شناسهٔ خبر: 31317562 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: طرفداری | لینک خبر

زانیولو: کاکا الگوی من است؛ با مادرم به تمرینات رم می‌روم و برمی‌گردم؛ خوشحال هستم که نام من در کنار توتی می‎آید اما هنوز در فوتبال به چیزی نرسیده‌ام

محمد رضایی

بازیکنی که از کودکی تا نوجوانی حضور در آکادمی جنوا، فیورنتینا، میلان، انتلا و اینتر را تجربه کرد اما سرانجام این رم بود که به او اعتماد کرد و البته زانیولو فعلا جواب اعتماد پایتخت نشینان را به خوبی داده است.

صاحب‌خبر -

طرفداری- نیکولو زانیولو؛ نامی که تا چند ماه پیش برای همه ناآشنا بود اما حالا او درحالیکه هنوز 20 ساله نشده، توجه همه را به سمت خود جلب کرده است. در تابستان گذشته وقتی زانیولو به عنوان بخشی از هزینه انتقال راجا ناینگولان، تنها با 4 میلیون یورو از اینتر به رم پیوست، کمتر کسی انتظار داشت این بازیکن مسیر پیشرفت را اینقدر سریع طی کند.

زانیولو مصاحبه مفصلی با وبسایت رسمی رم داشته است که به مرور آن می پردازیم:

بیا از ابتدا آغاز کنیم؛ اولین خاطرات تو از فوتبال چیست؟

وقتی سه یا چهار ساله بودم، هنوز عضو آکادمی هیچ باشگاهی نبودم و مثل بقیه در خیابان فوتبال بازی می کردم؛ بزرگتر که شدم با پدرم ایگور (بازیکن حرفه ای فوتبال در تیم هایی چون مسینا و جنوا) به ورزشگاه می رفتم و عاشق خوشحالی پس از گل طرفداران شدم. از همان لحظه علاقه ام به فوتبال برای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه ای شکل گرفتم.

در کودکی، الگو و قهرمان تو چه بازیکنی بود؟

الگویم از گذشته تاکنون کاکا بوده است؛ عاشق سبک بازی اش بودم. دیدن ضربه زدن او به توپ، بسیار زیبا و لذت بخش بود. 


(زانیولو به همراه مادرش)

از چه زمانی حس کردی می توانی بازیکنی حرفه ای شوی؟

گفتن این موضوع سخت است؛ ابتدا فقط می خواستم از فوتبال بازی کردن لذت ببرم. در دوران حضورم در تیم های آکادمی هرگز جدی نبودم و بارها ناامید شدم اما هر بار به خودم می گفتم تو می توانی. در آن زمان، فقط بازی کردن برایم اهمیت داشت.

وقتی در سال 2016 فیورنتینا، تو را بازیکن آزاد اعلام کرد، چه حسی داشتی؟

ابتدا مدتی برای آکادمی جنوا بازی کردم و سپس به فیورنتینا رفتم. در تیم زیر 13 و 15 سال عضو بودم و یک تابستان با تیم زیر 19 سال فیورنتینا تمرین کردم و بعد گفتند اینجا برای تو جایی نداریم!

این اتفاق، چقدر روی اعتماد به نفس تو، تاثیر منفی داشت؟

7 سال در فیورنتینا بودم و بعد گفتن این موضوع، مثل یک شوک برای من بود. در این مدت دور از دوستان و خانواده ام بودم و وقتی فهمیدم فیورنتینا مرا نمی خواهد، یک هفته تمام گریه کردم. سپس خودم را جمع و جور کردم و به باشگاه انتلا که نزدیک محل زندگی ام بود، رفتم. آن یک شروع واقعی بود.

آیا این فکر که ممکن است بازیکن حرفه ای نشوی، به سراغت آمد؟

بله؛ ماه های ابتدایی در انتلا، با وجود اینکه در ترکیب تیم بودم اما بازی نمی کردم. هر بار به کافه پدرم می رفتم و با گریه می گفتم برای این کار ساخته نشده ام اما او به من می گفت فقط روی تمرین کردن تمرکز کن و به زودی نوبت تو هم از راه می رسد. یک سال پس از جدایی از فیورنتینا، سرانجام با انتلا در سری بی به میدان رفتم.

از اولین بازی خود برای رم مقابل رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو برای ما بگو؟

ساعت 11 صبح روز بازی بود؛ مربی در جلسه فنی حرفی از ترکیب بازی نزد اما به من گفت بعد از جلسه به اتاق او بروم. از من پرسید آماده بازی هستی؟ در آن لحظه بدون فکر کردن گفتم بله! سپس به اتاقم رفتم و به جای استراحت کردن فقط به یک نقطه خیره شدم. تا شروع دیدار با رئال مادرید دائما به اینکه چطور می خواهم بازی کنم، فکر می کردم.


در آن لحظات، هم تیمی هایت چطور به تو کمک کردند؟

ده روسی پیش من آمد و گفت: "آرام باش و آن کاری را انجام بده که فکر می کنی، درست است؛ فقط فراموش نکن که در هر حرکت، نهایتا دو بار باید به توپ ضربه بزنی و سپس پاس بده"؛ توتی هم آمد و دقیقا همین حرف ها را به من یادآوری کرد.

پس از آن بازی در مادرید، زندگی ات چه تغییری کرد؟

همه حتی اطرافیانم بیشتر به من توجه می کردند؛ ترجیح می دهم نظر مردم را با بازی ام در زمین جلب کنم تا اتفاقات خارج از آن. عاشق فوتبال هستم و می خواهم به همین روند ادامه بدهم.

بریس در لیگ قهرمانان اروپا مقابل پورتو و تبدیل شدن به جوانترین بازیکن ایتالیایی که به این مهم می رسد؛ چه حسی دارد؟

وقتی فکرش را می کنم، حتی همین حالا هم غیرقابل توصیف است. فقط می دانم که با تمرین بیشتر می خواهم دوباره آن لحظات فوق العاده را حس کنم.

از اینکه مردم، تو را توتی جدید و امید آینده آتزوری می دانند، برای ما صحبت کن ...

فکر می کنم فاصله زیادی با توتی دارم، چه برسد به اینکه بخواهم با او مقایسه شوم. خوشحالم که نام من در کنار او می آید اما هنوز در فوتبال به هیچ چیزی نرسیده ام.

مردم در شهر رم دوست دارند، تو تا پایان دوران بازی ات در این تیم بمانی؛ نظرت در این مورد چیست؟

وقتی در تیمی که ده روسی و فلورنتزی هستند، حضور دارید و می دانید توتی در اینجا چه کارهایی کرده است، بیشتر به رم و هوادارانش نزدیک می شوید. برای من انجام کاری مشابه آنها، مثل یک رویاست اما فعلا فقط باید روی کارم در تمرینات تمرکز کنم.

از اینکه می توانی در طول روز در کنار فرانچسکو توتی حضور داشته باشی، چه حسی داری؟

فوق العاده است؛ او مسائل را دو ساعت زودتر از بقیه درک و تحلیل می کند. تاکنون نشده که مستقیما به سراغ او بروم و چیزی بپرسم؛ همیشه توتی خودش پیش من می آید و نکات لازم را می گوید.

و الکساندر کولاروف؟

او یک بازیکن حرفه ای با تجربیات فراوان است. کولاروف فوتبال و راه فعالیت در این ورزش را به خوبی می داند و الگویی برای همه در رختکن است.

بهترین نصیحتی که در ذهنت مانده است، چیست؟

مربوط به پدرم می شود؛ او به من گفت خیلی سریع می توانی به فوتبالیست فوق العاده ای تبدیل شوی اما خیلی سریع تر ممکن است سقوط کنی و محو شوی. او همیشه به من می گوید فکرت را به خصوص در این سن، معطوف اهداف بزرگ نکن؛ پدرم همیشه به من می گوید که فراموش نکن فیورنتینا چقدر راحت از کنار نام تو گذشت.

فکر می کردی زمانی برسد در رختکنی رفت و آمد کنی که قهرمانان جهان چون دنیله ده روسی در آن حضور دارند؟

این بازیکنان برای ما نقطه مرجع هستند؛ همین دیروز با ده روسی در مورد خاطرات جام جهانی اش صحبت می کردیم. ده روسی و بقیه برای من الهام بخش هستند. امیدوارم یک روز حس قهرمانی در جام جهانی را تجربه کنم اما هنوز برای فکر کردن به این مسائل، خیلی زود است.

در مورد فعالیت در شبکه های اجتماعی، چه نظری داری؟

من در عصر شبکه های اجتماعی به دنیا آمدم و بزرگ شدم؛ سرگرمی جذابی است اما باید مراقب باشم چون مردم به راحتی به پست های 5 سال پیش من دسترسی دارند. (زانیولو ابتدای حضورش در رم در اینستاگرام فقط 12 هزار دنبال کننده داشت اما حالا نزدیک به 500 هزار دنبال کننده دارد.)

برنامه یک روز عادی زانیولو چگونه می گذرد؟

از خواب بیدار می شوم؛ با مادرم صبحانه می خورم؛ با او به تمرین می روم و خودش به دنبالم می آید و به خانه برمی گردیم. بعضی اوقات با دوستانم دیدار می کنم اما بیشتر آنها به خانه ما می آیند. این همه زندگی روزانه من است. بازی های کامپیوتری؟ هرگز!

آیا اکنون فرد مشهوری هستی؟

اصلا؛ فقط جوانی هستم که در این راه قدم برمی دارد. فقط می خواهم برای باشگاهی بزرگ چون رم، فوق العاده ظاهر شوم. امیدوارم برای این مهم آماده شوم.

برچسب‌ها:

نظر شما