احتمالا شما هم با من هم عقیده هستید که چند سالی است ژانر Point & Click که یکی از قدیمی‌ترین و بهترین زیرشاخه‌های سبک Adventure است و بازی‌های زیادی را با داستان‌های قدرتمند در این سبک تجربه کرده‌ایم، رو به افول رفته و سالانه و شاید هر دو سال یکبار شاهد ارائه یک عنوان درخور در این سبک هستیم که اگر راستش را بخواهید باز هم به کیفیت عناوین سابق این سبک مانند Syberia، Black Mirror، Monkey Island و… نیست. درست است که در نسل هشتم و اواخر نسل هفتم سبک Adventure شاهد بلوغ بازی‌های Walking Simulation در این سبک بودیم و حتی شاهکارهایی مثل The Vanishing Of Ethan Carter یا What Remains Of Edin Finch را تجربه کردیم و پیشرفت بسیار زیاد بخش Adventure بازی‌های Action-Adventure را دیدیم; اما جای چند بازی خوب در ژانر اشاره و کلیک که کاملا برای ما نوستالژیک است به شدت در بازار این نسل خالیست.

عنوانی که هم اکنون قصد نقد و بررسی آن را برای شما کاربران عزیز گیمفا دارم، بازی Irony Curtain: From Matroshka With Love است که به جرات می‌توان آن را برترین بازی Point And Click دو نسل اخیر و یکی از بهترین بازی‌های Adventure بعد از سال ۲۰۰۰ نامید. شرکت Artifex Mundi را قبل از این با بازی‌های متوسط و خوب Hidden Object می‌شناختیم. این استودیوی خلاق برای اولین بار سنت‌شکنی کرده و دست به خلق یک بازی ماجراجویی محض در سبکی دیگر گرفته و خوشبختانه آن  هم چیزی نیست جز اشاره و کلیک محبوب دل‌ها. بازی از همان‌ تریلر لانچش مشخص بود حتی نسبت به بازی‌های هم سبکش هم متفاوت است و قصد دارد راهی متفاوت با دیگر بازی‌ها را در پیش بگیرد. در تربلر تقریبا تنها گرافیک و طراحی هنری دوست‌داشتنی بازی پرواضح بود، اما المان‌های دیگر بازی چطور از آب درآمده‎اند؟ Irony Curtain تا چه حد در سبک خود موفق است و ارزش به اتمام رساندن را دارد؟ با بررسی Irony Curtain با ما همراه باشید.

نقد و بررسی بازی Irony Curtain:From Matryoshka With Love

بازی زندگی یک روزنامه‌نگار سمج کومونیست به نام Evan Kovolsky است را روایت می‌کند. ایوان که همواره در ذهنش رویای زندگی در یک کشور ایده‌آل کمونیتسی را پرورش میداده به واسطه ی فردی به نام  Anna فرصت ملاقات کشوری خیالی به نام Matryoshka را به دست می‌آورد. ماتریوشکا که بعد از درگیری‌های متعدد میان دولت و مردم به کشوری کمونیست تبدیل شده در ابتدا برای ایوان بسیار خئوب به نظر می‌رسد اما طولی نمی‌کشد تا بفهمید آن چیز که برای این کشور گفته می‌شود با حقیقتش زمین تا آسمان تفاوت دارد و ماجراجویی شما آغاز خواهد شد. گفتن چیزی بیشتر از داستان بازی به منظره ی اسپویل داستان بازی و آسیب به تجربه ی شما از بازی خواهد بود و ترجیح می‌دهم بیش از این را خودتان در طول بازی تجربه کنید; تنها بدانید این تازه آغاز ماجراست و داستان بسیار درگیرکننده‌ای پیش روی شماست.

بازی در طول داستان خود اشارات بسیار مشخصی به سیاستمداران بعضی کشورها، وضعیت سیاسی فاجعه کشورها و حتی پشت پرده اتفاقات به شکل طنز اغراق شده‌ای دارد و با دیالوگ‌های خوبی که برای کاراکترها به خصوص ایوان نوشته شده، بارطنز آن بیشتر و بیشتر هم می‌شود

بازی در طول داستان خود اشارات بسیار مشخصی به سیاستمداران بعضی کشورها، وضعیت سیاسی فاجعه کشورها و حتی پشت پرده اتفاقات به شکل طنز اغراق شده‌ای دارد و با دیالوگ‌های خوبی که برای کاراکترها به خصوص ایوان نوشته شده، بارطنز آن بیشتر و بیشتر هم می‌شود. این موضوع در اواسط بازی و در اوج داستان شدت بیشتر گرفته و به معنای کلمه به دلیل شباهت زیاد اتفاقات سیاسی بازی با دنیای اطرافتان، احساس زنده بودن و ظبیعی بودن کاراکترها را خواهید داشت و شاهد یک شخصیت‌پردازی قوی هستیم. ایوان که مدام به صورت مونولوگ یا دیالوگ اهداف خود از انجام کارهایش را می‌گوید و حتی یک کار غیرمنطقی( البته منطق دنیای بازی) که نامتناسب با روتد  داستانی بازی باشد انجام نمی‌دهد و بازی با پرداخت به اتفاقات سیاسی اجتماعی جهان، یک داستان جذاب و انتقادی را روایت خواهد کرد.

قطعا ریشه و شاکله اصلی هر بازی Adventure، معماهای آن و محیط‌های قابل جست و جوی آن می‌باشد. Irony Curtain با نهایت سربلندی در هر دو بخش موفق می‌شود تا ۸۰درصد راه موفقیت را تا به اینجا طی کرده باشد. محیط‌های بازی نسبتا بزرگ هستند و در هر محیط می‌توانید با چیزهای زیادی تعامل داشته باشید و به واسطه اطلاعات داستانی که از صحبت با هر فرد یا کلیک بر روی یک شیء به دست خواهید آورد، توصیه می‌کنم به سادگی از آن‌ها نگذرید و تا جایی که حوصله یاری می‌کند در محیط جست و جو کنید و اطلاعات به دست آوردید; مسلما به دست آوردن هر چه بیشتر اطلاعات از داستان زیبای بازی بر شوق شما در ادامه بازی هم تاثیر شگرفی خواهد داشت. یکی از اجرای ثابت بیشتر محیط‌های بازی یک تلفن است که می‌توانید با استفاده از آن راهنمایی‌ها را برای حل معماها به دست آورید که بسیار هم مفید هستند.

تقریبا بعد از چند دقیقه از ورود به هر محیط، با یک معما یا پازل روبه رو خواهید شد که از قضا حل آن هم کار ساده‌ای نیست و در کمترین حالت چند دقیقه فکر کردن و استفاده از سلول‌های خاکستری مغزتان را طلب خواهد کرد; با این وجود اگر حوصله زیادی برای حل معما ندارید دور Irony Curtain را خط بکشید. این بازی برای عاشقان سبک Adventure اشاره و کلیک ساخته شده و قطعا گزینه آیده‌الی برای بسیاری از گیمرهای بی‌حوصله یا کسانی که چندان تمایلی به فکر کردن ندارند نیست

تقریبا بعد از چند دقیقه از ورود به هر محیط، با یک معما یا پازل روبه رو خواهید شد که از قضا حل آن هم کار ساده‌ای نیست و در کمترین حالت چند دقیقه فکر کردن و استفاده از سلول‌های خاکستری مغزتان را طلب خواهد کرد; با این وجود اگر حوصله زیادی برای حل معما ندارید دور Irony Curtain را خط بکشید. این بازی برای عاشقان سبک Adventure اشاره و کلیک ساخته شده و قطعا گزینه آیده‌الی برای بسیاری از گیمرهای بی‌حوصله یا کسانی که چندان تمایلی به فکر کردن ندارند نیست. همانطور که میدانید، سختی با غیر منطقی بودن بسیار فرق دارد; اینجا هم از واژه ” سخت” و نه غیر منطقی استفاده کردیم و این یعنی هر چقدر هم یک مسئله یا بازی سخت باشد از منطق دوری نجسته و با کنار هم چیدن مجهولات به صورت منطقی و یک تفکر منطقی می‌توان در نهایت به جواب رسید، فرمولی که استفاده از آن را از ابتدا تا انتهای بازی می‌بینیم و واقعا می‌تواند درسی باشد برای دیگر سازندگان بازی‌های این سبک که چگونه یک معمای درگیرکننده و سخت، اما منطقی طراحی کنیم.

در طول تجربه‌ام از بازی تنها موردی که برایم اذیت کننده بود، لزوم به بازگشت چندین باره به محیط‌های قبلی برای حل معماها بود. این مورد ذاتا مشکل محسوب نمی‌شود و اصلا در خون یک بازی اشاره و کلیک است اما نه به صورت افراطی! در روند گیم‌پلی بازی بارها این مسئله به صورت تکرار شونده برایتان اتفاق می‌افتد و این استفاده افراطی از این موصوع می‌تواند کمی به تجربه کلی شما از باری لطمه بزند.

اگر فرار باشد عناصری را که از بازی دوست داشتم اولویت‌بندی کنم، گرافیک فوق‌العاده زیبای بازی قطعا در اولین شماره قرار خواهد گرفت. طراحی بصری چشم‌نواز بازی که ماند یک تابلوی نقاشی استادانه است یکی دیگر از عوامل اصلی است که سبب جذاب ماندن بازی تا پایان و از نفس نیافتیدن بازی در اواسط راه می‌شود

اگر قرار باشد عناصری را که از بازی دوست داشتم اولویت‌بندی کنم، گرافیک فوق‌العاده زیبای بازی قطعا در اولین شماره قرار خواهد گرفت. طراحی بصری چشم‌نواز بازی که ماند یک تابلوی نقاشی استادانه است یکی دیگر از عوامل اصلی است که سبب جذاب ماندن بازی تا پایان و از نفس نیافتیدن بازی در اواسط راه می‌شود. حتی اگر یک درصد داستان بازی را دوست نداشته باشید و حتی مدت‌ها باشد در یک معمای سخت گیر افتاده باشید، باز هم احتمال کمی دارد که از بازی به کل دست بکشید; چون طراحی گرافیکی بازی در بین بازی‌های این ژانر اگر بی‌نظیر نباشد، کم‌نظیر است. طراحی نقاشی‌مانند بازی در کنار ترکیب خوب رنگ‌ها در کنار هم که عمدتا رنگ‌های شاد هستند، سبب به وجود آمدن یک فضای دل‌نشین که صدالبته با فضای طنز بازی هم خوانایی دارد. یکی از نکات جالبی که در تنظیمات گرافیکی بازی وجود دارد، نبود هیچ گزینه‌ای برای تنظیم رزولوشن بازیست و بازی به صورت پیش‌فرض همان رزولوشن انتخابی برای Desktop را برای بازی انتخاب می‌کند.

موسیقی زیبای متن بازی به همراه آهنگ‌های زیبایی که در طی کات‌سین‌ها پخش می‌شود و تغییر ریتم مناسب و به جای ترک‌ها در قسمت‌های مختلف بازی باعث شد هیچ حسی به جز لذت از موسیقی‌های بازی نبرم.  ایوان که صداگذاری آن را Christopher Ragland بر عهده دارد بسیار خوب وظیفه‌اش را انجام داده و با وجود حجم زیاد دیالوگ‌هایی که می‌توان با هر NPC رد و بدل کرد، هیچ افت و خیزی در صدایش دیده نمی‌شود و با حس تمام لحن‌های متفاوت را اجرا می‌کند. بقیه شخصیت‌ها هم مانند Anna و آنتاگونیست‎های بازی، به نخو احسنت از پس وظیفه خود برآمده‌اند.

قطعا ریشه و شاکله اصلی هر بازی Adventure، معماهای آن و محیط‌های قابل جست و جوی آن می‌باشد. Irony Curtain با نهایت سربلندی در هر دو بخش موفق می‌شود تا ۸۰درصد راه موفقیت را تا به اینجا طی کرده باشد. محیط‌های بازی نسبتا بزرگ هستند و در هر محیط می‌توانید با چیزهای زیادی تعامل داشته باشید و به واسطه اطلاعات داستانی که از صحبت با هر فرد یا کلیک بر روی یک شیء به دست خواهید آورد، توصیه می‌کنم به سادگی از آن‌ها نگذرید و تا جایی که حوصله یاری می‌کند در محیط جست و جو کنید و اطلاعات به دست آوردید

Irony Curtain: From Matryoshka With Love یک عنوان بسیار محترم و با ارزش در بازار آشفته این روزهای بازی‌های اشاره و کلیک است. یک عنوان Point & Click با داستانی درگیرکننده و گرافیکی چشم‌نواز یکی از نیازهای نسل هشتم بود که خوشبختانه اکنون با قاطعیت می‌توانیم از یک عنوان این‌چنینی در این نسل نام ببریم. Irony Curtain با داستان زیبا و معماهای سخت خود تا مدتی طولانی شما را درگیر خواهد کرد و ساعاتی لذت‌بخش را با آن خواهید داشت. قطعا یکی از بهترین بازی‌های Adventure چندین سال اخیر ارزش ۲۰ دلار را خواهد داشت.