صاحب‌خبر - نیم فصل دوم، دوئل مربیانی که ستاره‌اند آدرنالین لیگ بالا می‌رود سعید زاهدیان Saeed Zahedian فوتبال در همه جای دنیا، در رقابت باشگاه‌ها خلاصه می‌شود؛ از دل باشگاه‌ها ستاره‌های بزرگ پدید می‌آیند و مربیان بزرگ ساخته می‌شوند. این رقابت اغلب در لیگ کشورها شور و هیجان می‌گیرد و در ادامه، بهترین‌های هر لیگی به لیگ قهرمانان قاره خود می‌رسند. در رقابت باشگاه‌ها در چارچوب لیگ قهرمانان، به ندرت شاهد حساسیت‌های ملی هستیم و باشگاه‌ها بیشتر در شکل و فرم یک بنگاه اقتصادی در پی کسب درآمد بیشتر هستند و محصول برد و باخت‌ها، پول بیشتر و کمتری است که نصیب باشگاه‌ها می‌شود. سال‌هاست در تمام دنیا، فوتبال آنچنان جذاب و پرهیجان شده که فوتبال ملی را به سایه رانده و به همین دلیل رقابت‌های ملی در تعداد کمتر نسبت به بازی‌های باشگاهی برگزار می‌شود تا هیجان خود را حفظ کند. اگر جام جهانی هر سال برگزار شود، بی‌شک اهمیت خود را نزد علاقه‌مندان به فوتبال از دست می‌دهد و آهسته، آهسته این مسابقات از رونق می‌افتد. اما فوتبال باشگاهی در دل خود چه فاکتورهایی دارد که نه‌تنها از رونق نمی‌افتد، که هر هفته حساسیت و هیجانی متفاوت دارد؟ فارغ از جدال ستاره‌ها و تیم‌های پرهوادار، جنگ مربیان هم برای هواداران از اهمیتی بالا برخوردار است و رقابت نیمکت‌ها به همان اندازه داغ است که جدال باشگاه‌ها برای قهرمانی از اهمیت ویژه‌ای نزد هواداران برخوردار است؛ درست مثل کورس مهاجمان بر سر آقای گلی و بردن کفش طلا و انتخاب شدن به‌عنوان بازیکن ماه یا سال و الی آخر! لیگ ایران هم از این قاعده مستثنی نیست؛ با فرونشستن تب جام ملت‌های آسیا، بازی‌های باشگاهی در ایران خیلی زود نگاه‌ها را از کی‌روش و تیم‌ملی به سمت خود چرخاند. در آغاز نیم فصل دوم لیگ برتر، اتفاقات تازه‌ای رخ می‌دهد که لیگ برتر را دیدنی‌تر از همیشه، برای هواداران فوتبال جذاب کرده است. به نیم فصل دوم لیگ برتر از زاویه نیمکت‌ها نگاه کنیم؛ با حضور افشین قطبی در فولاد خوزستان، این هفته یک بازی دیدنی در اهواز برگزار شد. تقابل قطبی و برانکو- که دو چهره محبوب و دوست‌داشتنی هواداران پرسپولیس هستند- از چند روز قبل همه نگاه‌ها را به سمت خود کشانده و اظهارنظر این دو مربی، برای اهالی فوتبال مهم بود. هواداران پرسپولیس که قهرمانی دراماتیک با افشین قطبی را فراموش نکرده‌اند، بی‌تردید او را آلترناتیو جدی برانکو می‌دانند که در آینده ظرفیت نشستن روی نیمکت پرسپولیس را دارد. جدال این هفته فولاد و پرسپولیس که با پیروزی قطبی همراه بود، هر هفته می‌تواند به شکل دیگری لیگ برتر را دیدنی کند. در آخرین بازی همین هفته، تقابل ذوب‌آهن و استقلال با مربیگری علیرضا منصوریان برای استقلالی‌ها دوئلی از جنس قطبی - برانکو است. به این فهرست باید امیر قلعه‌نویی و تیم مدعی سپاهان را نیز اضافه کرد. تقابل امیر با استقلال و پرسپولیس همیشه بخش مهمی از جاذبه لیگ بوده و هست اما با اضافه شدن منصوریان به لیگ برتر، جدال نیمکت‌ها هیجان بیشتری می‌گیرد. منصوریان را مقابل قلعه‌نویی یا استقلال تجسم کنید که با ری‌اکشن‌های خاص خودش چقدر برای رسانه‌ها خبرساز می‌شود. منصوریان و قلعه‌نویی برای اثبات خود به هواداران استقلال رقابت جالبی خواهند داشت. به این دو چهره استقلالی، فرهاد مجیدی را هم اضافه کنیم که یک دستیار معمولی و بی‌اثر نیست و در بازی‌های استقلال او را بیشتر خواهیم دید. لیگ ایران با برانکو، قلعه‌نویی، شفر، منصوریان، دایی، قطبی و یحیی گل‌محمدی هر هفته یک دوئل جذاب برای مخاطبانش خواهد داشت؛ انگیزه دایی و گل‌محمدی در تقابل‌ رودررو با هم، یا هرکدام آنها مقابل برانکو فارغ از تقابل بازیکنان برای همه حساس است. نمی‌توان از دوئل دایی با استقلال گذشت. یا رقابت دایی و افشین قطبی که در گذشته داستان‌های جالبی برای رسیدن به نیمکت تیم‌ملی داشتند؛ همه اینها هفته‌های جالبی از لیگ را برای دوستداران فوتبال رقم می‌زند و بی‌تردید مسابقات لیگ تحت تاثیر آنها هیجان بیشتری در دل خود خواهند داشت. در کنار همه این تقابل‌ها، تراکتورسازی و تیم کهکشانی‌اش، نساجی، صنعت نفت آبادان و هوادارانش لیگ برتر را داغ‌تر از همیشه خواهد کرد. نیم فصل دوم همیشه از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ رقابت بر سر قهرمانی و جام یک‌طرف، مدعیان سهمیه آسیا طرف دیگر، تیم‌های فانوس به دست پایین جدول و تلاش برای بقا در لیگ برتر، همه و همه آدرنالین لیگ برتر را بالا می‌برند. جام حذفی را هم به این مجموعه اگر اضافه کنیم، نیم فصلی رویایی پیش روی ما قرار می‌گیرد. شاید این نیم فصل لیگ برتر با حضور مربیانی که گاهی از ستاره‌های درون زمین پرماجراتر هستند، در تاریخ لیگ برتر کم نظیر باشد. نیم فصل دوم بازی ملال‌آور و کسل کننده به ندرت خواهد داشت؛ لیگ برتر و ستاره‌هایش، از حالا به هواداران چشمک می‌زنند: با این همه ستاره، حتی یک بازی لیگ را از دست نده که پشیمان می‌شوی!∎​