«مهدی مطهرنیا» تحلیلگر مسائل بینالملل با کوبنده خواندن سخنرانی ظریف در نشست مونیخ، تاکید کرد که این سخنرانی در اعلام مواضع رسمی نظام جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژهای پیدا کرده است.
مهدی مطهرنیا در گفتوگو با ایسنا در خصوص کنفرانس امنیتی مونیخ اظهار کرد: کنفرانس امنیتی مونیخ با دو دریچه نگرش نگریسته میشود؛ یک دریچه نگرشی معطوف به صحبتهای طوفانی ظریف در روز پایانی اجلاس مونیخ است و با دیدگاههای متفاوتی مورد بررسی و تعمق قرار میگیرد. پیروزی سخنرانی ظریف با جملاتی چون برتری منطقه، گفتوگو بر یک جانبهگرایی یا هژمونی ایالات متحده آمریکا مطرح میشود.
وی افزود: از طرف دیگر دیدگاههایی بر موفقیت ایالات متحده آمریکا در چارچوب کنفرانس امنینی مونیخ سخن میگویند. به طور مثال روزنامه بیلد آلمان در گزارشی پیرامون نشست اخیر کنفرانس امنیتی مونیخ در 17 فوریه سال جاری بر این باور است که سخنرانی ظریف چنان یکجانبه و تحریکآمیز بود که انگار جمهوری اسلامی تنها قربانی قدرتهای خارجی است. هر دو دیدگاه نمیتواند از منظر تحلیل به واسطه افراط موجود در آن مورد پذیرش باشد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: رسانههای ایران در خصوص پیروزی منطقه و یکجابنهگرایی صحبت میکنند و رسانههای کشورهای اروپایی از سوی دیگر در رویکرد تندروانه خود سخنرانی ظریف را یکجانبه و تحریکآمیز میخوانند. آنچه باید بدان توجه کرد، نتایج و پیامدهای ناشی از کنفرانس امنیتی مونیخ است که بلافاصله بعد از کنفرانس سیاسی ورشو شکل گرفت و ورشو بعد از نقل و انتقالات بسیار مهم نیروهای سیاسی امنیتی آمریکا در منطقه و حرکتهای اسرائیل محتوا پذیرفت.
سخنرانی ظریف یک سخنرانی کوبنده
مطهرنیا با بیان اینکه سخنرانی ظریف یک سخنرانی کوبنده بود، عنوان کرد: این سخنرانی در اعلام مواضع رسمی نظام جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژهای پیدا میکند که این جایگاه ویژه میتواند مورد توجه عناصر نومحافظهکار و محافظهکار در ساختار قدرت در ایران قرار گرفته و به گونهای لبههای تیز حرکت نئوکانها و کانسرواتیوهای ایران را نسبت به دولت روحانی در وضعیت کنونی در عرصه سیاست داخلی، کُند سازد.
این تحلیلگر مسائل بینالملل ادامه داد: از طرف دیگر باید بپذیریم که ایالت متحده آمریکا و اروپا نیز نسبت به زمان برجام و خروج آمریکا از آن با توجه به چالشهای موجود میان اروپا و آمریکا از منظر موضعگیری در باب پروندههای گوناگونی غیر از برجام به هم نزدیکتر شدهاند.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه اروپاییها به ظاهر فعالانه در ورشو حضور ندشتند و این حضور فعال خود را مشروط به پذیرش برجام کردند اما در اعلام مواضع خود در ارتباط با پرونده موشکی و حقوق بشر در ایران و «دخالتهای ایران در منطقه» با ادعای ایالت متحده آمریکا و اتحادیه اروپا، موضع وحدت و اتحاد را پیش گرفتند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: آنها به روشنی اعلام میکنند که تنها نقطه اختلاف ما با آمریکاییها اختلاف تاکتیکی است و ما در این پروندهها کاملا با ایالت متحده آمریکا همراه هستیم اما در زمینه برجام با توجه به آنچه برجام به نوعی میراث دیپلماتیک اتحادیه اروپا و مهمترین میراث آن در دوره کنونی محسوب میشود، خواهان عدم خروج از برجام و ادامه فعالیت با ایران در غالب برجام هستند اما ادامه همین فعالیت را نیز در برجام همانگونه که ظریف به آن اشاره دارد به گونهای انجام میدهند که ایجاد اینستکس نیز کمتر از تعهدات اروپا در برجام تلقی میشود.
مطهرینیا:
ورشو و مونیخ آغازگر دوره جدیدی است
صاحبخبر -
نظر شما