«ارس درست در پشت پاسگاه جریان داشت. در میان خنده و شوخی، لخت شدند و به آب زدند. پنجاه متری شنا نکرده بود که صدای فریاد صمد را شنید: «دکتر! دکتر!» بلافاصله برگشت و دید که صمد تا بالای شانه‌هایش توی آب است و هراسان دست و پا می‌زند. بلافاصله چرخ زد و درخلاف جهت جریان آب، رو به سمتی که صمد بود، با تمام قوا دست و پا زد. تقریبا نصف فاصله را طی کرده بود که صمد برای سومین‌بار صدایش کرد. دید که جریان تند صمد را در خود بلعید...» این بخشی از متن کتاب خاطرات حمزه فراهتی با عنوان «از آن سال‌ها و سال‌های دیگر» است که چگونگی مرگ صمد بهرنگی را توضیح می‌دهد. 80‌سال پیش در چنین روزی، برابر 2 تیر 1318 خورشیدی، صمد بهرنگی، نویسنده و خالق کتاب مشهور «ماهی سیاه کوچولو» در تبریز به دنیا آمد. صمد از آن دسته چهره‌هایی است که نحوه مرگش بیش از شیوه زندگی‌اش مورد توجه قرار گرفت. او 29 بهار بیشتر نزیست، اما همین مدت نیز برای جاودانه‌شدنش در پهنه ادبیات ایران کافی بود.