گزارش یک
ژرژینیو مهمترین مهره ساری که همزمان با او از ناپولی خریده شد، نماد ناکامی ساریبال است. از وقتی تیمها متوجه شدند که با محاصره هافبک ایتالیایی میتوانند او را از کار بیندازند، بخش زیادی از بازی چلسی فلج شد. با این حال ساری روی این روش اصرار میکند و نتایج هم همان است. شکست مقابل منچستریونایتد که پس از گل اول آنها تقریبا قطعی به نظر میرسید، نگرانی درباره تمایلات تاکتیکی ساری را بیشتر کرد. به نظر میرسد بازیکنان چلسی سردرگم هستند و در زمین ایده مشخصی ندارند. بدترین اتفاق برای مدیریت باشگاه این است که خود ساری هم چنین وضعیتی دارد.
صاحبخبر - سرمربی ایتالیایی چلسی بختی برای خروج از این بحران ندارد ساری یکدنده در بنبست فیل مکنالتی مائوریتزیو ساری، هنگامی که شاهد خروج چلسی از جام حذفی بود به تردستی میمانست که حقههای قدیمیاش دیگر کسی را به هیجان نمیآورد و حتی مایه استهزای گروهی از تماشاگران شده. وقتی منچستریونایتد بدون دردسر زیادی توانست در استمفوردبریج به یک چهارم نهایی جام حذفی صعود کند، به نظر میرسید از فریادهای شوقی که در هفتههای اول فصل بابت فلسفه بازی این مربی، «ساریبال» شنیده میشد و حتی گواردیولا هم از آن تمجید کرد، سالهای زیادی گذشته. ساری در آن شب چهرهای تنها و ناامید به نظر میرسید که تصمیمات قابل پیشبینی و شکستهای اجتنابناپذیر تیمش تماشاگران استمفوردبریج را خشمگین کرده و سوالی که مطرح میشود دیگر این نیست که دوره کوتاه حضورش در این باشگاه به پایان میرسد یا نه، بلکه پرسش درباره زمان این برکناری است. با این نشانههای کابوسوار و افزایش حجم انتقادات هواداران، پایان دوران این مربی نگونبخت ظاهرا خیلی نزدیک است. مربیان قبلی چلسی، حتی آنها که لیگ برتر یا لیگ قهرمانان را فتح کردند، آنقدر باهوش بودند که روی حضور طولانی روی نیمکت این تیم حساب نکنند، پس شکی نیست که ساری در شرایط فعلی با ریسمان باریکی به شغلش متصل است. این گسست با شکست چهار بر صفر در خانه بورنموث و شش بر صفر در خانه منچسترسیتی (سنگینترین شکست 28 سال اخیر) بهوجود آمد، ولی شکست اخیر مقابل منچستر در خانه اتفاق افتاد و هواداران با صدای بلند نارضایتیشان را به گوش ساری رساندند. ساری در شروع فصل با هیاهوی زیادی به چلسی پیوست و بروس باک، رییس باشگاه به رومن آبراموویچ وعده داده بود که او میتواند تغییراتی سریع و غیرمنتظره بهوجود آورد، ولی به نظر میرسد سرنوشت او هم شبیه مربیان نامداری مثل لوییز فیلیپه اسکولاری و آندره ویاشبواش باشد که پیش از پایان نخستین فصل حضورشان در چلسی اخراج شدند. تماشاگران چلسی از حالا تصمیمشان را گرفتهاند و ساری حمایت آنها را از دست داده. وقتی هواداران یک تیم به یک مربی پشت کنند، نیاز به اتفاقی خارقالعاده است که دوباره بتوان دل آنها را به دست آورد و در تصمیمات و رفتار ساری هیچ نشانه امیدوارکنندهای دیده نمیشود که بتواند شرایط را دگرگون کند. چلسی در نیمه اول نتوانست به گلهای آندر هررا و پل پوگبا پاسخ دهد و منچستریونایتد بازی را در موضعی برتر ادامه داد تا خشم هواداران سرریز شود. اصرار ساری روی اشتباهات یکدندگی ساری که حاضر نیست از افکارش کوتاه بیاید و حتی تعویضهایش قابل پیشبینی شده هم کمکی به مربی ایتالیایی برای خروج از این بحران نمیکند. وقتی در اواسط نیمه دوم متئو کواچیچ جایش را به راس بارکلی داد، فریاد « خودت هم نمیدانی چه میکنی!» در سکوهای استمفوردبریج پیچید. اصرار روی این تعویضهای تکراری روشی است که ساری در پیش گرفته، بدون اینکه از آن نتیجهای بگیرد. او انعطافناپذیر و کله شق است و رفتارش برای هواداران توهینآمیز. او استاد تعویض بازیکنان همپست است. اگر نتیجه باب میل باشد اوضاع خوب است، ولی وقتی چلسی دایما میبازد، این تصمیمات به دیوانگی شباهت پیدا میکند. ساریبال که معنایش «فوتبال تهاجمی با ریتم بالا با آمیزهای از پرسینگ و پاسهای کوتاه و سریع است» این روزها خستهکننده و قابل پیشبینی شده و تیمها با کیفیت بالاتر به راحتی آن را خنثی میکنند. ژرژینیو مهمترین مهره ساری که همزمان با او از ناپولی خریده شد، نماد ناکامی این روش است. از وقتی تیمها متوجه شدند که با محاصره هافبک ایتالیایی میتوانند او را از کار بیندازند، بخش زیادی از بازی چلسی فلج شد. با این حال ساری روی این روش اصرار میکند و نتایج هم همان است. مشکلات ژرژینیو در این پست زمانی غیرقابل توجیهتر میشود که انگولو کانته، بهترین هافبک دفاعی جهان از نظر اکثر کارشناسان به خاطر تطبیق ژرژینیو مجبور شده در پستی ناآشنا بازی کند. این یک تضاد بزرگ و یک انتخاب عجیب از سوی ساری است که همچنان روی آن اصرار دارد. خشم هواداران چلسی علیه ساری در دقایقی از این بازی تبدیل به تمسخر این مربی شد. زمانی که هواداران منچستر شعار میدادند «فردا صبح اخراج میشوی» هواداران میزبان هم به آنها پیوستند تا این جمله در استمفوردبریج طنینانداز شود. این لحظه خاص نشان میدهد که هواداران چلسی چه نگاه منفی به ساری دارند. او پیش از این با چنین رفتاری روبهرو نشده بود، ولی اوج خشم و ناامیدی هواداران به چنین واکنشی انجامید. زبان بدن ساری هم چندان امیدبخش نبود. او از لحظه سوت شروع بازی مشوش به نظر میرسید و با گذشت دقایق بازی حرکات دستش به سمت بازیکنان عصبانیتر شد؛ زمانی که آنها به سمت توپهای بلند بیهدف روی آورده بودند. فضایی که دوشنبه شب در این ورزشگاه بهوجود آمد، تمام نشانههای پایان عصر یک مربی را دارد، با این حال حتی از باشگاهی مثل چلسی هم بعید است که در آستانه بازی برگشت پنجشنبه مقابل مالمو در لیگ اروپا و بازی یکشنبه فینال جام اتحادیه مقابل منچسترسیتی سرمربیاش را برکنار کند. خشم هواداران چلسی ظاهرا ساری صبر آبراموویچ، مالک کمطاقت باشگاه را آزمایش میکند و بر این باور است که میتواند این دوره را پشت سر بگذارد، در حالی که این تیم دو آزمون سخت مقابل سیتی در جام اتحادیه و سه روز بعد از آن مقابل تاتنهام در لیگ برتر دارد. مربی ایتالیایی پس از شکست مقابل آرسنال به ناتوانیاش در تهییج بازیکنان چلسی اعتراف کرد و متدهای کاریاش پس از شکست تحقیرآمیز مقابل منچسترسیتی بیشتر زیر سوال رفت. شکست مقابل منچستریونایتد که پس از گل اول آنها تقریبا قطعی به نظر میرسید، نگرانی درباره تمایلات تاکتیکی ساری را بیشتر کرد. به نظر میرسد بازیکنان چلسی سردرگم هستند و در زمین ایده مشخصی ندارند. بدترین اتفاق برای مدیریت باشگاه این است که خود ساری هم چنین وضعیتی دارد. او پس از بازی گفت که چلسی در نیمه دوم سردرگم به نظر میرسید. دلیل این آشفتگی واضح است، نقشه تیم و مربی به بنبست رسیده و عجیب نیست که محصول چنین مجموعهای این بازی آشفته باشد. تمام اتفاقات این بازی به گوش آبراموویچ رسیده و هرچند کیلومترها از لندن دور است خوب میداند که هواداران چقدر کم طاقتند. به سختی میتوان تصور کرد که ساری از این بحران جان سالم به در ببرد. منبع: بیبیسی∎
نظر شما