اینکه غذای تهیه شده مورد پسند و مطابق با سلیقه مصرف کننده باشد شرط بسیار مهمی است. مواد بکار رفته، شکل پخت، درصد مواد، مزه کلی غذا و ... از مواردی است که می‌تواند در بی اشتهایی و یا میل به غذا تاثیر بگذارد.

قبل از پرواز، فضانوردان انواع غذا‌های مختلف را می‌چشند و به آن‌ها نمره‌ای بین ۱ تا ۹ می‌دهند. اگر غذایی نمره‌ای کمتر از سه بگیرد آن را از فهرست غذایی آن فضانورد حذف می‌کنند. غذا‌های دارای نمره کمتر از هفت، خیلی کم در جیره غذایی او قرار می‌گیرد و غذ‌های ۸ و ۹ به عنوان غذای‌های اصلی انتخاب می‌شوند.

تعداد زیادی از غذای فضانوردان به شکل کنسرو و در ظرف معمولی تهیه می‌شود. برخی دیگر به صورت آب گرفته و کاملاً خشک. در فضا، به آن آب اضافه و بعد از چند دقیقه می‌خورند. چای و قهوه هم که در پاکت‌های پلاستیکی یا آلومنیومی است با اضافه کردن آب گرم آماده و از طریق یک نی مصرف می‌شود. البته زمانی که سامانتا کریستوفورتی فضانورد ایتالیایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کرد، فضانوردان توانستند قهوه اسپرسو را هم بچشند، چون کارشناسان سازمان فضایی اروپا، دستگاه تهیه این نوع قهوه در فضا را ساخته بودند.

 

غذا‌ها بدون بهره‌گیری از مواد تراریخته تولید شده‌اند. سازمان فضایی روسیه روسکاسموس در نظر دارد به زودی چیزبرگر‌هایی را در بسته بندی مخصوص در جیره غذایی فضانوردان قرار دهد.

۱۱ مدل مختلف موادغذایی با استفاده از مواد اولیه تازه و طبیعی و طی فرآیند‌های کاملاً برنامه‌ریزی شده در تیوب‌های مخصوص تهیه می‌شوند که از جمله می‌توان به گوشت بره و سبزیجات، دسر پنیر و پوره زردآلو و سیب اشاره کرد.

در ایستگاه فضایی بین‌المللی، میز غذاخوری در بخش روسی زوزدا قرار دارد و فضانوردان برای صرف غذا دور آن جمع می‌شوند. وسایل غذاخوری هر فضانورد در یک دستمال مخصوص قرار دارد و نام فضانورد بر روی آن نوشته شده است. آن‌ها موظفند بعد از خوردن غذا، به دلیل کمبود آب به جای شستن، با دستمال‌های مخصوص نم دار ضدعفونی شده، آن‌ها را پاک کنند.

برای جلوگیری از شناور شدن قاشق، چنگال و کارد غذاخوری، آن‌ها را یا با نخ به دستمال نگهداری می‌بندند که آن هم با چسب به لباس فضانورد چسبیده است و یا با استفاده از آهنربا آن‌ها را بر روی میز یا کیف مخصوص، ثابت نگه می‌دارند.