در این سال‌ها بازیکنان یا مربیان خارجی زیادی آمده‌اند و رفته‌اند اما اینکه یک مربی 19 سال در یک کشور بماند و به کشور خود بازنگردد، موضوع عجیبی است. بگوویچ سال 1378 به ایران آمد و هدایت تیم فولاد خوزستان را برعهده گرفت. او 4 سال در فولاد ماند و پس از آن به پرسپولیس رفت و یک سال در تیم پرطرفدار پایتخت حضور یافت. این مربی کروات پس از جدایی از پرسپولیس به مدت یک سال به امارات رفت و هدایت تیم الوصل را برعهده گرفت اما جدایی او از ایران چندان طولانی نبود و بگوویچ پس از یک سال مجدداً به ایران بازگشت و به عنوان سرمربی و مربی در تیم‌های پگاه گیلان، امید ایران، پاس همدان، آلومینیوم هرمزگان، پرسپولیس، مس رفسنجان، مس کرمان و گل گهر سیرجان فعالیت کرد و همچنان به دلیل علاقه فراوان قصد خروج از ایران  ندارد.
وینکو بگوویچ درخصوص دلیل حضور طولانی‌اش به خبرنگار «ایران» گفت: «من سال 1999 وارد ایران شدم و از آن زمان حدود 19 سال می‌گذرد. در زمان حضورم در ایران حدود 10 سال از جنگ ایران و عراق می‌گذشت و در این شرایط به خوزستانی آمدم که مرکز این جنگ بود اما من هم از یک کشور جنگ زده (یوگسلاوی سابق) به ایران آمدم و احساسات مردم ایران را در آن زمان کاملاً درک می‌کردم. مردم ایران را خیلی دوست دارم چرا که نسبت به من احترام خاصی قائل هستند به این دلیل از همان ابتدای حضورم در ایران رابطه بسیار خوبی با مردم برقرار کردم. طی این سال‌ها به رغم پیشنهادهایی که از باشگاه‌های ایرانی داشتم، در ایران ماندم. ایران را کشور دوم خودم می‌دانم.»
او ادامه داد: «زمانی که به مدرسه می‌رفتم، تاریخ امپراتوری‌های بزرگ دنیا جزو دروس ما بود و من آن زمان ایران را به عنوان یک تمدن بزرگ شناختم و اطلاعات بسیار زیادی در مورد ایران داشتم. دیدن کشور بزرگی همچون ایران یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای من بود و در حالی که هیچ زمان فکرش را نمی‌کردم که روزی به این مهم دست یابم، این اتفاق افتاد و به ایران آمدم. فرهنگ و تمدن ایران به بیش از 3 هزار سال برمی‌گردد و تمدن ایرانی جزو اولین تمدن‌های بشری است. مردم ایران بسیار مهربان، میهمان‌نواز و دوست داشتنی هستند و این کشور اماکن دیدنی بسیاری همچون تخت‌جمشید، اکباتان همدان، چغازنبیل و... دارد و من با غرور این آثاری که نشان دهنده تاریخ و تمدن ایران است ، تماشا می‌کنم.»
آیا با وجود این موضوع دوری از وطن آن هم حدود 2 دهه کار آسانی است. او این گونه پاسخ سؤال‌مان را داد: «دوری از وطن برای هر کسی بسیار سخت است. دوری از خانواده بسیار سخت است اما برای عشقی که به فوتبال دارم، باید یکسری هزینه‌ها را بپردازم که آن هزینه دوری است.»
وینکو در طول این سال‌ها به شهرهای مختلف کشورمان سفر کرده است. سرمربی تیم گل گهر سیرجان درخصوص این موضوع که تاکنون به چه شهرهایی سفر کرده است، بیان داشت: «بگویید که کدام شهرهای ایران را ندیده‌ام! من به تمام شهرها و استان‌های ایران سفر کردم و تنها استان سیستان و بلوچستان را ندیدم اما قطعاً به این استان هم خواهم رفت. از نظر من اکثر شهرهای ایران خوب و جذاب هستند البته با احترامی که برای تمامی شهرها قائلم، اصفهان را به دلیل تاریخچه‌ای که دارد، بیشتر دوست دارم. پس از اصفهان هم شیراز به دلیل وجود آثاری همچون تخت جمشید و حافظیه جذاب است. نمی‌توانم روزی که اکباتان همدان را دیدم، فراموش کنم و حقیقتاً با دیدن اکباتان هیجان‌زده شدم.»
این مرد 70 ساله کروات اواسط مردادماه سال 1378 به ایران آمد. او درخصوص ورودش به ایران افزود: «در اوج گرما به خوزستان آمدم. من از جایی آمده بودم که آب و هوای سردی داشت و تحمل هوای گرم خوزستان برای من بسیار سخت بود. فکر می‌کردم که بیشتر از 5 روز دوام نیاورم و به کشورم بازگردم. فکر می‌کردم اگر خوزستان بمانم، می‌میرم اما کم کم به آب و هوای گرم خوزستان عادت کردم. من از کشوری آمده بودم که نظم و انضباط در آن اهمیت زیادی داشت اما برای من بی‌نظمی برخی از مردم ایران بسیار عجیب و غریب بود. فرهنگ رانندگی در ایران هم متفاوت بود. اوایلی که به ایران آمدم، این موضوعات برای من سخت و غیرقابل پذیرش بود اما آرام آرام به شرایط اینجا عادت کردم. نکته‌ای که به من کمک کرد تا به این شرایط عادت کنم، درسی بود که پدرم در جوانی به من داد. زمانی که 25 سال داشتم و می‌خواستم برای اولین بار از یوگسلاوی به خارج از کشور سفر کنم، پدرم به من گفت که نباید در 3 چیز دخالت کنی و آن 3 مورد «درآمد، مذهب و سیاست» مردمان کشورهای دیگر است. من نصیحت پدرم را سرمشق زندگی‌ام قرار دادم و  طی این سال‌ها به این موارد وارد نشدم به همین خاطر در اینجا شرایط برای من روز به روز بهتر شد.»
به هر حال هر آمدنی یک رفتنی دارد و همیشه زمان رفتن بسیار سخت است اما احساس این مربی از رفتن چگونه است: «قطعاً روزی که ایران را ترک کنم بسیار ناراحت خواهم بود و قطعاً بخشی از قلبم را در اینجا جا خواهم گذاشت. من به مدت
2 دهه در این کشور زندگی کردم و این زمان کمی نیست. قطعاً خیلی از رفتن ناراحت خواهم شد اما امیدوارم که در زمان رفتنم از ایران یادگارهای خوبی به جا بگذارم. به دلیل شرایط سنی‌ام مدت زمان زیادی در ایران نخواهم بود. ایران کشوری قدرتمند، ثروتمند، باتمدن و ریشه‌دار است و مردمان خوب و مهربانی دارد تنها کمبود این کشور بی توجهی به نظم و قانون است که اگر این نقیصه برطرف شود، قطعاً ایران یکی از بهترین کشورهای دنیا خواهد شد.»
وینکو قطعاً در طول زمان حضورش در ایران با سنت‌های ما آشنایی دارد. او درخصوص سفره هفت سین ایرانی‌ها در عید نوروز گفت: «من می‌دانم که ایرانی‌ها سفره هفت سین خود را با سیر و سماق و سبزه و سکه و هر چیزی که سین دارد، می‌چینند و من هم در آستانه نوروز اینها را تهیه می‌کنم و سفره هفت‌سین می‌چینم. طی این سال‌ها تنها 2 بار سر سفره هفت سین نشستم اما در همه این سال‌ها سفره هفت سین چیدم، حتی زمانی که در کشور خودم بودم. در سال 2002 زمانی که در تیم فولاد خوزستان بودم، لیگ ایران در ایام نوروز تعطیل نشد و ما مجبور بودیم در تعطیلات بازی کنیم. در آن سال با چند نفر از دوستانم در سفارت کرواسی جشن نوروز را در تهران برگزار کردیم. این فرصت بسیار مناسبی بود که بارها شمال و جنوب، غرب و شرق تهران را بگردم و با تهران آشنا شوم چرا که تهران در تعطیلات نوروز بسیار خلوت بود. بار دوم زمانی بود که در همدان مربیگری می‌کردم و آن سال به جای اینکه من به کرواسی بروم، همسرم به ایران آمد و ما تعطیلات نوروز را در اینجا سپری کردیم. به همراه همسرم همدان گردی کردیم و از دیدن این استان لذت بردیم.»
سرمربی گل گهر سیرجان صحبت‌های خود را در مورد سفره هفت سین این گونه ادامه داد: «سیب، سیر و سبزه را به خاطر سلامتی و تازگی‌اش دوست دارم و در مورد سکه هم باید بگویم که هیچ کس از سکه بدش نمی‌آید اما من آدم مادی گرایی نیستم ولی سکه هم دوست دارم. در وهله اول سیب را که مظهر سلامتی است ، دوست دارم. اولین روز نوروز که 20 مارس برای ما ابتدای بهار و زمان تولد یک دنیای تازه است. همه چیز از نو رشد می‌کند. زمستان تمام می‌شود و همه از خواب زمستانی بیدار می‌شوند، طبیعت بیدار می‌شود اما باید در مورد مبدأ تغییر سال بگویم که ما هم آغاز سال نو میلادی را این چنین می‌دانیم و ابتدای ژانویه همین حکم را برای ما دارد.»
او ادامه داد: «جشن سده برای من جالب بود و ایام نوروز و دید و بازدید ایرانی‌ها و وقت گذراندن با همدیگر هم خیلی جالب است. ایران کشوری سنتی است و آداب و رسوم خاص خودش را دارد. این دورهم جمع شدن در کشورهای اروپایی وجود ندارد اما در ایران این سنت به بهترین نحو ممکن انجام می‌شود. از مراسمی که خوشم نمی‌آید، چهارشنبه آخر سال است که خاطرات بسیار بدی از چهارشنبه سوری دارم. در این روز جوان‌ها با جان خود بازی می‌کنند و فکر می‌کنم که چهارشنبه سوری‌ای که این گونه برگزار می‌شود، سنت ایرانی‌های قدیم نیست.» بگوویچ به زبان فارسی تسلط زیادی دارد اما معتقد است که یادگیری زبان فارسی برایش بسیار سخت بود. سرمربی گل گهر سیرجان بیان داشت: «سال‌های ابتدایی که به ایران آمدم، سعی می‌کردم که با چشم ببینم و با گوش بشنوم. در ابتدا سعی کردم چند واژه و حتی جمله را یاد بگیرم و دست و پا شکسته آنها را می‌گفتم. در 5 سال ابتدایی حضورم در ایران برخی واژه‌ها را یاد گرفتم و با گذشت سال‌ها این واژه‌ها بیشتر و بیشتر شد. در طول این سال‌ها سعی کردم بیشتر یاد بگیرم و قطعاً سخت بود ولی به مرور زمان یاد گرفتم.»
او که این گونه در مورد کشور ما صحبت می‌کند آیا با حضور در کشور خودش هم همین گونه ایران را به مردمان کشورش معرفی می‌کند. او پاسخ این سؤال را این گونه داد: «خیلی از مربیانی که در ایران بودند، وقتی که به کشور خودشان باز گشتند در مورد ایران صحبت می‌کردند و در مورد تمدن و مردمان خوب ایران و مهربانی ایرانی‌ها می‌گویند که واقعاً هم همین گونه است. هر زمان که ما به کشورمان می‌رویم، مطبوعات از ما سؤال می‌کنند که ایران چگونه است و ما دقیقاً همین حرف‌ها را می‌زنیم. اگر من خارج از کشور باشم و بگویند که ایران را تعریف کن؛ می‌گویم اگر می‌خواهید تمدن، تاریخ، میهمان نوازی و مردم دوست داشتنی را ببینید، حتماً از ایران دیدن کنید.»