به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ تلسکوپ فضایی هابل برای نخستین بار منبع امواجی گرانشی که بر اثر ادغام دو ستاره نوترونی ایجاد شده بودند را مشاهده کرد.
ده ها سال پیش نظریه‌ای در این باره پیش بینی شده بود و این پدیده به نام «کیلونُوا» مهر تاییدی بر این نظریه ها بود. همچنین قوی‌ترین شواهد از اینکه فوران‌های پرتو گامای کوتاه مدت از ادغام ستاره‌های نوترونی ایجاد می‌شوند به دست آمد.
رصدخانه امواج گرانشی تداخل‌سنج لیزری یا لایگو و تداخل‌سنج ویرگو رصدگران سراسر جهان را از مشاهده یک رویداد امواج گرانشی مطلع کردند. حدود دو ثانیه پس از دریافت امواج گرانشی، تلسکوپ اینتگرال سازمان فضایی اروپا و تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی ناسا، فوران کوتاه‌مدت پرتو گامایی را در همان جهت مشاهده کردند.
شب بعد از کشف اولیه، تلسکوپ‌های مختلف به سرعت جست‌وجوی خود را برای یافتن منبع رویداد آغاز کردند.
اخترشناسان این منبع را در کهکشان عدسی‌شکل NGC ۴۹۹۳ پیدا کردند که در فاصله حدودا ۱۳۰ میلیون سال نوری از زمین واقع است. نقطه‌ای درخشان در محلی که هیچ چیز پیش از آن در آنجا مشاهده نشده بود یکی از بزرگترین کمپین‌های رصدی با چند تلسکوپ را به راه انداخت که یکی از آن‌ها تلسکوپ فضایی هابل بود.
گروه‌های مختلفی از دانشمندان تا دو هفته پس از دریافت امواج گرانشی٬ از هابل برای مشاهده NGC ۴۹۹۳ استفاده کردند. آن‌ها به کمک توانایی‌های تصویربرداری با وضوح بالای هابل، موفق به مشاهده نخستین شواهد رصدی از کیلونوا‌ها شدند که نمایانگر ادغام دو جرم بسیار متراکم، به احتمال قوی دو ستاره نوترونی، هستند.
اولین بار ایده چنین ادغام‌هایی بیش از ۳۰ سال پیش مطرح شد، اما این نخستین مورد قابل اطمینان از مشاهده چنین رویدادی بود. تصاویر نشان داد که تابش کیلونوا طی شش روز مشاهدات هابل به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
محققان با استفاده از توانایی‌های طیف‌سنجی هابل، نشانه‌هایی از پرتاب ماده را از کیلونوا با یک پنجم سرعت نور یافتند. در طیف‌های فروسرخ که با هابل گرفته شده‌اند نیز افت و خیز‌هایی مشاهده شد که نشان‌دهنده تشکیل برخی از سنگین‌ترین عناصر در طبیعت است.
شاید این مشاهدات به حل یکی دیگر از معما‌های قدیمی در نجوم با عنوان منشا عناصر شیمیایی سنگین مانند طلا و پلاتین کمک کند. همچنین، ممکن است در ادغام دو ستاره نوترونی، شرایط دقیقا برای تولید این عناصر فراهم باشد.
نظر شما