به گزارش خبرنگار مهر، «مهدویت و راهبرد امنیتی مستضعفان» موضوع یک صد و بیست و هشتمین نشست از سلسله نشست‌های ماهانه فرهنگ مهدوی بود که پنجشنبه ۲۷ دی ماه برای نخستین بار از سوی سردبیر ماهنامه موعود، اسماعیل شفیعی سروستانی برگزار شد.

اسماعیل شفیعی سروستانی در این نشست رویکردها و ساحات گفتمان مهدوی را در چندین ساحت و سطح دسته بندی و ارائه کرد: رویکرد احساسی، ذوقی و شاعرانه (پاسداشت مناسبت‌ها)، رویکرد تاریخی و کلامی، رویکرد سیاسی، اجتماعی در میان مناسبات و معاملات، رویکرد تربیتی و اخلاقی، رویکرد امنیتی و همچنین رویکرد استراژیک و مدیریتی در تنظیم مناسبات کلان.

وی با اشاره به این رویکردها، بیان کرد: تا به امروز مسلمانان و به خصوص شیعیان از ۲ رویکرد اوّل فراتر نرفتند و تفکّر خود را در زمینه مهدویت به ژرفا نبردند و آن را در معاملات فردی خود نیز به کار نبستند؛ چه برسد به آنکه از این ذخایر به صورت کلان برای پیش‌برد مناسبات اقتصادی، سیاسی، واجتماعی استفاده کرده باشند .منابعی در کتب تاریخی و روایی شیعه وجود دارد که می‌تواند تکیه‌گاهی برای ارائه نظریّات استراتژی کلان در جامعه باشد.

محقّق حوزه مهدویت تأکید کرد: تکلیف هر کس به اندازه وسع اوست؛ تا زمانی که مؤمنان در عسر و حرج و در سایه طواغیت زندگی می‌کنند، دست آنها برای فعالیت بسته است؛ امّا زمانی که زیر سایه حکومت اسلامی قرار می‌گیرند می‌بایست در تمام دایره اختیاراتشان به تکالیف عمل کنند. چنانچه در روایت نبوی آمده است: کلّکم راع؛ همه شما مسئول هستید.

اسماعیل شفیعی سروستانی با اشاره به کتاب «آئین رزم» اظهار داشت: عقلانی نیست هیچ حکومتی با تصوّر اینکه هرگز دشمنی ندارد و دشمنان به سراغ آنها نمی‌آیند، اوقات سپری کند؛ بلکه باید همیشه آماده مقابله و دفاع است. انواع تهدیدها و بازدارنده ها عبارت اند از:

تهدیدات درونی (موانع کمال فردی و به خطر اندازنده امنیت فرد- مثلث شیطان، دنیا و نفس امّاره)؛

تهدید کننده های اجتماعی که برخی از آنها عبارتند از: بازدارنده‌های فکری و فرهنگی، بهداشتی، فضای مجازی، سیاسی، اجتماعی، طبّ و تغذیه، اقتصادی و ... .

وی افزود: هر چه زمان پیشرفت می‌کند، بازدارنده‌های داخلی و بیرونی پیشرفته تر می‌شوند و حالت بسیط گذشته‌ خود را از دست می‌دهند. در سخن حاکمی چینی آمده است که میان امنیت، نان و اعتماد از همه مهم‌تر اعتماد مردم به حاکمیت است؛ چرا که اگر مردم امنیت و نان نداشته باشند ولی به حاکمان اعتماد داشته باشد، همراه با او می مانند و بدین ترتیب پایه‌های حکومت پا بر جا می‌ماند. موقعیت ایران در میانه جهان منحصر به فرد است، برخی از وجوه ممتاز این سرزمین عبارت اند از:

۱.  ایران، شیعه خانه امام زمان (ع) است و امانت ایشان (به استناد روایات نقل شده در کتب تاریخی و شیعی)؛

۲.  ایرانیان از آنجا که شیعه، مورد توجّه خداوند متعال و پیروان علیّ بن ابی‌طالب(ع) هستند، امان زمین و ساکنان زمین به حساب می‌آیند؛

۳.  ایران واقع شده در مهم‌ترین موقعیت ژئواستراتژیک و ژئو اکونومیک (جغرافیای سیاسی، امنیتی و اقتصادی) در غرب آسیا است.

۴.  ایرانیان حافظ و تداوم‌بخش رویکرد اعتقادی و فرهنگی اسلام حقیقی و به عبارتی اردوگاه اهل بیت(ع) تا دوران ظهور هستند؛ چرا که در باقی مناطق مسلمان نشین، التقاط و امتزاج با کفر و شرک در تفکر و فرهنگ پدید آمده است؛

۵.  نقش ایران در واقعه شریف ظهور و به عبارتی نقش آنان در آینده تاریخ پررنگ‌تر از باقی سرزمین‌هاست.

اسماعیل شفیعی سروستانی با اشاره به کتاب تازه منتشرشده خود با عنوان «بنی‌اسماعیل، بنی‌اسرائیل و آخرالزّمان» ادامه داد: بیش از چهار هزار است که دو ارّابه «بنی‌اسرائیل» و «بنی‌اسماعیل» به سوی فردا حرکت می‌کنند. نتیجه حاصل از این رقابت «وضعیت قرمز دائمی» است که دشمن بزرگ انسان یعنی شیطان در پی اغوای تمامی بندگان خداوند و به نحو خاص، شیعیان است و بر عهد خود برای گمراهی آنان هرگز توقّف نمی‌کند و یهودیان (بنی ‌اسرائیل) وسایل او در این گمراهی هستند. پایان این وضعیت همزمان با ظهور حضرت حجّت(عج) است. زمانی که در قرآن کریم با عنوان «وقت معلوم» شیطان و پایان زندگی او مشخّص شده است و به استناد این روایات، وقت شیطان در فصل ظهور تمام می‌شود.

وی همچنین گفت: به استناد روایات، نبایستی دشمنی ابلیس و اعوان و انصار او را دست کم گرفت بلکه به فرمایش امیرمؤمنان علی (ع): «فریفته امنیت مشو زیرا در جایی که امنیت داری، غافلگیر می‌شوی.» و فرمودند: «آنکس که بترسد، ایمن است.» در این عصر پرفتنه و بلا و در عصر حیرت و غیبت، مهیا بودن برای مقابله در برابر او به صورت فردی و جمعی می‌بایست مورد توجّه قرار بگیرد. چنانچه امام صادق(ع) سه مرتبه فرمودند: «غربال می‌شوید» و به صراحت اعلام کرده‌اند که در عصر غیبت امام زمان(ع) مؤمنان آزمایش می‌شوند تا جایی که تنها مؤمنان خالص باقی بمانند. در چنین وضعیتی یعنی در وضعیت قرمز دائمی به سر بردن. در این وضع، تنها بازگشت به پدر حقیقی انسان‌ها، یعنی حضرت صاحب‌الزّمان(عج) می‌تواند نجات بخش باشد.

اسماعیل شفیعی سروستانی افزود: از جمله تهدیدهایی که از سوی دشمنان، مسلمانان را در آخرالزّمان تهدید می‌کند، عبارت است از: حملات نظامی، بیوتروریسم، دستکاری ژنتیکی، طبّ و تعذیه، جنگ اقلیمی (هارپ و...)، جنگ نرم، جنگ اقتصادی، فرقه‌سازی، مستهجن پردازی و هرزه‌نگاری، جنگ جهانی جمعیت، شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، تهدید نظام آموزشی و ... . هدف کینه‌ورزان کهن از کین‌ورزی علیه اسلام و شیعیان نیز عبارتند از: انعدام جامعه مستضعفان و مؤمن‌ترین انسان‌ها، انهدام باقی‌مانده‌های عناصر فرهنگی و تمدّنی سنّتی و دینی، استحاله همگان در حوزه فرهنگی و تمدّنی غرب، تشکیل جهان تک حکومتی و ایجاد نظم نوین جهانی.

وی سپس عنوان کرد: ترسیم راهبرد امنیتی مهم‌ترین وظیفه دولت‌هاست، ضرورت رسیدن به امنیت پایدار، ضرورت رسیدن به رشد و توسعه هماهنگ، حفظ مقبولیت و مشروعیت نظام، کنترل همه رخدادها و تحولات تهدیدکننده‌هایی که استقلال کشور و سلامت عمومی ساکنان این کشور را در خطر قرار می‌دهدف هدف ترسیم راهبرد امنیتی است. وظایف و تکلیف نظام اسلامی در شرایط کنونی عبارتند از:

درافکندن راهبرد امنیتی جامع برای این سرزمین و ساکنان این سرزمین؛

ایجاد امنیت پایدار و راهبرد امنیتی فراگیر و تعمیم یافته؛

دفع تهدیدات از شیعه خانه امام زمان(عج) و مصونیت بخشی به ساکنانش؛

تربیت انسان‌های منتظر و مؤمنان حقیقی برای آماده سازی و زمینه‌سازی شرائط ظهور امام زمان(عج).

اسماعیل شفیعی سروستانی اضافه کرد: امنیت یعنی فقدان تهدید جدی نسبت به ارزش‌های اساسی و منظور از مسائل امنیتی یعنی در نظر گرفتن جمیع رخدادها، دسیسه‌ها، تهدیدکننده که امنیت راهبردی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سلامتی و بهداشت فرد و جامعه را به خطر انداخته و مستضعفان را از دستیابی و رشد و شکوفایی محروم می‌سازد. بلای جان دولت‌های اسلامی در چهار دهه در ایران چشم نداشتن به مأموریت اصلی این سرزمین در رویکرد مهدوی، غفلت از خصم و دسیسه‌هایش، غفلت از مطالعات و طرح‌های استراتژیک و ... است. تأمین امنیت راهبردی در گرو راهبرد امنیتی است، اگر این راهبرد به دست بیاید، جهت دهنده به همه حرکت‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی و سیاسی است.

وی همچنین افزود: هدف از اتّخاذ راهبرد امنیتی استقرار جامعه مستضعفان شیعه بر جاده انتظار تا تجربه روز موعود و بازدارندگی و مصونیت بخشی به آنها از جمیع تهدیدها (خرد و کلان، آشکار و نهان، خَلقی و خُلقی و داخی و خارجی) است. جامعه اسلامی شیعی در شرایط آخرالزّمانی ضرورتاً باید به سمت استراتژی امنیتی ویژه ای برود که جلوی هرز رفتن نیروها و انعدام شیعیان و انهدام باقی‌مانده عناصر فرهنگی را بتواند بگیرد.

اسماعیل شفیعی سروستانی سپس گفت: برخی از وجوه امنیتی بودن مهدویت عبارتند از:

۱.  زندگی امامان عسکری(ع) در اردوگاه نظامی؛

۲.  خواستگاری و ازدواج امام حسن عسکری(ع) در شرایط امنیتی؛

۳.  تولد و دوران کودکی امام در شرایط امنیتی؛

۴. دوران غیبت صغرا و عصر نایبان در این شرایط تا جایی که نایب اوّل امام زمان(عج) خود را به شکل روغن‌فروش درمی‌اورد و بین امام و شیعیان ارتباط برقرار می‌ساخت.

۵.  دوران غیبت کبرا و برقراری سازمان وکالت (که در آن شیعیان خالص به صورت حلقه وار با نمایندگان امام به صورت کاملاً نهانی در ارتباط هستند) مظهر کاملی از وجه امنیتی مهدویت است.

۶.  وضع شیعیان در زمان غیبت کبرا و شرایط آخرالزّمانی مستضعفان (فرمان تقیّه)؛

۷.  کین ورزی مستدام بنی‌اسرائیل درباره بنی‌اسماعیل تا هنگامه ظهور؛

۸.  ضرورت فراهم شدن شرایط ظهور و آماده شدن یاران برای یاری امام.

وی مهدویت را واجد استعداد لازم برای ترسیم راهبرد امنیتی دانست و تأکید کرد: امکانات نهفته‌ ای در اخبار و روایات مهدوی وجود دارد که با آنها می‌توان به طور کامل خطرات جدّی علیه مؤمنان و راهکار برون‌رفت از وضعیت قرمز دائمی را شناسایی و پیاده کرد. شناسایی میزان فاصله با حقیقت قدسی و معارف حقیقی، شناسایی شرایط تاریخی در حال گذر، شناسایی معروف و منکر حقیقی (در آخرالزّمانی که جای معروف و منکر عوض می‌شود)، شناسایی استراتژی لازم در حوزه های فرهنگی و تمدّنی برای حراست از خود و دیگران، شناسایی موقیت شیعیان و راه‌های نجات در دوران پرفتنه و طوفانی غیبت از این دست امکانات مهدویت هستند.

اسماعیل شفیعی سروستانی افزود: «عمومیت فسق و فجور»، «غلبه یاس و انفعال عمومی»، «فراوانی بیماری و مرگ ناگهانی»، «ناامنی و خوف»، «مجادلات و مناقشات حزبی»، «حرام‌خواری عمومیت یافته»، «عوض شدن جای معروف و منکر» و «فراوانی قحطی و مصائب طبیعی» از علائم قبل از ظهور امام زمان(عج) یاد شده است. در این زمان می‌بایست مؤمنان و حاکمان آنان چهار خطّ استراتژیک را پیاده کنند: نخستین خط استراتژی را که  می بایست کلیه سازمان ها و نهاد های مسوول آن را در راس کار خود قرار دهند، «محافظت ومراقبت از شیعیان آل محمّد(ع)» است.

وی اظهار داشت: خطّ دوم استراتژیک «ضرورت شناسایی همه ی مجاری و منافذی که خصم برای ضربه زدن به شیعیان از آن راه ها وارد می شود و ضرورت بازدارندگی درباره ی آنان» است. استراتژی دوم نیز در سیره ی اهل بیت(ع) و در برخوردهای بسیار دقیق و زیرکانه آنان قابل شناسایی است؛ چنان که امام باقر(ع) در برخورد با شیعیان مختلف، جواب های متعدّدی به سؤالات یکسان آن ها می دادند تا مبادا دشمن از اتّحاد و مبنای واحد آنان مطّلع شوند و بتوانند به آن ها ضربه وارد کنند. وجوب «تقیّه» در مرام شیعه نیز در همین راستا است.

اسماعیل شفیعی سروستانی استراتژی سوم را «حفظ مؤمنان از فتنه ها و حوادث سال های سخت قبل از ظهور و آماده سازی انان برای استقبال از امام زمان(عج) »دانست و افزود: ضرورت ایجاد شرایط مادّی و معنوی خرد و کلان در تمام مناسبات در شرایط سخت قبل از ظهور کبری از دیگر وظایف ماست. این خطوط استراتژیک باید در مطالعات کلان و عملکرد سازمان ها وارد شود تا مؤمنان از فتنه های آخرالزّمان گذر کنند و برای استقبال از حضرت مهدی(عج) آماده گردند. چیزی که برای آن موضوع خلق شده اند. مؤمنان برای همراهی با حضرت ولیّ الله اعظم(عج) ذخیره گشته اند. در حالی که در راه دیگری به کار گرفته و خرج می شوند که از مقصود و مطلوب خداوند متعال دور است.

وی «در زمین دشمن بازی نکردن» را استراتژی مهمّ چهارم و ضروری نظام اسلامی خواند و خاطرنشان کرد: دشمن در تمام حوزه های فرهنگی و تمدّنی عصر حاضر ما نه تنها مستقرّ است بلکه حوزه های فرهنگی و تمدّنی خودش را  با ساختار سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، تعلیمی و اجتماعی برای تداوم نظام سلطه طراحی کرده است. این ساختار برای تداوم نظام ظالمانه اشرار یهود در زمین ساخته شده اند. بنابراین باید درباره آن شناختی حاصل بشود تا به مدد این شناخت هیچ کس در زمین دشمن بازی نکند.

در ادامه این نشست از مجموعه «درسنامه مهدویت» نگاشته ابراهیم شفیعی سروستانی رونمایی شد. این مجموعه در هفت جلد با هدف آموزش مهدویت تهیّه شده است. این هفت جلد عبارتند از:

منم مهدی! (زندگی و شخصیت امام مهدی(عج))؛

اورا بشناسیم (معرفت امام زمان(عج))؛

چشم به راه! (مفهوم و کارکردهای انتظار)؛

اینک آخرالزمان! (آشنایی با نشانه‌های ظهور و آخرالزمان)؛

جهان موعود (آشنایی با ویژگی‌های جهان پس از ظهور)؛

دعوت به او! (بایسته‌های گسترش فرهنگ مهدویت)؛

جلوه‌های انتظار (مهدویت و مناسبت‌ها).