به گزارش خبرگزاری فارس از پلدختر، سیل پدیده و مهمان ناخوانده‌ای بود که پلدختریها هیچ‌گاه در بهار ۹۸ انتظار آن را نداشتند. رخدادی طبیعی که در روز طبیعت همه را از منزل به دل کوه کشاند، گرچه به اراده خداوند سبحان سیلی با این حجم و عظمت، تلفات جانی بسیار ناچیز داشت اما مشکلات مردم سیل‌زده پلدختر هر روز که می‌گذرد، کم که نمی‌شود هیچ، به آن افزوده می‌شود.
مردمی که زندگی چندین و چندساله خود را از دست داده‌اند و باید زندگی را از صفر شروع کنند، از طرفی گردوخاکی که هر روز از گل‌ولای برجای مانده از سیل در کوچه و معابر پلدختر با انبوهی از آلودگی بلند می‌شود، سلامت جسم و حجم مشکلات و آوارگی سلامت روحی و روانی مردم را به خطر انداخته است.
اکنون مردم سیل‌زده پلدختر دل به تأکیدات رهبری مبنی بر توجه مسوولان به سیل‌زدگان خوش کرده‌اند تا به بوته فراموشی سپرده نشوند. برای جویا شدن از احوال مردم سیل‌زده پلدختر ابتدا به سراغ سیل‌زدگانی رفتیم که به ناچار با وجود گرمای ۵۰ درجه زیر چادر شب را به روز و روز را به شب می‌رسانند.
سه مرد روی زیلویی جلوی چادر نشسته بودند و آن طرف در زیر چادر یکی از خانم‌ها با گاز پیک‌نیک مشغول درست کردن شام خانواده بود و چند تا از خانم‌ها نیز روی چمن‌ها نشسته بودند؛ در این میان یکی از مردها از روی زیلو بلند شد و نزدیک آمد تا مصاحبه کند.
زندگی زیر چادر در گرمای طاقت فرسا
او که خود را روح اله زیدی معرفی کرد در گفتگو با خبرنگار فارس، اظهار داشت: خودم و فرزندانم بر اثر سیل ۱۲ فروردین‌ماه ۹۸ خانه کاشانه و تمام اسباب و اثاثیه زندگیمان را از دست داده‌ایم، زیر چادرها با وجود گرمای زیاد به سختی زندگی می‌کنیم و کسی به مشکلات ما توجه و رسیدگی نمی‌کند و تنها کمک جزئی برخی خیرین است که به ما می‌رسد.
وارد کمپ ولایت شدیم؛ محل اسکان و چادرهای برخی سیل‌زدگان شهر پلدختر که داخل پارک ولایت شهر چادر برپا کرده و زندگی را با هزاران سختی به جریان انداخته‌اند.
وی با انگشت دست سایر چادرها و افراد سیل‌زده را نشان داد و افزود: این مردها همه مستأجر بودند که تمام وسایل و لوازم زندگی آنها در جریان سیل از بین رفته و برخی‌ها نیز با وام ازدواج که آن را هنوز پس نداده‌اند. زندگی را چند سالی بود راه انداخته بودند که طعمه سیل شد و اکنون هیچی ندارند اما چون مستأجر بودند دولت می‌گوید شما فرعی هستید و چیزی به شما تعلق نمی‌گیرد.
زیدی افزود: برخی سیل‌زده‌ها نیز چندین خانواده داخل یک ساختمان زندگی می‌کردند که تحت تأثیر سیل همه چیز خود را از دست داده و اکنون مسئولان می‌گویند تسهیلات تنها به یکی از خانواده‌ها یا صاحب‌خانه تعلق می‌گیرد، آیا مابقی آنها وسیله زندگی نداشتند، انتظار می‌رود دولت به وعده‌هایی که به سیل‌زدگان پلدختر داده عمل کند.
دولت به فکر مستاجرین سیل زده باشد
یکی از زنان سیل‌زده در کمپ ولایت در حالی که بچه مریض خود را بغل کرده بود گفت: من مستأجر بودم سیل فروردین ۹۸ تمام اسباب و اثاثیه مرا با خود برده و اکنون با وجود این شرایط گرانی اجاره خانه و رهن و شوهر بیکار توان اجاره کردن خانه ندارم.
شکوفه طولابی به خبرنگار فارس گفت: بچه‌ام مدت‌ها است مریض شده، یخچالی برای نگهداری دارو نداریم و هر روز باید داروی تازه تهیه کنیم؛ برخی از کودکان سیل‌زده‌های این کمپ نیز در بیمارستان به دلیل گرمازدگی و دلایل دیگر مریض شده و در بیمارستان بستری هستند.
وی ادامه داد: هیچی نداریم حتی لباس‌های تنمان نیز دیگران به ما دادند حمام برای نظافت نداریم و از دست حیوانات موذی امنیت نداریم دیگر توان این وضعیت برای ما بسیار سخت است، انتظار می‌رود دولت ما را رها نکند و به ویژه به وضعیت سیل‌زدگان مستأجرهایی که زندگی خود را از دست داده و به هر ارگان مراجعه می‌کنند دست رد به سینه آنها می‌زنند رسیدگی کنند.
یکی دیگر از سیل‌زدگان کمپ ولایت پلدختر گفت: ۲ سال است عروسی کردم و پیش پدر شوهرم زندگی می‌کنم که سیل آمد و تمام اسباب و اثاثیه و حتی ماشین ما را با خود برد و الان هیچ درآمدی نداریم و هرجا مراجعه می‌کنیم می‌گویند شما خانواده فرعی هستید و چیزی به شما تعلق نمی‌گیرد.
شکوفه غلامی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: ما اکنون با وجود این شرایط سخت که کسی به داد ما نمی‌رسد به بیماری‌های مختلف روحی و جسمی مبتلا شده‌ایم، انتظار می‌رود با توجه به آغاز فصل تابستان و گرمای زیاد حداقل دولت تا روبه‌راه شدن وضعیت بی‌خانمانی ما به‌جای چادر کانکس در اختیار سیل‌زده‌ها قرار دهد.
مسکن؛ مهمترین مشکل سیل‌زدگان
یکی از سیل‌زدگان بخش غربی منطقه سازمانی‌های شهر پلدختر گفت: شهروند پلدختری بازنشسته فرهنگی هستم، منزل مسکونی‌ام در ۲ طبقه که به همراه پسر متأهلم با خانواده در آن زندگی می‌کردیم در جریان وقوع سیل فروردین ۹۸ به‌طور کامل تخریب شده و تنها زمین آن باقی‌مانده است.
یدالله جودکی نژاد با دست زمین ر جای مانده از منزل مسکونی‌اش را به ما نشان داد و در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر مشکل اصلی سیل‌زدگان را مسکن دانست و اظهار داشت: با وجود از بین رفتن تمام اسباب و اثاثیه سیل‌زدگان اما اکنون مشکل اصلی آنها تهیه مسکن و سرپناه است.
یکی دیگر از سیل‌زدگان پلدختر گفت: ساختمان دو طبقه‌ام که آن را به یک میلیارد تومان نمی‌دادم و تنها یک سال است پس از احداث در آن زندگی کرده‌ام به‌طور کامل در جریان سیل از بین رفته و فرو ریخته و جهیزیه دختر و پسرم را آب با خود برده است.
تسهیلات اعطایی کفاف نمی‌دهد
وی که خود را روح‌الله پورنصیر معرفی کرد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس عنوان کرد: تمام درآمد و نتیجه زحمات ۶۰ ساله‌ام را صرف ساختن این ساختمان کردم که در جریان وقوع سیل از بین رفت و اکنون با حقوق ناچیز بازنشستگی و فرزندان تحصیل کرده بیکار توان احداث دوباره آن را ندارم و تسهیلاتی که دولت قرار است در اختیار ما برای ساختن خانه‌های مسکونی قرار دهد به هیچ عنوان کفاف نمی‌دهد.
وی یادآور شد: انتظار می‌رود با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری مسئولان به داد مردم سیل‌زده پلدختر برسند و دولت با وجود شرایط سخت سیل‌زدگان، گرانی، تورم و مشکلات زیاد با هزینه خودش ساختمان‌های ما را احداث کند و تحویل بدهد یا اینکه به‌اندازه کافی مصالح ساختمانی برای احداث ساختمان مسکونی در اختیار سیل‌زدگان قرار دهد تا بتوانیم به زندگی عادی برگردیم.
جانباز ۷۰ درصد سیل‌زده پلدختری در حالی شرح‌حال خود را با ما در میان گذاشت که روی ویلچر بر کار کارگران منزلش نظارت می‌کرد.
علیرضا حسین زاده به خبرنگار فارس گفت: منزل مسکونی‌ام در جریان وقوع سیل آسیب جدی دیده، ماشین و تمام وسایل زندگی‌ام از بین رفته و به هیچ عنوان نه‌تنها من بلکه تمام مردم سیل‌زده پلدختر توان جبران انبوه خسارات ناشی از سیل را نداریم و با توجه به گرانی مصالح ساختمانی مبلغ تسهیلات دریافتی از بانک بسیار ناچیز بوده و کفاف نمی‌دهد.
نظارت بیشتر شود
وی خاطرنشان کرد: تورم و گرانی در شرایط سخت سیل‌زدگان در پلدختر بیداد می‌کند و هر روز قیمت مصالح ساختمانی نسبت به روز قبل افزایش پیدا می‌کند با این وجود نظارتی نیست.
حسین زاده افزود: مردم پلدختر مردمی ضعیف هستند که زندگی و معیشت آنها وابسته به کشاورزی است، اما متأسفانه کشاورزی آنها بر اثر وقوع سیل آسیب جدی دیده و این مردم نیاز به کمک و حمایت دارند.
وی خاطرنشان کرد: مواد غذایی مانند کنسرو، روغن و برنج دردی از مردم سیل‌زده پلدختر دوا نمی‌کند، بنابراین از دولت و مسئولان انتظار می‌رود مردم آسیب‌دیده پلدختر که دومین شهر از نظر تعداد شهید به نسبت جمعیت است را فراموش نکنند چراکه این کم‌لطفی‌ها و بی‌مهری‌ها لایق مردم پلدختر نیست و حداقل برای ساختن منازلشان مصالح مورد نیاز آنها را تهیه کنند.
یکی دیگر از سیل‌زدگان شهر پلدختر گفت: ساکن کوی سازمانی‌های پلدختر بودم که سیل ویرانگر ۱۲ فروردین سال جاری منزل مسکونی‌ام را صد درصد تخریب کرده و اکنون با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنیم که این وضعیت نه‌تنها مختص من بلکه شرایطی بسیار سخت و فلاکت‌بار است که برای تمام مردم از معمولان تا پلدختر به ویژه ساکنان حاشیه رودخانه کشکان در شهر و روستا پیش‌آمده است.
محمد هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر اظهار داشت: برخی مردم سیل‌زده به ناچار به منزل اقوام پناه آوردند اما برخی از آنها که جایی ندارند با شرایط هوای گرمای ۵۰ درجه تابستان زیر چادرها زندگی می‌کنند علاوه بر آن گردوخاک و آلودگی‌های ناشی از آن باعث بروز بیماری‌های زیادی به ویژه در بین کودکان شده و دیگر تحمل این وضعیت را نداریم.
وی افزود: از زمان وقوع سیل ویرانگر تاکنون به‌جز کمک‌های جزئی خیران و پک‌های مواد غذایی که هلال‌احمر ماه‌به‌ماه بین سیل‌زدگان توزیع می‌کند هیچ نهاد و ارگانی به ما کمکی نکرده و از ما دلجویی نشده شنیده‌شده ستاد اجرایی فرمان امام پک کامل لوازم‌خانگی توزیع می‌کند که تا کنون چیزی به دست ما نرسیده و کسی سراغی از ما نگرفته که چه بلایی به سرمان آمده است.
هاشمی اضافه کرد: در دنیا رسم است هر جا بر اثر بلاهای طبیعی مانند سیل و زلزله جایی خراب می‌شود نخستین گروهی که وارد منطقه می‌شوند، روان‌پزشکان هستند اما تا به حال در این زمینه در پلدختر اقدامی نشده تنها پلاکاردی روی ساختمان تأمین اجتماعی نصب است که اقدام عملی نکرده و خروجی نداشته است.
وی خاطرنشان کرد: مردم سیل‌زده پلدختر زندگی چندین ساله خود را در جریان وقوع سیل از دست داده‌اند و اکنون از هر نظر در معرض خطر هستند و دیگر تحمل گرما آن هم بدون وسیله سرمایشی و انواع مشکلات دیگر را ندارند، بنابراین از مقامات مسئول به ویژه مقام معظم رهبری، ریاست‌جمهور و سایر مسئولان انتظار می‌رود مردم سیل‌زده پلدختر را از این زجر و مشقت نجات دهند تا بیش از این آواره کوچه و خیابان ویران‌شده با این حجم گردوخاک نباشند و بتوانند به زندگی برگردند.
انتهای پیام/خ
گزارش از هما کریمیان
نظر شما