به گزارش ایسنا، پس از نمایش‌های خارجی دلسردکننده‌ای که در سی‌وهفتمین دوره جشنواره تئاتر فجر در روزهای گذشته به صحنه رفت، نمایشی در فاصله یک روز تا پایان این رویداد، از کشور فرانسه در تالار حافظ اجرا شد که به لحاظ کیفی و طراحی ایده نمایش، رضایت بیشتر مخاطبانش را به دست آورد؛ هرچند ناآگاهی عمده تماشاگران تئاتر بویژه تماشاگران غیرحرفه‌ای به شیوه‌های اجرایی نمایشی مثل «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» (قطعه دوم) ‎درک موضوع و نوع اجرا را برای برخی با دشواری‌هایی همراه کرد.

در این نمایش صحنه بزرگی که مثل میزی چوبی بود، عروسک‌هایی به حرکت درمی‌آمدند تا از تصویری مینیاتوری از جهان، خلقت بشر و آنچه در طول میلیون‌ها سال گذشته نشان دهد.

سازندگان این نمایش در توصیف کار خود می‌گویند: تماشاگر پس از وارد شدن به یک سالن بلک باکس، که می‌تواند دور صحنه آن بچرخد یا بنشیند، کوچک‌ترین تئاتری را تماشا می‌کند که کوتاه‌ترین و بزرگترین تاریخ دنیا را روایت می‌کند. عروسک‌های این نمایش در سه حرکت، تمام دنیای بشر را نشان می‌دهند؛ تولدش، زندگی و ناپدید شدنش را در آغوش جهان. همه چیز انگار در یک رؤیا اتفاق می‌افتد. این مینیاتور انگار از اعماق قرن‌ها صحبت می‌کند و پیامی را به عمق جان و فکر مخاطبش منتقل می‌کند.

ازکیل گارسیا رمئو، کارگردان این نمایش است که آن را تلفیقی از میکرو تئاتر، نمایش عروسکی، نمایش اشیا و حتی نمایشی رئال با بازیگر می‌داند.

او که مدتی قبل برای جشنواره عروسکی تهران (مبارک) به ایران سفر کرده بود، در دومین تجربه حضورش قطعه دیگری از نمایش خود را در جشنواره فجر اجرا کرد که البته گویا در کنار این اجرا با همراهی خانه عروسک یک کارگاه هم برگزار کرده است.

او در گفتوگویی با ایسنا درباره اینکه «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» را برای چه مخاطبی آماده کرده و آیا لازم است حتماً مخاطب چنین نمایشی اطلاعاتی از تاریخ داشته باشد تا آن را بهتر درک کند؟ گفت: نه اجباری نیست که تماشاگر حتماً از قبل شناخت داشته باشد چون این نمایش یک دنیای باز را نشان می‌دهد که تماشاگر می‌تواند برداشت شخصی خود را از آن داشته باشد.

او افزود: «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» دو دنیای موازی را نشان می‌دهد؛ یک دنیا که مشخص است و در آن کار و زندگی می‌کنیم و دنیای دیگر همان جو بالایی است که تکنولوژی بشر در آن وجود دارد؛ تکنولوژی‌ای که اجازه می‌دهد دنیا از ثروت دنیا منفجر شود.

کارگردان «یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» متخصص تئاتر عروسکی است و تاکنون در جشنواره‌های اوینیون و برلین هم حضور داشته است.

از ویژگی‌های این نمایش که برخلاف مدت زمان ۱۱۵ دقیقه‌ای درج شده در جدول، کمتر از ۹۰ دقیقه طول می‌کشد، دکور پرحجم و اشیای زیادی است که برای آن تدارک دیده شده گرچه در ظاهر همه چیز خیلی ساده به نظر می‌رسد.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: همه چیز در فضایی رخ می‌دهد که منظره بیابان را به ذهن متبادر می‌کند. این مکان یک انتخاب سیاسی است که خبر از تمدنی می‌دهد که به تمدن ما چسبیده است. جهان مادون امروز و ابر جهان فردا. به عنوان بخشی از تکامل جهان معاصر، به معنی واقعی کلمه تئاتری برای هر نوع تخیلی. این منظره، قلمروی حفاظت شده‌ای را به یاد می‌آورد که بیش از اندازه مورد بهره‌برداری قرار گرفته است که در فضایی بیرون از شهرنشینی متمدن و عاری از هرگونه هویتی قرار دارد.

«یک تئاتر کوچک از انتهای دنیا» روز جمعه نیز در دو نوبت ۱۶ و۲۰ برای علاقه‌مندان در تالار حافظ اجرا می‌شود.

انتهای پیام