گزارش دو
صاحبخبر - بر آمدن آفتاب کوشا دلشاد - سائوپائولو- گروه اول کوپاآمهریکا کارش را تمام کرد تا به انتظار حریفان بعدی بنشینند؛ بولیوی مستقیم به خانه برمیگردد، برزیل و ونزوئلا قطعا و پرو احتمالا صعود کردند. برزیل که در دو بازی اول به اندازهای که منتقدان و برخی تماشاگران را راضی کند، چشمنواز بازی نمیکرد سرانجام در بازی با پرو ظهور کرد و هم یک تیم خوب بود، هم بازیکنانی داشت که هر کدام در لحظاتی از بازی به نحوی میدرخشیدند. برزیل که گویا ترکیب اصلیاش را پیدا کرده در این بازی وینگرهایش را تغییر داد. اورتون که در برزیل مشهور به پیازچه! است در سمت چپ جای دیوید نرس و گابریل ژسوس به جای ریچارلیسون بازی کردند و یکی از دلایل اصلی بازی خوب برزیل بودند. آنها به موقع و هماهنگ در طول نود دقیقه دامنه عریضی را در زمین پرو ایجاد میکردند تا یا خودشان یا دیگر عناصر هجومی به خوبی از فضاها استفاده کنند و آن زمانی که دنی آلوز از راست و دیوید لوییز از چپ به زمین حریف اضافه میشدند، تقریبا مهارشان را غیرممکن میکرد. دنی آلوز از جمله بازیکنانی بود که بسیار خوب بازی کرد و گل چهارم بازی که توسط خود او به ثمر رسید حاصل یک حرکت ساده یک و دو اما به شکل پیاپی با آرتور و در نهایت فرمینو بود که دیدن چنین گلهای مدرسهای در فوتبال امروز لذتبخش است. آرتور در میانه میدان همان بازیکنی بود که هر تیمی آرزویش را دارد، یک توپ پخشکن که ساده اما موثر بازی میکند. بازی خوب همه عوامل سبب شد کوتینیو هم راحتتر در فضاها حرکت و پاس دهد اما اورتون در سمت چپ با ارائهای که در این بازی و تا اینجای جام داده بیشک جایش را در یک باشگاه اروپایی معتبر تضمین کرده. گل سوم بازی حاصل حرکت در عرضش بود که در بازی با بولیوی هم به ثمر نشسته بود و در آن تبحر دارد، درست مثل گل پنجم که زیباترین گل بازی بود و ویلیان که از روی نیمکت آمده بود به تور نشاند. ارکستر برزیل در این بازی بسیار خوب نواخت و نوازندهها همه سازهایشان کوک بود اما با کارت زردی که کاسمیرو گرفت موضوع سابقه داری برزیل را نگران کرد. آنها در جام جهانی گذشته در غیاب او در مقابل بلژیک ضربه خوردند و تیم امیدوارشان حذف شد. این زمانی نگرانکنندهتر میشود که با توجه به نتایج و جداول، احتمال اینکه آرژانتین حریفشان شود زیاد است و باید دید تیته با عدم دعوت از فابینیو هافبک دفاعی قهرمان اروپا از آلان استفاده میکند یا فرناندینیو را دوباره ترجیح میدهد که گویا کمی مصدوم هم هست. به هر روی برزیل که در سرزمین خودی گم شده بود، پیدا شد و آفتاب در این کشور در آمد. این فوتبالی بود که برزیلدوستها از این تیم میخواهند، بازی سریع با پاسهای زیاد و بازی در عرض و عمق دفاع حریف و نهایتا موقعیت و گل؛ نوعی از فوتبال که در برزیل به فوتبال خیابانی مشهور است و ژوگو بونیتو زاده این طرز تفکر است. آنها البته راحتتر به گل رسیدند چون در یک سوم دفاعی حریف سادهتر بازی کردند و ساده بازی کردن در آن منطقه سبب میشود تصمیمات بهتر و سریعتر گرفته شود، موضوعی که فرانسه و پرتغال را در جهان و اروپا قهرمان کرد و لیورپول را در لیگ قهرمانان. اگر آرژانتین بنا به صعود داشته باشد با توجه به جدول مسابقات قطعا این دو پیش از فینال به هم برخورد خواهند کرد. ونزوئلا در این گروه با توجه به مشکلات درون کشورش شگفتانگیز ظاهر شد و با یک خط دفاعی و سیستم دفاعی سختکوش به مرحله بعد رفت. تا بدینجای جام به جز برزیل، کلمبیا، شیلی و اروگوئه در حد و اندازههای فینالیست بودهاند اما تورنمنتها این اجازه را میدهد تا تیمها پلهپله بالا بیایند و گاهی از رسیدن تیمی به فینال شگفتزده خواهیم شد.∎
نظر شما