نیو صدر: اینجا تصاویر به وجود آمده از رقص نور با صدای آرام یک موسیقی خاطره‌ای از گذشته‌ها را تداعی می‌کند؛ صدای جریان آب.

تعداد مخاطبان این کنسرت بیشتر از ۱۰۰نفر نیستند. آن‌ها برای شنیدن اجرای صبا علیزاده، موزیک‌ساز برقی، به غاری در قزوین رفته‌اند، اجرایی که به هدف نشان دادن وضعیت کم‌آبی در ایران برگزار می‌شود. یک قرن پیش، برای این هنرمند غیرممکن بود تا در چنین جایی کنسرت اجرا کند،  زمانی ساکنان قزوین به هدف انبار آب این مکان را ساخته بودند، جایی که اسم آن را «قنات» گذاشته‌اند.

اما حالا دیگر سال‌هاست که این انبارهای آب خشک شده‌اند و «قنات» به آثار باستانی ایران تبدیل شده‌اند.این آب‌انبارها زمانی اهمیت فراوانی برای زندگی مردم مخصوصا در مناطق بیابانی داشتند.

حالا علیزاده، از این فرصت استفاده کرده تا با بازدید و اجرای برنامه در نمادهای معماری ایران، آگاهی‌ها را در رابطه با بحران آب ایران افزایش دهند.

او در این باره گفت: «اگر بخواهم به طور استعاری صحبت کنم، این کنسرت‌ها خاطره‌ای از آب‌هایی بود که دیگر در اینجا وجود ندارند. این یک زنگ است تا به ایرانی‌ها یاداوری کند جایی که قبلا در آن آب را انبار می‌کنند حالا دیگر چیزی جز کثیفی نیست.»

یک تحقیق منتشر شده از مجلس ایران هشدار داده که کمبود آب ایران ممکن است منجر به یک نارضایتی اجتماعی بشود. این تحقیق توضیح داده که امکان دارد تا سال ۲۰۲۰، ۸۰درصد حمعیت ۸۰میلیونی ایران امکان دارد با کم آبی مواج شوند.

«مرثیه‌ای برای آب»

تاکنون علیزاده کنسرت‌های خود به اسم «مرثیه‌ای برای آب» را در انبارهای شهرهای قزوین، کرمان و شیراز برگزار کرده. این آهنگ‌ساز ۳۵ ساله برنامه دارد تا برنامه‌های بیشتری در شهرهای کاشان، یزد و اصفهان برگزار کند. این ۳ شهر اخیرا با بحران آب مواجه شده‌اند.

به گفته رضا اردکانیان وزیر نیرو ایران، بیش از ۳۵میلیون ایرانی یعنی تقریبا نیمی از حمعیت کشور، در ۳۳۴ شهر که در تابستان ۲۰۱۸ با کمبود آب مواجه بودند زندگی می‌کنند.

نبود آگاهی نسبت به این موضوع هم به مشکلاتی به مسیله اضافه کرده است.

علیزاده در این رابطه توضیح داد: «ما یک خشکسالی شدید روبرو شده‌ایم... و به نظر می‌رسد به اتفاقاتی که در رابطه در حال رخ دادن است توجه نمی‌کنیم. به همین دلیل شاید این تور یک اقدام بسیار کوچک برای یادآوری آب به مردم باشد، تا شاید آن‌ها قدر آن را بیشتر بدانند.»

ایده برگزاری چنین کنسرت‌هایی در سال ۲۰۱۲ در ذهن علیزاده به وجود آمد. او در آن زمان در حال خواندن رشته موسیقی در موسسه هنر کالیفرنیا بود.

زنجیرزنی برای بحران آب!

در مرثیه‌ای برای آب، آهننگ‌سازان از زنجیر به عنوان منبعی برای نت‌های موسیقی خود استفاده می‌کنند. معمولا مسلمانان شیعه از زنجیر در سوگواری‌های خود در ایام محرم استفاده می‌کنند.

حالا علیزاده میکروفنی به انتهای این زنجیرها وصل کرده تا از صدای آن برای آهنگ خود استفاده کنند.

او در این رابطه گفت: «من هارمونی‌ها را با صدای آب نوشتم.»

۴۲۴۲