به گزارش خبرگزاری فارس یزد، «حجتالاسلام کمال مروتی» در یادداشتی با عنوان "سیل همبستگی" نوشت:
خوزستان را به کربلای ایران میشناسیم، خاطرههای نسل ما با خوزستان به راهیان نور برمیگردد و پیادهروی اربعین، حال و هوای آنجا، حسینی و شهدایی است. شلمچه، طلاییه، هویزه، سوسنگرد و.... اما این بار خوزستان را باسیل شناختیم.
سیل حادثه است و حماسه، حادثهای که ظاهرش گرفتاری است و بلا و بحران و باطنش نعمت و عطا و حماسهای برای زمینهسازی ظهور در این دوران آخرالزمان.
امروز باید از سیلابی بگوییم که سیل کربلایی شدن امت میشود، آری کربلایی شدن یک امت مسلمان و این را آنجا درمییابی که جوانان مؤمن را میبینی چگونه درس مقاومت و ایثار را از مولایشان حسین بن علی یاد گرفتهاند، مقاومت در برابر سیلاب حتی با دستخالی، مقاومتشان در برابر مشکلات آن، ایثارشان و دل کندن از زن و فرزند و مسکن مألوف و آمدن به سوسنگرد و حمیدیه برای کمک به مردم مؤمن و باغیرت آنجا.
آری اینها چشم دیگری میخواهد تا این حماسه حسینی بزرگ را برای بار دیگر در کربلای ایران ببیند. روزی شهدا در سوسنگرد ایستادند و امروز راهیان شهدا در همین نقطه ایستادهاند. اصلاً اینکه امام امت در حرم امام رضا علیهالسلام از فرصت بودن سال 98 گفت یعنی همین. یک نمونهاش همین سیل است.
سیل، تهدید است اما فرصتی شده برای نمایش باطن این امت حسینی؛ از کجا بگوییم؟
از وحدت امت از عرب و فارس، از سنی و شیعه، از ترک و لر و کرد و ترکمن و بلوچ، از ایرانی و عراقی و پاکستانی و افغانستانی.
از طلاب پاکستانی که برای لایروبی خانههای پلدختر آمده بودند.
از موکبهای عراقی که برای پذیرایی سیلزدگان خوزستانی در کنار موکبهای ایرانی فعال بودند.
از بچههای لشکر مدافعان حرم فاطمیون افغانستان در پلدختر که بالباس رزم، گلولای جامانده از سیل را جمع میکردند.
از بچههای قزوین که در حمیدیه شب و روز نداشتند و هر جا نیاز بود در کنار جوانان خوزستانی برای تقویت سیل بندها، گونی پر میکردند.
از جوانان مشهدی و رشتی که در هویزه برای تخلیه منازل در معرض خطر حاضر بودند.
از پاسداران یزدی که در هویزه پیگیر حل مشکلات سیلزدگان هستند.
از پزشکان بسیجی بیمارستانهای صحرایی سپاه در منطقه.
از طلبههای انقلابی حوزه علمیه قم و اصفهان و یزد و همه جای ایران که در سوسنگرد، مسجد امیرالمؤمنین علیهالسلام مشروطه را مقر کار امدادی کردهاند و برای رساندن غذا به روستاهای گرفتار در وسط سیل با قایق راهی میشوند.
از جلسههای هماهنگی کنار سیل بندهای سوسنگرد با حضور بسیجیها، طلبهها، پاسدارها و مردم منطقه.
از کمکهای مردمی فراوان از همهجا برای مردم.
از پخت غذای گرم در موکبهای مردمی حاضر در مدارس و حسینیهها.
از بازی بچهها در محل اسکان موقت در یادمان شهدای هویزه که نشان امید به آینده است.
از همبازی شدن بچههای دانشجویی خادمین شهدا با کودکان.
از شکلاتهای محبتی که طلبه جوان بین بچهها پخش میکرد.
از برنامههای جذاب برای کودکان و نوجوانان سیلزده توسط طلبههای مبلغ.
از صفا و صمیمیت مردم و محبت آنها نسبت به گروههای جهادی.
از چه بگوییم؟! در عالم خبرهایی است. انگار خدا میخواهد با این بلاها، کربلاها را زنده کند و مگر نه اینکه امام زمان ما وقتی میآید که مردم کربلایی شده باشند.
آری، خوزستان همچنان کربلای ایران است.
روزی دفاع مقدس ایستادگی در برابر جنگ نظامی،
روزی دفاع مقدس فرهنگی راهیان نور در برابر تهاجم فرهنگی،
روزی دفاع مقدس از حرم در داستان مسیر اربعین شدن،
روزی مهد مدافعان حرم شدن و امروز دفاع مقدس همدلی و همکاری و مقاومت در برابر سیل.
دوران عجیبی است و این زمان، زمانه عجیبتری است که قلم و بیان را توان گفتن نیست. زمانهای که ظاهرش با باطنش بسیار تفاوت دارد. ظاهرش خودمحوری است اما باطنش خدا است و خدا و خدا.
این سیلها و این حادثهها میخواهد چشم ما را به این باطن باز کند اگر اهلش باشیم. به تعبیر امام خامنهای(حفظه الله تعالی) حوادثی که ظاهر بلا دارد، اگرچه باطنش ممکن است نعمت و عطای الهی باشد، ملّت ایران حقیقتاً جانانه وارد میدان میشوند؛ ما این را بارها و بارها آزمودهایم. این روح همبستگی در میان مردم ما و حالت بسیج شوندگی برای خدمت به هممیهنان یکچیز استثنائی است.
آری، حادثه سیل، سیل حماسه مردم ایران را نشان میدهد.
انتهای پیام/
نظر شما