صاحب‌خبر - بدخواهان ملت و دشمنان ایران 40سال است بر طبل شکست ، ناامیدی و فروپاشی می کوبند، هرچه در توان داشتند و دارند علیه مردم و نظام کشورمان به کار بستند، از طراحی کودتا و تحمیل جنگی هشت ساله و تحریم های ظالمانه و همه جانبه تا ایجاد فتنه و تحمیل فشارهای بین المللی و دامن زدن به اغتشاشات خیابانی و جنگ اقتصادی و اصرار پرحجم رسانه ای بر پشت کردن مردم به حاکمیت و خالی کردن میدان و تلقین ما «پشیمانیم»! تا شاید به آرزوی دست نیافتنی خود برسند و کرنش و تعظیم ایران و ایرانی را در مقابل نظام سلطه ببینند و بازگشت استعمار و فرمانفرمایی مدعیان کدخدایی جهان را بر سرنوشت و مقدرات ایران شاهد باشند. آن قدر گزافه گفتند و رویاهای خام خویش را بر زبان راندند تا بدان جا که «جان بولتن» گفت، ایران جشن 40سالگی انقلاب خود را نخواهد دید. اما حرکت و جنبش تاریخی ملت ایران در 22بهمن 97 و در آغاز ورود به دهه پنجم انقلاب اسلامی، آن چنان با عظمت و پرصلابت انجام شد که دیگربار رویای خام استکبار را به کابوسی جنون آور برایشان تبدیل کرد. حضور سراسر اقتدار میلیون ها ایرانی در خیابان ها در هوای سرد زمستان و بعضا ریزش برف و باران، باز هم شد آینه دق بدخواهان و دشمنان قسم خورده ایران و ایرانی. مردم در چه شرایطی به میدان آمدند حماسه ای چنین شگرف و شگفت انگیز را ملت در شرایطی رقم زد و برگ زرینی در تاریخ پرافتخار ایران عزیز ثبت کرد که پس از سال ها فشار و تهدید و تحمیل جنگ و هزار حیلت و شبیخون فرهنگی و تحریم و دست آخر با خروج یک جانبه آمریکا از تعهد بین المللی «برجام»، جنگ اقتصادی همه جانبه و سهمگین زورمداران و سلطه گران علیه ملت تکمیل شد و این همه به اضافه برخی سوءمدیریت ها و بی تدبیری ها و تصمیم های دیرهنگام باعث شده که فشار اقتصادی و تنگی معیشت بر گرده قشرهای معتنابهی از مردم سنگینی فراوان کند اما با این همه، مردم باز هم آمدند و چه آمدنی! آمدنی از جنس وفاداری و غیرت و صلابت، آمدند و دیگر بار پرچم عزت و استقلال ایران اسلامی را هرچه باشکوه تر پیش چشم جهانیان به اهتزاز درآوردند. آمدند وحماسی و تاریخ ساز آمدند و اعجاز گونه عهد و میثاق خود را با شهیدان دین و میهن، تجدید کردند. مردم در آستانه ورود به دهه پنجم انقلاب دیگربار «تن واحد» و «ید واحد» شدند و با وجود گلایه ها و فشارهای اقتصادی و دلخوری از برخی سوءمدیریت ها، فاصله گیری برخی مسئولان از ساده زیستی و «مردم باوری»، کم توجهی برخی تصمیم گیران به «توان داخلی» باز هم یک صدا استقلال و عزت و سربلندی و سرافرازی مام میهن را فریاد زدند، آن چنان که حتی گوش سنگین بدخواهان هم این «فریاد عزت» طلبی یک ملت صاحب تمدن و فرهنگ دیرینه و تاریخ ساز را شنید. مردم غیرتمند و سرافراز ایران در اوج تبلیغات سوء دشمنان و تحمیل فشارها و تحریم ها و در عین تحمل مشکلات اقتصادی و کاهش شدید ارزش پول ملی و در بحبوحه مکیدن خون ملت توسط سوءاستفاده کنندگان و محتکران و گران فروشان و ... آن چنان مردانه به میدان آمدند و حماسه آفریدند که دنیا را شگفت زده و حیران کرد و دشمنان را ناامید و دوستان فراوان ملت ایران را در اقصی نقاط دنیا، امیدوارتر به مقاومت و ایستادگی و مقابله با ظلم و سلطه مستکبران و زورگویان. پیام های حضور شگفت انگیز مردم یک ایران غیرت و صلابت در «چله انقلاب» حماسه ای تاریخی و به یادماندنی خلق کردند تا به دنیا ثابت کنند گرچه استقلال و عزت طلبی هزینه های فراوان دارد اما حلاوت و شیرینی این شرف آن قدر فراوان و بسیار است که همه سختی ها و تلخی ها و رنج ها و فشارهای سیاسی و اقتصادی و ... را برای یک ملت آزادی خواه و غیرتمند و عزت طلب میسور و ممکن می سازد. شکوه حضور مردم برای مقابله با آمریکا و رژیم صهیونیستی که خواهان نیست و نابودی و شکست و فروپاشی ایران و جمهوری اسلامی ایران اند، علاوه بر انتقال این پیام مهم، تجلی همگرایی و وفاداری مردم به آرمان های بلند انقلاب و امام و رهبری عزیز و شهیدان گران قدر این سامان است. این حضور بی بدیل همچنین نماد امیدواری مردم به آینده ای درخشان تر برای ایران و ایرانی است. امید که مسئولان نیز که از این پس و با این حضور سرنوشت ساز مردم، بار مسئولیت بیشتر بر دوششان سنگینی می کند، لحظه ای از خدمت بی منت به ملت بزرگوار و وفادارمان غفلت نکنند و هیچ مسئولی در هیچ رده ای خود را به خواب نزند و به دام و چنبره نامبارک غفلت و ندانم کاری و فاصله گرفتن از مردم و مطالبات واقعی این ملت بزرگ گرفتار نیاید. این کمترین و نگارنده این سطور، با افتخار تمام بر دست و پیشانی ملت سلحشور و عزتمند ایران زمین بوسه می زند و به این امید نفس می کشد و قلم می زند که قدم هایشان استوارتر، همت هایشان بلندتر و عزمشان جزم تر باشد بر ادامه امیدوارانه مسیر انقلاب تا رسیدن به قله های پیشرفت همه جانبه و تحویل پرچم این مردمی ترین انقلاب جهان به دست مبارک حضرت صاحب الزمان(عج).∎​