به گزارش خبرآنلاین آذربایجان‌غربی، علی نکویی‌فرد در این خصوص گفت: بیشترین مصرف آرتمیا در صنعت آبزی پروری و در پرورش میگو است، صنعت و تغذیه این آبزیان از آرتمیاست و در برنامه ششم توسعه میزان نیاز به سیست آرتمیا در کشور برنامه ریزی و اعلام شده که در سال جاری نیاز به ۷۰ تن سیست آرتمیا داریم تا صنعت آبزی پروری خود را توسعه دهیم و با توجه به اینکه آب شور بهترین محل برای پرورش آرتمیاست، دریاچه ارومیه یکی از مناطق مستعد برای پرورش این موجود است.

وی اضافه کرد: مرکز تحقیقات آرتمیای کشور با توجه به بارش‌های مناسب بهای سال جاری مناطق دارای توجیه اقتصادی و مطمئن را برای سرمایه‌گذاری در جهت پرورش سیست آرتمیا در دریاچه ارومیه مورد شناسایی قرارداد و در این خصوص مناطق شمال دریاچه و منطقه قوشچی استخرهایی برای این کار اختصاص یافت.

نکویی‌فرد در ادامه گفت: در حال حاضر سطح تراز دریاچه ارومیه ۱۰۴ سانتیمتر افزایش یافته ضمن اینکه شوری آن نیز با کاهش قابل ملاحظه به ۱۸۰ تا ۲۳۰ گرم در هر لیتر رسیده است و شرایط زیستی مناسبی برای آرتمیاها فراهم شده است.

رئیس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور تصریح کرد: در برخی از مناطق دریاچه ایستگاه های نمونه برداری میزان ۱۹ هزار لیتر در هر متر مکعب از آب دریاچه تا ۴۳۰۰ لیتر در هر متر مکعب آرتمیا متغیر است و تمام مراحل رشد آرتمیا از آرتمیای جوان تا بالغ را مشاهده کردیم، میزان سیست آرتمیا هم بالای ۱۰۰ هزار تا در هر متر مکعب در ایستگاه های مختلف مشاهده  شده و روند خوبی از احیای آرتمیای اورمیانا را مشاهده می کنیم.

وی با اشاره به وجود شایعاتی از مرگ آرتمیا در دریاچه ارومیه خاطر نشان کرد: حداکثر عمر آرتمیا ۳ ماه است و در هر هفته ۱۰۰ تا ۳۰۰ تخم می تواند آزاد کند که پس از گذشت سه ماه از عمر خود کنار ساحل آمده و از بین میرود ؛این مسئله را به مرگ آرتمیا به دلیلی غلظت بالای نمک دریاچه نسبت می دهند در حالی که عمر طبیعی این گونه همین میزان است.

نکویی فرد افزود: قیمت سیست آرتمیا بر حسب کیفیت از ۵۰ تا ۱۳۰ دلار متفاوت است و بستگی دارد به اینکه آرتمیا در کجا فراوری شده باشد و تولید در چه مکانی انجام گیرد اما اگر سیست در داخل کشور تولید شود بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان هر کیلو به فروش می رسد. در صورتی که اگر سیست آمریکایی وارد شود هر کیلو حدود ۱ میلیون و ۳۰۰ به در داخل کشور فروش می رسد.

وی با اشاره به قرمزی رنگ دریاچه ارومیه گفت: قرمزی دریاچه ارومیه اتفاق غیرمعمولی نیست و در آب های شور وسیع انتظار این قرمزی وجود دارد و اتفاق می افتد، همچون دریاچه یوتا در آمریکا، بحرالمیت و … هم قرمزی را تجربه کرده است.

رئیس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور با بیان اینکه قرمزی دریاچه بستگی به چند عامل دارد، گفت: باکتری های هالوفید، نمک، گلوکزی که در آب دریاچه وجود دارد، جلبک هایی که میزان بتاکاروفن خود را افزایش می دهند تا بتوانند در برابر اشعه آفتاب و غلظت بالای نمک از خود محافظت کنند و نیز افزایش مواد آلی و ترکیبات ازتیک که در آبزیان وجود دارد از جمله عواملی هستند که باعث قرمزی دریاچه می شوند.

نکویی فرد افزود: علاوه بر این خود آرتمیا هم قرمز می شود، وقتی شوری بالا می رود اکسیژن آب و میزان حلالیت نمک موجود در آب کاهش پیدا می کند، آرتمیا مجبور است با این کاهش اکسیژن خون خود را غلیظ تر کند تا بتواند بیشترین اکسیژن را از آب اخذ کند و همین عامل باعث قرمزی خود آرتمیا می شود.

وی تاکید کرد: مشکل خاصی در دریاچه وجود ندارد، مسئله خاصی نیست و یک مسئله کاملا طبیعی و اکولوژیک است که در تمام دریاچه های شور هم اتفاق می افتد.پپ

46