به گزارش خبرنگار ایلنا، کمال تبریزی، کارگردان سینما و عضو شورای پروانه نمایش سازمان سینمایی است که مجوز نمایش فیلمهای حاضر در جشنواره فیلم فجر و همچنین فیلمهای در حال اکران را صادر میکند. با او درباره سیو هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر و عملکرد هیات انتخاب و داوران و همچنین حواشی این مراسم گفتگو کردهایم.
شما به عنوان کسی که سالهاست در سینما فعال است و همچنین یکی از اعضای شورای اصلی پروانه نمایش قطعاً همه فیلمهای جشنواره امسال را تماشا کردید. برآیند فیلمهای امسال چگونه بود؟
آیا جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلمهایی همچون شبی که ماه کامل شد و ماجرای نیمروز - رد خون، به این مسئله واکنش نشان داد و با جوایزی که این آثار دارد، ذهن جامعه را به این سمت معطوف کرد؟
اتفاقی که در جشنواره فیلم فجر امسال افتاد روشی است که در جاهای دیگر دنیا نیز به کار گرفته میشود و مثلاً در مراسمی مانند اسکار غالباً به فیلمی جایزه میدهند که افکار عمومی دنیا را متوجه موضوع آن کنند و حتی شاید فیلم از ارزش هنری بالایی نیز برخوردار نباشد اما مهم است که مجموعه هنرمندان به مسائل حساسی همچون مشکلات اجتماعی و اتفاقاتی که برای امنیت کشور رخ میدهد، واکنش جدی نشان دهند زیرا هنرمندان به عنوان گروههای مرجع و افرادی که طرفدارانی در جامعه دارند، نقش مهمی در پررنگ کردن اتفاقات و همچنین جهتدهی به نگاه دیگران دارند. جهتی که هیات انتخاب برای انتخاب فیلمها و همچنین هیات داوران برای دادن جوایز انتخاب کردند با توجه به اتفاقاتی که بعد از پایان مراسم اختتامیه رخ داد، کاملاً جهت درست و هوشمندانهای بود و نشان داد که سینما به خوبی میتواند نسبت به برخی از حوادث پیشبینی و آیندهنگری داشته باشد.
بنابراین معتقدید اگر افراد دیگری در جمع هیات داوران حضور داشتند نتایج تغییر زیادی نمیکرد؟
فارغ از عملکرد هیات انتخاب و داوران در بخش مضمونی و انتخاب فیلمها باتوجه به شرایط روز، برخی معتقدند کیفیت بسیاری از فیلمها از لحاظ هنری پایین بود. شما کیفیت هنری آثار را چگونه میبینید؟
آیا در بین فیلمهای رد شده از نظر هیات انتخاب؛ آثاری بودند که قابلیتهایی برای حضور در بخش مسابقه داشته باشند؟
باتوجه به اینکه امسال برخی فیلمها همچون "ما همه با هم هستیم"خودتان به جشنواره نرسید و اینکه آثار دیگری مانند برخی فیلمهای کمدی از حضور در جشنواره انصراف دادند، بازهم میتوان این گزاره را قبول داشت که جشنواره هنوز ویترین سینمای ایران است؟
فارغ از بحث مضمون آیا از لحاظ تکنیک؛ سینمای ایران رو به جلو حرکت کرده است؟
به لحاظ تکنیکی و دانش استفاده از ابزار در سینما بسیار رشد خوبی را در فیلمها شاهد هستیم و این مسئله در بخشهایی همچون فیلمبرداری و جلوههای ویژه میدانی و بصری کاملاً مشهود است و تصاویری که در فیلمهای امسال دیدیم از لحاظ فیلمبرداری از استانداردهای بالایی برخوردار بودند. در بخش کارگردانی نیز نگاههای متفاوت کاملاً وجود دارد و شاهد نوآوریهای خوبی بودیم و جشنواره امسال نشان داد سینمای ایران از لحاظ تکنیک وارد حوزههایی شده است که میتواند سکانسهایی مانند استانداردهای روز دنیا را به تماشاچی نشان دهد. شاید برخی فیلمها از لحاظ فیلمنامه هنوز به آن قوت لازم نرسیده باشند اما در اجرا شاهد هستیم که بسیاری از فیلمها لحظات درخشان کم ندارند و همه فیلمهایی که نامزد شدند جدا از بحث مضمون در اجرا شیوههای سختی را انتخاب کرده بودند و در عین حال بسیار خوب و چشمنواز ظاهر شدند.
به طور مصداقی کدام فیلمها را از لحاظ تکنیک و اجرا رو به جلو میدانید؟
رشد تکنیکی و ابزاری در سینما ارتباط مستقیمی با هزینه دارد زیرا استفاده از ابزار پیشرفته نیاز به بودجه بیشتری برای تهیه این ابزار دارد. همین مسئله باعث شده بود تا تهیهکنندگان به سمت سرمایههایی بروند که بعضاً خارج از سینما است اما ورود این سرمایهها به سینما بحث برانگیز شده است به گونهای که در بیشتر نشستهای خبری در ایام برگزاری جشنواره فجر یکی از اولین سوالها این بود که سرمایه ساخت این فیلم از کجا تهیه شده است؟ طرح چنین سوالاتی درست است و آیا عوامل یک فیلم باید دقیقاً بدانند که منشاء پولی که با آن سریال و فیلم ساخته میشود، کجاست؟
گفتگو: علی زادمهر
∎
نظر شما