اخیراً نمایندگان برخی از شهرهای کشور با توجه به اتفاقاتی که در مسابقات لیگ برتر فوتبال، علیه یا له یکی از تیم‌های پرطرفدار روی داده اقدام به موضع‌گیری‌های تند و حتی مکاتبات عجیب و غیرکارشناسانه با اشخاص غیر مسئول در این حوزه خاص کرده‌اند که به نظر می‌رسد بیش از هر چیز به منظور راضی کردن بخشی از مردم در نواحی حوزه رای‌گیری خودشان صورت گرفته است.

جالب توجه اینکه وقتی یک نماینده اقدام به موضع‌گیری در این خصوص می‌کند نماینده دیگری هم برای اینکه از قافله موضع‌گیری در نگاه هواداران عقب نماند اقدام مشابهی را انجام می‌دهد تا تاثیر تبلیغاتی اینگونه مکاتبات بیشتر روشن شود.

سوال اینجاست که به طور مثال در خصوص عملکرد فنی یک بازیکن و اشتباهاتی که در طول یک مسابقه فوتبال انجام شده وزیر ورزش و جوانان یا مسئولان فدراسیون فوتبال چه نقش و جایگاهی دارند؟ یا اینکه نماینده مجلس می‌تواند علناً و به صراحت یک بازیکن را متهم به کم‌کاری، تبانی، شرط بندی و اینگونه تخلفات کند و ایراد چنین اتهاماتی مصداق عمل مجرمانه غیر قانونی و قابل پیگیری در دادگاه صالحه نیست؟ آیا وزیر ورزش یا رئیس فدراسیون فوتبال باید به باشگاه‌ها بگویند که فلان بازیکن در گذشته محروم بوده یا مشکل داشته است؟ پس در این میان وظیفه باشگاه‌ها چیست؛ فقط ترکاندن بمب و جذب بازیکن بدون بررسی لازم؟

شاید در چنین موقعیت‌هایی بتوان از هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس انتظار داشت که از بروز چنین رفتارهای غیر منطقی و غیر قانونی ممانعت به عمل آورند و با فرد خاطی برخورد مناسب صورت گیرد تا برای جلب توجه هواداران یک باشگاه و راضی نگه داشتن آنها با توسل به راه‌های خطا و اشتباه، شأن و جایگاه اجتماعی نماینده مجلس شورای اسلامی به این شکل خدشه‌دار نشود.
 

منبع: تسنیم