«رضا عابدی گناباد» کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، پیرامون ادامه حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان اظهار داشت: ترامپ در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری این موضوع را مطرح کرده بود که آمریکا باید در واقع هزینه‌های تأمین امنیت کشور‌های منطقه مانند افغانستان را از کشور‌های منطقه دریافت کند. وی در بخش دیگری از سخنانش مدعی شده بود که آمریکا باید توان و ظرفیت خود را برای توسعه و تقویت توان داخلی خود متمرکز کند. در مورد افغانستان به نظر می‌رسد؛ وضعیت‌اش نسبت به سوریه و عراق خیلی پیچیده‌تر و برای آمریکا مهم‌تر است. گرچه سوریه و عراق به لحاظ منابع نفت، ترانزیت و بحث‌های ژئوپلیتیک مهم به شمار می‌روند، اما به نظر می‌رسد افغانستان از اهمیت بیشتری در راهبرد‌های بلندمدت آمریکا نسبت به کشورهایی همانند سوریه و عراق برخوردار است.

وی افزود: افغانستان کشوری محصور در خشکی، گرفتار فقر و افراط‌گرایی و دارای دولتی ضعیف است، اما از سوی دیگر موقعیت جغرافیایی بسیار راهبردی و مهمی را در منطقه داراست. همجواری افغانستان با ایران، آسیای مرکزی و روسیه و بهره‌مندی از «گذرگاه واخان» بعنوان پل ارتباطی با چین، پاکستان و هند موضوعاتی جدی است که برای آمریکایی‌ها مطرح است. بویژه در راهبرد‌های بلندمدت آمریکایی‌ها برای مهار چین، روسیه و ایران، افغانستان به نقطه کانونی در منطقه تبدیل شده است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان کرد: ممکن است بخش کوچکی از نظامیان آمریکایی در پی شعارهایی که ترامپ داده است از این کشور خارج شوند، اما علی‌رغم صحبت‌های ترامپ، حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان به نوعی ادامه خواهد داشت. اما به نظر می‌رسد که شرکت‌های امنیتی مانند بلک واتر (Black Water) و سایر شرکت‌های امنیتی جای خالی نظامیان را پر کنند؛ چون افغانستان از اهمیت راهبردی برای منافع بلندمدت آمریکا برخودار است.

عابدی گناباد افزود: آمریکایی‌ها بیشتر به دنبال این هستند که ناامنی و حاکمیت دولتی ضعیف را در افغانستان تداوم ببخشند. برای اینکه از این طریق بتوانند به نوعی ایران، روسیه و چین مهار کنند و در بعضی موارد از هند و پاکستان امتیاز‌هایی بگیرند. آمریکایی‌ها به این زودی‌ها از افغانستان خارج نخواهند شد و در حقیقت آن‌ها آمده‌اند تا بمانند.

وی اظهار داشت: به نظر می‌رسد استراتژی بلندمدت آمریکایی‌ها در افغانستان این است که همچنان در کابل دولتی ضعیف پابرجا بماند و همچنان درگیری‌های قومی و نژادی در این کشور وجود داشته باشد و از سوی دیگر، آمریکایی‌ها و کشور‌های غربی بتوانند در افغانستان با تقویت جریان‌های لیبرال، غرب‌گرا و تکنوکرات بویژه در بدنه حاکمیت، مهمترین استراتژی‌ خود را در قبال این کشور به پیش ببرند.

عابدی گناباد در پاسخ به این سوال که آیا مذاکرات صلح افغانستان به راه حلی منجر خواهد شد یا خیر، گفت: از اواخر دولت بوش پسر، بحث مذاکرات صلح در افغانستان مطرح شد؛ حتی در زمان اوباما این طرح هم پیگیری شد. در زمان ریاست جمهوری ترامپ، «زلمی خلیل‌زاد» نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان روند مذاکرات را جدی‌تر پیگیری کرد و به دنبال رسیدن به توافقی مد نظر آمریکایی‌هاست؛ اما به نظر نمی‌رسد که آمریکایی‌ها به دنبال صلحی پایدار و بلندمدت در افغانستان باشند. در حقیقت منافع آمریکایی‌ها در گرو حضور نظامیان‌اش و استقرار یک دولت ضعیف در افغانستان تأمین می‌شود.

این کارشناس مسائل بین‌الملل درباره حضور نظامیان آمریکایی در سایر کشورهای غرب آسیا نیز عنوان کرد: منافع آمریکایی‌ها در عراق، سوریه و لبنان این‌گونه ایجاب می‌کند که دولتی ضعیف در این کشورها شکل بگیرد تا به طبع آن ارتشی ضعیف در آن کشورها مستقر شود، برای اینکه امنیت رژیم صهیونیستی حفظ شود و ذره‌ای خطر سرزمین‌های اشغالی را تهدید نکند. شاید به نوعی بتوان گفت که افغانستان قربانی منافع آمریکا شده است تا از این طریق به ایران، روسیه و چین ضربه بزند.

انتهای پیام/ 441