به گزارش مهر به نقل از آسوشیتدپرس، تونی مندز از مدیران سابق سیا که در سال ۱۹۸۰ تلاش کرده بود شش گروگان امریکایی را از ایران برباید و فیلم «آرگو» با توجه به این تلاش ساخته شد، در ۷۸سالگی درگذشت. او به تازگی کتاب جدیدی نوشته بود که اندکی پیش از مرگ آن را به ناشرش تحویل داده بود. مندز نویسنده سه کتاب خاطرات از فعالیتهایش برای سیا بود. همسر وی نیز ۲۷ سال از مأموران سیا بود و در نوشتن این کتابها با مندز همکاری میکرد. «آرگو: چگونه سیا و هالیوود با هم مهمترین کار نجات تاریخ را انجام دادند» کتابی است که فیلم «آرگو» به کارگردانی و با بازی بن افلک بر مبنای آن ساخته شد. این فیلم سه جایزه اسکار را دریافت کرد که شامل بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین تدوین بود. برای همین فیلم بن افلک موفق به کسب جایزه بهترین کارگردان گلدن گلوب هم شد. همسر باراک اوباما در اقدامی بیسابقه مأمور اعلام جایزه اسکار برای این فیلم از کاخ سفید بود. اسکار آن سال به عنوان یکی از سیاسیترین اسکارها شناخته شد و «آرگو» به دلیل ضدایرانی بودن تبدیل به اثری جنجالی شد.
این فیلم که هزینه زیادی هم صرف ساخت آن شده بود از لحاظ ساختار فیلمسازی کمعیب و نقص و به سبکی ساخته شد که توجه تماشاگر را از ابتدا تا انتهای نمایش به سمت خود معطوف میکرد ولی نکته قابل توجه این بود که بخشی از تاریخ ایران و انقلاب اسلامی را به گونهای تصویر میکرد که چهرهای نادرست از ایرانیها به نمایش میگذاشت و روایتی مغشوش از حقیقت ماجرا ارائه میکرد. اجرای فریبکاری امریکاییها اینگونه رقم میخورد که تونی مندز برای فرار از ایران دست به یک دروغ بزرگ میزند. او با نوشتن یک سناریوی سیاسی خود را در قالب یک کارگردان برای ساختن فیلمی به نام آرگو جا میزند که همراه دو همکار خود به ایران سفر کردهاند. این فیلم از آنجا که قصد داشت تماشاگر را قانع کند که تمام تقصیرها بر گردن ایران است و سیاستها و مداخلات امریکا هیچگونه نقشی در پدید آمدن آن شرایط و برانگیخته شدن خشم دانشجویان انقلابی نداشت، با انتقاد زیادی روبهرو شد.
نمایش اولیه فیلم در جشنواره فیلم تورنتو، اعتراض مقامات کانادایی را برانگیخت به این دلیل که به گفته آنها اثری از همکاری گسترده دولت کانادا در نجات آن شش نفر در فیلم مشاهده نمیشود. فشارهای دولت کانادا در نهایت کارگردان فیلم را مجبور کرد در انتهای فیلم بنویسد «عملیات آرگو، یکی از موفقترین عملیاتهای بین دولتها بوده است.»
این فیلم که هزینه زیادی هم صرف ساخت آن شده بود از لحاظ ساختار فیلمسازی کمعیب و نقص و به سبکی ساخته شد که توجه تماشاگر را از ابتدا تا انتهای نمایش به سمت خود معطوف میکرد ولی نکته قابل توجه این بود که بخشی از تاریخ ایران و انقلاب اسلامی را به گونهای تصویر میکرد که چهرهای نادرست از ایرانیها به نمایش میگذاشت و روایتی مغشوش از حقیقت ماجرا ارائه میکرد. اجرای فریبکاری امریکاییها اینگونه رقم میخورد که تونی مندز برای فرار از ایران دست به یک دروغ بزرگ میزند. او با نوشتن یک سناریوی سیاسی خود را در قالب یک کارگردان برای ساختن فیلمی به نام آرگو جا میزند که همراه دو همکار خود به ایران سفر کردهاند. این فیلم از آنجا که قصد داشت تماشاگر را قانع کند که تمام تقصیرها بر گردن ایران است و سیاستها و مداخلات امریکا هیچگونه نقشی در پدید آمدن آن شرایط و برانگیخته شدن خشم دانشجویان انقلابی نداشت، با انتقاد زیادی روبهرو شد.
نمایش اولیه فیلم در جشنواره فیلم تورنتو، اعتراض مقامات کانادایی را برانگیخت به این دلیل که به گفته آنها اثری از همکاری گسترده دولت کانادا در نجات آن شش نفر در فیلم مشاهده نمیشود. فشارهای دولت کانادا در نهایت کارگردان فیلم را مجبور کرد در انتهای فیلم بنویسد «عملیات آرگو، یکی از موفقترین عملیاتهای بین دولتها بوده است.»
نظر شما