شناسهٔ خبر: 31230563 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: شبستان | لینک خبر

رحیم مخدومی:

عده ای به وظیفه خود در برابر تقریظ های رهبری عمل نکردند

ادبیات دفاع مقدس جدی تربن موضوع و برای کشور آبرو خریده‌، با خطاب قرار دادن کسانی که در رابطه با تقریظ مسئولیت داشتند و پول می گرفتند برای ادبیات کشور کاری کنند اما نکردند؛ سئوال کرد: انقلاب ما فرهنگی است چرا همچنان در فرهنگ اینقدر مسئله داریم؟

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، رحیم مخدومی، نویسنده دفاع مقدس، امشب(۲۸ بهمن)در نشست «بررسی چالش ها و فرصت های تقریظ کتب دفاع مقدس» در نهمین نمایشگاه ملی کتاب دفاع مقدس در ابتدا با بیان اینکه به پای حرفی که زدیم با خون باید پایداری کرد، افزود: این مسیری است که با پرچمداری امام راحل برای ما هموار شده و مکتب ما را به گونه ای تعریف کرده که تا شهادت است ذلت اسارت و شکست را نخواهد دید.

 

 

وی با اشاره به اینکه سال ۶۸ چراغی به نام «ادبیات دفاع مقدس» توسط آقایان سرهنگی و بهبودی در حوزه هنری سازمان تبلیغات روشن شد، گفت: این موضوع{آن سالها} آنقدر جایگاه نداشت که حتی یک اتاق به آنها بدهند زیرا می گفتند جنگ تمام شد چه معنا دارد از آن حرف بزنیم؟! اما اینها جنس شناس بودند و می دانستند چه می خواهند بکنند.

 

 

مخدومی ادامه داد: امروز ۱۴ هزار عنوان کتاب دفاع مقدس و صدها نویسنده در این زمینه به همت این دو بزرگوار است که همه حقارت ها و کاستی ها و بی مهری ها را پذیرفتند و در باغچه حوزه هنری، کانکسی دایر و این چراغ را روشن کردند تا امروز نمایشگاه کتاب دفاع مقدس به تنهایی یک نمایشگاه است.

 

 

وی با بیان اینکه مقام معظم رهبری فرمودند اگر شاعر بودم برای قدمی و بهبودی و سرهنگی قصیده می سرودم؛ به موضوع «تقریظ» پرداخت و اظهار داشت: تقریظ ابداعی نیست اما موضوعی خاموش است که رهبری از اوایل دهه ۷۰ این پدیده را رقم زدند اما یکی دو دهه این موضوع خاموش بود.

 

 

نویسنده دفاع مقدس با افزودن اینکه بعضی اما تصور می کنند قصه تقریظ چند سالی است شروع شده؛  گفت: تقریظ امروز از موضوعات جریان ساز در ادبیات کشور و در ادبیات دفاع مقدس است که در این جلسه می خواهیم بی تعارف به تقریظ نگاه کنیم زیرا عده ای از این موضوع اظهار ناخوشایندی می کنند چرا که تقریظ سرنوشت کتاب و انتشارات و مؤسسه آنها را به گونه دیگری رقم می زند.

 

 

وی تقریظ را به معنی ستودن مکتوب یک اثر ادبی دانست که پیشینه قدیمی دارد و بعضی می گویند سابقه دو هزار ساله دارد و قبلاً بیشتر جنبه تشویق بوده؛ اما {بعید می دانم} در طول این ۴۰ ساله تا قبل از دهه ۷۰ شنیده باشیم. در حالیکه امروز عبارتی نام آشنا برای عموم جامعه است.

 

 

مخدومی جایگاه، ضرورت و ارزش تقریظ و اینکه در برابر تقریظ، افرادی مسئولیت دارندرا مورد توجه قرار داد و بیان داشت: از تقریظ های رهبری بر کتاب های دفاع مقدس حدود ۱۶ مورد که مورد توجه ایشان است، به دست می آید و نشان می دهد رهبری در این موضوع-دفاع مقدس- کارکردی می بیند که هیچکس در نظام نمی بیند؛ حتی بسیاری از مسئولین ارگان های درجه یک انقلابی که وظیفه شان هم هست.

 

 

وی با تصریح به این مطلب افقی که رهبری برای ادبیات دفاع مقدس دیده کسی درک نکرده و ایشان آن اوایل-دهه هفتاد-فرمودند تمام کتاب های دفاع مقدسی که چاپ می کنید را می خوانم و حتی کتاب های فوق العاده ضعیف را هم می خواندند زیرا آن موقع آنقدر این آثار کم بود که قدرت انتخاب وجود نداشت؛ افزود: از جمله آن ۱۶ مورد مذکور این است که ایشان به خانواده خود توصیه می کنند این کتاب ها را بخوانند.

 

 


نویسنده دفاع مقدس ادامه داد: خواندن کتاب توسط ایشان برای خانواده، توصیه به امت، تقریظ هایی که می نویسند، سوژه دادن به فیلمساز، توصیه برای ترجمه بعضی از این آثار، وقت مخصوص برای نویسنده های فعال دفاع مقدس علیرغم همه مشغله هایی که دارند؛ شب خاطره در بیت، شب خاطره در بیت. نقل خاطرات خود، رزمنده ها را مدیون می دانند که خاطرات را بگویند، شخصا به عیادت رضا ایرانمنش می روند، در تشییع شهید آوینی  خود حضور پیدا می کنند از دیگر موارد است.

 

 

وی با بیان اینکه مسئولین خیلی جرأت ندارند نویسنده دفاع مقدس را به جامعه معرفی کنند اما ایشان این کار را می کنند و در حالیکه کار اصلی ایشان کتاب خواندن و تقریظ نوشتن نیست؛ افزود:  کارکرد ادبیات دفاع مقدس در داخل و خارج کشور که معظم له فرمودند این شهدا شناسنامه شهر هستند و با همین کتاب ها می شود انقلاب را صادر کرد از دیگر موارد استخراج شده از این تقریظ ها است.

 

 

مخدومی با اشاره به اینکه در حق تقریظ جفا می شود؛ توضیح داد: توقع اشتباه در جامعه ایجاد شده و بعضی به نویسنده ها می گویند کتابی بنویسید که تقریظ شود؛  به صراحت گفت: تقریظ رهنمود است و باید به عنوان چیزی که زا آن وظیفه استخراج می شود نگاه کرد در حالیکه تقریظ ها تا اواخر دهه هشتاد در انزوا بود و با تقریظ رهنمود به متولیان فرهنگی و وزارت ارشاد داده می شد اما حدود ۲۰ سال هیچ قدمی از جانب بعضی ها برداشته نشده و بعضی قدم های کوچک برداشتند تا اینکه باعث شده دوباره به نقطه اول برگردیم و رهبری بگویند بعضی کتاب ها باید چاپ چند صد هزار تایی داشته باشد.

 



وی با خطاب قرار دادن کسانی که در رابطه با تقریظ مسئولیت داشتند و پول می گرفتند که برای ادبیات کشور کاری کنند اما نکردند؛ سئوال کرد: انقلاب ما فرهنگی است چرا همچنان در فرهنگ اینقدر مسئله داریم؟! ادبیات دفاع مقدس جدی تربن موضوع است و برای کشور آبرو خریده‌، در زمینه های دیگر اینقدر اثر نداریم که قابل ترجمه باشد.

 


این نویسنده دفاع مقدس تأکید کرد: ادبیات دفاع مقدس باید مردمی باشد؛ اگر ناشر بخش خصوصی و مردمی زمین بخورد اولین مارک به پیشانی انقلاب این است که مدافع انقلاب ارگان ها و نهادها هستند در حالیکه زیبایی انقلاب ما همین است که بخش خصوص و مردمی از آن دفاع کند. چرا در عرصه فرهنگ از مردمی بودن هراس داریم‌؟

 

 

وی با بیان اینکه مقام معظم رهبری درباره بعضی کتاب های دفاع مقدس فرمودند باید میلیونی چاپ شود و برای آن راهکار هم دادند زیرا از ظرفیت مساجد، نمازهای جمعه، سربازخانه ها و... برای توزیع آن می شود استفاده کرد؛ بیان داشت: کی قرار است محصول خوب دست مخاطب تشنه برسد؟حداقل رهنمودهای رهبری را آنالیز کنند و فقط دلخوش به همایش و رونمایی از تقریظ و... نباشد.

 

مخدومی تفریظ را یک اتفاق فرهنگی دانست که در جامعه نشر پیدا کرده و اگر جامعه وظیفه خود را در برابر آن انجام ندهد به تقریظ جفا شده؛ تصریح کرد: آیا مسئولان نمی توانند تقریظ کنند؟ چرا نخبه ها ظرفیت خود و رهنمود رهبری را نمی بینند و به عنوان روش استفاده نیمی کنند؟ امروز بار سنگین جریان سازی کتاب روی دوش مقام معظم رهبری افتاده است.

 


وی بار دیگر با اشاره به ناشناخته ماندن تقریظ در چندین سال، گفت: این{کم کاری مسئولین امر}باعث شد کتاب های دفاع مقدس به مردم نرسید و نخواندند و فرصت ۱۰ تا ۱۵ ساله ای از دست مردم رفت و این جفا به تقریظ است. زیرا تقریظ در یک جا رهنمود است؛ یک جا به خیر رهنمود می کنند در حالیکه عده ای از مسئولین برای خیرین جا انداختند که فقط مدرسه بسازی در بهشت جای داری در حالیکه چقدر نویسنده می تواند با آن هزینه{خیرین} جریان سازی فرهنگی کند اما در نرم افزاری همه ماندند؛ بسیاری از خانواده ها و والدین شهدا{از دنیا} رفتند و خاطرات را بردند.

 

 

مخدومی تأکید کرد: راجع به تمام شهدا باید کتاب نوشته شود‌ زیرا شهدا مانند پیامبران کارکرد متفاوت دارند عده ای در میان طایفه خود، عده ای در محله خود، عده ای در منطقه خود و... شهید را از بین می بریم وقتی کتاب درباره او نمی نویسیم.‌

 

 

 

 

نظر شما