بر اساس اعلام عصر یک شنبه، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بنفشه زهرایی، در نشست «میراث فرهنگی و مواجهه با بحران سیل» با اشاره به اثرات تغییر اقلیم بر منطقه گفت: پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۹۰، سطوح تحت پوشش خشکسالی‌های شدید بین ۱۰ تا ۳۰ برابر، فراوانی وقوع خشکسالی‌ها تا دو برابر و متوسط تداوم خشکسالی‌ها بین ۲ تا ۶ برابر افزایش یابد.

تغییرات آب و هوایی ایران و چشم اندازهای محتمل اثرات بر وقایع جدی
دبیر کارگروه ملی سازگاری با کم آبی تصریح کرد: تا سال ۲۰۵۰، میزان منابع آب قابل بهره برداری در مناطق خشک عرض‌های میانی بین ۱۰ تا ۳۰ درصد کاهش خواهد یافت.
وی در ادامه افزایش فراوانی خشکسالی‌ها، کاهش منابع آب شرب، کاهش سطح امنیت غذایی و افزایش پتانسیل مهاجرت و اختلافات فرامرزی، افزایش فراوانی طوفان‌های گرد و غبار، افزایش شدت بارش‌ها، افزایش سرعت باد و میزان بارش‌ها و افزایش سیلاب‌ها، رانش زمین، آلودگی آب و از بین رفتن اراضی کشاورزی را از شاخص‌های تغییر در الگوی بلایا عنوان کرد.
وی با تشریح اثرات تغییر اقلیم بر سازه‌های تاریخی و آثار ملی، نشست زمین، فرسایش و آلودگی ناشی از طوفان‌های گرد و غبار، تغییر سیکل‌های تر و خشک شدن سازه‌ها، امواج گرمایی، افزایش شدت و تواتر یخبندان‌های شدید، تهدیدات ناشی از بالا آمدن سطح آب دریاها در مناطق ساحلی و خوردگی، افزایش غلظت نمک و مواد شیمیایی، افزایش خسارات ناشی از بارش‌های سیل آسا و سیلاب‌ها و افزایش بار رسوبی و مصالح حمل شده توسط سیلاب را از جمله این آثار خواند.

مفهوم آسیب پذیری و مدل‌های ارزیابی همچون SRPC بر بناهای تاریخی
محمد علی نکویی عضو هیأت علمی و معاونت آموزش و پژوهش مجتمع پدافند غیر عامل دانشگاه صنعتی مالک اشتر دیگر سخنران این نشست با بیان نکاتی در خصوص مفهوم آسیب پذیری و مدل‌های ارزیابی همچون SRPC بر بناهای تاریخی به جریان حفاظت از زیرساخت‌ها- میراث یک کشور اشاره کرد و گفت: سیلاب و یا مخاطرات طبیعی به عنوان یک تهدید با در نظر گرفتن تغییرات اقلیم باید در نظر گرفته شود.
وی در ادامه به موضوع زیرساخت‌ها و میراث یک کشور و آسیب پذیری در دیدگاه یونسکو اشاره کرد و در تشریح فاکتورهای آسیب پذیری در برابر سیلاب افزود: در معرض بودن میزان ارزش و دارایی‌های موجود در سایتی که احتمال سیلاب دارد می‌تواند شامل وسایل و زیرساخت‌ها و میراث فرهنگی و زمین‌های کشاورزی و مردم باشد.

روش‌های تحلیل ریسک و عدم‌قطعیت در طرح‌های کنترل سیلاب
سعید علیمحمدی دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دیگر سخنران این نشست مطالبی را در خصوص روش‌های تحلیل ریسک و عدم‌قطعیت در طرح‌های کنترل سیلاب مطرح کرد.
وی در ادامه به بیان مواردی در خصوص چند نمونه از بناهای تاریخی در مجاورت رودخانه‌ها نظیر بند امیر فارس، بند چوگان، اشگفت سلیمان، آسیاب های شوشتر و … پرداخت و با اشاره به خسارات جهانی سیلاب با مروری بر سیل اخیر موضوع ریسک و عدم قطعیت در کنترل سیلاب را تشریح کرد.