طراح پوستر : محمد امین یزدان پناه
باشگاه بایرن مونیخ در تاریخ 27 فوریه سال 1900 در شهر مونیخ پایتخت ایالت باواریا تاسیس شد. یک گروه متشکل از 11 بازیکن جوان فوتبال که از باشگاه های خود جدا شده بودند، در کافه گیزلا واقع در منطقه شوابنگ شهر مونیخ جمع شدند و با رهبری فرانتس جان باشگاه بایرن مونیخ را تاسیس کردند و فرانتس جان اولین رئیس باشگاه بایرن شد. این باشگاه از داخل یک کافه کوچک پدید آمد و در حال حاضر یکی از بزرگترین و پرافتخار ترین باشگاه های ورزشی در جهان است. بایرن تا کنون بیش از 270 هزار عضو رسمی و بیش از 4 هزار کانون هواداری در سراسر جهان دارد که به حمایت از این تیم می پردازند.
بایرن مونیخ امروز با فاصله فاحش بزرگترین باشگاه آلمان است. هیچ تیمی از دیار ژرمن ها به غول های قرمز جنوبی نزدیک هم نیست. در سطح اروپا هم جزو قطب ها و برترین تیم های قاره سبز هستند و بازیکنان بزرگ زیادی را در تاریخ خود داشته اند. در این یادداشت به معرفی برخی از اسطوره های بزرگ بایرن مونیخ خواهیم پرداخت.در این سری یادداشت ها علاوه بر بازیکنان، مربیان نیز مد نظر قرار داده شده اند.
60-هانس باور
(1948-1959)
پست: فول بک
ملیت: آلمان
او در 27 جولای 1927 در مونیخ سندینگ آلمان به دنیا آمد. از بازیکنان برجسته بایرن مونیخ در دهه های چهل و پنجاه که با این تیم در سال 1957 قهرمان جام حذفی آلمان شد. یک فول بک زیرک با حرکات سنجیده و واکنش های سریع و در لحظه.
باور در اکثر بازی ها به عنوان وینگر در زمین بازی می کرد و در سمت چپ زمین مورد استفاده قرار می گیرفت. باور پنج بازی ملی برای تیم ملی آلمان در بین سال های 1951 تا 1958 در کارنامه دارد که در آن ها موفق به گلزنی نشده است.
این مدافع 172 سانتی متری در سال 1937 در ده سالگی فوتبال را در MTV München آغاز کرد و در سن 19 سالگی به واکر مونیخ پیوست. باور دوسال در واکر مونیخ بازی کرد و در سال 1948 به تیم بایرن مونیخ پیوست.
باور در حدود یک دهه عضو بایرن مونیخ بود. باور 259 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 12 گل زد. هانس باور در 31 اکتبر 1997 در سن 70 سالگی درگذشت.
افتخارات تیمی هانس باور با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام حذفی آلمان در سال 1957
59-دیتمار هامان
(1993-1998)
پست: هافبک
ملیت: آلمان
هانان فوتبال حرفه ای خود را در FC Wacker München آغاز کرد. در سن 16 سالگی در سال 1989 به بایرن مونیخ پیوست. در زمان او بایرن مونیخ ستارگانی نظیر لوتار ماتاهوس، توماس هلمر، کریستین زیگه و اولیور کان داشت. هامان در ابتدا به اصطلاح Vertragsamateur بود. یعنی یک بازیکن آماتور که مجوز بازی در بازی های حرفه ای را داشت.
با موج مصدومیتی که گریبان بایرن مونیخ را گرفت و بازیکنان زیادی از جمله ماتئوس دچار آسیب دیدگی شدند، هامان به ترکیب اصلی بایرن رسید و از آن پس به طور منظم برای بایرن مونیخ به میدان رفت.
فصل 95-96 یکی از مهم ترین بازیکنان بایرن مونیخ بود. بایرن با مهاجمی مثل یورگن کلینزمن و مربیگری اتو ریهاگل و هافبک هایی مثل آندریاس هرتزوگ، توماس استرونز و سییریاکو اسپورزا در بوندسلیگا نایب قهرمان شد اما در جام یوفا به مقام قهرمانی رسید.
فصل 1996-97 در ابتدا نیمکت نشین بود اما با آمدن تراپاتونی به او بیشتر بازی رسید. در پایان فصل با بایرن مونیخ قهرمان شد و در همان سال به تیم ملی آلمان دعوت شد. هامان در مجموع 143 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 10 گل زد.
هافبک سابق بایرن مونیخ، از نیوکاسل به لیورپول رفت و در آنجا نیز تاثیر بسیار زیادی داشت و موفق به احیای لیورپول شد. شش جام بزرگ را طی هفت سال حضور در آنفیلد بلند کرد؛ شامل جام یوفای 2001 و لیگ قهرمانان اروپای 2005. وی بعدها به منچسترسیتی و ام کی دانز رفت و سابقه سرمربیگری در استوکپورت کانتی را نیز دارد.هامان در طی دوران حرفه ای خود، شهرت خود را به عنوان یک بازیکن بسیار سازگار و قابل اعتماد به دست آورد. او توسط طرفداران لیورپول بسیار محترم است، چرا که از اعضای تیم قهرمان سی ال 2005 بود.
دیتمار هامان را اغلب به واسطه هفت سال حضورش در لیورپول می شناسند. هامان یک هافبک مطمئن و ثابت در طول این مدت برای قرمزها بود. هامان در 191 بازی لیگ بازی کرد و هشت گل زد. در فصل 2000-01 با لیورپل لیگ کاپ و FA کاپ و جام یوفا را برد.
هامان خود را به عنوان یک بازیکن اصلی برای تیم لیورپول در طول چند فصل تثبیت کرد. او حضور پر رنگی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 2005 داشت. جایگزینی هامان برای استیو فینن در نیمه وقت، کاتالیزور برای بازیهای تاریخی لیورپول بود. بعد از اینکه لیورپول 3-0 عقب افتاد کامبک زد و در نهایت در ضربات پنالتی بازی را برد.
در ژوئن 2006 به گفته خودش بهترین تصمیم را گرفت و از لیورپول جدا شد و به بولتون واندررز پیوست اما حتی یک بازی هم برای این تیم انجام نداد و خیلی زود این تیم را به مقصد منچستر سیتی ترک کرد. هامان تا سال 2009 در سیتی بود و بعد از اینکه یک فصل بدون تیم ماند در فصل 2010-11 به Milton Keynes Dons پیوست و در سال 2011 از فوتبال خداحافظی کرد.
هامان اولین بازی ملی اش را در سال 1997 در دیدار دوستانه مقابل آفریقای جنوبی انجام داد. او در سن 25 سالگی برای تیم ملی آلمان در جام جهانی 1998 به میدان رفت. هامان در یورو 2000 هم خضور داشت و یک بازیکن کلیدی برای آلمان بود.در جام جهانی 2002 دروازه انگلیس را باز کرد. او با آلمان نایب قهرمان جهان شد. هامان تا سال 2005 عضو تیم ملی آلمان بود. هامان 59 بازی ملی و 5 گل ملی دارد.
فعالیت هامان در جال حاضر در حد مصاحبه با رسانه های مختلف است.او بعضا مصاحبه های عجیب و جنجالی داشته و با صراحت بازیکنان و مدیریت و کادر فنی مورد نقد گسترده قرار داده است. انتقاداتش از بواتنگ و آلابا بوده تا گواردیولا که او را یک مربی متوسط دانست که در حال سواری گرفتن از بایرن مونیخ است. کار به جایی رسید که کارل هاینز رومینگه به صحبت های هامان واکنش نشان داد و گفت:((دیدی هامان در داستان‌سرایی مقام دوم بعد از برادران گریم را از آن خود کرده است))
در تاریخ 5 ژوئیه 2011، هامان به عنوان مدیر جدید Stockport County انتخاب شد، و جایگزین مدیر سابق ری متیاس شد. اما پس از چهار ماه استعفا داد. در فصل 2010-11 مربی بازیکن تیم Milton Keynes Dons بود و در سال 2011 مدت کوتاهی در لسترسیتی و سپس Stockport County مربیگری کرد.
افتخارات تیمی دیتمار هامان با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام یوفا در فصل 1995-96
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1997
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
58-اولاف تون
(1988-1994)
پست: هافبک-مدافع
ملیت: آلمان
اولاف تون متولد 1 می 1966 در گلزنکیرشن در آلمان غربی است. پست تخصصی اولاف تون هافبک مرکزی بود. او در 19 سالگی از شالکه به بایرن مونیخ پیوست. اولاف تون در مجموع حدودا 500 بازی برای این دو تیم انجام داده است.
اولاف تون اولین قهرمانی اش را در سن 17 سالگی با شالکه تجربه کرد. در سال 1984 در 38 بازی 14 گل به ثمر رساند و در نیمه نهایی دی اف بی پوکال دروازه بایرن مونیخ را باز کرد. اولین بازیش را در سطح اول فوتبال آلمان در سال 1984 انجام داد که در آن بازی شالکه 3-1 به مونشن گلادباخ باخت.
در سال 1988 به غول قفوتبال آلمان، بایرن مونیخ ملحق شد و در 32 بازی هشت گل برای بایرن زد و کمک شایانی به فتح بوندسلیگا در آن سال کرد. او جایگزین لوتار مائوسی شده بود که با اینتر میلان قرارداد امضا کرده بود.
قصل 88-89 اولاف تون 42 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 18 گل زد و با بایرن قهرمان بوندسلیگا شد و به نیمه نهایی جام یوفا رسید. فصل بعد تون 26 بازی انجام داد و 9 گل برای بایرن مونیخ زد. بایرن توانست از عنوان قهرمانی اش در بوندسلیگا دفاع کند. فصل 90-91 تون 31 بازی برای بایرن انجام داد و 7 گل زد اما تیمش نتوانست از قهرمانی های دو فصل قبلش محافظت کند و دوم شد. هرچند توانستند سوپرکاپ را فتح کنند.
در فصل فاجعه بار 91-92 که بایرن با یوپ هاینکس شروع کرد و با سورن لربی ادامه داد و با اریک ریبک فصل را تمام کرد رتبه باورنکردنی دهم را در مقابل اسم خود در پایان فصل دیدند. در فصل 92-93 هم از کسب عنوان قهرمانی بازماندند و در بوندسلیگا دوم شدند. اولاف تون در فصل 93-94 در آخرین فصل حضورش در بایرن آخرین قهرمانی اش را هم با این تیم دشت کرد. اولاف تون در مجموع 148 بازی در مسابقات بوندسلیگا برای بایرن مونیخ انجام داد و 30 گل زد.
اولاف تون در سال 1994 به باشگاه اول خود شالکه برگشت. او بیشتر به عنوان سوییپر بازی می کرد و البته بیشتر بازی ها را به دلیل مصدومیت از دست می داد. در طی سه فصل 46 بازی برای شالکه انجام داد و با این تیم قهرمان جام یوفا در سال 97 شد که در فینال برابر اینتر پنالتی اش را به گل تبدیل کرد.
اولاف تون در سال های پایانی فوتبالش پی در پی دچار آسیب دیدگی می شد و در دو فصل پایانی فقط 9 بازی انجام داد. در نهایت در ژوئن سال 2002 در سن 36 سالگی کفش هایش را آویخت و در باشگاه شالکه از فوتبال خداحافظی کرد. تون مموعا 82 گل در بوندسلیگا زد.
اولاف تون اول بازی ملیش را در 16 دسامبر 1986 در مسابقات انتخابی جام جهانی در دیدار آلمان و مالت انجام داد و در نیمه دوم مسابقه وارد زمین شد. آلمان 3-2 آن مسابقه را برد. او در سه جام جهانی در لیست نهایی تیم ملی آلمان حضور داشت. اولاف تون در سال 1990 با آلمان فاتح جام جهاني شد و در جام جهانی 1986 نایب قهرمان شد. اولاف تون در مجموع 52 بازی ملی در کارنامه دارد و 2 گل ملی زده است. اولاف تون در اوت 2009 مدیر بازاریابی باشگاه شد. اولاف تون در فصل 2010-11 سرمربی تیم VfB Hüls بود.
افتخارات تیمی اولاف تون با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1989-90
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1988-89
قهرمانی سوپرکاپ در سال 1990
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1990-91
عملکرد اولاف تون در دیدار بایرن مونیخ و هرتابرلین در فصل 1990-91
57-ورنر اولک
(1960-1970)
پست: مدافع
ملیت: آلمان
ورنر اولک در 18 ژانویه 1938 به دنیا آمد. بوندس لیگا از فصل 64-1963 آغاز شد ولی بایرن مونیخ در دو دوره اول آن حضور نداشت. در اولین حضور بایرن در بوندس لیگا، ورنر اولک کاپیتان بایرن مونیخ شد و تا زمان خداحافظی رسمیش از فوتبال در 1970 عهده دار این مسئولیت بود. اولک اولین کاپیتان بایرن مونیخ در درکلاسیکر بود.
اولک از سال 1960 تا 1970 کاپیتان بایرن مونیخ بود. افتخارات لو در بایرن مونیخ شامل 3 قهرمانی دی اف بی پوکال (جام حذفی آلمان) در سال های 1966 و 1967 و 1969، قهرمانی بوندسلیگا در فصل 68-69 و قهرمانی جام برندگان یوفا در فصل 66-67 می شود. اولک از سال 1965 تا سال 1970 کاپیتان بایرن مونیخ بود.
اولین تیم اولک SG Letter 05 در منطقه هانوفر بود که در سال 1948 کارش را با این تیم آغاز کرد. سپس به تیم جوانان TuS Seelze پیوست. اولین تجربه اولک در رده سنی بزرگسالان با تیم آرمینیا هانوفر بود. او چهار سال (از 1956 تا 1960) عضو این تیم بود.
مدافع 174 سانتی متری یک دهه در بایرن مونیخ بازی کرد و در سال 1970 به اف سی آرائو پیوست و فوتبالش را در همان تیم در سال 1973 به اتمام رساند. اولک تنها یک بازی ملی برای تیم ملی آلمان غربی در سال 1961 انجام داده است. همچنین یک بازی هم برای تیم ملی جوانان آلمان در بازی با انگلیس انجام داده است.
اولک پس از خداحافظی از فوتبال در تیم های مختلفی مربیگری کرد. اف سی آزائو، SC Preußen Münster، آگزبورگ، آینتراخت برانشوایک، درامشتات، فرایبورگ، کارلسروهه، سنت گالن، مجددا درامشتات و تیم ملی مراکش و الزمالک مصر تیم هایی بودند که اولک به عنوان سرمربی در آن ه فعالیت کرد.
اولک چیزی حدود 280 بازی برای بایرن مونیخ انجام داده است. از سال 1960 تا 1963 آن ها در اوبر لیگا بازی می کردند. سال های 64 و 65 در لیگ منطقه ای بودند (Regionalliga Süd) و از سال 65 تا 70 به مدت پنج فصل در بوندسلیگا بازی کردند. اولک در این لیگ ها در مجموع 266 بازی برای بایرن مونیخ انچام داد و 4 گل زد.
در فصل 65-66 در اولین سال حضورشان در بوندسلیگا به شکل امروزی سوم شدند اما جام حذفی را فتح کردند. فصل بعد در لیگ ضعیف تر هم ظاهر شدند و ششم شدند اما در دی اف بی پوکال مجددا قهرمان شدند. در همان فصل با غلبه بر رنجرز قهرمان جام برندگان یوفا شدند.
فصل 67-68 در لیگ پنجم شدند و عنوان قابل ذکر دیگری هم کسب نکردند. فصل 68-69 بالاخره اولین قهرمانیشان در بوندسلیگا را جشن گرفتند و شالکه را هم در فینال دی اف بی پوکال شکست دادند تا برای اولین بار در تاریخ بایرن دبل کرده باشند. اولک در آخرین سال حضورش در بایرن با این تیم نایب قهرمان بوندسلیگا شد.
افتخارات تیمی ورنر اولک با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام یوفا در فصل 1966-67
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1968-69
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1968-69
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1966-67
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1965-66
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1969-70
56-میشائیل بالاک
(2002-2006)
پست: هافبک
ملیت: آلمان
میشائیل بالاک 26 سپتامبر سال 1976 در گورلیتز آلمان به دنیا آمد. در آن زمان، هنوز دیوار جنگ سرد، دو آلمان را از هم جدا می‌كرد. بالاک در آلمان شرقی بزرگ شد و در شش‌سالگی به فوتبال روی آورد. بالاک فوتبال را با تیم بی.س.ژ موتور کارل- مارکس- اشتادت آغاز کرد. والدینش او را در هفت سالگی به تمرین این تیم فرستادند. به نوشته ی "دویچه وله" او به دلیل استعدادی که از خود نشان داد، در ده‌سالگی به تیم فوتبال «شهر کارل مارکس» ـ که بعدها به اف.ث. کمنیتس تغییرنام داد ـ معرفی شد. بالاک نخست در خط میانی بازی می‌کرد و سپس در نقش مدافع آزاد (لیبرو) به خدمت گرفته شد. خود او در آن روزها گفته بود: فوتبال برای من همه‌چیز است.
وی آرام آرام به تیم اصلی راه یافت و در 4 اکتبر 1983 به میدان آمد. بالاک در فصل سوم حضورش 57 گل در 16 بازی به ثمر رساند. او تنها ۱۰ سال داشت که به باشگاه بزرگتری راه پیدا کرد.
در سال 1995 بالاک برای اولین بار قراردادی امضا کرد و به خاطر قابلیت‌های خاصش به یاد بکن‌بائر به «قیصر کوچک» معروف شد. او در 4 آگوست 1995 برای اولین بار در یک بازی حرفه‌ای بزرگسالان در اوبرلیگا(دستهٔ دوم) مقابل لیپزیگ به میدان آمد اما در این بازی 2-1 شکست خورد.
بازیهای خوب بالاک در چمنیتزر و تیم ملی زیر 21 سال مربی وقت کایزرسلاترن، اتو ریهاگل، را بر آن داشت تا او را خریداری کند. کایزرسلاترن تازه به بوندسلیگا برگشته بود و این موقعیت خوبی برای بالاک بود.
در هفتمین بازی فصل در بازی دور از خانه مقابل کارلسروهه، رهاگل تصمیم گرفت بالاک جوان را برای اولین‌بار به میدان بفرستد و این اولین بازی وی در بوندسلیگا بود. در 28 مارس 1998 بالاک برای اولین بار در ترکیب ابتدایی تیم قرار گرفت.
شروع کار بالاک در باشگاه لورکوزن هم چندان آسان نبود. وی مدت‌ها آسیب‌دیده بود. اما «کریستف دام» مربی این تیم بالاک را به تدریج به بازیکنی پرقدرت تبدیل کرد. تیم بایرلورکوزن در سال 2000 با درخشش بالاک توانست به مقام نایب‌قهرمانی «بوندسلیگا» دست یابد. در همین فصل بود که بالاک به عنوان بازیکنی با کیفیت‌های رهبری، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت.
بعدها بایر لورکوزن با مربیگری «کلاوس تاپ‌مولر» به تیمی پرقدرت بدل شد و در فصل 2001 و 2002 در لیگ قهرمانان اروپا نیز درخشید و تا بازی نهایی پیشرفت. ولی تیم بالاک در دیدار پایانی برابر تیم پرآوازه‌ی رئال مادرید شکست خورد و ناکام ماند.
در سال 2002 بالاک با قراردادی به ارزش نزدیک سیزده میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست. بایرن مونیخ با سیستمی دفاعی تر بازی می‌کرد و بالاک باید با آن تطبیق می یافت اما به هرحال او در فصل اول 10 گل در قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا به ثمر رساند. در سال بعد بالاک بازهم درخشید و با مربی جدید، فلیکس ماگات، نیز رابطه خوبی داشت. می توان گفت دوره ای که او در بایرن بازی می کرد یکی از درخشان ترین دوره های میشائل در زمان بازیگری اش بود. بالاک جمعاً چهار فصل برای بایرنی‌ها بازی کرد و سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام حذفی شد. بالاک در فصل آخر خود در بایرن از چلسی، فیورنتینا ٬ رئال مادرید ٬ اینترمیلان ٬ بارسلونا ٬منچستر یونایتد، آث میلان پیشنهادهایی دریافت کرد و نهایتاً در 15 مه 2006 با قراردادی سه ساله به چلسی پیوست. مورینیو در باره او گفته است:
برای من او از بهترین بازیکنان جهان است. بسیار باهوش است، از نظر تاکتیکی بسیار قوی است و گل‌های بسیاری به ثمر می‌رساند. برای من در اروپا تنها فرانک لمپارد در این سطح بازی می‌کند. این دو زوجی رویایی را تشکیل خواهند داد.
وی در 4 سال حضور خود در باشگاه چلسی توانست یک قهرمانی در لیگ برتر انگلیس ٬ 3 قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلیس و یک نایب قهرمانی در جام باشگاه های اروپا را جشن بگیرد. او در فصل نقل و انتقالات سال 2010 به تیم سابق خود یعنی بایر لورکوزن پیوست. بعد از پیوستن او به لورکوزن شایعاتی در رابطه با جدا شدن ستاره ی به یاد ماندنی آلمان از تیم محبوبش به گوش رسید که تکذیب شده و وی تا سال 2012 برای این تیم بازی کرد.
بالاک در 21 مارس 1996 اولین بازی ملی خود را در رده زیر 21 سال مقابل دانمارک به میدان آمد و در مجموع برای آن تیم 19 بازی و 4 گل زد. اولین دعوت بالاک به تیم ملی از سوی برتی فوگتس صورت گرفت و اولین بازی ملی را در 28 آوریل 1999 و زمان مربیگری اریش ریبک انجام داد. در آن روز بالاک مقابل اسکاتلند در دقیقهٔ 60 به جای دیتمار‌هامان به بازی آمد.
در یورو 2000 بالاک جزو تیم آلمان بود که بسیار ضعیف نتیجه گرفت و در دور اول حذف شد. بالاک در کل این جام تنها 63 دقیقه به میدان آمد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک با بازیسازی خوبش در مرکز زمین، خود را به عنوان ستاره تیم ملی کشورش مطرح کرد. او در بازی تک حذفی مقابل اکراین 3 گل به ثمر رساند تا حضور آلمان در این جام تضمین شود.
در جام جهانی 2002 بالاک بسیار خوش درخشید و نقطهٔ اوج فوتبال او رقم خورد. او در این مسابقات در یک چهارم نهایی مقابل آمریکا و در نیمه نهایی مقابل کرهٔ جنوبی تک گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رساند.
پس از بازیهای یورو 2004 و با انتخاب یورگن کلینزمن به جای رودی فولر در سمت مربی تیم ملی آلمان، بالاک هم به جای الیور کان کاپیتان تیم ملی شد. بالاک در بازیهای دوستانهٔ آماده‌سازی برای جام جهانی 2006 نیز خوب ظاهر شد و در اواخر مارس 2006 گل چهارم را برای آلمان به ثمر رساند تا این تیم آمریکا را 4-1 مغلوب کند.
او سابقه نایب قهرمانی جهان با تیم آلمان در جام جهانی 2002 را دارد. در این جام از بهترین پاسورها بود و بسیار درخشید و در جام جهانی 2006 نیز بسیار خوب کار کرد و توانست در کشور خودش به مقام سوم برسد، همچنین در یورو 2008 با بدشانسی از بدست آوردن جام بازماند.
بالاک با 60 بازی ملی، 29 گل به ثمر رسانده‌است. او پیراهن شمارهٔ 13 معروف تیم آلمان را به تن می‌کند؛ همان شماره‌ای که روی پیراهن بکن‌بائر و گردمولر بوده است.
افتخارات تیمی میشائیل بالاک با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
افتخارات انفرادی میشائیل بالاک با بایرن مونیخ:
بهترین بازیکن سال آلمان در سال 2005
بهترین بازیکن سال آلمان در سال 2003
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا توسط نشریه کیکر در فصل 2005-06
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا توسط نشریه کیکر در فصل 2004-05
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا توسط نشریه کیکر در فصل 2002-03
برترین گل های میشائیل بالاک در بایرن مونیخ
55-جانی هانسن
(1970-1976)
پست: مدافع راست
ملیت: دانمارک
جانی هانسن در 14 نوامبر 1943 در شهر وایله در جنوب دانمارک به دنیا آمد. پست تخصصی او دفاع راست بود و به طور کلی در خط دفاعی بازی می کرد. هانسن شش سال در بایرن مونیخ عضویت داشت و عناوین مختلف داخلی و بین المللی به دست آورد.
هانسن در سال 1967 به عنوان مردسال فوتبال دانمارک برگزیده شد. او از سال 1965 تا 1978 عضو تیم ملی دانمارک بود و در 45 بازی ملی برای دانمارک 3 گل زد. هانسن فوتبالش را در باشگاه وایله بلد کلوب دانمارک آغاز کرد. او شش سال (از سال 1962 تا 1968) عضو این تیم بود و در سپتامبر سال 1965 به تیم ملی دانمارک دعوت شد و خیلی زود جایگاه خود را در ترکیب اصلی تیم ملی دانمارک به دست آورد.
در سال 1968 به نورنبرگ پیوست و فوتبالش را در خارج از دانمارک پیگیری کرد. نورنبرگ در آن زمان از تیم های قدرتمند آلمان محسوب میشد. دوسال بعد تیم واگذار شد و هانسن به بایرن مونیخ پیوست. در بایرن به طور منظم به عنوان فولبک راست بازی می کرد.
هانسن دوران موفقیت آمیزی در بایرن مونیخ داشت. در همان فصل اول موفق به قهرمانی در دی اف بی پوکال شدند. هرچند در بوندسلیگا نایب قهرمان شدند. حضور هانسن در لیگ آلمان باعث عدم دعوت وی به تیم ملی به دلیل قوانین آماتوری فوتبال دانمارک شده بود که بازیکنان را محصور می کرد و به آنان اجازه بازی در تیم های غیر دانمارکی را نمی داد. این قانون در سال 1971 لغو شد و هانسن مجددا به تیم ملی دعت شد.
هانسن اولین بازیکنی بود که در ورزشگاه المپیک مونیخ گلزنی کرد (در سال 1972 در جریان برد 5-1 برابر شالکه). هانسن سه قهرمانی متوالی در بوندسلیگا و سه قهرمانی متوالی در جام باشگاه های اروپا و یک قهرمانی در جام بین قاره ای با بایرن مونیخ به دست آورد.
هانسن در سال 1976 به تیم وایله بلد کلوب بازگشت و تا سال 1978 که از دنیای فوتبال خداحافظی کرد در این تیم ماند. هانسن یک قهرمانی باشگاه های دانمارک در فصل 1977-78 و یک قهرمانی جام حذفی دانمارک در فصل 1976-77 با این تیم به دست آورد.
افتخارات تیمی جانی هانسن با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1973-74
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1972-73
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1971-72
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1970-71
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1970-71
54-کانراد هایدکمپ
(1928-1936)
پست: مدافع
ملیت: آلمان
کانراد هایدکمپ متولد 27 سپتامبر 1905 در دوسلدورف آلمان و در گذشته 6 مارس 1994 در مونیخ آلمان بازیکن و مربی باشگاه فوتبال بایرن مونیخ بوده است. کانراد هایدکمپ متولد 27 سپتامبر 1905 در دوسلدورف آلمان چشم به جهان گشود.سال 1928 در حالیکه سه سال برای فورتونا دوسلدورف توپ زده بود به تیم بزرگ مونیخ و جنوب آلمان ، بایرن مونیخ پیوست.به خاطر شوت های سنگین اش لقب نارنجک انداز به او داده شد.با تکل های محکم خود قدرت را به خط دفاع بایرن آورد.هایدکمپ نقش به سزایی را در تاریخ باشکوه باواریایی ها ایفا کرد.بایرن پس از فتح چندین عناوین منطقه ای بالاخره در سال 1932 با کاپیتانی وی به قهرمانی سراسری آلمان رسید.بین سال های 1927 تا 1930 9 بار برای تیم ملی آلمان به میدان رفت و یک گل هم به ثمر رساند.به همراه 3 بازیکن دیگر بایرن در المپیک تابستانی 1928 آمستردام برای آلمان به میدان رفت.
مدافع سابق دوسلدورف از سال 1928 تا سال 1936 در بایرن مونیخ بازی کرد. از سال 1932 کاپیتان بایرن مونیخ شد. هایدکمپ از اسطوره های بزرگ بایرن مونیخ در دهه های 20 و 30 و اوایل کار این باشگاه به شمار می رود.
همسر او در یک مصاحبه بخاطر دقت شوتش به او لقب "نارنجک انداز" را داد. هایدکمپ به عنوان مربی هم در بایرن کار کرده است. او از سال 1943 تا سال 1945 سرمربی بایرن مونیخ بود. او به عنوان بازیکن در سال 1932 قهرمان باشگاه های آلمان با غلبه بر فرانکفورت شد.
کاپیتان افسانه ای بایرن با انرژی و همت بی نظیر خود تیم محبوب خود را در سال های تاریک حکمرانی نازی ها و جنگ جهانی دوم نگه داشت.وقتی سال 1940 هرمان گورینگ (یکی از اعضای برجسته حزب نازی که بالاترین درجه ی نظامی را در آلمان نازی داشت) دستور به جمع آوری فلزات مختلف برای ساخت تسلیحات جنگی را داد ، اکثر باشگاه ی آلمانی جام هایی را که در سال های مختلف بدست آورده بودند را از دست دادند ولی همسر هایدکمپ نظری متفاوت داشت.ماگدالنا هایدکمپ (همسر کانراد هایدکمپ) به همسرش پیشنهاد داد که جام های بدست آمده را در مزرعه ای که وی در کودکی در آن جا به تفریح می پرداخته ، مخفی کنند.هایدکمپ به همراه همسر خود جام ها را درون جعبه قرار دادند و آن ها را در اتاقی که کنار اصطبل قرار داشت مخفی کردند.جام ها تا سال 1945 در امان بودند اما با حمله ی نیرو های آمریکایی بار دیگر هایدکمپ جام های باشگاه بایرن را نجات داد اما این بار به جای مخفی کردن جعبه ها را زیر خاک دفن کرد.جعبه ها و سایر ابزار کار هایدکمپ امروزه در موزه ی باشگاه بایرن قابل دیدن است.حتی یک بار او در دفتر باشگاه بایرن برای فرار از دست افسران نازی مخفی شد.
اما این ها فقط گوشه ای از کار های اوست. در حالیکه بایرن بعد از به قدرت رسیدن نازی ها به دلیل پس زمینه یهودی ای که داشت بسیار افت کرده بود اما این هایدکمپ بود که این تیم را سراپا نگه داشت و مانع از فراموشی و از بین رفتن باشگاه بایرن شد.در سال های پایانی جنگ بین 1943 و 1945 مربی باشگاه شد و فصل 44-1943 بایرن را به قهرمانی جنوب ایالت باواریا رساند.زحمات او بسیار زیاد است و با این متن فقط سعی کردم تا جایی که می توانم بزرگی این مرد رو نشان دهم. کانراد هایدکمپ 6 مارس 1994 در سن 88 سالگی در گذشت.
افتخارات تیمی کانراد هایدکمپ با بایرن مونیخ:
قهرمانی باشگاه های آلمان در فصل 1931-32
53-کریستین سایگه
(1990-1997)
پست: مدافع - هافبک
ملیت: آلمان
سایگه در 1 فوریه 1972 رمانی که شهر برلین با دیوار به دو نیم تقسیم شده بود در بخش غربی به دنیا آمد. ملی پوش 186 سانتی متری تیم ملی آلمان هم به عنوان مدافع و هم به عنوان هافبک بازی می کرد.
سایگه در سن 6 سالگی با FC Südstern 08 Berlin فوتبال را شروع کرد و کارش را در تیم های پایه در باشگاه های TSV Rudow Berlin و سپس هرتا زلندورف ادامه داد. سایگه در سال 1990 به بایرن مونیخ پیوست و یک سال بعد به تیم ملی زیر 21 سال آلمان دعوت شد. سایگه در تیم زیر 21 سال آلمان 12 بازی انجام داد و 3 گل زد.
سایگه 72 بازی ملی برای تیم ملی آلمان انجام داده است و 9 گل ملی به ثمر رسانده. او از اعضای تیم ملی آلمان در یورو 1996 بود که با شکست دادن جمهوری چک برای سومین بار قهرمان اروپا شد. همچنین در جام جهانی 2002 هم حضور داشت و با آلمان نایب قهرمان جهان شد. سایگه در تیم ملی المپیک آلمان در سال 1992 هم عضو بود. وی اولین بازی ملی اش را در سال 1993 انجام داد و تا سال 2004 عضو تیم ملی آلمان بود.اولین گل ملی او در مقدماتی یورو 96 به تیم ملی گرجستان بود.
سایگه از سال 1990 تا سال 1997 در بایرن مونیخ بازی کرد، پس از جدایی از بایرن به میلان ایتالیا رقت و در دوسالی که عضو این تیم بود یک بار قهرمان سری آ شد. سپس به لیگ انگلیس رفت یک سال برای میدلزبورو و یک سال برای لیورپول و سه سال برای تاتنهام بازی کرد و با لیورپول قهرمان لیگ کاپ شد.
سایگه در فصل 2004-05 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، بوروسیا مونشن گلادباخ آخرین تیم باشگاهی وی بود. پس از بازنشستگی در همین باشگاه مربیگری را آغاز کرد. ابتدا سرمربی تیم زیر 17 ساله های گلادباخ بود و سپس در تیم بزرگسالان دستیار شد. آرمینیا بیله فلد، تیم های ملی زیر 19 و زیر 18 سال آلمان، SpVgg Unterhaching، Atlético Baleares و راچا بوری مترو پل در لیگ تایلند تیم های دیگری بودنذ که در آن ها مربیگری کرد.
سایگه از سال 1990 تا سال 1997 عضو تیم بایرن مونیخ بود و 228 بازی برای بایرن انجام داد و 49 گل برای بایرن زد. سایگه با بایرن مونیخ دوبار قهرمان بوندسلیگا شد و در فصل 1995-96 قهرمانی جام یوفا را تجربه کرد.
سایگه در سه فصل اول عضویتش در بایرن مونیخ نتوانست قهرمانی در بوندسلیگا را تجربه کند. در اولین فصل نایب قهرمان شدند و سال بعد دهم شدند. و فصل 92-93 مجددا نایب قهرمان شدند تا اینکه در فصل 93-94 اولین قهرمانی شان در بوندسلیگا را به دست آوردند.
سایگه در باین مونیخ با مربیانی همچون یوپ هاینکس و اریک و جیووانی تراپاتونی و اوتو ریهاگل ریبک کار کرد. سایگه سه نایب قهرمانی بوندسلیگا را هم با بایرن مونیخ کسب کرده است و در پایان فصل 96-97 پس از قهرمانی در بوندسلیگا تحت هدایت تراپاتونی از این تیم جدا شد.
افتخارات تیمی کریستین سایگه با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام یوفا در قصل 1995-96
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1990-91
گلچین گل های کریستین سایگه
52-راینر زوبل
(1970-1976)
پست: هافبک
ملیت: آلمان
راینر زوبل در تاریخ 3 نوامبر 1948 در Wrestedt آلمان به دنیا آمد. زوبل از اعضای بایرن مونیخ پر قدرت دهه هفتاد بود. زوبل فوتبال حرفه ای را در سال 1986 با تیم هانوفر آغاز کرد. او دوسال برای هانوفر بازی کرد و تا سال 1970 عضو تیم هانوفر بود.
در سال 1970 به بایرن مونیخ پیوست و تا سال 1976 برای بایرن مونیخ بازی کرد و پس از یک سال حضور در لونبرگر در پایان فصل 1976-77 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. زوبل که در پست هافبک بازی می کرد 180 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و در هتریک این تیم در جام باشگاه های اروپا حضور داشت و سه بار هم قهرمان بوندسیگا شد و یک قهرمانی جام بین قاره ای و یک قهرمانی دی اف بی پوکال هم با بایرن مونیخ به دست آورد.
زوبل در همان آغاز راه در بایرن طعم قهرمانی را چشید و دو فصل متوالی با بایرن مونیخ قهرمانی بوندسلیگا را تجربه کرد. در فصل 73-74 هردو جام قهرمانی در بوندسلیگا و جام باشگاه های اروپا را فتح کردند. فصل 74-75 در شرایطی که در بوندسلیگا دهم شده بودند در جام باشگاه های اروپا دومین قهرمان متوالیشان را کسب کردند.در آخرین سال حضورش در بایرن مونیخ هتریک در اروپا را به دست آورد اما در بوندسلیگا سوم شدند.
اوتو لاتک راینر زوبل را درکنار بازیکنانی بکن بائر، گرد مولر، سپ مایر و جورج شوارزبنک به تیم ملی اضافه شد.راینر زوبل حتی یک بازی ملی هم در کارنامه ندارد و فقط یک بار برای تیم ملی ب آلمان غربی بازی کرده است.
زوبل از 24 شهریور 1383 تا 30 خرداد 1384 سرمربی پرسپولیس بود. عدم موفقیت زوبل در پرسپولیس دلایل متعددی داشت. شاید عجیب باشد اما ظاهرا مترجم تیم همه حرف های سوبل را معکوس ترجمه می کرد تا بازیکنان درون زمین عوض فرامین سر مربی به دستورات مدیر فنی توجه کنند. سوبل گفت: من به بازیکنانم دستور حمله می دادم اما شاهد عقب کشیدن آنها بودم البته بازیکنانی مثل باقری زبان آلمانی می دانستند و به من گفتند مترجم شما چیز دیگری به ما می گوید.
راینر زوبل در تیم های زیادی مربیگری کرده است. اشتتوتگارت کیکرز، ال اهلی مصر، نورنبرگ، کایزرسلاترن، بنی یاس، الاتحاد اسکندریه، الشارجه، ال گونا، دینامو تفلیس، Moroka Swallows، وندن و لونبرگر تیم هایی هستند که زوبل روی نیمکت آن ها نشسته است.
افتخارات تیمی راینر زوبل با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در سال 1976
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در سال 1975
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در سال 1974
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1972-73
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1971-72
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1970-71
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1970-71
51-کانی تورستنسون
(1973-1977)
پست: هافبک - مهاجم
ملیت: سوئد
تورستنسون در 28 آگوست 1949 متولد شد، فوتبال حرفه ای را در سال 1967 در رده بزرگسالان با تیم آتویدابرگس آغاز کرد و با این تیم قهرمان لیگ سوئد شد. او از سال 1972 تا 1979 عضو تیم ملی سوئد بود و 40 بازی ملی و 2 گا ملی در کارنامه دارد و با سوئد در دو جام جهانی 1974 و 1978 حضور داشت.
در سال 1973 به بایرن مونیخ پیوست که بر فوتبال اروپا در این دهه سلطه داشت. در جام باشگاه های اروپا در فصل 73-74 او در ابتدا برای تیم سوئدی بازی می کرد اما بازی های رخشانش باعث شد تا مدیریت بایرن تحت تاثیر قرار بگیرند و او را با رقم 580 هزار مارک (290 هزار یورو) به خدمت بگیرند.
تورستنسون در 4 سال حضورش در بایرن مونیخ 81 بازی برای بایرن در رقابت های بوندسلیگا انجام داد و 11 گل به ثمر رساند. درخشش او بیشتر در مسابقات اروپایی بود. جایی که گل های ارزشمندی برای بایرن مونیخ زد که تاثیر زیادی در سه قهرمانی متوالی این تیم داشت. او در 21 بازی اروپایی 10 گل زد.
تورسنتنسون همچنین با غلبه بر کروزیرو برزیل قهرمانی جام بین قاره ای را هم به دست آورد. در سال 1977 تورستنسون بایرن مونیخ را به مقصد زوریخ ترک کرد. پس از یک سال بازی در زوریخ در سال 1978 به تیمی که فوتبال را از آن جا آغاز کرده بود یعنی آتویدابرگس برگشت.
تورستنسون در سال 1980 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و مشغول کار در صنعت بسته بندی شد. در سال 1986 او مجددا این بار به عنوان مربی به باشگاه آتویدابرگس برگشت. تورستنسون علاوه بر عناوین ذکر شده دو قهرمانی جام حذفی سوئد و یک قهرمانی بوندسلیگا نیز در کارنامه دارد.
در مرحله اول بايرن با تيم اتويدابرگ روبرو شددر بازي رفت بايرن 3-1 با دو گل گرد مولر و گل به خودي اولسن در مقابل گل به خودي برند دورنبرگ به برتري رسيد، اما در بازي برگشت 3-1مغلوب شد ، تك گل بايرن را اولي هوينس در دقيقه 75 به ثمر رساند بازي پس از تساوي در پايان 4-3 در ضربات پنالتي به سود بايرن به پايان رسيد. در مرحله دوم بايرن با تيمي از آلمان شرقي يعني دينامو درسدن برخورد كرد، دور رفت را بايرن 4-3 به سود خود به پايان برد؛بازي برگشت 3-3 مساوي شد تا بايرن پا به مرحله 1/4 نهايي بگذارد. تيم خوب زسكا صوفيه كه آژاكس صاحب نام را حذف كرده بود حريف اين مرحله بايرن بود ، در بازي رفت در مونيخ ، گلهاي تورستنسون(2 گل)، بكن بائر و گرد مولر در مقابل تك گل ماراشليف باعث شد تا بايرن با اندوخته اي خوب و با نتيجه 4-1 به پيروزي برسدتا باخت 2-1 در ديدار برگشت نتواند مانع صعود بايرن شود، در آن دوران فوتبال مجارستان دوران خوشي را ميگذراند ويك تيم از اين كشور به نيمه نهايي راه پيدا كرد ، تيمي با نام دشوار اوژپتسي دوژاي، همين تيم هم حريف بايرن در اين مرحله بود، مرحله نيمه نهايي با دشواري براي بايرن آغاز شد چون در خانه تيم مجار توانست فقط يك تساوي از اين تيم بگيردگل دقيقه 18 حريف را تورستنسن در دقيقه 38 پاسخ داد، از اين دشواري در بازي برگشت اثري نبود تا بايرن با سه گل تورستنسن ، مولر و گل به خودي هوراس 3-0 برنده شود و پا به فينال مسابقات بگذارد در فصل 73-74 ليگ قهرماني اروپا اولين بار بوسيله بايرن فتح شد در فينالي عجيب در مقابل اتلتيكو مادريد، اين اولين باري بود كه جام به آلمان مي رفت و نيز اولين باري بود كه قهرمان در طي دو بازي تعيين مي شد. بايرن مونيخ از آلمان و اتلتيكو مادريد از اسپانيا پا به فينال مسابقات گذاشتند ، فينالهايي عجيب در ورزشگاه مشهور هيسل در بروكسل بلژيك. بازي اول با قضاوت ويتال لوراكس از بلژيك با حضور 49722 نفر در 15 مي 1974 برگزار شد، بازي در 90 دقيقه 0-0 مساوي شد در وقتهاي اضافي و در دقيقه 114 لوئيس آراگونز اتلتيكو را پيش انداخت و در حاليكه همه خود را براي قهرماني اتلتيكو آماده ميكردند شوارتزنبك در دقيقه ١١٩ كار را به تساوي كشاند تا بر اساس قوانين آن روزها و در حركتي عجيب بازي فينال دو روز بعد تكرار شود. فينال دوم در 17 مي 1974 در حضور اينبار 23335 نفر و در ورزشگاه هيسل با قضاوت داور ديگري از بلژيك به نام آلفرد دلكورت برگزار شود، اما اينبار بايرن با آمادگي بدني بهتر و در يك بازي برتر 4-0 اتلتيكو را در هم كوبيد، در اين بازي هوينس دو گل و مولر نيز دوگل به ثمر رساندند. در پايان مسابقات گرد مولر بمب افكن آلماني با 8 گل آقاي گل مسابقات شد، كاني تورستنسن از بايرن و رائول لامبرت از كلاب بروژ هردو با 6 گل دوم شدند.
در اين دوره كاني تورستنسن ابتدا در تيم سوئدي اتويدابرگ بازي ميكرد اما در ميانه مسابقات به بايرن پيوست. تورستنسون با بایرن مونیخ در دو فصل بعدی هم به مقام قهرمانی رسیدند و هتریکی تاریخی بر جای گذاشتند.
افتخارات تیمی کانی تورستنسون با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1975-76
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1974-75
قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1973-74
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1976
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1973-74
عملکرد کانی تورستنسن برابر اوژپتسي دوژاي و گل وی به این تیم
50-کلودیو پیزارو
(2001-2007 و 2012-2015)
پست: مهاجم
ملیت: پرو
کلودیو پیزارو در تاریخ 3 اکتبر 1978 در کالائو دیده به جهان گشود. ،او در ناحیه سانتیاگو دو سوککو، پایتخت لیما، بزرگ شده است. پدرش یک افسر نیروی دریایی بود. پیزارو از تبار ایتالیایی است، پدربزرگ و مادربزرگش از برشیا، و مادر از فرتامنیر در نزدیکی ناپل است.
پیزارو حرفه خود را با بازی Deportivo Pesquero، یک تیم استانی کوچک در شهر Chimbote در شمال پرو، در سن هفده سالگی آغاز کرد. اولین بازی حرفه ای او در سال 1996 در برابر آلانیا لیما بود. او دو گل اول خود را دو هفته بعد در برابر اتلتیکو تورینو در پیروزی 2-1 Deportivo Pesquero زد. او فصل 1996 را با سه گل در 16 بازی به پایان رساند.
بخش اعظم دوران فوتبالی پیزارو در بوندسلیگا سپری شده و او در این سالها بیشتر در دو باشگاه وردربرمن و بایرن مونیخ بازی کرده. هر چند پیزارو به جز این دو باشگاه مدتهای کوتاهی هم تجربه‌ی بازی در چلسی و کلن را داشته است. پیزارو فعلاً عنوان پنجمین گلزن برتر تاریخ لیگ باشگاه‌های آلمان را به خود اختصاص داده. با اینکه پیزارو این روزها در باشگاه وردربرمن معمولاً کمتر به عنوان بازیکن فیکس، از ابتدا به میدان می‌رود و بیشتر به عنوان تعویض طلایی در زمین حاضر می‌شود ولی با اینحال معتقد است که هنوز چیزهای زیادی برای عرضه کردن به باشگاهش دارد.
در 20 مه 2007، بایرن مونیخ اعلام کرد که پیزارو از باشگاه خارج خواهد شد.او فصل 2006-07 را با 12 گل در 45 بازی به پایان رساند. دلیل اصلی جدایی اش از بایرن ظاهرا پیشنهاد افزایش دستمزدش بود که خشم رومینگه را بر انگیخت.
همچنین او در حال حاضر بهترین گلزن خارجی تاریخ بوندسلیگا می باشد. البته رابرت لوندوفسکی فاصله بسیار کمی با او دارد و به احتمال زیاد رکورد او را خواهد شکست اما با اختلاف بالاتر از بازیکنانی همچون اوبامیانگ و البر و روبن و هونتلار قرار دارد. همچنین کلودیو پیزارو با به ثمر رساندن 106 گل برای وردربرمن بهترین گلزن خارجی بوندسلیگا برای یک باشگاه است.
این مهاجم پرویی کارنامه ای پربار دارد. کارنامه‌ای که چیزی در حدود 300 گل باشگاهی در آن دیده می‌شود و تعداد بازی‌هایش به 750 بازی نزدیک می‌شود. کلادیو پیزارو اکنون به عنوان یکی از اسطوره های تیم های بایرن مونیخ و وردربرمن محسوب می شود. پیزارو طی سال های 1999 تا 2001، 2008 تا 2012 و 2015 تا 2017 در عضویت تیم وردربرمن قرار داشت.
به تن کردن پیراهن برمن، همواره یک افتخار برای من بوده است. باشگاه، هواداران و این شهر، برای همیشه جایگاهی خاص در قلب من خواهند داشت. دوست داشتم که باز هم برای برمن به میدان بروم، اما باید این تصمیم را قبول کرد.
پیزارو بخش عمده‌ی افتخارات فوتبالی خود را در دوران حضورش در باشگاه بایرن مونیخ بدست آورده که از جمله‌ی آنها می‌توان به شش بار قهرمانی در بوندسلیگا، پنج بار فتح جام حذفی آلمان و قهرمانی در چمپیونزلیگ در سال 2013 اشاره کرد. اما از نظر آمار گلزنی، این مهاجم زهردار بیشترین آمار گلزنی‌اش را در وردربرمن ثبت کرده است. پیزارو در فصل 2008/2009 با پیراهن وردربرمن 28 گل به ثمر رساند و فصل بعد هم با پیراهن این باشگاه آلمانی در بوندسلیگا 29 گل وارد دروازه‌ی حریفان برمن کرد. این دو فصل درخشان برای پیزارو بعد از آن اتفاق افتاد که او دوره‌ی کوتاهی را در چلسی بازی کرده بود. پیزارو در انگلستان شرایط خوبی نداشت. او در 32 بازی برای چلسی تنها 2 گل به ثمر رساند و وقتی آورام گرانت جانشین ژوزه مورینیو شد او را به عنوان بازیکن مازاد اعلام کرد.
پیزارو در فصل رویایی 2012-13 که با سه گانه همراه بود مهاجم سوم تیم بعد ماندژوکیچ و ماریو گومز بود. رسانه ها در آلمان به او لقب "اینکا خدا" داده بودند. پیزارو در مجموع دو حضورش در بایرن مونیخ 327 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 125 گل زد.
پیزارو برای تیم ملی کشورش پرو 85 بازی ملی انجام داده و در 17سالگی که سابقه‌ی بازی در تیم ملی پرو را داشته برای این تیم 20 گل به ثمر رسانده است. پیزارو از 1999 عضو تیم ملی پرو بوده است و در چهار کوپا آمریکا بازی کرده است.
افتخارات تیمی کلودیو پیزارو با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2012-13
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در سال 2013
قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال 2013
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2012-13
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2012-13
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2012
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
افتخارات انفرادی کلودیو پیزارو با بایرن مونیخ:
آقای گلی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
5 گل برتر کلودیو پیزارو برای بایرن مونیخ
49-توماس لینکه
(1998-2005)
پست: مدافع
ملیت: آلمان
توماس لینکه در 26 دسامبر 1969 در سومرداو در آلمان غربی متولد شد. توماس یکی از اعضای آن تیم رویایی بایرن در زمان اوتمار هیتسفلد بود که موفق شدند دو بار به مرحله نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کنند و پس از کسب نائب قهرمانی در سال 1999 عنوان قهرمانی را در سال 2001 بدست آورند.
او شروع فوتبال خود را در سال 1988 در باشگاه روت ویس ارفورت آغاز کرد و پس از آن در سال 1991 در باشگاه اوبرلینگ ادامه فعالیت داد. لینکه واقعا یک مدافع قدرتمند محسوب می شد او سابقه 341 بازی بوندسلیگایی با پیراهن شالکه و بایرن را در کارنامه دارد و موفق شد 15 گل نیز در این بازی ها به ثمر برساند.
از افتخارت توماس لینکه می توان به قهرمانی او با پیراهن شالکه در یوفا کاپ سال 1997 و پنج عنوان قهرمانی در بوندسلیگا و سه قهرمانی در جام حذفی آلمان با پیراهن بایرن و قهرمانی در چمپینوزلیگ در سال 2001 اشاره کرد. او با پیراهن سالزبورگ نیز موفق شد در سال 2007 قهرمانی در لیگ اتریش را بدست آورد. لینکه 43 بازی ملی و یک گل نیز در کارنامه دارد که از مهمترین عناوین وی در عرصه ملی می توان به نائب قهرمانی جهان در سال 2002 اشاره کرد.
لینکه پس از چهارفصل بازی در Rot-Weiß Erfurt در سال 1992 این تیم را به مقصد شالکه ترک کرد. لینکه از سال 1992 تا سال 1998 شش سسال در شالکه عضویت داشت و بیش از دویست بازی برای معدنچی ها انجام داد.
لینکه یک مدافع با تکل های عالی و توامندی های فوق العاده بود. لینکه 13 فصل با لباس شالکه و بایرن مونیخ در بوندسلیگا بازی کرد و بیش از 340 بازی در این لیگ انجام داد. لینکه در سن 18 سالگی اولین بازی ملی اش را برای تیم ملی آلمان انجام داد، او از سال 1997 تا 2004 عضو تیم ملی آلمان بود. تنها گل ملی توماس لینکه برای آلمان در جام جهانی 2002 در بازی معروف برابر عربستان بود که یکی از 8 گل آلمان را زد.
لینکه در سال 1998 از شالکه به بایرن مونیخ پیوست، موفق ترین دوران حرفه ای او در غول آلمانی بود.اولین گلش برای بایرن را در همان فصل اول در دربی مونیخ در جریان برد 3-1 مقابل مونیخ 1860 به ثمر رساند.
لینکه در فصل های 2004-05، 2002-03، 2000-01، 1999-00 و 1998-99 با بایرن مونیخ فاتح بوندسلیگا شد، در فصل 98-99 با بدشانسی فینال لیگ قهرمانان اروپا را به منچستر یونایتد باختند اما دوسال بعد جبران مافات کردند و قهرمان اروپا شدند.
بایرن مونیخ پس از اینکه بالاتر از پاریس سنت ژرمن و روزنبرگ و هلسینبورگ سوئد قرار گرفت در دور دوم گروهی هم بالاتر از آرسنال و لیون و اسپارتاک مسکو دور مقدماتی را به پایان رساند. در دور اول حذفی منچستر یونایتد را در مجموع سه بر یک شکست دادند. در نیمه نهایی با همان نتیجه رئال مادرید را از پیش رو برداشتند و در فینال به مصاف والنسیا شگفتی ساز هکتور کوپر رفتند و آن جا هم در ضربات پنالتی 5-4 والنسیا را شکست دادند و برای چهارمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند. توماس لینکه بازیکنی بود که آخرین پنالتی بایرن مونیخ را به گل تبدیل کرد و حکم قهرمانی بایرن را امضا کرد.
وی در سال 2005 از بوندسلیگا خداحافظی کرد و تا سال 2007 و پیش از بازگشت یک ساله به تیم دوم بایرن با پیراهن رد بولز سالزبورگ اتریش به فعالیت ادامه داد. لینکه پس از ترک بایرن در 2005 در تیم ردبول سالزبورگ اتریش بازی می کرد. پس از آن برای مدتی در تیم آماتورهای بایرن حضور داشت و در پایان فصل 2007-08 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. بعد از آن مدیر ورزشی ردبول سالزبورگ شد
افتخارات تیمی توماس لینکه با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2000-01
قهرمانی جام بین قاره ای در سال 2001
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 2004
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی پوکال در سال 1998
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
گل توماس لینکه به مونیخ 1860
48-زی روبرتو
(2002-2006 و 2007-2009)
پست: هافبک چپ
ملیت: برزیل
ژوزه روبرتو داسیلوا جونیور ملقب به زی روبرتو متولد سال 1974 میلادی است که سابقه حضور در تیم های رئال مادرید، بایرلورکوزن، بایرن مونیخ و هامبورگ را در کارنامه دارد. زی روبرتو 250 مرتبه برای بایرن مونیخ به میدان رفته است.
زی روبرتو یک چپ پای کلاسیک و چند پسته و نسبتا تکنیکی بود که هوادارن بعضا پشت تخصصی اش را نمی دانستند. او قادر بود در جریان بازی به سرعت پا عوض کند او در پست هافبک و مدافع چپ بازی می کرد. او از بازیکنانی است که در هر دو تیم رئال مادرید و بایرن مونیخ بازی کرده است. در رئال مادرید در 15 بازی موفق به زدن گل نشد ولی در بایرن مونیخ 169 بازی انجام داد و 14 گل زد.
زی روبرتو اصرار دارد که دوران حضورش در رئال مادرید موفقیت آمیز بوده است. اما حضور در جام جهانی فرانسه برایش مهم تر از بازی در رئال بود. با توجه به رقابت شدید برای حضور در ترکیب اصلی رئال مادرید، زی روبرتو ترجیح داد که به تیم فلامینگوی برزیل ملحق شود تا شانس بازی بیشتری داشته باشد. او دقایق بسیار کمی برای لوس بلانکوس به میدان رفت و عملکرد ضعیفی هم داشت.
در سال 1998 لورکوزن در ازای 4 میلیون یورو، زی‌روبرتو را که هافبکی جویای نام از برزیل بود، به خدمت گرفت.در بایر لورکوزن با هدایت تاپ مولر در کنار بالاک، لوسیو، الیور نویل، برن اشنایدر ، ینس نووتنی و هاینز بوت قوی ترین تیم تاریخ این باشگاه را تشکیل داده بودند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا هم رسیدند. لورکوزن تا اواخر فصل نه تنها مدعی قهرمانی بوندس لیگا که حتی فینالیست جام حذفی شد و در معجزه ای باور نکردنی با شکست دادن بارسا، لیون، آرسنال، یوونتوس، لیورپول و منچستریونایتد به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید. در بوندس لیگا با اینکه دورتموند را در بازی رو در رو با 4 گل شکست داده بود و رکوردهای بی نظیری به جا گذاشته بود اما تنها با یک امتیاز اختلاف قهرمانی را به بورسیا باخت. جام حذفی را هم به شالکه باختند. این بار 4 بر 2. و تنها امید باقی مانده بزرگترین جام بود. لیگ قهرمانان اروپا. 4 روز بعد در 15 مه 2002 و در ورزشگاه همپدن پارک، گلاسگو به مصاف تیم پرستاره رئال رفت. و در نهایت سه نائب قهرمانی و بدون قهرمانی!
زی روبرتو شاید بین درصدی از ایرانی ها چندان محبوب نباشد چرا که او رقیب علی کریمی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی بود و البته در اکثر موارد به کریمی ترجیح داده می شد.
در می 2002 بایرن مونیخ زی روبرتو را با 12 میلیون به خدمت گرفت. او از 2002 تا 2006 عضو بایرن مونیخ بود و یک فصل به سانتوس رفت و مجددا از 2007 تا 2009 برای بایرن بازی کرد. زی روبرتو در مجموع 248 بازی برای بایرن انجام داد و 20 گل زد و 4 بار با بایرن قهرمان بوندسلیگا شد که دو فصل آن بصورت پی در پی بود. 4 قهرمانی دی اف بی پوکال و 2 قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال از دیگر عناوینی بود که زی روبرتو با بایرن مونیخ کسب کرد.
جیوانی البر، هموطن و همبازی سابقش در بایرن مونیخ، درباره او گفته است:
فوتبالیستی با بدن فوق العاده آماده و انسانی بی نظیر بود. این را از حضورمان در تیم ملی برزیل می دانستم، برای همین وقتی در سال 2002 از لورکوزن به بایرن آمد، می دانستم در تیم جا می افتد. می دانستم تیم از حضورش سود خواهد برد. انسان بسیار مهربان و متواضعی است. بازی کردن در کنارش شگفت انگیز بود.
اگر مهاجم باشید، باید عاشق بازیکنانی مثل او باشید. با دورانی که او گذرانده، فقط باید کلاه به احترامش برداشت. او فوتبال را زندگی کرد، یک زندگی کامل به فوتبال اختصاص داد.
زی روبرتو سابقه 86 بازی ملی برای تیم ملی برزیل را در کارنامه دارد. می توان ادعا کرد در برزیل پرستاره اما کم فروغ جام جهانی 2006 نسبت به کاکا و رونالدو عملکرد بهتری داشت و بهترین بازیکن سلسائو بود. زی روبرتو دوبار در 1997 و 1999 با برزیل کوپا آمریکا را برد.
زی روبرتو پس از سپری کردن یک سال در فوتبال قطر، سال های اخیر را در کشورش توپ زد. زی روبرتو که در سال 2016 با پالمیراس قهرمان لیگ برزیل شد، زی روبرتو یکی از ارکان قهرمانی پالمیراس در سری آ برزیل بود. زی روبرتو با 336 بازی در بوندسلیگا پس از نالدو با سابقه ترین برزیلی تاریخ بوندسلیگا است.
افتخارات تیمی زی روبرتو با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2007-08
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2007-08
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2002-03
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2007
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2008-09
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
افتخارات انفرادی زی روبرتو با بایرن مونیخ:
حضور در تیم منتخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 2007-08
5 گل دیدنی زی روبرتو در بوندسلیگا
47-توماس اشترونتس
(1989-1992 و 1995-2000)
پست: هافبک
ملیت: آلمان
اشترونتس در 25 آوریل 1968 متولد شد. هافبک ملی پوش آلمان با تیم دویسبورگ پا به فوتبال حرفه ای گذاشت. در سال 1989 به بایرن مونیخ پیوست و در همان فصل اول قهرمان بوندسلیگا شد. اشترونتس در 1992 به اشتوتگارت پیوست و سه سال در این تیم بازی کرد.
سال 1995 مجددا به بایرن مونیخ برگشت و تا پایان فوتبالش در سال 2000 در بایرن مونیخ ماند. وی تا پایان فصل 2000-01 با بایرن مونیخ 5 قهرمانی بوندسلیگا و 2 قهرمانی دی اف بی پوکال و 4 قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال و یک قهرمانی جام یوفا و یک نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا به دست آورد. او حدود 8 سال عضو بایرن بود بیش از 150 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 23 بار برای بایرن در بوندسلیگا گلزنی کرد.
در زمان مربیگری تراپاتونی بایرن مونیخ با بحرانی جدی مواجه شد. بازیکنانی نظیر ماریو باسلر، مهمت شول و توماس اشترونز از نوع سیستم و تصمیمات جیووانی تراپاتونی سرمربی وقت بایرن مونیخ انتقاد کردند. در یک کنفرانس خبری تراپاتونی از فرصت استفاده کرد و ضمن دفاع از خود در برابر بازیکنان تیمش،توماس اشترونز سرکرده این گروه از منتقدین را تنبیه و اکثر اوقات نیمکت نشین کرد.
تراپاتونی:
هیچ مربی ای احمق نیست. یک مربی بر اساس اتفاقات درون زمین تصمیم می گیره و باید بگم این دو سه تا بازیکن بدون هیچ جای دفاعی، بد بودن.
مثلا اشترونز! اون دو ساله اینجاست و هیچ وقت بازی نکرده، چون همش مصدومه! کی اون رو اینجا راه داده؟! من همیشه این بازیکنان رو حمایت کردم، ولی دیگر خسته شدم
اشترونتس 41 بازی ملی برای تیم ملی آلمان در کارنامه دارد و سه گل ملی هم به ثمر رسانده است. وی با آلمان فاتح یورو 1996 شد، آلمان پس از ناکامی در فینال یورو 92 و شکست تلخ مقابل بلغارستان در جام جهانی 94، با هدایت برتی فوگتس و با حضور ستارگانی همچون آندریاس کوپکه، یورگن کلینزمن، آندریاس مولر، توماس هسلر، ماتیاس زامر، یورگن کولر و اولیور بیرهوف و در غیاب لوتار ماتئوس در پی سومین قهرمانی اش بود. آلمان با دو برد برابر چک و روسیه و تساوی برابر ایتالیا به مرحله بعد رفت. در مرحله بعد آلمان موفق شد با گل های یورگن کلینزمن و ماتیاس سامر با نتیجه 2-1 از سد کرواسی عبور نماید. آلمان در نیمه نهایی به مصاف انگلیس رفت. انگلیس در حالی در ورزشگاه ومبلی میزبان آلمان بود که می خواست اولین حضورش در فینال مسابقات را تجربه نماید. انگلیسی ها با ضربه کرنر پل گاسکویین که با سر تدی شرینگهام همراه بود، با ضربه سر آلن شیرر پیش افتادند. اما اشتفان کونتز موفق شد گل تساوی ژرمن ها را به ثمر رساند. بازی پس از 120 دقیقه با تساوی 1-1 راهی ضربات پنالتی شد. هر پنج پنالتی ابتدایی دو تیم تبدیل به گل شد. توماس هسلر، توماس اشترونز، اشتفان رویتر، کریستین سیگه و اشتفان کونتز برای آلمان گل زدند و آلن شیرر، دیوید پلات، استیوارت پیرس، پل گاسکوین و تدی شرینگهام پنالتی های انگلیس را تبدیل به گل کردند. ضربه پنالتی گرت ساوت گیت توسط آندریاس کوپکه مهار شد تا آندریاس مولر با یک پنالتی زیبا و یک ژست بیادماندنی، آلمان را راهی فینال نماید. دیدار فینال در حضور بیش از 73 هزار تماشاگر در ومبلی برگذار شد، ابتدا پاتریک برگر در دقیقه 59 از روی ضربه پنالتی چک را پیش انداخت تا این تیم را امیدوار به کسب دومین قهرمانی نماید اما بیرهوف کار را به تساوی کشاند. بازی به وقت های اضافه کشیده شد و شوت بیرهوف پس از برخورد به میشال هورناک و اشتباه پتر کوبا درون دروازه چک غلتید تا آلمان با قانون گل طلایی سومین قهرمانی خود در تاریخ یورو را جشن بگیرد.
او تا سال 2001 با تیم بایرن بازی کرد و بعد به عنوان ایجنت به کارش ادامه داد. همسر سابق وی با همبازی قبلی اش در تیم بایرن یعنی افنبرگ ازداوج کرد که باعث شد برسر زبان ها بیافتد. او به عنوان مدیر ورزشی تیم ولفسبرگ در سال 2005 کار کرد که البته ناموفق بود. او همین سمت را در سال 2008 در تیم روت ویز اسن تحت یک قرارداد 5 ساله به دست آورد که البته در سال 2009 این قرارداد پایان یافت. حالا به عنوان کارشناس رادیو و تلویزیون و همچنین مشاور فوتبالیست ها فعالیت می کند.
افتخارات تیمی توماس اشترونتس با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام یوفا در فصل 1995-96
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2000-01
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1989-90
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1999-00
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2000
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1999
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1998
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1997
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1990-91
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
46-رولند ولفارت
(1984-1993)
پست: مهاجم
ملیت: آلمان
رولند ولفارت در 11 ژانویه 1963 در بوخولت در آلمان غربی به دنیا آمد. ولفارت به عنوان مهاجم در زمین بازی می کرد. او از سال 1981 تا سال 1998 در بوندسلیگا فعال بود. 287 بازی در مجموع در لیگ آلمان انجام داد و 120 گل به ثمر رساند.
ولفارت در تیم های پایه بوروسیا بوخولت رشد کرد. در سال 1981 به دویسبورگ پیوست. ولفارت از سال 1981 تا سال 1984 عضو تیم دویسبورگ بود و در 71 بازی برای این تیم 39 گل زد. در سال 1984 به بایرن مونیخ پسوت، جایی که عمده دستاورد ها و موفقیت هایش را در آن جا کسب کرد.
ولفارت با بایرن مونیخ 5 بار قهرمان بوندسلیگا شد و 1 بار هم قهرمان دی اف بی پوکال شد. در فینال دی اف بی پوکال فصل 1985-86 که بایرن مونیخ موفق شد اشتوتگارت را پنج بر دو شکست دهد و قهرمان شود ولفارت گلزنی کرد.
ولفارت در مجموع 254 بازی برای بایرن مونیخ در مسابقات بوندسلیگا انجام داد و 119 گل برای بایرن زد. در فصل 86-87 به فینال جام باشگاه های اروپا رسیدند اما در بازی فینال نتیجه را به پورتو واگذار کردند.
ولفارت در سال 1981 به تیم ملی زیر 18 ساله های آلمان دعوت شد. سپس برای تیم های ملی زیر 20 و زیر 21 سال آلمان بازی کرد. در سال 1986 به تیم ملی آلمان دعوت شد. علیرغم سابقه طولانی در بایرن مونیخ، ولفارت در تیم ملی آلمان زیاد مجال بازی پیدا نکرد و فقط دوبازی ملی دارد.
ولفارت از بازیکنان ثابت دهه هشتاد و اوایل دهه نود بایرن مونیخ بود در سال 1989 توانست 17 و ذر سال 1991 بیست و یک گل برای بایرن مونیخ به ثمر برساند اما مورد توجه کادر فنی تیم ملی قرار نمی گرفت.
ولفارت در سال 93 بایرن را ترک کرد و به سنت اتین فرانسه رفت اما فقط یک فصل در این تیم بازی کرد و مجددا به بوندسلیگا برگشت و با بوخوم قرار داد امضا کرد. در فوریه 1995 به دلیل مصرف مواد ممنوعه دو ماه محروم شد. ولفارت تا سال 97 عضو بوخوم بود و سپس به لایپزیگ پیوست، ولفارت سه فصل پایانی فوتبالش را به ترتیب در لایپزیگ و Wuppertaler SV و بوخولت گذراند و در پایان فصل 1999-2000 با پیراهن بوخولت از فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات تیمی رولند ولفارت با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1989-90
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1988-89
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1986-87
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1985-86
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1985-86
قهرمانی سوپرکاپ در سال 1990
قهرمانی سوپرکاپ در سال 1987
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1986-87
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1990-91
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1987-88
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
گل رولند ولفارت به ستاره سرخ بلگراد
45-ژان ماری فاف
(1982-1988)
پست: دروازه بان
ملیت: بلژیک
این دروازه بان بلژیکی در 4 دسامبر 1953 در لبکه به دنیا آمد. فاف بهترین گلر جام جهانی 1986 و برنده اولین عنوان بهترین دروازه بان دنیا در سال 1987 می باشد او از سال 1982 تا سال 1989 حدود 6 سال برای بایرن مونیخ به میدان رفته است و یکی از بزرگترین دروازه بان های تاریخ این باشگاه به حساب می آید.
فاف با تیم بورن فوتبال را آغاز کرد و از 19 سالگی در لیست بازیکنان این تیم قرار گرقت و بیش از 300 بازی برای این تیم در طی 10 سال حضورش انجام داد، فاف با بورن قهرمان لیگ برتر بلژیک و جام حذفی بلژیک شد و از سال 1972 تا سال 1982 در این تیم عضویت داشت.
فاف در سال 1982 کفش طلای فوتبال بلژیک را دریافت کرد و همان سال به بایرن مونیخ پیوست. فاف بیش از 6 سال عضو بایرن مونیخ بود و سه بار با بایرن مونیخ قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام حذفی آلمان شد.
ژان ماری فاف در سال 1987 از سوی فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال به عنوان بهترین دروازه بان سال انتخاب شد. فاف در دو فصل اول حضورش در بایرن مونیخ تنها به یک قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 83-84 رسید اما از سال سوم قهرمانی های بیشتری را تجربه کرد.
فصل 84-85 اولین قهرمانیش در بوندسلیگا را به دست آورد، بایرن مونیخ در این فصل با 50 امتیاز و بالاتر از وردربرمن و کلن قهرمان شد و در فینال دی اف بی پوکال هم به فینال رسیدند اما در فینال دو بر یک به بایر اوردینگن باختند. در جام برندگان یوفا هم به نیمه نهایی رسیدند اما مغلوب اورتون شدند.
فصل بعد تیم ژان ماری فاف در لیگ و جام حذفی دبل کرد اما در جام باشگاه های اروپا مغلوب هم وطنانش در تیم اندرلخت در یک هشتم نهایی شد و حذف شدند.
در فصل 86-87 با هدایت اوتو لاتک برای سومین فصل متوالی قهرمان بوندسلیگا شدند. بعد از سال ها ناکامی در اروپا قدرتمندانه ظاهر شدند و با شکست دادن آیندهوون و آستریا وین و اندرلخت به نیمه نهایی رسیدند و در نیمه نهایی برد 4-1 را مقابل رئال مادرید رقم زدند اما در فینال مغلوب پورتو و گل رباح ماجر شدند.
ژان ماری فاف در آخرین فصل حضورش در بایرن مونیخ هم گلر اول این تیم بود و 35 بازی برای بایرن انجام داد. پس از سه قهرمانی متوالی نوار موفقیت هایشان در بوندسلیگا توسط وردربرمن پاره شد و نایب قهرمان شدند. در جام باشگاه های اروپا هم رئال مادرید انتقام حذف سال قبل را گرفت و بایرن را از دور مسابقات کنار زد. فاف در مجموع حدود 200 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و در پایان فصل 87-88 پس از شش سال از تیم اول آلمان جدا شد.
فاف در فصل 88-89 به لیگ بلژیک برگشت و به تیم لیرس پیوست. فصل 89-90 آخرین فصل دوران ورزشی ژان ماری فاف بود که به سوپرلیگ ترکیه و تیم ترابوزان اسپور پیوست. پله، فوتبالیست مشهور، ژان ماری فاف را در مارس 2004 از جمله 125 فوتبالیست برتر جهان نام برد.
فاف در دو جام جهانی 82 و 86 برای بلژیک بازی کرده است و 10 بازی در جام جهانی انجام داده است(4 پیروزی، 3 تساوی و 3 شکست). او در این 10 مسابقه 16 گل دریافت کرد. فاف با بلژیک به مقام چهارمی جام جهانی 1986 رسید و عنوان بهترین دروازه بان جام را هم از آن خود کرد و در تیم منخب جام حضور داشت. ژان ماری فاف 64 بازی ملی در کارنامه دارد و از سال 1976 تا سال 1987 عضو تیم ملی بلژیک بوده است. فاف در یورو 80 و 84 دروازه بان شیاطین سرخ بود.
افتخارات تیمی ژان ماری فاف با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1986-87
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1985-86
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1984-85
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1985-86
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1983-84
نایب قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1986-87
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1987-88
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1984-85
افتخارات انفرادی ژان ماری فاف با بایرن مونیخ:
بهترین دروازه بان سال 1987 از نگاه فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال
مهارت های ژان ماری فاف
44-توماس هلمر
(1992-1999)
پست: مدافع-هافبک دفاعی
ملیت:آلمان
هلمر عمدتا به عنوان یک مدافع در زمین بازی می کرد. هلمر بیشتر بازی های خود را با بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ گذراند و بیش از 400 بازی در بوندسلیگا انجام داد. هلمر در 21 آپریل 1965 در هرفورد آلمان غربی متولد شد.
فوتبال خود را با آرمینیا بیلیفلد آغاز کرد و چهار بازی را در اواخر سال 1984 تا 85 در چهار فصل انجام داد. در سال 186 به تیم بوروسیا دورتموند پیوست و شش سال در این تیم بود. در سال 1992 بایرن مونیخ خواهان انتقال وی شد اما دورتموند دوست نداشت ستاره اش را به تیم رقیب بدهد و او را به لیون فروخت اما سه ماه بعد با رقم 7.5 میلیون مارک از لیون به بایرن مونیخ پیوست. انتقالی جنجالی که حتی برتی وگتز، مربی تیم ملی آلمان، تهدید کرد که هلمر را از تیم ملی یورو 92 حذف می کند، زیرا حواس او به این مسئله است.
بازوبند کاپیتانی بایرن مونیخ پس از اومان و ماتئوس به هلمر رسید. مدافع خوش اخلاق تیم ملی آلمان 7 سال در بایرن حضور داشت و در آخرین سال های دوران فوتبالش برای 2 فصل کاپیتان این تیم شد. هلمر 191 بازی برای بایرن مونیخ و 191 بازی برای دورتموند انجام داد.
هلمر عنصر جدایی ناپذیر بایرن مونیخ در دهه نود در کنار بازیکنانی همچون مارکوس بابل و ماتئوس و اولاف تون و.....بود. او کارش را در بایرن مونیخ با نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 92-93 آغاز کرد. فصل بعد با مربیگری اریک ریبک قهرمان بوندسلیگا شدند.توماس هلمر در آن فصل 33 بازی برای بایرن انجام داد و دو گل زد. سال بعد تراپاتونی آمد و بایرن مونیخ نتایج فاجعه باری گرفت و در پایان فصل ششم شد.
در فصل 95-96 بایرن مونیخ اتو ریهاگل در بوندسلیگا دوم شد. اما در جام یوفا به مقام قهرمانی رسیدند. فصل بعد قهرمانی دیگری را در بوندسلیگا با تراپاتونی تجربه کرد تا این مربی ایتالیایی به نوعی اعاده حیثیت کرده باشد.
فصل 97-98 بایرن مونیخ در بوندسلیگا دوم شد اما دی اف بی پوکال و لیگا پوکال را برد. هلمر در آخرین فصل حضورش در تیم باواریایی سومین قهرمانی اش در بوندسلیگا را تجربه کرد. در دی اف بی پوکال نایب قهرمان شدند و در لیگ قهرمانان اروپا با شکستی تلخ مقابل منچستریونایتد دوم شدند.
مدافع اسبق بایرن و دورتموند، پس از یک فصل بد با ساندرلند و هرتا، در سال 1999 برای همیشه کفش هایش را آویخت و به عنوان یک مجری تلویزیونی در کانال DSF و ژورنالیست ورزشی آغاز به فعالیت نمود. علاوه بر این، وی به عنوان سفیر آلمان در دهکده های کودکان بی سرپرست متعلق به فیفا نیز مشغول فعالیت های خیرخواهانه شد. اولین اقدامات خیرخواهانه هلمر در این ارتباط، از سال 1997 آغاز گردید.
هلمر نخستین بازی ملی خود را برای آلمان در 10 اکتبر 1990 انجام داد، پیروزی 3-1 در بازی دوستانه با سوئد در استکهلم. در یورو 92 به طور غیرقابل باوری به دانمارک باختند اما چهارسال بعد در ومبلی قهرمان شدند. او در دو جام جهانی 94 و 98 هم بازی کرد. وی در 68 بازی ملی حضور داشته است و 5 گل ملی زده است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۹۸ میلادی انجام داد. اولین گل ملی او در 21 ژوئن 1995 به تیم ملی ایتالیا در دیدار دوستانه بود.
افتخارات تیمی توماس هلمر با بایرن مونیخ:
قهرمانی جام یوفا در فصل 1995-96
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1998-99
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1996-97
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1993-94
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1997-98
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1997
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 1998
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 1998-99
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1997-98
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1995-96
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 1992-93
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 1998-99
مهارت های توماس هلمر
43-روی ماکای
(2003-2007)
پست: مهاجم
ملیت: هلند
روی رودولفوس انتون ماکای.مهاجم تیم بایرن مونیخ المان.متولد 9 مارس 1975 در ویخن هلند است. یک ماشین گلزنی به تمام معنا. .این بازیکن در سال 1993 با تیم ویتز ارنهایم هلند به دنیای حرفه ای ها امد بعد از 4 سال بازی در این تیم به لا لیگا رفت و لباس تنریف را به تن کرد. ماکای بعد از 2 فصل در سال 1999 به لاکرونیا در دسته یک رفت و به فوتبال جهان بیشتر و بیشتر معرفی شد.قهرمانی در اسبانیا در سال 2000 و فتح سوبر جام اسبانیا در سال 2003 از مهمترین افتخارات او با لاکرونیاست. ماکای که در فصل 2002-2003 با 29 گل زده اقای گل اسبانیا شد در سال 2003 با قراردادی 21 میلیون دلاری به بایرن رفت و محبوب هواداران ورزشگاه المبیک شهر مونیخ شد.
اولین برخورد او با بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2002-03 اتفاق افتاد که در آن بازی در ورزشگاه المپیک مونیخ هتریک کرد و دپورتیوو لاکرونیا با نتیجه 3-2 به پیروزی رسید. پس از آن مدیران باشگاه بایرن مونیخ تمام فصل او را زیر نظر گرفتند و در پایان فصل در جدالی با منچستر یونایتد و چلسی توانستند بازیکن مورد علاقه خود را به خدمت بگیرند. تابستان 2003 دورانی بسیار خاطره انگیز برای روی ماکای هلندی بود چون او به واسطه 29 گل زده در آن فصل، پیشنهادات متعددی داشت. در نهایت وی تصمیم گرفت که به بایرن مونیخ برود.
مهاجمی چارچوب شناس که در مقابل دروازه بسیار خونسرد بود. در 29 سپتامبر 2004 برابر آژاکس در لیگ قهرمانان هتریک کرد تا در دو تیم مختلف در این مسابقات هتریک کرده باشد. در اولین فصلش در بایرن نایب قهرمان بوندسلیگا شد و با 23 گل بهترین گلزن تیم بود.
بایرن مونیخ فصل بعد در لیگ و جام حذفی دبل کرد و روی ماکای هم توانست 22 گل برای بایرن در آن فصل به ثمر برساند. در 21 آگوست 2006 ماکای توانست سه هزارمین گل بایرن مونیخ در بوندسلیگا را به ثمر برساند. در 7 مارس 2007 ماکای توانست سریعترین گل تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را در ثانیه 10.12 وارد دروازه رئال مادرید کند و این تیم را از مسابقات حذف کند.
روی ماکای توانست در 129 مسابقه برای قدرت اول فوتبال آلمان 78 گل نیز به ثمر برساند و تا قبل از اینکه کلااس یان هونتلار مهاجم تیم شالکه رکوردش را بشکند بهترین گلزن هلندی تاریخ بوندسلیگا بود.
ماکای در فصل 2007-08 به هلند برگشت و قراردادی را با فاینورد به ارزش ۵ میلیون یورو در سال 2007 امضا کرد. تصمیم ماکای برای جدا شدن از بایرن مونیخ تحت تاثیر تصمیم این باشگاه مبنی بر امضای قرارداد با مهاجمانی مانند لوکا تونی و میروسلاو کلوزه بود.
ماکای در پایان فصل 2009-10 خود را بازنشست کرد. او در آخرین بازیش با تیم هیرنفین توانست هتریک کند. ماکای بعد از بازنشستگی از دنیای فوتبال به عنوان مربی در تیم زیر 13 سال فاینورد در کنار جرارد روجز مشغول به کار شد.
او در سال 1999 لباس هلند را به تن کرد ولی حضور او در خط حمله در کنار بزرگانی چون ون نیستل روی و کلایورت و برکمب در دو دوره جام ملت های اروبا و یک دوره جام جهانی افتخاری برای او و هلند در بر نداشت. ماکای در مجموع دوران حرفه ایش موفق شده است در مجموع 526 بازی آمار قابل قبول 256 گل را به ثبت برساند ماکای همچنین در 43 بازی برای تیم ملی هلند 6 گل به ثمر رسانده است ماکای پس از فن نیستلروی و روبن با 29 گل سومین گلزن هلندی برتر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا است.
افتخارات تیمی روی ماکای با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2003-04
برترین گل های روی ماکای برای بایرن مونیخ از سال 2003 تا 2007
42-لوسیو
(2004-2009)
پست: مدافع میانی
ملیت: برزیل
در بایر لورکوزن بود که توانایی های خود را به همگان ثابت کرد اما بهترین دوران او به حضورش در بایرن برمی گردد البته او به فوتبال ایتالیا هم رفت و چند سالی برای اینتر بازی کرد. لوسیو از سال 2000 تا 2011 برای تیم ملی فوتبال برزیل بازی کرد. لوسیو یکی از باهوش ترین مدافعان تاریخ فوتبال جهان به شمار می آید. او نه تنها در کارهای دفاعی بلکه در کارهای هجومی هم از توانایی بسیار بالایی برخوردار بود. او توانست با تیم ملی برزیل قهرمانی در جام جهانی 2002 را به دست آورد و در آن رقابت ها یکی از بهترین بازیکنان بود. لوسیو در جام کنفدارسیون ها 2005 و 2009 هم که به قهرمانی برزیل منجر شد حضور داشت.معمولا وقتی می خواهند تیم منتخب تاریخ برزیل را مشخص کنند لوسیو در قلب خط دفاع یکی از انتخاب های همیشگی است. او 105بار پیراهن تیم ملی برزیل را به تن کرده است . لوسیو درباره قهرمانی در جام جهانی می گوید:
فتح جام جهانی یک احساس باورنکردنی بود. قهرمان جهان شدن رویای کودکی من بود. بالا بردن آن جام جهانی زیبا با تمام زرق و برقش، بیشترین احساس رضایت و شادی برای من بود. من آن احساس را برای باقی عمرم نگه خواهم داشت و هرگز آن را فراموش نمی کنم. من یک ماکت کوچک از جام جهانی در خانه ام دارم. از این که توانستم تا قهرمان جهان شوم، خدا را شکر می کنم
.لوسیو بازیکنی با فیزیک بدنی عجیب و مستحکم و کاملا جنگنده بود که عبور کردن از او کار هر بازیکنی نبود. یک بازیکن موثر ، فنی و سریع. لوسیو در تابستان 2004 از بایر لورکوزن جدا شد و به بایرن مونیخ پیوست و در همان اولین فصل قهرمان بوندسلیگا و لیگا پوکال شد. فصل 2005-06 با هدایت فلیکس ماگات در لیگ و جام حذفی دبل کردند. فصل بعد نتایج خوبی نگرفتند و رتبه نازل چهارم را در بوندسلیگا به دست آوردند. در دی اف بی پوکال هم در دور سوم با شکست 4-2 برابر آلمینیا آخن حذف شدند. در لیگ قهرمانان ارپا پس از صدرنشینی در دور گروهی بالاتر از اینتر میلان در یک هشتم نهایی به رئال مادرید برخورد کردند. بازی رفت مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2007-2006 لوسیو دروازه زئال مادرید را باز کرد. در دور بعد اما درمجموع 4-2 به آث میلان باختند و حذف شدند.
در فصل 2007-08 بایرن مونیخ تمام جام های داخلی را در آلمان فتح کرد. لوسیو در آخرین سال حضورش قهرمانی دیگری را تجربه نکرد و در پایان فصل 2008-09 از بایرن جدا شد.لوسیو 218 بازی برای بایرن مونیخ انجام داد و 16 گل برای این تیم زد.
لوسیو در سال 2009 به اینتر پیوست..لوسيو در 96 ديداري که براي اينتر انجام داد، 3 بار گلزني کرد وبا اين باشگاه، قهرمان چمپيونزليگ شد. لوسیو را می توان در کنار بازیکنانی همچون ساموئل و برگومی و ....از برترین مدافعان تاریخ باشگاه اینتر دانست. اين مدافع 34 ساله سه فصل براي نرآتزوري به ميدان رفت اما بعد از اينکه متوجه شد اين باشگاه حاضر به تمديد قراردادش نيست، به يوونتوس پيوست.
او در گفتگو با خبرنگاران گفت:
فکر مي کنم کار آنها نوعي ناسپاسي بود. آنها مي توانستند خيلي زودتر حقيقت را به من بگويند. اما آنها تا پايان فصل صبر کردند و بعد از آن بود که به من و ژوليو سزار گفتند به دنبال يک باشگاه جديد باشيم
لوسیو در یوونتوس شماره دو را پوشید و قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد. لوسیو با 83 بازی در لیگ قهرمانان اروپا جزو بازیکنان باسابقه لیگ قهرمانان اروپا می باشد. همچنین با 4 گل جزو گلزن ترین مدافعان در لیگ قهرمانان اروپا در مراحل حذفی تاریخ این مسابقات می باشد.
دفاع آخر مطمئن و خوش تکنیک اسبق اینتر در سال 2015 در سن 37 سالگی به اف سی گوا در لیگ هند پیوست. زیکو تاکید زیادی به جذب او داشت. وی از آن دست بازیکنانی است که در رده ملی و باشگاهی به همه افتخارات ممکن رسیده است. او در سری آ و بوندس لیگا، انواع جام ها را در ویترین افتخاراتش دارد؛ فاتح لیگ قهرمانان اروپا هم شده است. در رده ملی نیز با برزیل قهرمانی در جام جهانی 2002 را تجربه کرده است. شاید عجیب باشد اما او هنوز در 40 سالگی بازی می کند. او در ابتدای سال 2018 به گاما در دسته چهار برزیل و پس از آن به برازیلنزه پیوست. لوسیو یکی از اعضای تیم رویایی پنج مفره کوتینیو در کنار ژولیو سزار و جرارد و سوارز و نیمار بود.
افتخارات تیمی لوسیو با بایرن مونیخ:
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2007-08
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2005-06
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2007-08
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2005-06
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2004-05
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2007
قهرمانی دی اف بی لیگا پوکال در سال 2004
افتخارات انفرادی لوسیو با بایرن مونیخ:
حضور در تیم منخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 2005-06
حضور در تیم منخب فصل بوندسلیگا از نگاه نشریه کیکر در فصل 2004-05
حضور در تیم منتخب سال ESM در فصل 2005-06
گل لوسیو به آرمینیا بیله فلد در فصل 2004-05
41-توماس مولر
(2008 تا کنون)
پست: هافبک هجومی-مهاجم
ملیت: آلمان
توماس مولر در سال 1989 در شهر ویلهایم منطقه آپر باواریا در باواریا به دنیا آمد و در دهکده فال بزرگ شد. دهکده ای که بعد از درخشش وی در جام جهانی 2010 مورد توجه همگان قرار گرفت. وی فرزند کلودیا و جرهارد است و برادری دارد که دو سال و نیم از خودش کوچکتر است. همسر او لیزا ترد که اسب سوار نیمه حرفه ای است.
مولر ابتدا برای تیم محلی دهکده خود بازی می کرد اما در سن 10 سالگی سفر 50 کیلومتری را انجام داد تا به رده های سنی بایرن مونیخ در باواریا ملحق شود. تا اینکه در فوریه 2009 وی اولین قرارداد حرفه ای اش را با تیم اصلی بایرن مونیخ امضا کرد
وی توان بازی در نقش های هافبک و مهاجم را دارا است و به خاطر تخصص در کار های هجومی زبان زد است. وی توانایی بازی در پست های هافبک هجومی، مهاجم اصلی ، مهاجم دوم و وینگر را دارد. او را به خاطر کار تیمی اش و استقامت بدنی اش همگان تحسین می کنند. تکنیک و تسلط بر همین نقش تاثیرگذار باعث می‌شود در مواقع حمله به عنوان یک مهاجم دوم و گلزن در به دست آوردن نتیجه به تیم خود کمک کند.
مولر سال 2000 زمانی که تنها 11 سال سن داشت به باشگاه نوجوانان بایرن مونیخ پیوست. وی پس از 8 سال بازی برای تیم های جوانان بایرن مونیخ در لیگ دسته 3 آلمان و بایرن مونیخ 2 و پس از بازیهای درخشان و گلزنی در ۱۶ بازی به تیم اصلی بایرن مونیخ فراخوانده شد. او پرداخته شده توسط سیستم جوانان باشگاه بایرن مونیخ است و در فصل 10-2009 توسط لوییز فان خال برای بازی در تیم اصلی انتخاب شد. او به همراه بد اشتوبر قرارداد امضا کرد و هردو ان ها آماده می شدند تا به عنوان بازیکن قرضی به تیم های دیگر ملحق شوند اما با انتخاب شدن فان خال به عنوان سرمربی ، هردو آن ها به تیم اصلی بایرن مونیخ ملحق شدند.
در سال 2010 مولر قراردادش را تا سال 2013 با باشگاه تمدید کرد و با وجود روبن و ریبری او در مرکز خط حمله به کار گرفته می شد. مولر در آن فصل در 34 بازی بوندسلیگا به میدان رفت که 29 تای آن از ابتدا بود و 13 گل به ثمر رساند و 11 پاس گل داد. در کل وی در 52 مسابقه بازی کرد اعم از فینال لیگ قهرمانان و فینال دی اف بی پوکال و موفق شد 19 به ثمر برساند. در نظر سنجی مجله کیکر به عنوان پدیده فصل 10-2009 بوندسلیگا انتخاب شد و نامش در میان 11 نفر منتخب بوندسلیگا قرار گرفت.
در فصل بعد مولر بعد از درخشیدن در جام جهانی 2010، قراردادش را با بایرن تا سال 2015 تمدید کرد. در ابتدا فصل وی خوب کار می کرد اما تجربه 8 بازی در بوندسلیگا بدون گل را پشت سر گذاشت و مدتی هم روی نیمکت نشست. مولر در آن فصل 19 گل به ثمر رساند که 12 تای آن در لیگ بود ولی در پایان فصل با سومی در لیگ و حذف از جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا، سرمربی مورد علاقه مولر، لویی فان خال از کار برکنار شد و یوپ هاینکس جایگزین وی شد.
در 31 مارچ 2012 ، مولر صدمین بازی اش در لیگ را در مقابل نونبرگ انجام داد. مولر در فینال لیگ قهرمانان همان فصل تک گل بایرن مونیخ را در شکست برابر چلسی به ثمر رساند اما در نهایت از کسب عنوان قهرمانی عاجز ماندند.
مولر در پاسخ به شایعات مبنی بر ترک بایرن گفت:
د هیچ باشگاهی وجود ندارد که شما بعد از ترک بایرن به آن ملحق شوید و بایرن بهترین تیم جهان است
در فصل 13-2012 و در سه گانه جادویی، مولر موفق شد 23 گل به ثمر برساند. بایرن مونیخ در فصل 2012-13 موفق شد که سه گانه را کسب کندو مولر با 13 گل در بوندسلیگا و در مجموع 23 گل، نقش مهمی در سه گانه آخرین سال حضور هاینکس در بایرن مونیخ داشت.
مولر تا قبل از آمدن گواردیولا پنالتی زن اول تیم بود اما او به پنالتی زن دوم تیم تبدیل شد و داوید آلابا جای وی را گرفت. در پایان فصل مولر با زدن 8 گل در 5 مسابقه جام حذفی به عنوان بهترین گلزن این تورنومنت انتخاب شد. در فصل بعد مولر قراردادش را تا سال 2019 با بایرن تمدید کرد. وی در آن فصل پیشنهاد منچستر یونایتد را نیز رد کرد. در 11 مارچ 2015 با دو گلی که در پیروزی 7 بر 1 مقابل شاختار به ثمر رساند با ماریو گومز به عنوان بهترین گلزن آلمانی در لیگ قهرمانان اروپا رسید و در 21 آپریل 2015 این رکورد را شکست.
مولر به هافبک تهاجمی در تمام مناطق زمین تعبیر شده است. بازیکنی که می‌تواند در تمام مناطق زمین بازی کند. در آکادمی فوتبال بایرن مونیخ به نظر می‌رسید که یک هافبک باشد ولی بعد از بازی در تیم اصلی بایرن معمولاً در امور تهاجمی به کار گرفته می‌شود. در بایرن معمولاً در نقش هافبک هجومی وسط و در تیم ملی آلمان در نقش هافبک هجومی راست به کاربرده می‌شود. یواخیم لو مربی تیم ملی آلمان از او به عنوان مهره‌ای که تاثیرش مشخص است تعریف نموده. مولر در مورد خودش کلمهٔ آلمانی رامدیتور به کار برده که یعنی متخصص فضادر زمین.
علیرغم افت کیفی ملموس در سال های اخیر توانست بر افتخاراتش با بایرن مونیخ اضافه کند و در فصول 2016-17 و 2017-18 نیز قهرمان بوندسلیگا شود. با اینحال مولر از دوران اوجش فاصله گرفته و مثل سال های 2010 تا 2014 تعیین کننده نیست.
او کارش را در سال 2004 و در تیم ملی زیر 16 سال آغاز کرد. در اگوست 2009 به تیم ملی زیر 21 سال دعوت شد.وی کارش را در تیم ملی از سال 2010 آغاز کرد. اولین بازی ملی اش برای تیم بزرگسالان را در مقابل آرژانتین انجام داد، جایی که در دقیقه 66 جایگزین تونی کروس شد. او در کنار 7 بازیکن دیگر از بایرن مونیخ به تیم ملی آلمان برای حضور در جام جهانی 2010 آفریقا جنوبی دعوت شد و شماره 13 سابق کاپیتان میشائل بالاک را بر تن کرد. وی در آن تورنومنت در کنار خدیرا و اوزیل به عنوان پدیده تیم ملی آلمان بود. در جام جهانی 2010 در 6 بازی 5 گل به ثمر رساند. او در ان تورنومنت به عنوان بهترین بازیکن جوان شناخته شد و کفش طلا مسابقات را را بخود اختصاص داد.
وی در یورو 2012 نیز حضور داشت که با تیم ملی آلمان تا مرحله نیمه نهایی پیشرفت. وی همچنین با تیم ملی آلمان در جام حهانی 2014 برزیل حضور داشت و نخستین گل آلمان در پیروزی 7 بر 1 مقابل برزیل در نیمه نهایی را به ثمر رساند که 2000 گل تاریخ آلمان بود. در جام جهانی 2014 او 5 گل به ثمر رساند و 3 پاس گل داد تا کفش نقره ای تورنومنت را برنده شود همچنین نام وی در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت.
افتخارات تیمی توماس مولر با بایرن مونیخ:
قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2012-13
قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال 2013
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در سال 2013
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2017-18
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2016-17
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2015-16
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2014-15
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2013-14
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2012-13
قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2009-10
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2015-16
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2012-13
قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2009-10
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2018
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2017
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2016
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2012
قهرمانی سوپرکاپ در سال 2010
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2009-10
نایب قهرمانی بوندسلیگا در فصل 2011-12
نایب قهرمانی دی اف بی پوکال در فصل 2011-12
افتخارارت انفرادی توماس مولر با بایرن مونیخ:
بهترین بازیکن جوان سال از نگاه ورلد ساکر در سال 2010
جایزه براوو در سال 2010
بهترین پاسور بوندسلیگا در فصل 2017-18
حضور در تیم منتخب بوندسلیگا در فصل 2017-18
آقای گلی دی اف بی پوکال در فصل 2013-14
آقای گلی دی اف بی پوکال در فصل 2009-10
صد گل توماس مولر برای بایرن مونیخ
نظر شما