مجله مهر: ماجرای مسابقه بوکس صدف خادم در فرانسه و پیروزی‌اش تبدیل به یکی از اتفاقاً حاشیه‌ای این روزها شده، به طوریکه خیلی‌ها در فضای مجازی از آن به عنوان اولین افتخار یک زن ایرانی در مسابقات بوکس نام بردند، اما آیا همه ماجرا همین است؟ مهدی خرم‌دل که خودش بوکسور بوده و در این حوزه مربی‌گری کرده و با فدراسیون هم در ارتباط است، در این باره متنی را نوشته است که خواندن آن خالی از لطف نیست.

«با وجود اینکه اساساً علاقه به نوشتن درباره ورزش ندارم، به درخواست‌های مکرر دوستان در روزهای اخیر درباره صدف خادم می‌نویسم. قاعدتاً با توجه به اینکه بوکسور، مربی بوکس و فعال در فدراسیون بودم، مطلعم. آیا صدف خادم اولین بوکسور زن ایرانی بود؟ خیر. اولین، تینا آخوند تبار بود.

آخوند تبار که بازیگر موفقی نبود، از ۹۶ تلاش کرد در ایران و تایلند تمرین کرد. در چین روی رینگ رفت و اولین مسابقه را باخت. در نتیجه عنوان «اولین بوکسور زن ایرانی» متعلق به تینا آخوند تبار است. چرا دیده نشد؟ خوب نقش «قربانی سیستم» را بازی نکرد.

آخوند تبار با حجاب روی رینگ رفت؛ مسئله‌ای که نشان می‌دهد اساساً محدودیتی برای بوکس با حجاب وجود نداشت. او به همان دلیلی مورد توجه قرار نگرفت که شما امروز نمی‌دانید اعضای تیم ملی جودو زنان که با حجاب مسابقه می‌دهند، چه کسانی هستند!

بوکس در بعضی کشورهای اسلامی بین زنان در حال رایج شدن است. در ایران هم هیچ منافاتی ندارد و از سانشو که گراپلینگ دارد، میزان درگیری‌اش کمتر و حساسیت نسبت به آن کمتر است. بنابراین منعی برای مسابقه بوکس زنان وجود ندارد. حتی امسال دوره مربیگری بوکس زنان در ایران داشتیم!

بعضی برندها مثل نایک اساساً پوشش اسلامی برای بوکس زنان طراحی کرده اند. بنابراین اساساً مسابقه بوکس در دنیا نیز پذیرفته شده است. از قضا هر یک ذره پوشش به نفع بوکسور است اما خوشبختانه انجمن بین‌المللی فدراسیون‌های بوکس AIBA ایرادی نگرفته و نقض بازی منصفانه در نظر نگرفته است.

خانم صدف خادم می‌توانست با پوشش نایک و با صبر در مسابقات رسمی آسیایی یا جهانی از طرف ایران شرکت کند. قطعاً در آن صورت خیلی کمتر دیده می‌شد و بدون شک (با توجه به دانشی که از بوکس دارم) شانس موفقیتش بسیار اندک بود و همان دور اول حذف می‌شد. عملکردش را در همین مسابقه باشگاهی دیدیم

حالا سوای این بحث حجاب، آیا صدف خادم در یک مسابقه رسمی انجمن فدراسیون‌های جهانی بوکس AIBA شرکت کرد؟ پاسخ منفی است. این فقط یک مسابقه «فرمالیته» برای به دست آوردن عنوان اولین بوکسور زن ایرانی بود که البته قبلاً تینا آخوند تبار این را به دست آورده است!

بدترین نوع مواجهه به حقوق زنان، تبدیل کردن این مطالبات به ابزاری برای کسب (شهرت، مقبولیت، ثروت، موقعیت) است. سواد رسانه‌ای یعنی آلت دست یک دختربچه نشویم که صرفاً قصد دارد خودش را قربانی سیستم در مسیر رسیدن به حقوق زنان جا بزند. تعداد اینها هم هر روز در حال بیشتر شدن است

می‌گویند: «دروغگو کم حافظه می‌شود». این خانم صدف خادم وقتی ایران بود در یک گفت و گو به صراحت تاکید کرد اولین بوکسور زن ایرانی «نیست». فکر می‌کنم اذعان خود ایشان برای رد ادعای مطرح شده، کفایت کند.»

کاربر دیگری هم درباره مسابقاتی که برگزار شده، تحقیق کرده است؛ محمد صادقی در این باره نوشته: «هنوز هیچکدام از خبرنگاران ایرانی و رسانه‌های مرتبط درباره این‌که صدف خادم در چه مسابقه‌ای شرکت کرد توضیحی نداده‌اند؟ فقط گفته شد «در یک مسابقه رسمی» اما کدام: باشگاهی؟ استانی؟ قهرمانی فرانسه؟ انتخابی تیم‌ملی؟ جهانی؟

همین موضوع باعث شده انواع و اقسام گمانه‌زنی‌ها صورت بگیرد هشتگ صدف خادم را که دنبال کنید نوشته‌هایی می‌بینید درباره «اولین مسابقه جهانی» «قهرمانی صدف خادم» «کسب مدال» «حضور در فینال» «بالا بردن کاپ قهرمانی» و…

اما واقعیت هیچکدام اینها نیست! کنجکاو شدم و با Franck weus رئیس باشگاه Roc Boxe در رویان فرانسه صحبت کردم، همان باشگاهی که صدف خادم در کنار ۱۵۰ علاقه‌مند بوکس دیگر در آن آموزش می‌بیند. فرانک گفت: این یک مسابقه آماتور بوکس بود در باشگاه ما برای دریافت لیسانس (مجوز رسمی) فعالیت در ورزش بوکس در فرانسه و هیچ تیتر دیگری برای این مسابقه وجود ندارد!

مجوزی که امکان اخذ آن توسط زنان در ایران وجود ندارد فلذا صدف خادم موفق شد با شرکت در کلاس‌های بوکس این باشگاه در شهر رویان و پیروزی در مسابقه با حریفش آن را دریافت کند.»