به گزارش خبرگزاری موج، فیلم سینمایی درد و افتخار اتوبیوگرافیکی سه‌گانه‌ای را به پایان می‌برد که شامل فیلم‌های قانون علاقه  سال ۱۹۸۷ و آموزش بد  سال ۲۰۰۴ می‌شود. این فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ۶۹ ساله که در فیلم‌هایش اغلب از موضوع‌های داستانی غیرخطی و شخصیت‌های متفاوت و گوناگون استفاده می‌کند، روز بیست‌ودوم مارس یعنی تاریخی که بیست‌ویکمین فیلمش در اسپانیا اکران می‌شود، پس از غیبتی سه ساله روی پرده‌های سینما بازمی‌گردد.

آلمادوار در حالی که پیش از نمایش فیلم روی فرش قرمز ایستاده بود، درباره ساختن این فیلم گفت: «برایم بسیار آسایش‌بخش بود، اما بازی کردن با زندگی خود و تبدیل کردن آن به یک داستان کاری بسیار خطرناک است».

باندراس ۵۸ ساله و کروز ۴۴ ساله آخرین بار در فیلم کمدی عجیب سال ۲۰۱۳ آلمادوار با عنوان «خیلی هیجان‌زده هستم» کنار هم ظاهر شدند.

فیلم «درد و افتخار» روی مراحل مختلف زندگی یک فیلمساز (یعنی خود آلمادوار)، رابطه او با مادرش، روابط عاطفی او و ضربات روحی ندانستن اینکه آیا می‌تواند باز هم فیلم بسازد یا خیر تمرکز می‌کند.

کروز که در سال ۲۰۰۶ به خاطر نقش‌آفرینی در فیلم درام سال ۲۰۰۶ «ولور» ساخته آلمادوار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد، گفت: «تمام بازیگران زنی که در هالیوود می‌بینم از من می‌پرسند که کار کردن با پدرو چطور است و چه کار باید بکنند تا بتوانند در فیلم‌های او بازی کنند و من هم همیشه این را بهشان می‌گویم که باید اسپانیایی یاد بگیرند».

سه سال بعد، او به خاطر ایفای نقش در فیلم ۲۰۰۸ «ویکی کریستینا بارسلونا» موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد.

باندراس که «درد و رنج» هشتمین همکاری‌اش با آلمادوار است درباره کار کردن در این فیلم گفت: «می‌توانم به شما بگویم که تجربه‌ای بسیار احساسی بوده چون تقریباً ۴۰ سال است که ما داریم با هم فیلم می‌سازیم».