شناسهٔ خبر: 31179231 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: فارس | لینک خبر

در گفت‌وگوی تفصیلی با یک محقق و مستندساز مطرح شد

مبارزه رسانه‌ای با مفاسد اقتصادی امروز یک ضرورت است

این روزها همگی نام میلاد گودرزی را در فضای مجازی شنیده‌ایم، خبرنگار و پژوهشگری که مشکلات را دید اما به جای حرف زدن و یا عقب‌نشینی، دوربینش را برداشت و به دل خطر زد

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، این روزها همگی نام میلاد گودرزی را در فضای مجازی شنیده‌ایم، خبرنگار و پژوهشگری که مشکلات را دید اما به جای حرف زدن و یا عقب‌نشینی، دوربینش را برداشت و به دل خطر زد، حالا به بهانه دوره ژورنالیسم تحقیقی‌ای که در اهواز برگزار شد فرصتی پیش آمد تا پای صحبت‌های این جوان دهه هفتادی بنشینیم، جوانی که دغدغه‌هایش را از حالت مکتوب به مرحله عملیاتی رساند و تنها نتیجه یکی از اقدامات موثر او، برگرداندن 300میلیارد تومان بدهی به بیت‌المال بود؛ او تصمیم گرفت به جای گلایه، لبیک‌گویان پای کار بیاید تا شاید باری از دوش مردمان سرزمینش برداشته شود.

 چه چیزی باعث شد که انتخاب حوزه فعالیتتان شفاف‌سازی در مفاسد اقتصادی باشد؟

ما در فضای شفافیت و مبارزه رسانه‌ای با فساد اقتصادی به این نتیجه رسیدیم که در واقع راه دیگری وجود ندارد و حضور در این مسئله یک ضرورت است نه انتخاب؛ در نتیجه خود را مکلف به حضور دانستیم؛ البته ما در ابتدا تولید برنامه‌های گفت‌وگو محور در فضای اجتماعی و شاید کمی سیاسی را انجام می‌دادیم و تولیدات مختلفی داشتیم اما از یک جایی به بعد، دور هم جمع شدیم و گفتیم با تخصص‌هایی چون خبرنگاری، تدوین، تصویربرداری و... که در اختیار داریم چه اقداماتی میتوان انجام داد؟ آیا اولویت ما تنها ساخت برنامه‌های گفت‌وگو محور سیاسی بود؟، همین سوال ما را به جایی رساند که نه تنها اولویت ما بلکه مهم‌ترین کاری که ضرورتش وجود داشت این بود که از توانمندی‌های خودمان در جهت مبارزه رسانه‌ای با مفاسد اقتصادی استفاده کنیم.

ما شاهد وجود یک سری مسائل و چالش در زندگی مردم بودیم که یکی از مهم‌ترین دلایل آن وجود فساد و ناکارآمدی بود و تنها راه مبارزه با این فساد و ناکارآمدی، همین فضای مبارزه رسانه‌ای بود؛ لذا ما با این تحلیل به این نتیجه رسیدیم که هیچ راه دیگری وجود ندارد پس ما باید این راه را انتخاب کنیم.

آیا شما خبرنگار رسانه خاصی بودید؟

 من خبرنگاری را در رسانه‌های مختلف تجربه کردم اما اینکه به معنای سازمانی در استخدام جایی باشم خیر؛ من حتی با تلویزیون و برخی خبرگزاری‌ها کار کردم و بعضا مدیریت یکی از شبکه‌های اجتماعی را به عهده داشتم اما عمده کار ما تلویزیون‌های اینترنتی بوده که خودمان آن را راه‌اندازی کردیم. در حال حاضر نیز در تلویزیون اینترنتی آوانت که توسط گروه ما راه‌اندازی شد مشغول به فعالیت هستیم.

 به نظر شما رسانه‌ها تا چه حد می‌توانند در شفاف‌سازی عملکرد مسوولین تاثیرگذار باشند؟

یک جاهایی مسوولین را مجبور می‌کنند و در نتیجه موثر است چرا که این مطالبه طرف مقابلتان را مجبور به شفاف شدن می‌کند لذا یک گونه تاثیرگذاری است؛ وقتی رسانه‌ای فیش حقوقی مسؤولی را منتشر می‌کند خب این یک شفافیت اجباری است اما در مواردی وقتی این مطالبه، مردمی و گسترده شود به سمت تدوین قانون و اصلاح ساختارها در جهت شفافیت سوق پیدا خواهد کرد.

برای مثال قانونی وجود دارد که طبق آن حقوق و مزایای مسوولین باید روی سایت قرار بگیرد لذا رسانه باید این را مطالبه کند که چرا این اتفاق عملی نمی‌شود؛ در گام دوم نیز ما می‌توانیم مطالبه‌گر یک سری قوانین شویم که از رسانه‌ها و خبرنگاران افشاگر حمایت شود که این گام دوم در کمک به شفافیت مهم‌تر است.

ارزیابی شما از وضعیت رسانه‌های خوزستان چیست؟

شناخت من از رسانه‌های خوزستان کامل نیست اما در جریان هستم که فعالیت رسانه‌ای خوزستان بیشتر در حیطه ماهواره‌ای و تلویزیونی است تا رسانه‌ای؛ احساس میکنم که عملکرد خبرگزاری فارس خوزستان نسبت به دیگران بهتر باشد.

آیا در حال حاضر خودتان را در جایگاهی می‌بینید که امنیت مفسدین از جانب شما به خطر بیفتد؟

در مواردی که کار کردیم توانستیم امنیت روانی و طراحی‌شان را به هم بزنیم، طراحی‌هایی که در جهت عملی شدن مفاسد اقتصادیشان پی‌ریزی میشد؛ طبق تجربه‌هایی که داشتیم همین موارد می‌تواند یک اتفاق بازدارنده از جنس به هم خوردن امنیت فساد کردن آن‌ها باشد.

نوع دیگر از دست دادن امنیت، عقب‌نشینی حامیان مفسدین اقتصادی بود که بعد از رسانه‌ای شدن ماجرا برای ان‌ها رخ می‌داد. فساد کردن، امنیتی می‌خواهد که در صورت رسانه‌ای شدن این امنیت از بین می‌رود و چون آن‌ها در فضای رسانه‌ای نابلد هستند وقتی تخلفاتشان رسانه‌ای می‌شود محاسباتشان بهم می‌ریزد.

آیا اقداماتی داشتید که بازخورد آن‌ها نمود خارجی پیدا کند؟

در پرونده بدهکاری‌های بانکی حدود 300میلیارد تومان، معوقاتی بود که وصول نمیشد و هیچ دستاویزی برای وصول آن‌ها وجود نداشت اما بعد از رسانه‌ای شدن وصول شد و این نشان‌دهنده تاثیر همراهی رسانه و مسوولین پیگیز شرکت زیرمجموعه بانک و دستگاه قضایی بود اما حرف من این است که اگر عنصر رسانه نبود قطعا وصول آن بدهی اتفاق نمی‌افتاد.

یا در مورد دیگری یکی از مسوولین برای تصاحب خانه شهروندی که در کنار کاخ سعدآباد بود به زور متوسل شده بود که بعد از رسانه‌ای شدن ماجرا، متوقف شد و حکم دادگاه برعلیه مسوول و در دفاع از آن شهروند صادر شد؛ همچنین در سایر پرونده‌هایی که داشتیم بعضا به سمت تدوین قانون نیز رفتیم.

شما توانستید" ژورنالیسم تحقیقی" را در پایتخت محقق کنید اما به علت محدودیت‌هایی که در شهرستان‌ها وجود دارد عملی شدن آن را در شهرستان‌ها تا چه حد پیش‌بینی می‌کنید؟

دقیقا چالش ما همین است که در شهرستان‌ها برای ورود به این مقوله یک سری چالش‌ها وجود دارد که در تهران نیست و همین کار را پیچیده می‌کند لذا در قدم اول باید تجربه‌ها منتقل و دوره‌های بیشتری در این زمینه برگزار شود؛ در برنامه‌ریزی خودمان نیز در نظر داریم که در شهرستان‌های مختلف این تجربه را تا حد ممکن منتقل کنیم.

پیش‌بینی من این است که اگر کارها مستند، دقیق و علمی باشد بسیاری از آن چالش‌ها را میتوان رد کرد در نتیجه فکر میکنم کمی باید جلوتر رفت و این کار در خوزستان راه بیفتد و ببینیم که آیا میتوان چالش‌ها را مدیریت کرد.

به جا افتادن فضای فرهنگ ژورنالیسم تحقیقی باید کمک کرد؛ خبرنگاران خوزستانی نیز متقابلا باید آن را از رسانه‌ها و مسوولینشان مطالبه کنند و خبرنگاران جدید را باید به این سمت سوق داد.

انتهای پیام/

 

 

 

نظر شما