شبکه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| در يکسال گذشته پلاستيک به يکي از نفرتبرانگيزترين مادهها بدل شده است، چرا که هر روز به شواهد بيشتري از افزايش آلودگي اقيانوسها به مواد پلاستيکي و تأثير زيانبار آن دست مييابيم. در اين يادداشت روشهايي را براي تغيير در سبک زندگي و کاهش مصرف پلاستيک، اين شرِّ انسانسازِ افتاده به جان سياره معرفي ميکنيم.
ر اساس پيشبينيهاي ترسناک صورتگرفته، اگر اقدامي براي کاستن اين ميزان از آلودگي به مواد پلاستيکي صورت نگيرد، تا سال 2050 وزن مواد پلاستيکي موجود در اقيانوسها از وزن ماهيهاي آن بيشتر خواهد شد. به علاوه، هنوز در حل مساله پلاستيک قدم قابل توجهي برداشته نشده است.
سالانه بيش از 8 ميليون تن پلاستيک توليدشده از اقيانوسها سر در ميآورند. در همان حال توليد پلاستيک با سرعت ادامه دارد و اين توليد طي 10 سال آينده جهشي 40 درصدي خواهد داشت، چرا که ميزان محصولاتي که از پلاستيک دست اول توليد ميشوند بيش از محصولات توليدي با پلاستيکهاي بازيافتي است.
اما تغيير رفتار مصرفکنندگان و فشار افکار عمومي ميتواند اين روند را تغيير دهد. گاردين پيش از اين افشا کرده بود که در بريتانيا سوپرمارکتها به تنهايي يک ميليون تن پلاستيک براي بستهبندي محصولات خود وارد بازار ميکنند.
با اين همه آنها از اين موضوع آگاه هستند که اگر مشتريها اعتقادشان را به آنها از دست دهند، اين سوپرمارکتها متضرر خواهند شد. تقريبا يک چهارم از مشتريهايي که موضوع تحقيق گاردين بودند اظهار داشتند که آنها به شکل جدي نسبت به بستهبندي پلاستيکي دغدغه دارند. و بيش از نيمي از آنها گفتند براي کم کردن ميزان مصرف پلاستيک هر کاري که بتوانند انجام ميدهند.
در استراليا، فشار افکار عمومي منجر به اين شد که بسياري از سوپرمارکتها تصميم بگيرند تا استفاده از کيسههاي پلاستيکي يک بار مصرف را متوقف کنند.
توليد پلاستيک متضمن استفاده عظيم منابع نفتي است، براي مثال توليد 100 ميليارد کيسه پلاستيکي نيازمند 12 ميليون بشکه نفت است. اين ميزان کيسه پلاستيکي چيزي است که سالانه تنها در ايالات متحده آمريکا مصرف ميشود.
راهکارهاي کاهش مصرف پلاستيک
حال چه ميتوان انجام داد تا هم ميزان مصرف پلاستيک خود را کاهش دهيم و هم سوپرمارکتها و توليد کنندهها را وادار سازيم تا به سمت پلاستيکهاي بازيافتي حرکت کنند و از اين طريق ميزان استفاده از پلاستيک بازيافتي در محصولات خود را افزايش دهند؟
10 پيشنهاد زير را بخوانيد:
يک. از خانه آغاز کنيد. ببينيد چه چيزهاي پلاستيکياي در خانه مصرف ميکنيد: بطريهاي ژل شستشوي بدن، شامپو، مام خوشبوکننده. هدف در اينجا کاستن از ميزان پلاستيک با جايگزين کردن صابون به جاي ژل شستشو و بطريهاي بازيافتي به جاي بطريهاي غير بازيافتي است. مواد شوينده را در بطريهاي پلاستيکي بازيافتي خريداري کنيد و براي پر کردن دوباره آنها راهحلي بيابيد. هم اکنون بطريهاي شامپو و دستمال توالتهايي که در پلاستيکهاي بازيافتي بستهبندي ميشوند، در دسترس قرار دارند.
دو. براي مثال، در ايالات متحده سالانه يک ميليارد مسواک پلاستيکي دور ريخته ميشود. به جاي استفاده از مسواکهاي پلاستيکي سعي کنيد از مسواکهايي با چوب بمبو استفاده کنيد؛ مسواکهايي که پس از مصرف و نياز به تعويض آنها، تنها شش ماه براي تجزيه در خاک زمان لازم دارند.
سه. هميشه ساکهاي خريد پارچهاي و چندبار مصرف به همراه داشته باشيد.
چهار. سعي کنيد که به صورت عمده خريد کنيد و محصولات خشک مثل برنج، پاستا و عدس را در ظرفهاي شيشهاي قرار دهيد. از اين طريق ميزان پلاستيکي که براي بستهبندي لازم است کاهش مييابد.
پنج. اسباببازيهاي پلاستيکي قديمي کودکان خود را بازيافت کنيد. در محله خود به دنبال کتابخانه اسباببازي بگرديد. از آنجا ميتوانيد اسباببازيهايي را که ميخواهيد قرض بگيريد يا آنهايي را که نميخواهيد اهدا کنيد.
شش. هميشه ليوان قهوه يا فلاسک به همراه داشته باشيد؛ در بريتانيا روزانه 7 ميليون ليوان پلاستيکي قهوه دور ريخته ميشود.
هفت. از کاربرد کارد و چنگال يک بار مصرف پلاستيکي امتناع کنيد. هميشه با خود يک چنگال به همراه داشته باشيد.
هشت. به جاي رولهاي بستهبندي پلاستيکي از فويل قابل تجزيه (آلومينيومي) براي بستهبندي مواد غذايي استفاده کنيد.
نه. براي اصلاح به جاي تيغهاي پلاستيکي از ماشين اصلاح استفاده کنيد.
ده. به شرکتها بنويسيد که بستهبنديهاي آنها قابل بازيافت نيست، و از آنها بخواهيد تا از موادي استفاده کنند که کمتر براي محيط زيست ويرانگر هستند. حتي ميتوان به راهاندازي يک کمپين از طريق شبکههاي اجتماعي فکر کرد که هدف آن افزايش آگاهي همگاني است.
* منبع: گاردين
نظر شما