کوچکترین کشور خلیج فارس برای خاورمیانه مهمانداری کند. طرحی که جوان خوشتیپ و خوش چهره کاخ سفید با خود به خاورمیانه آورده است و قرار است او برای این منطقه تصمیم بگیرد! منطقه ای که تا کنون خون هزاران شهروند را در جوی هایش جاری کرده است. از سال ۱۹۴۸ که این رژیم منحوس در فلسطین تشکیل دولت داد، تا به امروز جنگ های بسیار با عرب های منطقه داشته است که مهمترین آنها جنگ رمضان است.

امروز بحرین نه تنها میزبان داماد خوش چهره ترامپ است بلکه میزبان ائتلافی ضدایرانی نیز است. این در حالی است که رژیم صهیونیستی دشمن قسم خورده عرب ها است این مساله در دین آنها آمده است و یک امر ایدئولوژیک است.

دکتر عباس خامه یار کاشناس مسائل عربی و جهان اسلام  معتقد است که اتفاقات خاورمیانه از زمان تاسیس رژیم صهیونیسی با طرح سایکس پیکو همراه بود و تا به امروز مردم خاورمیانه تاوان آن طرح را پس می دهند.

این پژوهشگر جهان اسلام در کافه خبر خبرگزاری خبرآنلاین درباره معامله قرن گفت: اگر با نگاهی کلان به موضوع بنگریم متوجه دو سیاست و خط مشی جدا می شویم. متاسفانه عربستان پروژه جنگ نیابتی را در منطقه به راه انداخته است. سعودی ها و اماراتی ها به دلایل گوناگون سربازان پیاده نظام قدرت های استعماری اند. اصل قضیه ، فلسطین، معامله قرن و عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل است که این خواست جدی آمریکایی هاست و سردمداری این پروژه به عهده سعودی ها است. برای درک بیشتر موضوع کمی به جزئیات می پردازم؛ در یکصدمین سالگرد امضای توافقنامه سایکس پیکو قرار گرفتیم ، امریکائیها دنبال تجدید این توافقنامه هستند .

توافقنامه سایکس پیکو قبل از پایان جنگ جهانی اول و در سال ۱۹۱۶ بین فرانسه و انگلیس ایجاد شد و کل منطقه خاورمیانه یعنی  " شامات " ان روز را بین این دو قدرت تقسیم کرد و این خود عامل اساسی فروپاشی خلافت عثمانی و امپراطوری آن در سال ۱۹۱۶ شد. در این راستا اردن، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین هرکدام تحت حمایت یکی از این کشورها در آمدند و فرو پاشیدند. محصول سایکس پیکو وضعیت فلسطین بود و پیدایش اسرائیل که آن موقع در حین تقسیم منطقه بین این دو قدرت، فلسطین به  سازمان ملل آن روز واگذار شد تا بعدا در مورد آن تصمیم گیری کنند. در سال ۱۹۱۷ یعنی یک سال بعد از توافقنامه سایکس پیکو وزیر خارجه وقت بریتانیای کبیر ،  بیانیه بالفور را صادر  کرد تا طبق آن همه یهودیان عالم را در سرزمین فلسطین جمع کند. این ننگین ترین سند در طول تاریخ بشریت است که کشوری سرزمین دیگران را اشغال کند و به کسانی واگذار کند که اساسا هیچ حقی در آنجا نداشتند.

بیانیه بالفور زاییده همان قرارداد سایکس پیکو بود. آمریکایی ها در آن زمان از این توافقنامه بی نصیب بودند و سهمی از آن نبردند. روس های تزار نیز در آن زمان بخشی از آسیا میانه را به عنوان حق السکوت بدست آورند. تا این توافقنامه سری افشا نشود. با آمدن کمونیست ها لنین اولین کسی بود که این اسناد را افشا کرد و در واقع آمریکا، فرانسه و انگلیس طی این قضیه رسوا شدند.

یکصد سال از این قرارداد می گذرد و آمریکایی ها همیشه به دنبال بدست آوردن سهمشان از این قرارداد بودند، بنابراین در یکصد سال گذشته به دنبال فرصتی برای بازسازی ان وایجاد سایکس پیکو شماره دو بودند  و این اتفاق در سالهای اخیر در حال انجام بودند ؛ آنچه که در سوریه، سودان، لیبی و عراق اتفاق افتاد در واقع همان برنامه باز تجزیه کشورهای اسلامی و منطقه است. توجه داشته باشیم که این یک ادعا و یک تحلیل نیست،  اطلاعات موجود واشکار ، نقش افرادی هم چون  برنارد لویس، کیسنجر، بولتون و ...کاملاً مشخص است ، در طرح های پنتاگون به صراحت اعلام شده که آمریکا به دنبال بازتجزیه جهان اسلام است. جدا شدن سودان از جنوب سودان اولین قدم بود. دومین قدم تلاش در جدایی کردستان از عراق بود ، سپس لیبی بعد هم جدایی حلب از سوریه به عنوان یک کشور جدید مطرح شد؛ تقسیم عراق هم جزئی از همین نقشه ها بود. ولی همه این کشورها نقشه های شوم، مشخص و چند لایه ای را ایجاد کرده بودند که این منطقه باز تجزیه شود تا آمریکایی ها نهایت استفاده را از آن ببرند. زاییده سایکس پیکو ۲ بالفور ۲ است بدین معنا که بعد از این مسئله مجددا بالفور ۲ ایجاد شود. بالفور ۱ ایجاد یک سرزمین و وطن برای اسرائیل و یهودیان است.  این وطن در طی سالیان اخیر با پیروزی انقلاب اسلامی، جنگ ۳۳ روزه با آزاد سازی نوار اشغالی جنوب لبنان ونیز جنگ چندین لایه ی غزه تضعیف شد.  پرچم رژیم صهیونیستی با نشان دو رود گویای شعار راهبردی "از نیل تا فرات " متوقف و زمین گیر شد. اسرائیلی ها سابقه نداشته که عقب نشینی کنند، عقب نشینی در ادبیات نظامی رژیم اشغالگر غیر قابل تصور است .

 جنگ شش روزه را بینید که چگونه جولان، سینا،کرانه غربی و بخش هایی از قدس به تصرف رژیم صهیونیستی درآمدند ، سپس به بهانه های مختلف در سال ۱۹۸۲ اسرائیل وارد بیروت شد، انگاه برای ایجاد امنیت برای خود ، نوار جنوبی لبنان را اشغال کردند. بنابراین شعار از نیل تا فرات در آستانه عملی شدن مطلق بود. اما برای اولین بار مقاومت و انقلاب اسلامی تمام این نقشه ها و آرزوها را به باد داد و پیروزی های بزرگی به دست آمد. به خاطر همین در سایکس پیکو ۲ نیاز به بیانیه بالفور ۲  وجود داشت ، به همین خاطر هم بعد از یکصد سال ترزا می  آن را جشن گرفت. وی اظهار داشت که ما نه تنها از صدور بیانیه بالفور  پشیمان نیستیم بلکه خشنود نیز هستیم و جشن سالگرد تاسیس اسرائیل هم در خود لندن برگزار شد. با این تفاوت که این بار بالفور ۲ با مشارکت برخی از کشورهای عربی رقم خورد. و  برای اینکه  این موضوع تداعی گذشته رو در اذهان عمومی تداعی نکند، نامش را    " معامله قرن " نامیدند که در واقع همان طرح صلح آمریکا و مدل دوم سایکس پیکوی یک است.

هدف اول معامله قرن ، بازسازی و ایجاد امنیت برای مرزهای شکننده اسرائیل است. هدف دوم تداوم آوارگی مجدد و باقی مانده فلسطینی ها در سرزمین های اشغالی است. هدف سوم هم سلب هویت فلسطینیان آواره در اردوگاه‌هایشان ، درکشورهایی چون، لبنان، سوریه، اردن، عراق و دیگر کشورها است. بدین معنی که فلسطینیان ، از تابعیت کشورهای میزبان برخوردار شوند وتابعیت اصلی خودشان را از دست بدهند .

در صورت تحقق این اقدام تغییری جدی و اساسی در دموگرافی منطقه صورت خواهد گرفت  که نتیجه آن برتری جمعیت یهودیان نسبت به فلسطینیان خواهد بود.

از اهداف مهم دیگر می توان از تبدیل قدس به پایتخت ابدی اسرائیل نام برد . وهدف مهم دیگر این است که برخلاف قطعنامه های پیشین سازمان ملل و توافق نامه های بین المللی ، تمامی سرزمین های اشغالی ۱۹۶۷ در جنگ شش روزه ، به اسرائیل الحاق شود که این امر در حال اتفاق افتادن است  .

هدف دیگر معامله قرن  ، شناسایی رسمی هویت دولت دینی یهودی اسرائیل است و نکته آخر جایگزینی جمهوری اسلامی ایران به عنوان دشمن اصلی به جای اسرائیل و عادی سازی روابط با کلیه اعراب است .

این همان فاز دوم بیانیه  است که معنای آن ،  توسعه سرزمین های اشغالی و تحقق شعار اصلی از نیل تا فرات است که اینک ، معامله قرن نام گرفته است.

معامله قرن همواره یکی از مباحث اصلی همه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در طی سالیان دراز بوده است که بنا به دلایلی آنها نتوانستند این طرح را اجرایی کنند. دلیل وعده آنها نیز به خاطر جذب آرای یهودیان آمریکا بوده است.این نامزدها تمامی شعارها را مطرح می کردند و با اسرائیلی ها هم نظر بودند ولی وقتی که پیروز می شدند از شعارهایشان عقب نشینی تاکتیکی می کردند. ترامپ اولین کسی است که دارد  به وعده انتخاباتی خود جامه عمل می پوشاند. او برای پیروزی در دور دوم انتخابات با همین رویه پیش می رود تا بتواند با تحقق اهداف انتخاباتی ،  رای یهودیان را نیز مجدداً کسب کند. بنابراین بحث مهم امروز ما ودیگر اجزای محور مقاومت با اعراب یا با اعراب رسمی و دولت های عرب و بخصوص عربستان همین بحث است. این اردوگاه سعودی و اعراب اند که در این راستا قدم برمی دارند و به تعبیر آقای ظریف می خواهند فلسطین را بفروشند.

این اردوگاه ، مامور اجرای توافقنامه سایکس پیکو ۲ و بالفور ۲ است. مباحث دیگر مانند یمن، سوریه، لبنان، سودان و تحولات منطقه را باید در این چارچوب دیدومورد ارزیابی وتحلیل قرار داد .

ما باید نسبت به تحولات منطقه دید خود را عوض کنیم و به صورت کلان آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. اگر با این دید به قضایا بنگریم؛ تحولات منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا در امتداد سایکس پیکو  ۲ و بالفور ۲ است.

نکته مهمی را عنوان می کنم: در کنفرانس هرتزلیا ، اسراییل به این نکته رسیده که ایران چون یک قدرت فرهنگی و تمدنی است    فروپاشی اش نیز دشوار است. بنابراین باید به سمت طرح تجزیه پیش رفت. لذا نخست آمریکایی ها بحث از تغییر رفتار را داشتند، بعد هم بحث فروپاشی را عنوان کردند سپس تجزیه را مطرح کردند. اخیرا صحبت هایی که می شود صحبت از تغییر رفتار، سرنگونی رژیم و تجزیه کشور نیست بلکه فراتر از اینها است. چون شما وقتی صحبت از تجزیه می کنید ممکنه عده ای از گروه های تجزیه طلب وابسته بگویند این ایده آل ما است، اما واقعاً ، بحث تجزیه نیست، چرا که آخر خط ، فروپاشی کل کشور و پیاده کردن الگوی لیبی در ایران است.  این موضوع را بر اساس اعتقاد و مطالعه ای که دارم می گویم. در مقابل ، اردوگاه مقاومت قرار گرفته است که نشات گرفته از اندیشه امام خمینی (ره) است .

این اردوگاه حافظ منافع ملت ما و ملت های منطقه  است. این اردوگاه توانسته سرزمین و محور مقاومت را گسترش دهد و تا این لحظه قادر بوده ماشین تجزیه جهان اسلام و ماشین سایکس پیکو را زمین گیر و متوقف کند.

ادامه ماجرا بسته به ایفا کردن نقش در معادلات آینده است.  برای مثال در عراق ببینید که چه اتفاقاتی افتاده است. چه پیروزی ها و چه مقاومت هایی در این چهار سال گذشته در این کشور  پیش آمده و چگونه  وحدت ملی خود را بدست آورده است.

سوریه هم به همین ترتیب است. البته نمی توان منکر اوضاع وخیم لیبی شد. اما دستاوردهایی که نیروهای مقاومت در منطقه داشتند بسیار چشمگیر بوده است. شکست گروه های تروریستی در منطقه و از دست رفتن پایگاه هایشان بیش از پیش نیروهای رقیب را که در منطقه دستاوردی نداشته اند عصبی کرده  و از هیچ تلاشی برای ضربه زدن  و انتقام تاریخی گرفتن دریغ نخواهند کرد.

مشروح کافه خبر را اینجا بخوانید.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین برگزاری کنفرانس‌ها برای تحمیل رژیم صهیونیسی به جهان از زمان شروع تاسیسی این رژیم آغاز شد. به ترتیب با نام‌های:
طرح صلح راجرز و طرح ابتکاری سادات ۱۹۷۰- ۱۹۷۲
کنفرانس مادرید ۱۹۹۱
پیمان اسلو۱۹۹۳

توافقنامه های ۱۹۹۶تا۱۹۹۹
 ۱۹۹۷  توافقنامه هبرون
یادداشت تفاهم رودخانه وای ۱۹۸۸

یادداشت شرم الشیخ اول۱۹۹۹
مذاکرات کمپ دیوید
پیشنهاد کلینتون و مذاکرات طابا

اجلاس بیروت و طرح صلح عربی
نقشه راه برای صلح
پیمان غیر رسمی  ژنو

اجلاس شرم الشیخ دوم۲۰۰۵
مذاکرات سالهای ۲۰۰۷تا۲۰۰۹
کنفرانس آناپولیس

مذاکرات مستقیم ۲۰۱۰
مذاکرات ۲۰۱۳
معامله قرن ۲۰۱۳

۳۱۰ ۳۱۰

نظر شما