زهرا کشوری
خبرنگار
سدسازی ها، معدن کاوی ها، جنگل تراشی ها و ویلاسازی ها بلاخره کار دستمان داد. سیل گلستان را در نوردید، به پای بلندترین برج آجری جهان در گنبدکاووس پیچید. جاده گنبدکاووس_ آق قلا به طور کامل زیر آب برد. در میان شادباش نوروزی رسانه ملی و شبکه های اجتماعی، هلی شات ها تصاویری را به شبکه های اجتماعی فرستادند که بسیاری در وهله اول آن را انکار می کنند.جاده شهر گنبد به آق قلا زیر آب رفته،خیابان های شهر های گنبد، آق قلا، گمیشان و بندر ترکمن پر از آب شده است، برق بعضی از روستاهای اطراف قطع شده است. همه در محاصره سیل هستند و با قایق و تراکتور حرکت میکنند. خانه ها در روستای چن‌سولی آق‌قلا تا سقف زیر آب رفته.
کسانی در تلگرام از کامیونداران و تراکتورداران و صاحبان ماشین های سنگین می خواهند تا برای انتقال وسائل نقلیه به آق قلا گلستان بیایند. 4 هزار نفر اسکان موقت یافته اند. اوضاع خیلی خراب است. پیشتر «مصطفی ابوهاشم» معاون دفتر کنترل سیلاب کشور به ایران گفته بود، جنگل های گلستان خاصیت اسفنجی خود را از دست داده اند و نمی توانند آب را در خود نگاه دارند. آن خبر تلخ به این معنا بود که هر سیلی می تواند به فاجعه ای تبدیل شود. بین هشدار او تا سیلابی که کام گلستانی ها را در نوروز تلخ کرد تنها دو ماه زمان برد. وضعیت گلستان بدون این سیل هم ترسناک بود. گلستان را هم زلزله تهدید می کند و هم زمین لغزش ها. زمین لغزش ها کابوسی خطرناکند که زیر پای گلستانیها می خزند و راه می روند. آن ها با سیلاب تحریک می شوند و هر آن می توانند به یکباره زیر پای سیل زدگان را هم خالی کنند. از وضعیت ده ها روستای این استان هیچ خبری در دست نیست. رانش، جاده های بسیاری را مسدود کرده است. روستاییان و احوالشان پشت سیلاب و رانش مسدود شده اند. در رسانه ملی و خبرگزاری ها کمتر خبری از حال سیل زدگان به گوش می رسد. این شبکه های مجازی هستند که زبان سیل زدگان شده اند. بسیاری از کابران به این بی خبری واکنش نشان می دهند. سیل به اندازه زلزله وشاید بیش از آن ترسناک است. آنها می گویند:»استان گلستان اکنون درگیر سیل گنبد ویرانگر شده و عجیب اینکه این سیل گلستان مازندران با این میزان خرابی چرا واکنش آنها که برای کمک به زلزله زدگان صف می کشند راباعث نشده است.» بسیاری از دستگیرکنندگان زلزله زده ها احتمالا در جاده و مسیری دورتر سفر نوروزی خود را آغاز کرده اند. بدشانسی بیشتر از این نمی شود. کشور نیمه تعطیل است. این سیل بی شک بلای آسمانی نیست،خطای مدیریتی و انسانی است. بی شک از جنگل تراشی ، توسعه ناپایدار و ویلاسازی های دهه 80 آب می خورد. هشدار پشت هشدار است که می گوید به گلستان سفر نکنید؛اوضاع وخیم است. برای هشدار درباره به مازندران به نظر می رسد که دیر است. مازندران در صدر ورود گردشگران نوروزی قرار دارد، این می تواند نتایج فاجعه بارتری به سیل مازندران بدهد. سنگ دلی است ولی انگار همه مجرمان در یک نقطه ایستاده اند. ویلاسازی ها با هدف گردشگری غیر اصولی یکی از عوامل اصلی جنگل تراشی هاست. جنگل های باستانی هیرکانی با ریشه های کهن می توانستند جلوی فاجعه را بگیرند اما زمین کشاورزی ویلا شد و جنگل ها، زمین های کشاورزی. تغییر اراضی جنگلی آنقدر ادامه پیدا کرد تا طبیعت به انتقام ایستاد.
باید دست به دعا برداشت و آرزو کرد نه مازندران و نه گلستان تجربه تلخ دهه 80 را تجربه نکنند. آن سیل بیش از 200 شهروند و گردشگر گلستانی را به کام مرگ فرستاد.
∎
زهرا کشوری
خبرنگار
سدسازی ها، معدن کاوی ها، جنگل تراشی ها و ویلاسازی ها بلاخره کار دستمان داد. سیل گلستان را در نوردید، به پای بلندترین برج آجری جهان در گنبدکاووس پیچید. جاده گنبدکاووس_ آق قلا به طور کامل زیر آب برد. در میان شادباش نوروزی رسانه ملی و شبکه های اجتماعی، هلی شات ها تصاویری را به شبکه های اجتماعی فرستادند که بسیاری در وهله اول آن را انکار می کنند.جاده شهر گنبد به آق قلا زیر آب رفته،خیابان های شهر های گنبد، آق قلا، گمیشان و بندر ترکمن پر از آب شده است، برق بعضی از روستاهای اطراف قطع شده است. همه در محاصره سیل هستند و با قایق و تراکتور حرکت میکنند. خانه ها در روستای چن‌سولی آق‌قلا تا سقف زیر آب رفته.
کسانی در تلگرام از کامیونداران و تراکتورداران و صاحبان ماشین های سنگین می خواهند تا برای انتقال وسائل نقلیه به آق قلا گلستان بیایند. 4 هزار نفر اسکان موقت یافته اند. اوضاع خیلی خراب است. پیشتر «مصطفی ابوهاشم» معاون دفتر کنترل سیلاب کشور به ایران گفته بود، جنگل های گلستان خاصیت اسفنجی خود را از دست داده اند و نمی توانند آب را در خود نگاه دارند. آن خبر تلخ به این معنا بود که هر سیلی می تواند به فاجعه ای تبدیل شود. بین هشدار او تا سیلابی که کام گلستانی ها را در نوروز تلخ کرد تنها دو ماه زمان برد. وضعیت گلستان بدون این سیل هم ترسناک بود. گلستان را هم زلزله تهدید می کند و هم زمین لغزش ها. زمین لغزش ها کابوسی خطرناکند که زیر پای گلستانیها می خزند و راه می روند. آن ها با سیلاب تحریک می شوند و هر آن می توانند به یکباره زیر پای سیل زدگان را هم خالی کنند. از وضعیت ده ها روستای این استان هیچ خبری در دست نیست. رانش، جاده های بسیاری را مسدود کرده است. روستاییان و احوالشان پشت سیلاب و رانش مسدود شده اند. در رسانه ملی و خبرگزاری ها کمتر خبری از حال سیل زدگان به گوش می رسد. این شبکه های مجازی هستند که زبان سیل زدگان شده اند. بسیاری از کابران به این بی خبری واکنش نشان می دهند. سیل به اندازه زلزله وشاید بیش از آن ترسناک است. آنها می گویند:»استان گلستان اکنون درگیر سیل گنبد ویرانگر شده و عجیب اینکه این سیل گلستان مازندران با این میزان خرابی چرا واکنش آنها که برای کمک به زلزله زدگان صف می کشند راباعث نشده است.» بسیاری از دستگیرکنندگان زلزله زده ها احتمالا در جاده و مسیری دورتر سفر نوروزی خود را آغاز کرده اند. بدشانسی بیشتر از این نمی شود. کشور نیمه تعطیل است. این سیل بی شک بلای آسمانی نیست،خطای مدیریتی و انسانی است. بی شک از جنگل تراشی ، توسعه ناپایدار و ویلاسازی های دهه 80 آب می خورد. هشدار پشت هشدار است که می گوید به گلستان سفر نکنید؛اوضاع وخیم است. برای هشدار درباره به مازندران به نظر می رسد که دیر است. مازندران در صدر ورود گردشگران نوروزی قرار دارد، این می تواند نتایج فاجعه بارتری به سیل مازندران بدهد. سنگ دلی است ولی انگار همه مجرمان در یک نقطه ایستاده اند. ویلاسازی ها با هدف گردشگری غیر اصولی یکی از عوامل اصلی جنگل تراشی هاست. جنگل های باستانی هیرکانی با ریشه های کهن می توانستند جلوی فاجعه را بگیرند اما زمین کشاورزی ویلا شد و جنگل ها، زمین های کشاورزی. تغییر اراضی جنگلی آنقدر ادامه پیدا کرد تا طبیعت به انتقام ایستاد.
باید دست به دعا برداشت و آرزو کرد نه مازندران و نه گلستان تجربه تلخ دهه 80 را تجربه نکنند. آن سیل بیش از 200 شهروند و گردشگر گلستانی را به کام مرگ فرستاد.
نظر شما