سرویس جهان مشرق - کمتر از چهل روز از شهادت مظلومانه عالم تاجیکستانی شهید سید قیام الدین غازی معروف به «ایشان قیام الدین» رهبر و موسس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان می‌گذرد. اما کماکان سکوت محافل حقوق بشری در برابر این اقدام وحشیانه، بر ابعاد پشت پرده این اقدام می‌افزاید.
بیشتر بخوانید:
شهید قیام الدین
مشرق به مناسب نزدیک شدن به ایام چهلم شهید قیام الدین در گفتگو با یک منبع آگاه، بخشی از جزئیات شهادت آیت الله غازی را منتشر کرد.
این منبع آگاه درباره جزئیات شهادت شهید قیام الدین گفت: حدود یک سال و هفت ماه پیش آیت‌الله غازی، با اتهام ارتباط با نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی و ترویج مذهب شیعه و شورش در تاجیکستان، دستگیر شد و بدون تشکیل دادگاه علنی و بدون در نظر گرفتن حداقل انتظارات برای یک متهم امنیتی در زمینه داشتن یک وکیل، حکم ۲۵ سال زندان برای آیت الله غازی در نظر گرفتند. در این مدت که شهید غازی در زندان بودند، از لحظه دستگیری تا لحظه شهادت هم خودش و هم خانواده اش، تحت شدیدترین شکنجه‌ها بودند.
برای مثال هر روز که شهید را شکنجه می‌کردند، از طریق موبایل، به صورت آنلاین تصاویر شکنجه و داد و فریادهای شهید را برای مادر، همسر و فرزندان شهید پخش می‌کردند. تا شهید به اتهاماتی که بر علیه او مطرح می‌کنند شهادت بدهد و اعتراف کند. بعضی از تصاویر آنقدر دلخراش است که حتی نمی‌توان بیان کرد.
تصویری از پیکر شهید قیام الدین غازی
برای مثال یکی از شکنجه‌ها که در زندان‌های تاجیکستان مشهور است و میراث شوروی سابق محسوب می‌شود این است که، متهم را عریان کرده و بر روی یک صندلی سوراخ می نشانند و یک شمع در زیر صندلی روشن می‌کنند، هر اعترافی بخواهند در این حالت از متهمان می‌گیرند.
همه این شکنجه های فیزیکی و عاطفی، همراه با توهین‌ها و تحقیرهای بی‌شرمانه است که شهید را از جهت روحی نیز بهم بریزد.
این منبع آگاه با بیان اینکه این شهادت، سومین مرگ ایشان بود، گفت: بار اول به خانواده شهید می‌گویند که ایشان به کما رفته و در بیمارستان هستند و دیگر کار تمام است و بیایید جنازه را تحویل بگیرید، اما بعد از دو هفته شهید غازی بر میگردد و باز به زندان منتقل می‌شود، بار دوم کاملاً ایشان فوت می‌کنند و به سردخانه منتقل می‌شود و به خانواده اعلام می‌کنند بیایید جنازه را تحویل بگیرید اما موقع تحویل پیکر، کارگر سردخانه متوجه بخار بر روی نایلون جسد می‌شود، و می بینید هنوز ایشان زنده هستند. و سریع به بیمارستان منتقل می‌شوند. بار سوم هم که به این وضعیت به شهادت می‌رسند.
شهید قیام الدین
اما در هر صورت مسئولیت این شهادت به گردن دولت تاجیکستان است، چون در زندان دولت این اتفاق رخ داده و دولت باید پاسخگوی این جنایت باشد. افرادی که از داخل زندان آگاهی دارند می‌گویند به هیچ عنوان ارتباطی بین سلول‌ها وجود ندارد و داعش نمی‌توانست بدون هماهنگی و دخالت دولت در سلول‌ها جابه‌جا شود و یا چگونه به دست داعشی‌ها در زندان اسلحه رسید؟
در این جنایت اعلام شد، هر سه شهید ذبح شدند اما فقط آیت الله غازی ذبح شد و آن دو شهید دیگر ذبح نشدند. این در حالیست که گفته شد داعش با اسلحه سرد همچون چاقو به شهدا حمله کرده اما یکی از شهدا با تیر تفتنگ به شهادت رسید حال سوال اینجاست چه کسی به شهدا تیراندازی کرد؟ چرا اجازه تشییع پیکر شهید داده نشد؟ چرا اجازه غسل و نماز خواندن بر پیکر شهید داده نشد؟ چرا به خانواده شهید به جز یک فرزند اجازه حضور در زمان دفن کردن داده نشد و همان یک فرزند شهید نیز با کتک کاری پذیرایی کردند که موجب شد سه روز در بیمارستان بستری شود! اینها ابهاماتی است که باید دولت تاجیکستان پاسخ دهد.
تحقیق درباره عاملان شهادت و پشت پرده این جنایت، حداقل حقی است که باید به خانواده و دوستان شهید داده شود. انتظار می‌رود وزارت امور خارجه از حقوق شهید و خانواده این شهید که به واسطه اتهام همکاری با ایران به چنین شکلی به شهادت رسیده است، دفاع کند و از نهادهای حقوق بشری در خواست پیگیری قضایی داشته باشد.
نظر شما