صاحب‌خبر - روزنامه اطلاعات-3 اسفند 57- در طول دوران سلطنت پهلوی اکثر نخست وزیران ایران عضو لژهای فراماسونری بودند. پیشرفت در وسایل ارتباطی جاسوسی موجب شد که دیگر از فراماسونها برای این قبیل کارها کمتر استفاده شود، اما به طور غیر مستقیم اعضا در کارهای سیاسی مملکت مورد استفاده قرار می گرفتند... در مورد سازمان فراماسونری ایران که گفته اند بیش از دو هزار تن از رجال این مملکت عضویت فراماسونی را داشته اند به دلیل محرمانه بودن کار سازمان شایعه بسیار است.... صبح امروز خبرنگار شهری اطلاعات از محل یکی از بخش های فراماسونری در تهران واقع در سه راه ژاله دیدار کرده است. مبارزان انقلابی در پی کشف یکی از شعب تشکیلات فراماسونی در ایران به یکی از هزاران خیانت هایی که در این ملک شده است پی بردند. اطاقهای این لژ فراماسونی به دو بخش «لژ کسری» و «گراند لژ» تقسیم شده است. اعضای این دو لژ از وجود یکدیگر آگاهی نداشتند. سرایدار این ساختمان به خبرنگار اطلاعات گفت که در مدت پانزده سال خدمتش در آنجا از وجود آن دو اتاق بی خبر بوده است... یکی از اعضای کمیته انقلاب جزئیات فعالیت این دو لژ را برای خبرنگار اطلاعات چنین تشریح کرده است: موقع تشکیل لژ اعضا با پوشیدن لباسهای مخصوص و با شمشیر و محافظین مخصوص حضور داشتند.... پس از اینکه لژ به طبقه چهار منتقل می شد فقط استادان اعظم باقی می‌ماندند و این استادان اعظم 50 سال اداره کنندگان مملکت ما بودند و طبق مقررات فراماسونری تمام ماسونها در مقابل استاد اعظم بدون چون و چرا مجبور به اطاعت کورکورانه هستند. نحوه انتخاب عضو بدین شرح بود که در صورت مستعد بودن فرد مورد نظر در باب سرسپردگی به سیاست خارجی (یعنی انگلیس) به وسیله یک یا دو نفر به مدت شش ماه درباره آنها تحقیق می شد و در جلسات لژ بدون حضور نامبرده به سایر اعضا معرفی می شد. اعضای فعال این لژ در ایران جعفر شریف امامی (به عنوان استاد اعظم)، علی امینی، دکتر اقبال، عبدالله ریاضی، حسین علاء، ذکاءالملک فروغی، محسن فروغی، محمدعلی فروغی، امیرعباس هویدا و ده ها و صدها تن از رجال برجسته ایران بودند.∎​