طرفداری- جیووانی تراپاتونی، مرد پر افتخار فوتبال ایتالیا که شمردن تعداد جام هایش کار آسانی نیست، به زودی از مرز 80 سالگی می گذرد. او در همه این سال های طولانی، از آنچه انجام داده راضی است و فقط یک حسرت دارد؛ دیدار یک هشتم نهایی جام جهانی 2002 با ایتالیا مقابل کره جنوبیِ میزبان!

جیووانی تراپاتونی در مصاحبه ای با لا ریپوبلیکا گفت:

دربی این هفته میلان-اینتر؟ دربی ها همیشه غیرقابل پیش بینی است به خصوص اکنون که میلان و اینتر در فاصله 1 امتیازی از یکدیگر در جدول هستند و تفاضل گل نزدیکی به هم دارند. میلان نسبت به بازی رفت، تیم مستحکم تری شده درحالیکه اینتر تحت تاثیر ماجرای ایکاردی و حذف از لیگ اروپا است.

میلان خانواده اول من بود؛ باشگاهی که به من اجازه داد دست به رویاپردازی بزنم. بدون میلان، داستان زندگی من به طور کلی متفاوت می شد. بین من و یوونتوس، داستانی طولانی و عاشفانه وجود دارد؛ این باشگاه مرا به فوتبال جهان معرفی کرد. بین من و اینتر، حسی تمام نشدنی وجود دارد؛ این تیم چالشی بود تا مشخص شود که آیا موفقیت های من فقط محدود به یوونتوس می شد یا خیر. اگر بخواهم آن دوران را به زندگی تشبیه کنم، میلان دوران نوجوانی و بلوغ من بود؛ با یوونتوس ازدواج کردم و با اینتر به میانسالی رسیدم.

تراپاتونی در سال 1972 با هدایت تیم آکادمی میلان، کارش در حرفه مربیگری را آغاز کرد. او پیش از این 12 سال با پیراهن میلان به میدان می رفت. بین سال های 1974 تا 1976 سرمربی تیم اول میلان شد و سپس یک دهه به عنوان سرمربی یوونتوس فعالیت کرد. از سال 1986 تا 1991 هدایت اینتر را برعهده گرفت و سپس به یوونتوس برگشت و تا سال 1994 در تورین به کارش ادامه داد. تراپاتونی تا پیش از سال 2000، در دو مقطع سرمربی بایرن مونیخ شد و تجربه نشستن روی نیمکت فیورنتینا و کالیاری را هم به کارنامه اش اضافه کرد. او بین سال های 2000 تا 2004، هدایت یکی از پرستاره ترین آتزوری های تاریخ را برعهده گرفت و در سال های پایانی فعالیتش، مربیگری در اشتوتگارت، بنفیکا، سالزبورگ و در نهایت تیم ملی ایرلند را تجربه کرد.

تراپاتونی به عنوان بازیکن، دو اسکودتو، دو جام باشگاه های اروپا و یک کوپا ایتالیا را با میلان فتح کرد؛ در مقام سرمربی، با یوونتوس فاتح 6 اسکودتو، یک جام  باشگاه های اروپا، دو جام یوفا، دو کوپا ایتالیا و چندین جام دیگر شد. با اینتر هم سری آ و جام یوفا را فتح کرد. قهرمانی در بوندس لیگا و جام حذفی آلمان با بایرن مونیخ نیز در کارنامه تراپاتونی دیده می شود. او در سالزبورگ و بنفیکا هم فاتح لیگ داخلی اتریش و پرتغال شد. با این حال تراپ، در تیم ملی ایتالیا هرگز موفق نبود و به توفیقی در جام جهانی 2002 و یورو 2004 دست پیدا نکرد.

چنین مرد پرافتخاری، از حسرت بزرگ دوران پربار مربیگری اش می گوید:

آیا گل فلیکس ماگات در فینال جام باشگاه های اروپای سال 1983 (هامبورگ-یوونتوس) به من بیشتر ضربه زد یا قضاوت مورنو، داور اکوادوری بازی ایتالیا مقابل کره جنوبی؟ قطعا مورنو؛ چون آن اتفاق توسط داور پیش آمد و نه رقیب. او یک بی عدالتی بزرگ انجام داد و به همه مردم ایتالیا ضربه زد. در آستانه 80 سالگی فقط از یک بازی حسرت می خورم بنابراین اگر قرار باشد فقط یک بازی را تکرار کنم، آن دیدار جام جهانی 2002 مقابل کره جنوبی است، البته با "داوری متفاوت!" در کل مورد دیگری برای حسرت خوردن وجود ندارد چون از هر اشتباهی، تجربه بزرگی به دست آوردم. واقعا انسان خوش شانسی هستم!