او از 11 سالگی به هنرستان موسیقی رفت و به تحصیل موسیقی کلاسیک غربی و موسیقی ایرانی با ساز تخصصی تار پرداخت. شروع آموختن تار در همان هنرستان نزد علی‌اکبر شهنازی باعث علاقه خاص او به ساز تار و موسیقی ایرانی شد و در نهایت پس از گرفتن دیپلم هنرستان همزمان به تحصیل در رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کار در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی پرداخت. داریوش طلایی طی این دوران نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی، نور علی برومند، عبدالله دوامی، یوسف فروتن و سعید هرمزی به تکمیل آموخته‌های خود در سنت‌ها و مکاتب مختلف موسیقی دستگاهی ایرانی پرداخت. او که از سال ۱۳۵۵ در دانشگاه تهران به‌عنوان عضو هیأت علمی دانشگاه، موسیقی ایرانی مشغول تدریس است در سال ۱۳۵۸ با دریافت بورسیه از دولت فرانسه برای ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و ضمن تحصیل موسیقی‌شناسی تا مقطع دکتری در دانشگاه نانتر به شناساندن موسیقی ایرانی از طریق تدریس، اجرای کنسرت و انتشار موسیقی ایرانی در اروپا و امریکا پرداخت. داریوش طلایی از سال ۱۳۷۱ پس از بازگشت به ایران تاکنون عضو هیأت علمی گروه موسیقی دانشگاه تهران است و طی این سال‌ها ضمن تدریس در دانشگاه به تألیف آثار موسیقی و اجرای کنسرت پرداخته‌است. «جنگ و صلح» با همراهی تمبک «ناصر فرهنگ‌فر»، «جلوه گل» به خوانندگی «علیرضا قربانی» از جمله آثار او در حوزه موسیقی است.
داریوش طلایی موسیقیدان شهیر ایرانی پا به به 67 سالگی گذاشته است. هنرمندی مؤدب، متین، کم‌گوی و گزیده گوی. طلایی به هنرهای متعددی متجلی و آراسته است که به باور راقم این سطور در صدر آنها ادب و وقار است. سنجیده سخن می‌گوید و جز به ضرورت دهان باز نمی‌کند. جدا از آنکه در کلام ممسک است اساساً نیازی به بیان کارنامه فعالیت خود ندارد زیرا گنجینه غنی آثاری که از او برجای مانده به هزار زبان در سخن است. اگر هست مرد از هنر بهره‌ور/ هنر خود بگوید نه صاحب هنر. طلایی به تباری از هنرمندان تعلق دارد که دولت دنیا را بندگی نمی‌کند. هنر خود را پاس می‌دارند و بر در ارباب بی‌مروت دنیا نمی‌نشینند تا خواجه از در درآید و به ملاطفت دستی بر سرشان کشد. روی در روی یار کرده‌اند و پشت به روزگار. او اینک بیش ازچهار دهه است که خود را وقف اعتلای موسیقی این کهن بوم و بر کرده است. شیفتگان درخت تناور و تنومند آواز ایران هیچ‌گاه دو اثر فاخر «دود عود» و «شب وصل» را که در هر دو کار طلایی با تبحر بی‌مانندی نواخته از یاد نمی‌برند. قدر این خادم صدیق را بدانیم شاید دیگر هیچ‌گاه شاهد «طلایی» ناب با این عیار ممتاز در عرصه موسیقی کشور نباشیم. استاد گرانمایه جناب داریوش طلایی تولدتان مبارک.
نظر شما