آمار کشته‌ها و زخمی‌ها و سابقه و نام تروریست در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌چرخید و بازار اظهار نظر درباره‌اش هم داغ بود. خیلی‌ها از بقیه می‌خواستند فیلم‌ها را بازنشر نکنند و از ادامه چرخه خطرناک خشونت می‌گفتند.
بسیاری از کاربران هم به این اشاره می‌کردند که اگر مسلمانی حمله‌ای را انجام داده بود تمام شبکه‌های جهان در حال محکوم کردن مسلمانان بودند و الان چنین اتفاقی نمی‌افتد و این یعنی تبعیض.
دیروز و پس از این حمله تروریستی واکنش‌هایی شبیه اینها را در شبکه‌های اجتماعی خواندیم: امیرعلی صفا: «تروریست‌های حمله‌کننده به مسجد کریست چرچ در فهرست‌های امنیتی استرالیا یا نیوزیلند نبودند در صورتی که بارها به‌صورت آنلاین تهدید کرده بودند مسلمانان را می‌کشند. اما وقتی که یک مسلمان به‌طور ناگهانی ریش بلند می‌کنه یا با فلسطینی‌ها احساس همبستگی کنه فوراً به فهرست تحت نظارت وارد می‌شه.»، فرزاد: «این نکته خیلی مهمه؛ اسم تروریست نیوزیلند نباید تکرار بشه، نباید ویدئوش دست به دست بچرخه، نباید مانیفستش پخش بشه. دریغ که برای خیلی از رسانه‌ها پخش این مطالب فرصته نه تهدید.»، رضا کیانی: «برینتون ترنت مهاجم استرالیایی پیش از حمله مانیفست 87 صفحه‌ای اسلام هراسانه خود را در اینترنت منتشر کرده است و رسانه‌های غربی نمی‌توانند همانند گذشته این نوع مهاجمان را روانی و فاقد تعادل به مخاطبان خود بقبولانند.»، نخست‌وزیر استرالیا که خودش از فعال‌ترین چهره‌های اسلام هراس و ضد مهاجر محسوب می‌شه تأیید کرده «یک استرالیایی نژادپرست افراطی تروریست در بین عاملان کشتار مسلمانان در مسجدی در نیوزیلند بوده. اسلام ستیزی رو خودش ترویج می‌کند، کشتار را محکوم می‌کند!»، وحید قره باغی: «مسلمانان در حمله به دو مسجد در نیوزیلند کشته می‌شوند و این تیتری است که بی‌بی‌سی فارسی می‌زند: «تلفات قابل توجه» وقتی قربانیان این چنین حملاتی مسلمانان و غیر اروپاییان هستند این نوع پوشش خبری این رسانه مخصوص است. یک مماس: «به‌طرز عجیبی این فیلمی که از این یارو تروریسته اومده بیرون هم ترسناکه و هم تباه و خالی. اینکه اون لحظه چی توی فکر اون آدم می‌تونسته باشه که اینقدر راحت آدما رو بکشه عجیبه بیشتر در واقع. انگار لایواستریم بازی ویدئوییه. واقعاً که تنفر چکار که نمی‌تونه با آدم بکنه.»