حمید ابراهیمی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در خصوص ابتذال در سینما در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گفت: یک زمانی این سوال را از یک ستاره سینما می پرسید یک جواب به شما می دهد، یک زمانی از من نوعی می پرسید که سال ها تئاتر کار کرده ام و فعالیت های زیادی در نوشتن، کارگردانی و بازیگری داشته ام به امید این که یک روزی در سینمای ایران در هر جایگاهی بتوانم کار کنم یک جواب دیگری خواهم داشت؛ هیچ وقت نمی شود مظلق جواب داد که سینما به ابتذال کشیده شده یا خبر.

وی افزود: دوستان هنری و مردم که من را می بینند می گویند چرا در سینما کمتر حضور دارم، چرا من بعد از این همه سال باید یک فیلم سینمایی بازی کنم؟ چرا در مسیر کاری من در چند سال اخیر 3 فیلم سینمایی باید باشد؟ من چه جوابی می توانم به مردم و دوستانم بدهم؟ به هرحال سینما به عنوان یک مقوله هنری و یک صنعت آدم های خودش را انتخاب می کند، شاید هنوز من را ندیده و انتخاب نکرده است، شاید یک روزی انتخابم کند و بیشتر به من بها دهد، اما متاسفانه زد و بندهایی در سینما وجود دارد که البته در همه دنیا وجود دارد اما در کشوری که داعیه اخلاق وجود دارد و پشت تمام مسائل اخلاق و دین وجود دارد نباید اینگونه باشد اما متاسفانه هست.

این بازیگر در ادامه بیان داشت: این زد و بندها تمام شایستگی ها را از بین می برد، چه بسا ما می بینیم کسی از گرد راه می رسد با فلان مقدار پول و یک شبه آرتیست می شود و کسی که سال ها در سالن های تاریک تئاتر خاک صحنه خورده است باید به حق خود نرسد، آن هم کسی که دانش دارد و تمام فنون را می شناسد.

بازیگر سینمایی دیدن این فیلم جرم است اظهار داشت: ما سال ها خاک صحنه خورده ایم و با اساتید کار کرده ایم و این کار را یاد گرفته ایم، چرا این گونه می شود که تهیه کنندگان یا صاحبان سینما، سرمایه گذاران و آدم هایی که چرخه این صنعت را می چرخانند همچون منی که تمام سال های عمرم را پای این حرفه گذاشته ام و فنونش را یاد گرفته ام خیلی راحت کنار می گذارند و از آدم هایی که تازه از راه می رسند استفاده می کنند؟ با هم اشکال ندارد اما آدمی که تازه از راه رسیده باید کار و تلاش کند تا قوی شود و یاد بگیرد، مگر دی کاپریو چگونه بازیگر شد؟ او یک نوجوانی بود که به خاطر چهره اش وارد سینما شد اما در این سال ها آن قدر تلاش و ممارست می کند  که همه او را به عنوان یک بازیگر شش دانگ در دنیا می شناسند، بازیگری است که تمام فنون را یاد گرفته و زحمت کشیده است، اما ما می بینیم که بازیگران ما که ستاره هستند علم و تکنیکشان با 15 سال گذشته هیچ تفاوتی ندارد و هنوز همان هستند که در بدو ورود به سینما بوده اند و اما همچنان در قله های سینما ایران هستند.

ابراهیمی عنوان کرد: تعدادی از دوستان من که با هم پیش می رفتیم اما آنها در حالا حاضر در قله هستند به خاطر کارهای کمدی که در این سال ها باب شده است، آن هم نمی توانم واژه کمدی را روی آن بگذارم چون کمدی معانی مختلف و درستی دارد، این دوستان به خاطر بازی در این کمدی های سطحی(برخی از آثار) مطرح شدند و دستمزدهای آنچنانی می گیرند، همه این ها را در عرض یکسال ربودند و سرخط سینمای ما شدند؛ در بخش هایی میتوان گفت سینما دچار ابتذال شده و در بخش هایی دیگر نمی توان گفت که ابتذال وجود دارد؛ افراد زیادی را می شناسم که در سینما خوب کار می کنند و با تمام ضررهایی که می دهند اما ایستاده اند و کار می کنند.

وی ابراز داشت: من همیشه به هنرجویان و دوستانم می گویم که هر وقت هنر خودش را به جایی بکشاند که انتظار مخاطب را برآورده کند باخته است، ما باید مخاطب را همراه خودمان بیاوریم و کاری کنیم که مخاطب روز به روز بالاتر بیاید و لقمه های بهتری به او بدهیم، ما انسان های مدرن دچار یک تنبلی شده ایم، حوصله چالش و فکر کردن نداریم و می خواهیم فیلمی را ببینیم و بخندیم، این جای داستان تقصیر بر گردن هنرمند است، هنرمند باید کاری کند که مخاطب به او نزدیک شود، یعنی کم کم به مخاطب خوراک بدهد، تماشاگر را از نظر فکری و فرهنگی بالا بکشاند، ولی اگر هنرمند فقط نگاه کند و بگوید که مخاطب همین اندازه را می خواهد به نظر من فلسفه هنر نیست.

بازیگر سریال صاحبدلان اذعان داشت: من مثلا با یک کارگردان 2 سریال کار کرده ام، دیده ام یک جایی آن کارگردان به خاطر نگاه من به دنیا کنار گذاشت، خدا رحمت کند خسرو شکیبایی را که می گفت "کسی که می خواهد بازیگر شود باید زیستش را عوض کند"؛ من اعتقاداتی دارم که نمی توانم این اعتقادات را کنار بگذارم و بخواهم به هر قیمتی در کاری باشم، به عنوان مثال یک کارگردانی کاری انجام می دهد که بر خقلاف تصورات من است نمی توانم با این آدم کنار بیایم و کارش را بپذیرم، وقتی که رو به رویش قرار می گیرم و حرف می زنیم این باعث می شود که در کار بعدی اش نباشم و به هر دلیلی من را کنار می گذارد و می گوید من بازیگری که اظهار نظر کند را نمی خواهم، من بازیگری می خواهم که بگوید چشم و برود؛ کارگردان هایی هستند که حتی شاید لازم است برایشان بلیت فلان جا را هم بگیریم، من اهل این کارها نیستم و هرگز این کار را نمی کنم، ولی در مسیر این 30 سالی که کار کرده ام دیده ام که برخی از بازیگران چگونه کارگردان ها را ساپورت می کنند، من از این کار ها نمی کنم چون اعتقاد دارم وقتی که من کارم را بلدم چرا باید منت کسی را بکشم؟ تهیه کننده هایی را می شناسم که می گویند خدا فلان کارگردان را لعنت کد که هروقت می گویم حمید ابراهیمی را برای بازی انتخاب کنیم قبول نمی کند، چرا باید این گونه باشد؟

وی ادامه داد: ما را برای بازی آفیش می کنند اما می بینیم که بی برنامه هستند و ساعتی را که برای کار تعیین کرده ایم درست نیست، خب من به هنرجویانم تعهد دارم و باید به آنها برسم نه این که به خاطر بی برنامه گی فرد دیگری اخلاق را رعایت نکنم و از وقت کلاس هایم بزنم، این وسط تکلیف اخلاق چه می شود؟ وقتی که این شرایط را می بینم می روم و مثلا به کلاسم می رسم اما آن فرد دیگر در کارهای بعدی از من استفاده نمی کند، آیا من کار بدی کرده ام؟ آیا من اخلاق غیر حرفه ای داشته ام؟ من از قبل اعلام می کنم و همه شرایطم را توضیح می دهم اما آن ها کم کاری های خودشان را به پای من می گذارند و می گویند این بازیگر تند است، این بازیگر یک مقدار یاغی است، با انگ های این چنین کم کم شما را از میدان هنر کنار می گذارند ولی زورشان نمی رسد چون خدا جلویشان می ایستد.

ابراهیمی خاطر نشان کرد: چند سالی است باب شده و یک عادت بد پیدا کرده ایم، من چون بازیگرم راجع به بازیگران می گویم، نمی دانم چرا راجع به هرچیزی نظر می دهیم؛ رابرت دنیرو و آل پاچینو هم بازیگر هستند، اصلا دیده ایم که این افراد راجع به چیزی نظر بدهند؟ اگر هم جایی حرفی می زنند در مورد اخلاقیات و حول محور حرفه خودشان بوده است، در ایران عادت کرده ایم در مورد سیاست، اقتصاد، پزشکی و جامعه شناسی حرف می زنیم و در مورد همه چیز نظر می دهیم، ما که در تمام امور تخصص نداریم چرا باید راجع به تمام مسائل نظر بدهیم؟ اما متاسفانه چون بازیگریم و ملت ما را می شناسند از این تریبون استفاده می کنیم و حرف می زنیم و تعدادی از عوام فکر می کنند که ما درست می گویمم در صورتی که این چنین نیست؛ چه کسی گفته که ما همه چیز می دانیم و بر تمام امور مسلطی هستیم؟ این غلط است؛ من راجع به مسائلی که دانش ان را دارم می توانم صحبت کنم، این مسئله بدی است که وجود دارد و در بین خیلی از بازیگران این اتفاق را متاسفانه می بینیم.

وی در مورد فعالیت های اخیر خود گفت: در حال حاضر مشغول بازی در سریالی به نام حکایت های کمال هستم به تهیه کنندگی محسن شایان فر که کارگردانی آن را قدرت الله صلح میرزایی به عهده دارد؛ چهار، پنج ماه مشغول تمرین برای نمایش لاله زار، هتل کاتوزیان بودیم که با تعدادی از بازیگران حرفه ای کشور به روی صحنه بردیم، یک تعطیلی بین اجراها افتاد که اگر خدا کمک کند در آینده ای بسیار نزدیک دوباره به روی صحنه خواهیم رفت.

حمید ابراهیمی در پایان گفت: ناگفته ها بسیارند، من چون اهل شعر هم هستم در یکی از شعرهایم گفته " من نه نزار قبانی ام نه شاملو، حمیدم، حمید ابراهیمی، اما دردهایمان مشترک است، آن ها تنها بودند و من نیز" ما هم یک روز به حقمان می رسیم.

انتهای پیام/