صاحب‌خبر - مليحه زرين پور آن‌قدر پوشيدن جامه سپيد پرستاري قداست دارد که در حديثي از پيامبر اکرم (ص) روايت‌شده: کسي که يک روز و يک‌شب از بيماري پرستاري کند خداوند او را با ابراهيم خليل محشور مي‌کند. اما اين روزها جامعه پرستاري کشورمان عليرغم وعده ‌و وعيدهاي فراوان، دغدغه‌هاي بسياري دارد و مي‌توان مهم‌ترين اين دغدغه‌ها را اجرايي نشدن قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري پس از يک دهه عنوان کرد، امري که مي‌تواند اختلافات فاحش و 300 برابري پرداختي در جامعه بهداشت و درمان را کاهش دهد اما انگار هيچ عزمي براي اجراي اين قانون وجود ندارد. هرچند خردادماه سال جاري محمد نعيم اميني فرد، عضو کميسيون بهداشت مجلس در پاسخ به درخواست دبير کل خانه پرستار در خصوص اجرايي نشدن اين قانون عنوان کرده بود: «پرستاران مطالبات به حقي دارند و هيچ ترديدي هم در اين مورد وجود ندارد.» همچنين « تا جايي‌که اطلاع دارم کميسيون بهداشت نيز پيگير اجراي آن بوده و وزارت بهداشت هم با تعرفه‌ گذاري در اين بخش موافق است، اما مشکلي که وجود دارد اين است که براي تعرفه‌ گذاري بايد منابع آن نيز ديده شود. اما در قانون بودجه 97 رديفي براي قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري پيش‌بيني‌نشده است.» وي افزوده بود:« امسال هم در کميسيون تلفيق بودجه و هم سازمان برنامه‌وبودجه اين عزم وجود دارد که موضوع قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري به‌طورجدي پيگيري شود تا از طريق برنامه‌ريزي بتوان اين قانون را به‌صورت مرحله‌اي اجرا کرد.» داوود محمدي رئيس کميسيون اصل ۹۰ مجلس هم مي‌گويد: «متأسفانه برخي قوانين از گذشته تاکنون مورد تصويب مجلس و تاييد شوراي نگهبان قرارگرفته‌اند که يا اجرانشده و يا به‌طور کامل مورداجرا قرار نگرفته‌اند که بايد در اين خصوص آسيب‌شناسي کرده و بر اجراي قانون تأکيد نماييم بنابراين به نظر مي‌رسد منابع مالي مربوط به اجراي قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري ناکافي است.» وي بابيان اينکه «توصيه مي‌کنيم وزارت بهداشت و درمان نسبت به اجراي قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري اقدام کند، مي‌افزايد: مجلس باوجود تنگناهاي مالي کشور بيشترين ميزان بودجه را شامل ۷۵ هزار ميليارد ريال به بخش بهداشت و درمان اختصاص داده است و انتظار مي‌رود اين بودجه به‌گونه‌اي خوب مديريت‌شده و به شکل عادلانه بين همه بخش‌ها توزيع شود.» محمد شريفي‌مقدم قائم‌مقام سازمان نظام پرستاري نيز تأکيد مي‌کند: «اين قانون، مصوب مجلس است و ما ۴۰ دليل آورده‌ايم که اجراشدن اين قانون به نفع مردم، نظام سلامت و پرستاران است.» وي معتقد است: «در حال حاضر تمام کادر درماني اعم از آزمايشگاهيان، فيزيوتراپيست‌ها، شنوايي‌سنج‌ها، پزشکان و جراحان و حتي کادر خدماتي و نقليه تعرفه دارند. تنها گروهي که بيشترين خدمات بهداشتي و درماني را ارائه مي‌دهد، اما تعرفه ندارد، پرستاران هستند. کساني مخالف اجراي اين قانون هستند که منافعشان در صورت اجرا تعديل مي‌شود. قائم‌مقام سازمان نظام پرستاري در واکنش به ادعاي وزارت بهداشت مبني بر عدم امکان اجراي قانون تعرفه گذاري پرستاري، مي‌افزايد: «آن‌ها نمي‌خواهند اجرا شود. بودجه‌اي که وارد وزارت بهداشت مي‌شود را گروه خاصي دريافت مي‌کنند و با تعرفه گذاري خدمات پرستاري، درآمد آن‌ها کم مي‌شود، زيرا پرستاران خدمتي ارائه مي‌دهند که پزشکان بابت انجام آن 3 تا ۴ برابر پرستار هزينه دريافت مي‌کنند.» اما اينکه سرانجام چه زماني اين قانون اجرا مي‌شود همچنان در هاله‌اي از ابهام است چراکه 11 سال گذشته و هنوز مسئولان و دست‌اندرکاران امر دنبال برنامه‌ريزي براي اجرا هستند و کي قرار است اين برنامه‌ها تدوين و اعتبارات سنجيده شود تنها خدا مي‌داند و بس! صبوري پرستاران بر تلخي قانون تعرفه گذاري بااين‌حال، اجرايي نشدن قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري تنها گوشه‌اي از مشکلات و دغدغه‌هاي پرستاران است چراکه اگر پاي صحبت اين سپيدپوشان عاشق بنشيني و مشکلات و گرفتاري‌هاي اين عزيزان را از نزديک رصد کني درخواهي يافت پرستاري شغل بسيار سختي است و اگر کسي واقعاً عاشق خدمت به خلق نباشد نمي‌تواند در اين حرفه تاب بياورد و اضافه‌کاري‌هاي اجباري و خلف وعده‌هاي بسيار در پرداخت به هنگام کارانه‌ها را هم تحمل کند. مي‌توان به‌صراحت اذعان داشت که ساعات کار طولاني، شيفت‌هاي در گردش، شيفت‌هاي شب پرکار، فعاليت ذهني و بدني شديد در ارتباط با تعداد بالاي بيماران، واگذاري وظايف غيرحرفه‌اي به عهده پرستاران، تأثيرات روحي تماس مداوم با انسان‌ها در بدترين مرحله زندگي (بيماري و مرگ) و واکنش‌هاي منفي بيمار و همراهان وي همچون پريشاني، يأس و پرخاشگري، کمبودهاي دارويي، تجهيزات و هماهنگي‌هاي زمان‌بر براي حضور ساير اعضاي تيم درمان همچون ويزيت، مشاوره، تصويربرداري، آزمايشات، اعزام و انتقال بيمار از عوامل اعمال فشارهاي شديد روحي و جسمي بر پرستاران است. وعده‌هاي بر زمين‌مانده مسئولان تا کي ؟ پرستار يکي از بيمارستان‌هاي دولتي کشور به ما مي‌گويد: پرستاري شيرين و زيباست اما سختي‌هاي بسياري دارد که اگر عاشق کارت نباشي نمي‌تواني در آن دوام بياوري. وي مي‌افزايد: غير از تلخي‌هايي که هرروز پرستاران با آن مواجه‌اند مانند کمبود تجهيزات و جوابگويي آن به همراهان نگران بيماران اين قشر بايد چشم‌انتظار وعده‌هاي بر زمين‌مانده مسئولان در اجراي برخي قوانين نيز باشند چنانچه سال‌هاست که قرار بوده قانون تعرفه‌گذاري اجرايي شود اما نشده است، غيرازآن قرار بوده کارانه‌ها به‌روز باشد که نيست و با تأخير يک سال و چندماهه پرداخت مي‌شود. اين پرستار مي‌افزايد: اما سواي تمام دغدغه‌هاي مالي و خلف وعده‌هايي که در حق پرستاران شده است بايد بگويم که مهم‌ترين دغدغه اين روزهاي ما کمبودهاي دارويي و تجهيزاتي است که فشار روحي و جسمي بسياري براي ما دارد. اضافه‌کاري‌هاي اجباري و کارانه‌هاي سربه‌هوا «احمدي» پرستار ديگري که تلخ و شيرين‌هاي هرروزه را جزء لاينفک اين شغل مي‌داند، مي‌گويد، 15 سال است در اين حرفه خدمت مي‌کند و در تمام اين سال‌ها اضافه‌کاري‌هاي اجباري و نرفتن به مراسمات و دورهمي‌هاي خانوادگي و سرکار آمدن در عيد نوروز و برف و يخبندان و آلودگي و گرما و سرما را به جان خريده است. وي عنوان مي‌کند: تمام اين مشکلات وقتي مسئولان توجهي به اجراي وعده‌هايشان ندارند سبب آشفتگي و دغدغه‌مندي براي اين قشر مي‌شود و مي‌تواند روي کيفيت کارشان تأثير بگذارد چنانچه کارانه، بخشي از کار پرستاران است اما با دير پرداخت کردن آن عملاً فايده‌اي نصيب اين قشر زحمتکش نمي‌شود. «جان‌فدا» پرستاري که در قياس با بقيه اندکي تازه‌کار به‌حساب مي‌آيد هم مي‌گويد: صبر و حوصله يکي از مؤلفه‌هايي است که همواره بايد سرلوحه يک پرستار باشد چراکه با اين مؤلفه‌ها مي‌تواند بيمار را تا رسيدن به بهبودي و سلامتي ياري کند و همه آن‌هايي که وارد شغل مقدس پرستاري مي‌شوند صبور هستند اما گاهي خستگي ناشي از شب‌کاري‌هاي طولاني آن را تحت‌الشعاع قرار مي‌دهد. شيفت‌هاي سخت و سنگين نتيجه کمبود نيرو وي يکي از مشکلات جامعه پرستاري را کمبود نيرو مي‌داند و مي‌افزايد: اين امر سبب اضافه‌کاري‌هاي اجباري و سخت شده و شيفت‌هاي سخت و سنگين و کمبود پرستار باعث شده تا پرستاران و به‌ويژه بانوان پرستار که مسئوليت خانه را نيز بر عهده ‌دارند، نتوانند به مشکلات و مسائل زندگي خود نيز بپردازند لذا شيفت‌هاي کاري پرستاران بايد به‌گونه‌اي باشد که پرستار بتواند باروحيه سرکار حاضر شود. جان فدا نيز همانند ديگران از اجرا نشدن قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري بعد از گذشت يک دهه دلخور است و مي‌گويد: ما مدام درگير کاغذبازي و نوشتن گزارشات دست‌وپا گير هستيم و اين روي راندمان و کيفيت خدمات ارائه‌شده به بيمار تأثير مي‌گذارد چراکه زمان زيادي از پرستار مي‌گيرد. پرونده نويسي‌هاي دست‌وپا گير «فرزان» هم پرستار ديگري است که مهم‌ترين مشکل پرستاران را محول کردن کارهايي خارج از وظايف اصلي پرستاران به آن‌ها عنوان مي‌کند و مي‌افزايد: امروزه پرستاران بيشتر از آن‌که درگير درمان باشند بايد به‌دنبال مستندات و گزارش و پرونده نويسي باشند، چيزي که واقعاً زمان‌بر است و اين موجب عدم تمرکز روي وظيفه اصلي مي‌شود. وي عقب افتادن معوقات و اضافه‌کاري‌ها را عاملي براي کاهش احساس رضايت شغلي پرستاران و درگيري آن‌ها با مسائل مالي مي‌داند و مي‌گويد: قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري بيش از 10 سال است که در مجلس شوراي اسلامي تصويب‌شده اما معلوم نيست چرا مسئولان در اجراي آن تعلل مي‌کنند و اين در کنار تعداد کم پرستاران و اضافه‌کاري‌هاي اجباري، تفاوت حقوقي فاحشي علي‌رغم کار و مدرک يکسان در يک بخش بيمارستاني ايجاد مي‌کند. به نظر مي‌رسد مشکلات و خواسته‌هاي به‌حق پرستاران در پيچ‌وخمي از بي‌توجهي‌هاي مسئولان گيرکرده و نياز به واکاوي علل و مطالبه گري براي اجراي آن دارد، قانوني که 11 سال است خاک مي‌خورد و پرستاران صبوري مي‌کنند تا شايد اجرا شود، کمبود نيرويي که هر بار با تصويب و اجراي برنامه‌اي قرار است برطرف شود اما چون اصولي نبوده همچنان ادامه دارد و اضافه‌کاري‌هاي طاقت‌فرسا را نصيب پرستاران مي‌کند و در آخر کمبودهاي دارويي و تجهيزاتي که اين روزها خاري شده در چشم زحمتکش فرشتگان سپيدپوش بيمارستان‌ها!∎​