صاحب‌خبر - از مرجوعان احتمالی پرسپولیس احمدزاده نزدیک‌ترین،امیری مفیدترین وصال روحانی در میان بازیکنانی که پس از ناکامی نسبی در تیم‌های خارجی‌شان در اندیشه جدی بازگشت به پرسپولیس به‌سر می‌برند، وحید امیری جایگاهی ویژه دارد. سایر اضلاع این چهار یا پنج‌ضلعی، فرشاد احمدزاده، صادق محرمی و البته مهدی طارمی هستند و یکی از همین تبار و طایفه از نیم‌فصل دوم لیگ هجدهم مجددا قرمزپوش شده بود و او کسی نیست الا سروش رفیعی. برانکو ایوانکوویچ با این طرز باور که نباید مانع پیشرفت و ارتقای درجه شاگردانش و بالا رفتن تجربیات بین‌المللی آنها شود، با هر درخواست آنها برای کوچ به لیگ‌های خارجی و پوشیدن پیراهن سایر تیم‌ها موافقت کرده و از همین طریق طی سال‌های اخیر سوشا مکانی هم به لیگ نروژ رفته و در برخی موارد البته پروفسور با اعلام عدم نیاز به یک بازیکن، پایه‌گذار چنین کوچ‌ها و انتقال‌هایی بوده، اما اکثریت با مواردی بوده که یک بازیکن مشتری خارجی داشته و ایوانکوویچ به‌رغم احساس نیاز به آنها راه انتقال را مسدود نکرده و برای کوچ علیرضا بیرانوند لژیونر بعدی پرسپولیس نیز با اینکه او مهره‌ای غیرقابل جایگزین در جمع سرخ‌ها است، محدودیتی را قایل نشده است. سرمربی کروات پرسپولیس معمولا جمله‌ای را نگفته که نشانگر علاقه خاص و بیشتر او به یکی از بازیکنان جداشده باشد و افسوسی را از طریق حرف‌هایش به شنوندگان اظهاراتش و خیل طرفداران پرسپولیس منتقل نکرده، اما در حرف‌هایش قبل از انتقال وحید امیری به ترابزون این افسوس قابل حس بود که او ترجیح می‌دهد این هافبک چپ‌پا و تکنیکی و در عین حال جنگنده و دونده در پرسپولیس بماند و به باشگاه دیگری نرود و او در عبارات دیگری نیز از رضایت کامل خود از نحوه بازی امیری یاد کرده و گفته بود همه می‌دانند این هافبک خوش‌فکر تا چه حد می‌تواند به روانی هرچه بیشتر چرخه بازی پرسپولیس یاری برساند و تا چه میزان برای این باشگاه مهره حساسی است. ترابی و عالیشاه هم هستند اما... شاید سرخ‌ها در حال حاضر هافبک چپ‌های تهاجمی دیگری مثل امید عالیشاه و مهدی ترابی را نیز در اختیار داشته باشند، اما امیری می‌تواند به‌سبب حرکات سریع و غیرقابل پیش‌بینی و سانترهای دوار و مهارنشدنی‌اش بر هر دو گزینه فوق بچربد و در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم که در خدمت پرسپولیس بود، با همین حربه‌ها نه‌تنها گل‌های متعددی را برای امثال مهدی طارمی ساخت، بلکه خودش نیز بارها در هیات یک گلزن و منجی ظاهر شد و چه «3 امتیازی»های متعددی که پرسپولیس با هنرهای امیری به مجموعه پوئن‌های خود افزود و آن را ابزار قطعی کردن قهرمانی‌هایش قرار داد؛ حتی اگر معتقد باشیم برانکو در صورت بازگشت امیری از میدان دادن به ترابی و عالیشاه دست نخواهد کشید. تعداد بازی‌های پرسپولیس در سه جام و آسیب‌ها و عوارضی که در کمین پرسپولیس و سایر تیم‌های پرمسابقه است، حفظ و جذب هر گزینه‌ای و حتی 3 بال چپ به‌طور توأمان سیاستی قابل قبول جلوه می‌دهد و یک اقدام کاربردی درست را معرفی می‌کند. فصل بد و اوقات کم‌ثمر امیری در نخستین سال بازی‌اش در ترابزون به معنای نزول قطعی و بازگشت‌ناپذیر وی نیست و او به‌رغم 32ساله شدن به‌هیچ‌روی یک نیروی تمام‌شده نیست و همان فردی است که از قضا در واپسین فصل حضورش در نفت، یکی از گل‌های منجر به پیروزی حساس این تیم مقابل پرسپولیس را به ثمر رساند و با همان نتیجه (شکست صفر بر 2 سرخ‌ها) بود که قهرمان نشدن این تیم در لیگ پانزدهم محقق شد. از کی‌روش تا ویلموتس کارلوس کی‌روش سرمربی وقت تیم ملی ایران نیز از افرادی بود که زود متوجه استعداد‌های دیر به‌بارنشسته و فراتر از معمول امیری شد و با اینکه امیری فقط از زمان 28 یا 29ساله شدنش در فوتبال ما مطرح شد، اما وی را به اردوی ملی فراخواند و دیگر هم خط نزد تا امیری بال چپ تیم ملی در اکثر مسابقات چهارسال اخیر ایران باشد و این سیاستی است که توسط جانشین بلژیکی سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران (مارک ویلموتس) هم رعایت و اجرا شده و مصدومیت‌های مزمن و چند فقره غیبت‌های طولانی‌ امیری در فصل اخیر لیگ ترکیه هم که او را از فرم مناسب دور کرد، وی را از دعوت شدن مجدد به دیدارهای ملی باز نداشته است. در یک جمع‌بندی کلی از مرجوعان احتمالی یا حتمی پرسپولیس در تابستان پیش‌رو، شاید احمدزاده به‌سبب قطع همکاری وی با باشگاه لهستانی‌اش -اشلاسک ورتسواف- نزدیک‌ترین فرد به پرسپولیس و محتمل‌ترین مرجوعی این تیم باشد و امکان عضویت دوباره او در جمع قرمز‌ها بیش از سایرین جلوه کند، اما امیری مفیدترین نفر در این جمع و لازم‌ترین بازیکن برای اضافه شدن دوباره به پرسپولیس به حساب می‌آید و شاید دوباره همانقدر به کار این تیم بیاید که ایوانکوویچ همواره درباره آن صحبت کرده و آن را پاس داشته است. 180 درجه تفاوت این به‌معنای غیرمفید بودن صادق محرمی و بی‌تاثیر بودن رجعت مهدی طارمی نیست و برعکس هر دو این نفرات هم می‌توانند خدمات تازه و ارزشمندی را به قرمز‌ها ارزانی دارند و قوه گلزنی طارمی و استمرار او در این امر هنوز از علیپور و بودیمیر بسیار بیشتر است و مشکل بسیار جدی و سرنوشت‌ساز پرسپولیس در امر گلزنی را که در نیم‌فصل دوم مسابقات لیگ هجدهم چهره نشان داد و می‌تواند فصل بعد سرخ‌ها را ساقط کند، با همت طارمی قابل رفع و ترمیم خواهد بود، اما اگر قرار باشد یک متاع بیشترین تنوع در بازی و خطرسازی‌های لحظه‌ای و تکنیک توأم با پایمردی را به بازی قرمز‌ها اضافه کند و یا رجعت‌اش به پرسپولیس حامل این محسنات باشد، آن فرد امیری است؛ مردی که هنوز یک سال از قراردادش با ترابزون باقی است اما این باشگاه چندان از وی راضی نیست و مصدومیت‌ها و جا نیفتادن کافی در بازی این تیم (بر خلاف «هم‌تیمی» ایرانی‌اش مجید حسینی) وی را یک متاع غیرضروری برای فصل بعد جلوه داده است؛ کالایی که می‌تواند برای پرسپولیس 180 درجه تفاوت داشته و پیام‌آور و عامل قهرمانی‌های تازه باشد.∎​