«در زمان هخامنشیان عده ای از اهالی خاف در استان خراسان رضوی از آن منطقه کوچ کرده و به اروپا رفته و در منطقه ای از اروپا که کرواسی فعلی است، اسکان یافته و زندگی خود را بنا کرده اند که همان افراد اجداد طایفه ای هستند که بسیاری از کروات ها هم از آن هستند.پس به نوعی اصلیت من ایرانیست.»

این حرف های وینکوبگوویچ مردی است که در ابتدای میانسالی به ایران آمد و حالا در هفتاد سالگی نیز هنوز اینجا است. او به نوعی خودش را اصالتا ایرانی می داند، فارسی را خوب حرف می زند و فرهنگ ما را هم کامل می شناسد. در فوتبال اما وینکو که با شال قرمزرنگش در لیگ سوم مطرح شد ، او در ایران یک مربی متوسط بوده که هیچ توفیق بزرگی تا قبل از دیروز که توانست گل گهر سیرجان را برای اولین بار به لیگ برتر برساند به دست نیاورده بود. یک مقام سومی با فولاد خوزستان و یک چهارمی با پاس همدان تا قبل از رسیدن به یک قدمی قهرمانی در لیگ آزادگان بزرگترین دستاوردهای او از نظر نتیجه بودند. وینکو همانطور که خودش هم گفته تمایل دارد یک مربی سازنده و پرورش دهنده باشد تا یک قهرمان:« من بیشتر از هر مربی دیگری در 10 سال اخیر به فوتبال ایران خدمت کرده‌ام (مصاحبه سال 1391) زمانی که در تیم فولاد خوزستان مربیگری می‌کردم بازیکنان بسیار خوبی همچون جلال کاملی‌مفرد، ایمان مبعلی، علوی، کلاه‌کج،بداوی، پژمان منتظری و … را به فوتبال ایران و تیم ملی معرفی کردم. در تیم پاس هم بازیکنانی چون خسرو حیدری، حنیف عمران‌زاده، محمد غلامی و … را به فوتبال ایران معرفی کردم و دوست دارم باز هم به فوتبال ایران خدمت کنم. من حتی در موفقیت‌های برانکو ایوانکوویچ زمان ریاست دکتر دادکان در تیم ملی نقش داشتم هر چند برخی قدر کارهای مرا ندانستند.»

ایگوراستیماچ بازیکن سابق تیم ملی کرواسی که مدتی هدایت تیم سپاهان را نیز به عهده داشت درباره او گفت:« وینکو در شناخت، پرورش و پیشرفت استعدادهای جوان فوق العاده و البته بهترین است.»
وینکو حتی زمانی که در فولادخوزستان بود مدعی شد که گزینه دستیاری میروسلاو بلاژویچ هم بوده است هرچند خودش در مصاحبه ای اعلام کرد که محمددادکان رئیس وقت فدراسیون فوتبال مانع از این اتفاق شده است. موضوعی که هیچگاه مورد تایید برانکو ایوانکوویچ دستیار وقت بلاژ قرار نگرفت.

وینکو روی بیست و یک

اما همانطور که گفته شد مهمترین افتخار وینکو در بیست و یکمین سال حضورش در فوتبال ایران رقم خورده است. او در حالی می تواند به مقام قهرمانی در لیگ آزادگان دست پیدا کند که معیار سنجش عملکرد یک مربی در لیگ یک صعود به لیگ برتر است. او در حالی گل گهر را یک هفته مانده زودتر از پایان لیگ یک به لیگ برتر رساند که در اواخر سال 97 باشگاه قصد داشت او را برکنار و جوادنکونام را جایگزینش کند. مدیران تیم همانطور که گفتند با مشاوره هایی که گرفتند وینکو را حفظ کردند و همراه او به لیگ برتر آمدند. این مهمترین افتخار وینکو و گل گهر سیرجان است و هر دو در یک زمان و در کنار هم به این مهم رسیده اند.

12 تیم در بیست سال

بگوویچ در بیست سال حضور در فوتبال ایران در 12 تیم مختلف مربیگری کرده است. او به عنوان مربی فولاد خوزستان به ایران آمد و خودش معتقد بود که در اولین روزحضورش در این باشگاه ، با یک ویرانه روبرو بوده است اما با ننادنیکولیچ و مدیرعامل وقت فولاد هم پیمان شد تا از نوجوان های مستعد این شهر یک تیم عالی بسازد. البته که خودش با فولاد به مقامی بهتر از سومی نرسید اما این نظریه وجود داشت که فولادی که در لیگ چهارم قهرمان شد تیمی بود که وینکو ساخته بود. او به همین دلیل و با توجه به خاطره خوش پرسپولیسی ها از حضور استانکو به پرسپولیس آمد اما با پرستاره ترین پرسپولیس تاریخ لیگ برتر چیزی جز شکست کسب نکرد. او 6 بازی در امارات روی نیمکت الوصل نشست و دوباره چمدانش را بست  و بازگشت. آنچه اما بعد از بازگشت او به فوتبال ایران به او اتکیت شد این بود که او مربی قهرمانی و جام آوردن نیست. او در پگاه گیلان، تیم امید ایران، پاس همدان، آلومینیوم هرمزگان، پاس همدان، پرسپولیس(دستیار)، مس رفسنجان ، مس کرمان و بالاخره گل گهر سیرجان دراین سال ها مربی کرده است.