به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، استقلال تهران که برای رسیدن به رده چهارم جدول چشم به سه امتیاز بازی با تراکتورسازی داشت در تبریز با یک گل شکست خورد و در رده پنجم ماند. اگر می‌خواهید بدانید تراکتورسازی چگونه در یک ورزشگاه پر از تماشاگر توانست استقلال را بعد از چهار برد پی‌درپی شکست دهد، این سطرها شاید به شما کمک کنند.

  لیکنز به دنبال برد خانگی

جرج لینکز برای بردن این بازی خانگی روی این نفرات حساب کرده بود: «محسن فروزان، محمد طیبی، ایمان سلیمی، دانیال اسماعیلی‌فر، احسان حاج‌صفی، مهدی مهدی‌پور، اکبر ایمانی، مسعود شجاعی، اشکان دژاگه، سوگیتا وآنتونی‌استوکس.» مثل همیشه قرار بود میانه میدان با دو بازیکن با تجربه؛ یعنی شجاعی و دژاگه باشد و نوک پیکان گلزنی تیم نیز کسی نبود غیراز استوکس که البته در این بازی نیز از گلزنی او خبری نبود تا مشخص شود که در این دو سه ماه اخیر چقدر از شرایط آرمانی خود دور شده است.

این ترکیب تهاجمی از همان دقایق ابتدایی نیمه اول نشان داد که میزبان سرخ‌پوش چیزی جز برد نمی‌خواهد.

  استقلال پر ایراد شفر

در سوی دیگر میدان، وینفرد شفر تیم روی دور برد افتاده‌اش را با این ترکیب روانه میدان کرد: «سیدمهدی رحمتی، روزبه چشمی، آرمین سهرابیان، پژمان منتظری، میلاد زکی‌پور، علی کریمی، امید نورافکن، وریا غفوری، فرشید اسماعیلی، داریوش شجاعیان و مرتضی تبریزی.» حضور نورافکن ناآماده و شجاعیان عصبی در این بازی بسیار به ضرر استقلال تمام شد. شجاعیان خوش‌اقبال بود که داور بی‌دلیل با اعتراض‌های بی‌پایانش مدارا و مماشات کرد و کارت زرد دوم را به او نداد. نورافکن هم در این بازی نشان داد عوارض انتقال جنجالی اول فصلش از استقلال به سکوهای شارلروآ چه بوده! فیلم این بازی را می‌توان نگه داشت و به بازیکنان جوانی نشان داد که با اولین پیشنهاد خارجی و اولین تماس‌های دلالان مست می‌شوند و فکر می‌کنند حضورشان در اروپا یعنی همه چیز!

این اما همه ضعف استقلال نبود. مرتضی تبریزی بعد از گلزنی در بازی قبل، احتمالا دوباره به خواب زمستانی چندماهه خود برگشته و قصدی هم برای گلزنی مجدد ندارد. در بازی دیروز او را کجا و چطور دیدید؟ چقدر با آن مرتضی تبریزی آماده و قبراق ذوب‌آهن فاصله دارد؟ پاسخ این سوال احتمالا از زمین تا آسمان است!

  سکوهای پر از افتخار

کیفیت فنی بازی در نیمه اول نه‌تنها دندان‌گیر نبود که حتی نمی‌شد به آن اشاره کرد. تنها چیزی که در نیمه اول ارزش اشاره داشت، حضور 70 هزار تماشاگر در ورزشگاه بود که واقعا باید برای آنها تاسف خورد که چرا باید برای تماشای چنین مسابقه بی‌کیفیتی رنج تحمل باران، برف و سرما را به جان می‌خریدند. افاضات گزارشگر تبریز هم که اعتقاد داشت تماشاگرانی که روی سکو و تپه می‌نشینند تا بازی تیم خود را ببینند، از افتخارات یک باشگاه مهم‌تر هستند مزید برعلت شد تا نام تماشاگران تبریزی بیشتر بر سر زبان‌ها بیفتد. گزارشگر عقیده داشت بیش از یکصد هزار تماشاگر در ورزشگاه حاضر هستند. آنها بازی را درنهایت بردند و با شادی به خانه برگشتند ولی واقعا حق چنین جمعیتی بازی‌های زیباتری است.

  بازیکنان سردرگم، داور مهربان

فاجعه داوری‌ها، هفته‌به‌هفته پررنگ‌تر می‌شود. یک‌جا ضعف و اشتباه داورها به چشم می‌آید و جای دیگر مهربانی یا عدم اعتمادبه‌نفس‌شان! اشکان خورشیدی در این بازی نمونه‌ای از داورهای مهربانی بود که بد سوت نزد و اشتباه تاثیرگذاری نداشت اما خودداری‌اش از برخورد سفت و سخت با بازیکنان بیهوده معترض، سبب شد تا 90دقیقه هم خودش عذاب بکشد، هم ما! او باید دست‌کم به چند بازیکن بابت اعتراض کارت زرد دوم را می‌داد بی‌آنکه برایش مهم باشد قبلا به آنها کارت زردی داده یا نه!

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد همه‌گیر شدن اعتراض‌های بیهوده به داوری است که هفته به هفته بدتر می‌شود. بازیکنان در این بازی انگار هیچ دستور فنی و راهکاری از مربیان خود دریافت نکرده بودند و تنها کاری که بلد بودند حمله کردن به داور بعد از شنیدن صدای سوت بود! متاسفانه اپیدمی داورهای مهربان و بازیکنان عصبانی لیگ ایران را فلج کرده است!

  شرح گل

احسان حاج‌صفی در یکی از معدود لحظه‌هایی که تصمیم گرفت خوب بازی کند، اشکان دژاگه را در سمت راست زمین دید و به زیبایی منطقه بازی را با پاس بلند پای چپ عوض کرد. خط دفاعی استقلال به غلط تمرکزش را برای آفساید‌گیری روی دژاگه گذاشت در حالی که احتمالا باید منتظری را مهار می‌کرد! او کاملا آفساید را پر کرد تا دژاگه پس از حمل توپ و شوت تماشایی زمینی، تک گل تراکتورسازی برابر استقلال را به ثمر برساند و کلین‌شیت‌های رحمتی را هم خراب کند.

  تعویض‌های بی‌تاثیر

جرج لینکز که خیلی حال و حوصله‌ای برای تعویض کردن بازیکنان نداشت و فقط لطف کرد دقیقه 94، دژاگه را بیرون کشید تا علی عبدالله‌زاده برای لحظاتی در این برد حضور داشته باشد. آن سمت میدان هم شفر، منشا را دقیقه 62 جای وریا غفوری به میدان فرستاد، مرتضی تبریزی ناآماده و کم رمق را دقیقه 71 بیرون کشید تا ایسما با شکمی که از زیر لباس جلب توجه می‌کرد جای او را در زمین پرکند و اللهیار صیادمنش هم دقیقه 82 جای علی کریمی وارد زمین شد. هیچ‌کدام از این تعویض‌ها تغییری در روند بازی ایجاد نکردند. نه منشا کاری کرد، نه ایسما و صیادمنش هم در طول مدت حضورش در زمین دیده نشد. هنر بزرگی است که از چهار تعویض حتی یکی هم به چشم نیاید!

  اسم‌های دور از آمادگی

پژمان منتظری با حضور پررنگ خود، تله آفساید را پرکرد تا اشکان دژاگه فرار کند و با یک شوت سنگین دروازه مهدی رحمتی را بگشاید. مسعود شجاعی نشان‌مان داد که چرا در جام ملت‌ها فقط سه دقیقه بازی کرده است!

داریوش شجاعیان نشان داد که بازی روانی این دو سه روزه تبریزی‌ها روی اعصابش کاملا اثر گذاشته، کیفیت فنی او کاملا تمام شده و به جایش مقادیر فراوانی میل به اعتراض و حتی فریاد زدن و لمس داور دیده می‌شود که در یک لیگ درجه دوی اروپایی هم، بعد از 20 دقیقه حضور در زمین اخراج خواهد شد!

دیگران هم بهتر نبودند. بازی بد دژاگه را نباید پشت گلی که زد از یاد ببریم. دژاگه بازیکن90 دقیقه‌ای نیست و واقعا از میانه‌های نیمه دوم نای دویدن ندارد.

تبریزی و ایسما هر دو ناامیدمان کردند خاصه دومی که نشان داد به بدنسازی ویژه نیازمند است.

احسان حاج‌صفی را بیشتر باید روی صحنه اوت‌دستی‌ها می‌دیدیم و استوکس هم با خودآرمانی نیم‌فصل اولش فرسنگ‌ها فاصله داشت. این یک مسابقه شگفت‌انگیز بود با حضور بازیکنانی که انگار آدم فضایی‌ها نسخه اصلی‌شان را ربوده و یک بدل بی‌مصرف و بی‌تحرک را به جای آنها به یادگار گذاشته بودند!

 

* نویسنده : هومن جعفری روزنامه‌نگار