به گزارش خبرگزاری صدا و سیما این بازار با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است.
بازار تبریز در سال 1354 در فهرست آثار ملی ایران , در مردادماه سال 1389 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌ است.
هستهٔ مرکزی شهر تبریز در داخل یک چهارضلعی قرار گرفته و بازار تبریز در مرکز این چهارضلعی واقع شده‌است.
این بازار از سمت شرق به عالی‌قاپو (مجموعهٔ کاخ‌های ولی‌عهدنشین) و از سمت غرب به مسجد جامع محدود شده و از سمت شمال، بخش‌هایی از شمال رودخانهٔ مهران‌رود را شامل می‌ شود و این دو بخش به وسیلهٔ پل‌ های چوبی که در امتداد راسته‌بازار قرار دارند، به هم متصل می‌ شوند.
این بازار از بازارچه‌ها، تیمچه‌ها، سراها و کاروان سراهای متعددی تشکیل است .
تاریخ بنای این مجموعه مشخص نیست ولی بسیاری از جهانگردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجار از این بازار بازدید کرده‌ اند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه داده‌اند.
پیشتر به‌ دلیل قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده‌ است.
این بازار حدود 3 سدهٔ پیش و پس از وقوع زمین‌ لرزهٔ تاریخی تبریز در سال 1193 قمری به همت نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز بازسازی شده‌ است.
بسیاری از گردشگران و جهانگردان نظیر ابن بطوطه، مارکو پولو، جاکسن، اولیای چلبی، یاقوت حموی، گاسپار دروویل، الکسیس سوکتیکف، ژان شاردن، اوژن فلاندن، جان کارت‌رایت، جملی کاردی، کلاویخو، رابرت گرنت واتسن، حمدالله مستوفی و مقدسی از رونق و شکوه بازار تبریز تمجید کرده‌اند.
این بازار با داشتن حدود 5500 باب حجره، مغازه و فروشگاه، 40 گونه شغل، 35 باب سرا، 25 باب تیمچه، 20 مسجد، 20 راسته و راسته‌بازار، 11 باب دالان و 9 باب مدرسهٔ دینی، به‌عنوان اصلی‌ترین مرکز داد و ستد مردم تبریز شناخته می‌شود.
نخستین نقشه از بازار تبریز در سال 1327 ، در بخشی از نقشهٔ دارالسلطنهٔ تبریز و به دست اسدالله خان مراغه‌ای ترسیم شده‌است.
نقشهٔ این بازار در بخش شمال شرقی نقشهٔ مذکور رسم شده و اکثر جای‌های مهم آن نظیر تیمچه‌ها و کاروانسراها در این نقشه نام‌گذاری شده‌اند.
سبک معماری، آرایش مغازه ها، کثرت تیمچه ها، تنوع مشاغل و وجود مدارس و حوزه های علمیه و مساجد بسیاری در کنار سراها و کاروان سراهای بازرگانی، این محل را به نمونه ای عالی از یک محیط تجاری و مسکونی تبدیل کرده است.
راسته های ادویه فروشان، صنایع دستی، کفش و کیف، پارچه، طلا، فرش، سوغاتی های خوراکی تبریز و همه و همه هر کدام در نوع خود حال و هوایی دیگر دارد. خرید از این بازار کار روزانه بسیاری از شهروندان است که مایحتاج خود را از این مرکز تجاری تهیه می کنند.
همچنین بسیاری از سوغاتی مخصوص شهر تبریز که شاید در هیچ بازار دیگری یافت نشود به سهولت و با قیمت پایین در این محل به فروش می رسد.
علاوه بر فعالیت های تجاری و اهمیت بازرگانی این مجموعه بی نظیر تاریخی که همچنان کارکرد خود را حفظ کرده است، بازار تبریز به عنوان یکی از مهمترین انگیزه های ورود هر گردشگر داخلی و خارجی به تبریز محسوب می شود.
اگر تنها یک‌بار در این بازار به دور از دغدغه های زندگی امروزی قدم بزنیم ، دلبری این بنای خوش ساخت تاریخی را خواهیم دید و آنجاست که حس قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های تاریخ به ما دست خواهد داد.