در این یادداشت آمده است: تفاوت انسان با سایر حیوانات که ما را از آنها متمایز کرده و به عنوان اشرف مخلوقات می‌شناسند پایبندی به اخلاق و احساس مسئولیت در قبال همنوع خویش است، و اگر رفتار ما بر اساس سرشت پاک بشر می بود،همگان باید این شعر حضرت سعدی را که می فرماید «بنی آدم اعضای یک پیکرند» را چراغ راه خویش قرار می‌دادند و هرگز شاهد بد اخلاقی ها و ناهنجاری هایی که در این زمانه هستیم نمی‌بودیم.
امسال گرچه با سیل، ویرانی و خشم طبیعت آغاز گردید،اما سیل شیراز و رفتار مردم این شهر با مسافران و آسیب دیدگان این حادثه آن قدر دارای زیبایی های منحصر به فرد بود که برای دمی لبخند را بر لب ایرانیان نشاند،آری رفتار مردم خونگرم شیراز را هرگز نمی شود با رفتار پایتخت نشینان در برف چند سال قبل تهران که کرایه تاکسی ها از فرودگاه تا نقاطی در شهر به 500 هزار تا یک میلیون تومان رسید مقایسه کرد و این بزرگواری شیرازی ها که درب خانه و قلب خویش را برای هموطنان خود گشودند همان تبلور خصائل نیکوی انسانی است و اگر ما بتوانیم بر این بعد مثبت وجودی خویش تکیه کنیم بی گمان از همه مشکلات فراروی خویش خواهیم گذشت.
از بلایای طبیعی و حوادث ناگوار همچون سیل، زلزله، طوفان، تصادف و...که بگذریم بزرگترین درد و مشکل امروز جامعه ایران دوری از اخلاق و انصاف است که آثار منفی آن را در جای جای کشور و زندگی مان شاهدیم. بدون شک قتل، کلاهبرداری، طلاق، تجاوز و در رأس آن مشکلات عدیده اقتصادی غیر از تحریم ها و برخی سیاست گذاری های غلط و ناکارآمدی برخی نهادهای متولی، ریشه اصلی آن در مغفول واقع شدن اخلاق و انسانیت در نزد مردم است که به راحتی به احتکار هر چیزی ولو دارو یا پوشک نوزاد روی می آورند، در این وانفسا هیچ کس به حق خود قانع نبوده و با خرید و انبار سکه، طلا، ارز و... راه نفس کشیدن را بر آنها که می‌خواهند سالم و بر اساس اصول انسانیت زندگی کنند سد می‌کنند.
آری آن پیرمرد بازاری به ظاهر متدین که به رغم داشتن صدها میلیارد سرمایه، مایحتاج مردم را احتکار می کند در مقام آدمیت از سگ های امدادگر که برای نجات جانی، جان خود را به خطر می‌ا‌ندازند کمتر است.
از آنجا که دیر یا زود همه ما رخت سفر به جهان باقی بر می‌بندیم و باید در محضر دادگاه عدل الهی پاسخگو باشیم، بیائیم امسال را سال آغاز تمرین و مشق خوب بودن و انسان بودن خویش قرار داده و قبل از آن که فرصت به اتمام برسد مقام انسانیت خویش را پاس بداریم.
7429