او درباره مصدوميت خود در ابتدا گفت: مصدوميتم خداراشکر خوب است، چند روز پيش دستم را باز کردم و تمريناتم را شروع کردم.

چند روز بعد ويزا خواهم گرفت و به قطر مي روم تا کارهاي درماني را انجام دهم. آماده سازي ام حدود 30 روز طول مي کشد. خيلي از هواداران نمي دانند مصدوميتم قديمي بوده و در پرسپوليس تکرار و تشديد شد و عمل کردم. الان هم احتياط مي کنم چون با کمترين مقدار هم احتمال دارد برگردد.

در ادامه و پس از توضيحات ابتدايي و مفصل بشار در خصوص مصدوميتش، مجري سوالاتي را از او پرسيد و بشار پاسخ داد:

تجربه فوتبال ايران؟

عالي بود، چه از لحاظ فني و چه بدني براي من عالي بود. ليگ نسبتا منظم است و در سطح خوبي است. از کادرفني و به خصوص آقاي برانکو خيلي استفاده کردم. به او سلام مي کنم، برانکو حالا به الاهلي رفته است. من اين فصل بيشتر بازي کردم، بازيکنان فصل پيش بازيکنان اصلي بودند و سطح خوبي داشتند و به همين خاطر من زياد بازي نکردم.

من در اولين بازي که براي پرسپوليس بازي کردم 50 دقيقه توانستم بازي کنم چون ليگ دونده و فيزيکي است. مي بينيد که تيم هاي ايراني هميشه در سطح خوبي از ليگ قهرمانان هستند و ما هم توانستيم به فينال برويم. پيشرفت فوتبال ايران در ليگ قهرمانان آسيا نمود پيدا مي کند. ليگ ايران ليگ خيلي خوبي است.

چرا بازيکنان عراقي کمي به ايران مي روند؟

يک دليل اين است که رسانه هاي در اين قضيه ضعيف هستند. دومي هم به امور مالي و مادي بر مي گردد. به نظر من کسي که در ليگ ايران بازي کند، در تيم ملي هم مدت ها بازي مي کند. اينجا تبليغ ليگ ايران خيلي انجام نمي شود و کشورهاي خليج (فارس) بيشتر است. کسي که طبق برنامه ليگ ايران باشد، هميشه در ترکيب اصلي تيم ملي هم خواهد بود. بحث مالي چون اقتصاد ايران دچار مشکل شد و دلار افت کرد، ما هم به مشکل خورديم. دلاري که آن ها مي خرند خيلي گران است و هزينه برايشان سنگين تر شده. به همين خاطر مي گويند چرا بازيکن خارجي بياوريم؟ به جاي يک بازيکن خارجي سه بازيکن داخلي مي آوريم؛ اين بحث اقتصادي است. مثلا يک ميليارد تومان و يک و نيم ميليارد تومان مي دهند.

رفتار عراقي هاي لژيونر را چطور مي بينيد؟

اينجا بحث تربيت و فرهنگ پيش مي آيد و بايد ببينيم فرهنگ بازيکن چطور است. ممکن است يک بازيکن بي انضباط باشد اگر او را به رئال ببريد، چون هدف ندارد نمي تواند نتيجه بگيرد. اما لژيونر شدن در بازيکن خيلي تاثير مي گذارد، البته من نمي توانم بگويم پيشرفت کردم و مردم بايد بگويند اما آن ها مي گويند که سطح بشار خيلي بالا رفته. چون من جلوي تيم هاي قدرتمند زيادي بازي کردم، السد، الدحيل، کاشيما و... . خداراشکر اين فصل بهترين فصل بود براي من، اين فصل 30 بازي به عنوان بازيکن اصلي بازي کردم، 23 بازي ليگ و بقيه هم در ليگ قهرمانان و جام حذفي. من در ليگ عراق هيچ وقت اين تعداد بازي را انجام نمي دادم. چون در فوتبال عراق نظام درستي نيست.

اما در ايران هرروز 11 تمرين، بعد رستوران. هرروز بدنسازي داشتيم که اين مصدوميت را کم کرد. اين چيزهاي کوچکي است که خيلي اثر مي گذارد؛ سونا، ماساژ، آب سرد، ريکاوري و... که مسائل ابتدايي هستند اما در فوتبال عراق وجود ندارند. کدام باشگاه عراقي اين کار را مي کند؟ در عراق بازيکن 11 12 بيدار مي شود اما ما 11 تمرين را شروع مي کرديم. اين ها را از علي عدنان و... هم بپرسيد. وقتي به بغداد بر مي گرديم مي بينيم که دوباره وضع عوض شده.

نظرت درباره هواداران چيست؟ آيا آنجا بلدند برايت لقب بسازند؟

واقعا حضور هواداران در فوتبال ايران خيلي پررنگ است. در همه شهرستان ها مردم فوتبالي را مي بينيم و هر جا مي رويم استقبال مي کنند، البته من بعضي جاها متوجه نشدم. محبوبيت آنجا برايم مشکل ايجاد کرده، چون بعد از نايب قهرماني در آسيا هواداران به باشگاه فشار آوردند که بشار بايد بماند. فشار هواداران به مديريت باشگاه باعث شد قرارداد تمديد شود. قرارداد را 3 نسخه امضا کردم اما در داخلش مبلغ نبود. من قرارداد سفيد امضا کردم به خاطر هواداران.

پرسپوليس 35 ميليون هوادار دارد، يک جاهايي مي رويد و توقع نداريد اما هواداران هستند. در بغداد بچه هاي 12 ساله ايراني مي آورند دم خانه و عکس هايم را مي آورد. وقتي با باشگاه مي رويم امارات ايراني ها با سن بالا مي آيند و عکس مي گيرند. پرسپوليس باشگاه بزرگ ايراني است.من قرارداد را امضا کردم و عکس گرفتند و گفتند بشار قراردادش را امضا کرده اما اين قرارداد بدون مبلغ بود. البته من اين قرارداد را پاره کردم چون مي خواستند فشار هواداران را کم کنند.