معمولا بعد از هر حادثه طبیعی، نظرات مختلفی برای رفع مشکلات مردمی که طی آن متضرر شده و زندگی خود را از دست داده اند مطرح می شود. بسیاری از آنها با پایان یافتن اعلام اخبار و برگشتن زندگی به روال عادی به فراموشی سپرده می شود و در بهترین حالت، ارگان های مربوطه با اختصاص مبالغی به عنوان وام قرض الحسنه و یا بلاعوض، مسئولیت خود را پایان یافته تلقی کرده و با احساس رضایت از عملکرد خود، آسیب دیدگان این حوادث را به حال خود رها می کنند.
با بررسی نتایج این رفتارها در حوادث گذشته، به خوبی پیداست که منابع مالی تخصیص یافته به افراد هیچ گاه به درستی هزینه نشده و تنها بخش کوچکی با رعایت نهایت صرفه جویی و استفاده از کمترین مصالح و با کمترین کیفیت به ساخت مسکن اختصاص یافته است. مسکنی که به علت عدم رعایت اصول فنی در زمان ساخت و ساز و رعایت نکردن سایر موارد، بار دیگر با وقوع حادثه ای دیگر دچار مشکل شده و از بین می رود.
به نظر می رسد لازم است اکنون نهادهای متولی مسکن در مناطقی که دچار حادثه شده اند، با نگاهی به آینده و جهت جلوگیری از صرف چندباره منابع مالی و هدر رفت منابع و تامین منازل حادثه دیدگان، اقدام به ساخت مسکن مناسب با زندگی مردم آن منطقه ومطابق با فرهنگ و شئون جامعه محلی کنند.
البته این امر نتایج مثبت دیگری نیز در پی دارد که از جمله آنها می توان به اشتغال جمع کثیری از مردمی که به علت شرایط پیش آمده شغل و سرمایه خود را از دست داده اند اشاره کرد.
در این راستا، نهادهای متولی دولتی و مردمی می توانند با ارائه یک راهبرد عملی طی مدت زمان کوتاهی اقدام به جانمایی جدید و احداث مسکن و مدرسه و درمانگاه و سایر ساختمان های صدمه دیده از حادثه کنند و با استفاده از نیروی انسانی بیکار در این مناطق، هم آنان را صاحب مسکن کنند و هم اینکه مشکل بیکاری آنان را مرتفع کنند تا به اجبار تن به مهاجرت و ایجاد مشکلات جدید ندهند.
* کارشناس خبری ایرنا