چند وقت پیش جمله‌ی تحریف شده‌ی «وقتی میبینم تُرکم اما در حاکمیت جایی ندارم شما نمی‌توانی بگویی حق نداری حرف بزنی!» به نقل از مسعود پزشکیان در شبکه‌های اجتماعی به صورتی گسترده منتشر شد و واکنش‌هایی را به دنبال داشت. اما جمله‌ی دقیق او چه بود؟

به گزارش انصاف نیوز، دکتر پزشکیان نایب رییس مجلس که نماینده‌ی تبریز است در بخشی از مصاحبه‌ای تفصیلی با ایرنا به پرسشی درباره‌ی برخی اظهارات قوم گرایانه پاسخ داده است که متن و تصویر بخشی از آن به صورت دقیق در زیر می‌آید.

او در این مصاحبه مانند گذشته که بارها گفته است، هر گونه بی عدالتی از جمله تبعیض بر اساس زبان و اقوام و جنسیت را ریشه‌ی بسیاری از اختلافات در کشور می‌داند و تاکید می‌کند که «اگر بر اساس آن چیزی که خدا گفته عمل کنیم و برتری بر اساس تقوا باشد نه بر اساس زبان و نژاد و رنگ و پوست و جنسیت، هیچ این اختلافات بوجود نمی‌آید».

پزشکیان در این مصاحبه وقتی می‌خواهد مثال بزند، چند بار می‌گوید من ترک، من لر، من کرد، من بلوچ، من عرب. جمله‌ی تحریف شده‌ی او که بازتاب زیادی پیدا کرده، بر اساس همین مثال او متهم شده که با وجود مسوولیت‌هایی که داشته است گفته ترک‌ها نمی‌توانند مسوولیت بگیرند. متن کامل این مصاحبه نشان می‌دهد که منظور او از این مثال‌ها، «من نوعی» و یا هر کسی است که به خاطر قومیت یا جنسیت و یا عقیده‌ی خود مورد تبعیضی قرار گرفته باشد.

متن این بخش از مصاحبه را در زیر می‌خوانید.

خبرنگار ایرنا: اظهارات برخی نمایندگان موجب بحث و گفت‌وگو شده، به ویژه صحبت‌های آقایات حضرت‌پور و قاضی‌پور. از صحبت‌های اینها برداشت شده که قوم‌گرایانه است. می‌خواستم نظر شما را بپرسم.

پزشکیان: چی گفته‌اند؟

ایرنا: آقای حضرت‌پور درباره‌ی ملت آذربایجان، از یک چیزی به نام «ملت آذربایجان» صحبت کرده‌اند.

پزشکیان: نمی‌دانم چی گفته‌اند، تصور می‌کنم واژه‌هایی که در صحبت‌ها به کار می‌بریم به آن معنی که از نظر ادبی برمی‌گردد تصور می‌کنم آن طوری نیست. مثلا وقتی می‌گوید که کی از یک قومی یا نژادی می‌گوید، مثلا گاهی می‌گوید «ملت ما». ولی این که ملت ایران مجموعی از این قومیت‌هاست یا ملت‌ها یا هر چی می‌خواهید اسم آنها را بگذارید، در آن شکی نیست. کندروی یا تندروی راه غلطی است. ما اگر قانون را در چهارچوبی که هست بپذیریم و قومیت‌ها را هم در چهارچوب، اختیاراتشان را به آنان واگذار کنیم و در چارچوب قانون میدان به آنها بدهیم، ما در چهارچوب قانون یک امت و ملت و یک قوم و یک مردم هستیم، اصلا از ۲۵۰۰ سال ما با هم هستیم. چیزی که الان آمریکا و دشمن می‌خواهد این است که ما را از هم جدا کند، قومیت‌ها را جدا کند، قبیله‌ها را جدا کند، حتی جناح‌ها را به جان هم بیاندازد. رسول خدا وقتی آمد و این امت‌ها را باهم وصل کرد و کنار هم قرار داد، در حقیقت بر اساس همین بود که گفت: «إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَیٰ وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ». خدا ما را این جور خلق است، خدا من را ترک، آذری خلق کرده، آن یکی را کرد، آن یکی را خوزستانی و عرب، این یکی را بلوچ، این یکی را مازندرانی، گیلکی و غیره. این کاری است که خدا کرده؛ وگرنه هیچ فرقی بین آدم‌ها نیست؛ سفید، سیاه، کرد، ترک، لر. آن تفکری که یکی را برتر می‌کند آن تفکر است که باعث می‌شود عناد و یا مقاومت در مقابل قومیت دیگر بوجود بیاید.

ما اگر بپذیریم که این اختیارات را به سیستم‌ها بدهیم هیچ کسی جرئت نمی‌کند از این فضای کمبود یا خلائی که در کشور وجود دارد سوءاستفاده کند و باعث تفرقه و جدایی قومیت‌ها بشود. یعنی گیر اینجاست که ما حقوق اولیه‌ی قومیت‌ها را نمی‌دهیم، اجازه نمی‌دهیم، برای اینکه می‌گوییم همه باید فارسی حرف بزنند، حتی هر پیامی که روی مغازه‌ای می‌نویسی اگر فارسی نباشد با تو برخورد کنند! کی گفته، کجای دین و مذهب گفته که اگر من پیامی که اینجا نوشتم فارسی نبود باید با من برخورد کنند؟ وقتی این تندروی‌ها در این طرف اتفاق می‌افتد، تندروی‌ها در آن طرف بروز و ظهور پیدا می‌کند.

اگر بر اساس آن چیزی که خدا گفته عمل کنیم و برتری بر اساس تقوا باشد نه بر اساس زبان و نژاد و رنگ و پوست و جنسیت، هیچ این اختلافات بوجود نمی‌آید. این بهانه‌هایی که البته من نمی‌دانم آقای حضرت پور چه گفته، آقای قاضی پور چه گفت، ولی بهانه‌هایی ما در جامعه ایجاد کرده‌ایم، چون از این خبر دارد که بحث‌هایی در قومیت‌های کرد و ترک عرب و غیره دارد بوجود می‌آید و بوجود آمده و اگر انکار هم کنیم آن واقعیت از بین نمی‌رود؛ ریشه‌ی این وجود آمدن بهانه‌ها، نوع نگاه و نوع برخورد و نوع تعامل ما با اینهاست.

ایرنا: حالا یک راهکار برای این مشکل وجود دارد که ما این هویت‌های مختلف قومی بیشتر فضا بدهیم. اما از یک طرف هم بعضی جامعه شناس‌ها می‌گویند که حقوق شهروندی اینها کما اینکه در قومیت‌های دیگر مثل فارس و امثالهم، به اندازه‌ی کافی محقق نشده است. اگر ما حقوق شهروندی را بر اساس قانون اساسی محقق کنیم توسل به این هویت‌ها کم‌رنگ‌تر خواهد شد. نظر شما چیست؟

پزشکیان: ما اگر براساس عدالت و قانون عمل کنیم، مشکل حل است ولی وقتی فراتر از قانون تصمیم می‌گیرم و فراتر از عدالت اعمال قدرت کنم این [مساله] از بین نخواهد رفت. حالا جامعه شناس می‌گوید حقوق شهروندی؛ اگر حقوق شهروندی را براساس عدالت تعریف کردیم، بله. ولی وقتی که من می‌بینیم مثلا ترکم، کردم، عربم، بلوچم، هر چی هستم، در دولت در حاکمیت جایگاهی ندارم، شما نمی‌توانی به من بگویی که تو حق نداری حرف بزنی، یعنی بگویی هم نمی‌پذیرند چون برخوردی ناعادلانه است. من توان این را دارم که یک مدیر خوبی باشم اما چون از فلان قوم هستم حق ندارم بشوم! چون از فلان قوم هستم نمی‌توانم استخدام بشوم و یا رتبه‌ی آخرم. این بی عدالتی است. این بی عدالتی است که باعث می‌شود من صدایم دربیاید. اگر صدایم درنیاید یعنی زنده نیستم برای اینکه بالاخره من حقی دارم در این جامعه. اگر حق من را بخورند من مجبورم یک جور دیگر صدایم را بلند کنم. حالا یکی از این راه‌ها این است که به آن روند‌هایی می‌رویم که جدایی است، یعنی شما می‌گویی حالا که اینطور است ما شما را نمی‌خواهیم. اگر با هم منصفانه و عادلانه برخورد کنیم و منافع‌مان را در هم گره بزنیم، منفعت من منفعت شما باشد و منفعت شما منفعت من باشد، و به همدیگر توهین نکنیم احترام بگذاریم و همدیگر را مسخره نکنیم، هیچ وقت این اتفاق‌ها نمی‌افتد.

ویدیوی این بخش از گفت‌وگو را می‌بینید:

انتهای پیام