صاحب‌خبر - به‌ ‌مناسبت آغاز بیست‌ و سومین سال انتشار «ایران‌ورزشی» پای این عشــق می‌مانیم وصال روحانی امروز (چهارشنبه اول خرداد 1398) مصادف است با پایان بیست ‌و دومین سال انتشار «ایران‌ورزشی» و آغاز بیست‌ و سومین سال عرضه این روزنامه. می‌توان به این مناسبت از همه روزهای بسیار سخت و به‌ویژه ایام پوشش خبری المپیک‌ها، بازی‌های آسیایی و جام‌های جهانی فوتبال نوشت که بین 16 تا 30 روز در نوسان‌اند و کثرت خبرها به‌حدی است که گزارش‌نویسان ورزشی دیوانه می‌شوند. می‌توان از گرانی فزاینده کاغذ و ادوات چاپ یاد کرد که سبب شده یکی دو سال اخیر با افزایش نسبی قیمت روزنامه‌ای همراه شود که البته بین روزنامه‌های ورزشی قطع بزرگ 12 صفحه‌ای هنوز هم ارزان‌ترین است، می‌توان از دشواری‌های خبر‌نویسی در ایامی گفت که افراد مصاحبه شونده به‌راحتی حرف‌های تند می‌زنند اما وقتی با حسن نیت نسخه‌ای کوتاه و خفیف شده از اظهارات‌شان را به اطلاع مردم می‌رسانی، چون منفعت‌شان به‌ خطر می‌افتد، ادعا می‌کنند که نظرات‌شان تحریف شده و مطبوعات قصد بزرگنمایی برخوردهای هر از گاه ورزشکاران، مربیان و مسوولان را داشته‌اند. می‌توان از این نوشت که جهان ورزش به‌ طور اهم و ورزش ایران به‌طور اخص هنوز جوامع قشنگی هستند و ایراد از کسانی است که گاهی رنگی از ریا و سودجویی‌های شخصی را به آن می‌زنند و البته می‌توان گفت که فوتبال پر توقع به‌خاطر خواست مردمی که آن را بیشتر دوست می‌دارند به‌رشته اول نزد تمامی مطبوعات ورزشی تبدیل شده اما نه تنها سپاسی شایسته از مردان و زنان پوشش دهنده اخبار این ورزش در نشریات مشاهده نمی‌شود، گاه در ورزشگاه‌ها مورد تهاجم علنی عده‌ای معدود‌ قرار می‌گیرند که هر چه هم به‌ دست آورند، باز هم ثروتی را که اندوخته‌اند کافی نمی‌دانند و برای ذره‌ای بیشتر از مال و منال دنیا دست به هر کاری می‌زنند. پس بگذارید با دوری جستن از این روابط تلخ و ضوابط پایمال شده شما را به 26 سال پیش بازگردانم که روزنامه ایران به همت فریدون وردی‌نژاد رییس صدیق و مصمم وقت «ایرنا» پایه‌گذاری شد و با پیام «ایران بخوان» وارد عرصه رسانه‌ای گشت. آن روزنامه که از اول بهمن 1373 روی دکه‌ها رفت یک صفحه ورزشی در فرم رویی و یک صفحه ورزشی دیگر در اکثر روز‌ها در فرم لایی داشت. تا اینکه از اواسط سال 1375 وردی‌نژاد و یارانش به این نتیجه رسیدند که بال‌های پرواز «ایران کامل نمی‌شود مگر وقتی که روزنامه‌های تخصصی و در بر دارنده موضوعات تخصصی و در عین ‌حال فراگیر نیز از جانب این مؤسسه فرهنگی- مطبوعاتی انتشار یابد. اینچنین بود که Iran Daily یار همراه انگلیسی‌دان‌ها شد و «الوفاق» برای مطلعان از زبان عربی آمد و هر دو ورژنی کوتاه شده از ایران و در بر دارنده همه اخبار ایران و جهان اما به زبان‌هایی بودند که مورد اشاره واقع شد. در این میان ایران ورزشی هم تولید یافت که فقط به مقوله ورزش می‌پرداخت. مقوله‌ای که از شیرین‌ترین سرگرمی‌ها و البته سرسخت‌ترین حرف‌ها و پویش‌ها در جهان معاصر است. نخستین شماره چنین روزنامه‌ای روز اول خرداد 1376 روی دکه‌ها نشست و دلی باز شد و دلداران پشت آن روان گشتند. جذابیت‌های غیر قابل انکار ورزش و حضور جمعی از ورزشی‌نویسان زبده و مطالب روشنگر خبری- تحلیلی‌شان سبب شد ایران‌ورزشی در درازای زمان به نشریه‌ای تبدیل شود که اگر یک آیینه تمام‌نما از ورزش ایران و جهان نبوده باشد، تصویری از شرایط خوب و بد آن را در همه زمان‌ها درون خود متجلی ساخته است. انتقاد در عین ارائه طریق و سپاس از ورزشکارانی پیروز در عین تذکر راه‌های کسب پیروزی به گروه‌های ناکام کوچک‌ترین کار و کمترین راه طی شده توسط ما بوده و طی این 23 سال آنقدر فشار به قشر ورزشی نویس منجمله خدمتگزاران شما در «ایران ورزشی» ‌وارد شده که بازماندگان آن روزهای نخست موهای سیاه خود را به تلی از سپیدی تبدیل کرده‌اند و آنهایی که خود را عاقل‌تر می‌دانستند تغییر حرفه داده و به سمت مشاغلی رفته‌اند که پول بیشتری در ازای کار کمتر را نصیب شاغلان خود می‌کند. با این حال هرکس که در این حرفه مانده و هر مرد و زن قلم به‌دستی پا به «ایران‌ورزشی» گذاشته به عهدی می‌اندیشیده که بدون مکتوب شدن واقعی و بیشتر روی تارهای قلب با جامعه ورزش و اهالی آن بسته است. عهدی با خطوط صداقت و با سلاح شفافیت و با این مضمون که؛ پای خبر‌نویسی ورزشی می‌مانیم و برای دل خودمان که دریایی بیکران و قلب مردمی که مأمن عشق است، همچنان می‌نگاریم و اگر خدا بخواهد، همچنان ایران‌ورزشی را منتشر خواهیم کرد. به ‌یاد همه روزهای قشنگ، موقعی که پرچم کشورمان به‌خاطر پیروزی‌های بزرگ ورزشی کشورمان به اهتزاز درآمد یا یک ضربه سر علی‌ دایی تور دروازه رقبا را درید و یک پاس تودر دیه‌گو مارادونا چشم ‌ما را نورانی کرد و یک قیچی برگردان کریس‌رونالدو جان لوییجی بوفون را به فکر بازنشستگی انداخت و آن لبخندهای حسین رضا‌زاده زیر خروارها وزنه از قدرت بیکران انسان در عصر برتری ماشین‌ها گفت، بپا می‌خیزیم و عهدی تازه می‌بندیم با خوانندگان ایران ورزشی و با همه ورزش‌دوستان که پای این عشق لعنتی روزگار برباد ده اما دوست داشتنی بمانیم و همچنان به ورزش و مسابقات و لزوم بسط آن بیندیشیم و برای شما بنویسیم و بنویسیم تا شب‌ها روز و تاریکی‌ها روشن و ورزش آباد شود و ایران ورزشی مقبول طبع بیفتد. با ما در این راه سخت همچنان همراه باشید.∎​