به گزارش ایرنا، در بخش های اولیه این کتاب که دارای چهار فصل و یک نتیجه گیری است، مفاهیمی نظیر تعریف انواع تحریم‌ها و مشروعیت و قانونی بودن آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین نظریه‌های تحریم مانند لیبرالیستی، رئالیستی، هژمونیک، سازه انگاران و همچنین کارآمدی و تأثیر تحریم‌ها از دیگر مباحثی است که در این کتاب مورد تبیین قرار گرفته‌اند.
غریب آبادی در این کتاب به بررسی تحریم‌های شورای امنیت، اختیارات تحریمی شورا، توسعه مفهوم تهدید علیه صلح، رژیم‌های تحریمی شورا، تحریم‌های شورا علیه ایران، و محدودیت‌های شورا در اعمال تحریم پرداخته است.
در قسمت تحریم‌های یک‌جانبه نیز تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا ازجمله علیه ایران و ارزیابی حقوقی آن‌ها بررسی‌شده‌اند. در این بخش، تحریم‌های ثانویه در پرتو قواعد رژیم تجارت جهانی و تحریم‌ها از منظر حقوق بین‌الملل کیفری (جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی) به‌طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
نویسنده در بخش دیگری از این کتاب، تحریم‌ها را از منظر نقض تعهدات بین‌المللی دولت‌ها در زمینهٔ حمایت از حقوق بشر بررسی کرده و تأثیر تحریم‌ها بر 13 حوزه حقوقی بشری، و همچنین مسؤولیت حقوقی واضعان تحریم‌ها، با بررسی برخی نمونه‌ها در رابطه با ایران، تبیین شده‌اند.
بخش آخر کتاب نیز به نتیجه‌گیری اختصاص‌ یافته و تصریح ‌شده است که تحریم‌های یک‌جانبه به‌عنوان ابزاری برای مجازات و حتی منزوی کردن کشورهای هدف نیز به‌ندرت موفق می‌شوند.
در این بخش با اشاره به اینکه شورای امنیت نیز در اعمال تحریم‌ها تحت فصل هفتم منشور ملل متحد، تابع محدودیت‌هایی است توضیح داده ‌شده است: فرآیند وضع تحریم‌ها در شورا باید مورد بازنگری قرار گرفته و پنج اصل را مد نظر قرار دهد: شفافیت در دلایل وضع تحریم، سازگاری تمامی رویه‌های تحریمی، برابری در وضع تحریم‌ها در شرایط مشابه، رعایت اصل تناسب، امکان اعتراض به تحریم‌ها.
بر اساس نتیجه‌گیری صورت گرفته ‌شده، تحریم‌های فرا سرزمینی آمریکا، برخی تعهدات این کشور تحت قواعد رژیم تجارت جهانی را نقض می‌کنند. از این ‌رو، کشورهایی که بر اثر تجارت با ایران مورد تحریم‌های ثانویه آمریکا قرار گرفته‌ و عضو سازمان تجارت جهانی نیز هستند، می‌توانند به مکانیسم حل اختلافات این سازمان شکایت کنند.
غریب آبادی در این کتاب با تأکید بر اینکه تحریم‌های یک‌جانبه نه‌تنها غیرقانونی بوده بلکه فاقد مشروعیت لازم نیز هستند، نوشته است: تحریم‌های یک‌جانبه اصول اساسی منشور ملل متحد، به‌ویژه برابری حاکمیت و تمامیت سرزمینی، عدم ‌مداخله و اصل همکاری را نقض می‌کنند.
وی تأکید کرده که تحریم‌ها چه از سوی شورای امنیت اعمال شوند و چه به‌صورت یک‌جانبه، بر حقوق اساسی بشر تأثیر می‌گذارند و واضعان آن‌ها واجد مسؤولیت حقوقی هستند.
در بخش پایانی این کتاب، ضرورت استفاده از ظرفیت‌های حقوقی برای مقابله با تحریم‌های یک‌جانبه نظیر توسل به محاکم ملی واضعان تحریم، دادخواهی اشخاص علیه تحریم‌های شورای امنیت در محاکم منطقه‌ای، توسل به ساز وکارهای بین‌المللی حقوق بشری در تحریم‌های اشخاص، توسل به دیوان بین‌المللی دادگستری، ضرورت بهره‌گیری از ماده 50 منشور ملل متحد برای اعتراض به زیان کشورهای ثالث بر اثر تحریم‌های شورای امنیت مورد تأکید قرار گرفته است.
اروپام**هـ ن**شبس**1488