سعید اصغرزاده معاون سردبیر
دیروز پنج خبر توجه مرا به خود جلب کرد که هر یک ویژگی خاصی داشت. یکی دوچرخهسواری زنان را همردیف با سگگردانی دانسته بود، یکی خواهان راهاندازی شبکهای زنانه در رسانه ملی شده بود، یکی دستور داده بود زنان معاون استاندار شوند، یکی براساس لیاقتش سرپرست شرکت هواپیمایی شده بود و یکی به واسطه نبود امکانات احتمال داشت با فرزندی که حامله است، تلف شود، اما ایثار انسانی توسط دو مرد نجاتش داد. خلاصه خطی این پنج خبر را با هم بخوانیم:
1- امام جمعه اصفهان از دادستان درخصوص جلوگیری از مسأله دوچرخهسواری زنان، سگگردانی و بیحجابی تشکر کرد.
2- مدیر جامعه الزهرا با پیشنهاد ایجاد شبکه زنانه در رسانه ملی، از آمادگی این موسسه برای همکاری با صداوسیما خبر داد.
3- سخنگوی وزارت کشور گفت که عبدالرضا رحمانیفضلی دستور داده زنان به سمت معاون استاندار منصوب شوند.
4- فرزانه شرفبافی، به عضویت هیأتمدیره شرکت هواپیمایی کیش درآمد و سرپرست این شرکت هواپیمایی شد.
5- ویدیوی عبور دادن زن باردار با برانكارد از رودخانه طغيان كرده و بدون پل در نيكشهر، مورد توجه قرار گرفت.
طبیعی است که بپذیریم در این سالها خشونتهایی پنهان و آشکار نهتنها علیه زنان که علیه مردان و حتی حیوانات نیز اعمال شده است. به تعبیر ما اگرچه اغلب مردان رفتارهای مردانه و اغلب زنان رفتارهای زنانه دارند، اما تمامی این رفتارها متاثر از نقشها و انتظارات اجتماعی از آنان است. اجتماع تغییر کرده، آیا نقشها نباید تغییر کند؟
یونگ از مفاهیم آنیما و آنیموس برای توضیح این مسأله استفاده کرده است. آنیما یا روح زنانگی که در مردان وجود دارد، کمک میکند تا بتوانند حمایتگر، عاطفی و احساساتی باشند و آنیموس یا روح مردانه موجود در روان زنان باعث میشود بتوانند اعمال نفوذ و قدرت یا پرخاش و تندخویی کنند.
نکته اساسی این است که انسان این قابلیت را دارد که با آموزش و تمرین بخشهایی از روان خود را که تحتتاثیر نگاههای سنتی تنبلشده و کارایی خود را ازدستداده است، قوی کرده و دوباره به کار بیندازد، بنابراین شاید نیازی به بخشنامه و افعال دستوری نباشد. شاید نیازی به بگیر وببند هم نباشد.
و دست آخر اینکه همیشه بهره مندان اصلی یا برعکس، افرادی که از تبعیضی متاثر می شوند یا رنج می برند، بهتر از هر فرد و سازمانی قادر به حل مشکلات هستند. اما از آنجایی که حل مشکل (یا زندگیکردن زنان همدوش مردان در جامعه امروز ایران) مستلزم شناخت دقیق مشکل، ریشهها و پیامدهای آن است، اغلب حضور یک ناظر بیرونی آگاه و بی طرف می تواند به کشف ابعاد ناشناخته مشکل کمک کند. این ناظر حتما تریبونی در اختیار ندارد! این ناظر حتما مسئولیتی در دولت و حکومت ندارد! این ناظر میتواند همان سازمان مردمنهادی باشد که به دلیل کارکرد تسهیلگری و دغدغه اش برای ایجاد تغییر، نقش موثری در این روند داشته باشد همان فعالان اجتماعی حقوق انسانی. همان کمپینهایی که با مساعدت تکتک آحاد افراد جامعه (چه زن و چه مرد) راهاندازی میشود. همان....
نظر شما