صاحب‌خبر - این روزها عملکرد فدراسیون دوومیدانی مورد نقد پیشکسوتان و همچنین ورزشکاران این رشته قرار گرفته است. یکی از انتقادهای وارد شده درباره هزینه‌ای است که فدراسیون در نظر دارد برای احسان حدادی تقبل کند. طبق شنیده‌ها و گفته‌های مجید کیهانی این مبلغ در حدود یک میلیارد و 800میلیون تومان است. این رقم در حالی قرار شده به دارنده چهار طلای بازی‌های آسیایی تعلق پیدا کند که برخی بر این باور هستند که او شانسی برای کسب مدال در المپیک 2020 ندارد. در همین رابطه سراغ یکی از پرتاب‌گران شناخته شده دیسک ایران رفتیم. ورزشکاری که این روزها به خاطر وضعیت نامعلوم دوومیدانی مجبور شده تمرین را کنار بگذارد و در آستانه خداحافظی قرار بگیرد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با محمد صمیمی را در ادامه می‌خوانید. محمد صمیمی این روزها بسیار کمرنگ شده و اثری از او در میادین دوومیدانی نیست. حقیقتا خودم هم جای خالی دوومیدانی را در زندگی‌ام احساس می‌کنم و از این بابت بسیار ناراحتم و اذیت می‌شوم. 30 سال دارم و چند سال دیگر می‌توانم ادامه دهم اما شرایط موجود و مشکلات عدیده‌ای که در فدراسیون وجود دارد کار را بسیار سخت کرده و من در دوراهی گیر کرده‌ام که ادامه بدهم یا خیر. هزینه تمرینات بالاست و ما هم منبع درآمدی نداریم. یکی از بحث‌هایی که این روزها مطرح شده راجع به مبلغی است که قرار شده به احسان حدادی برای المپیک پیش رو پرداخت شود. برخی معتقدند با توجه به مشکلات اقتصادی کشور این هزینه بسیار زیاد است. نظر تو به‌عنوان کسی که دستی در آتش این رشته داری چیست؟ با پولی که قرار شده به احسان پرداخت کنند فقط می‌توان یک مربی خوب داشت و یک اردوی نرمال را برگزار کرد. باید قبول کنیم ارزش پول ما کم شده و به خاطر همین هم هست که این مبلغ زیاد به نظر می‌آید. خارج از این مسائل احسان حدادی نماد دوومیدانی است. چهار طلای بازی‌های آسیایی را دارد که هیچ‌کس در هیچ رشته‌ای چنین افتخاری را کسب نکرده. به نظرم این آماده‌سازی حق اوست ولی روندی که فدراسیون در پیش گرفته اصلا درست نیست. اگر می‌خواهیم قهرمان‌های بیشتری داشته باشیم کار کردن به این‌گونه و سلیقه‌ای عمل کردن مناسب نیست. باید به بقیه ورزشکاران و قهرمانان هم اهمیت لازم را بدهند و اردوها و امکانات لازم را در نظر بگیرند. به نظر تو احسان با توجه به سن و سالش شانسی برای کسب مدال در المپیک 2020 خواهد داشت؟ همان‌طور که می‌دانید خوشبختانه پرتاب دیسک ماده‌ای است که ورزشکار در صورت حرفه‌ای بودن و داشتن اردوهای مناسب می‌تواند حتی تا 41 یا 42 سال هم به صورت حرفه‌ای کار کند و مسابقه بدهد. ما یک قهرمان شناخته شده به نام اوسر داشتیم که در 46 سالگی 68 متر پرتاب می‌کرد یا قهرمانی در المپیک داشتیم که در 41 سالگی رکورد 71 متر را بر جای گذاشت. احسان هم سن و سال بالایی ندارد. او هنگام مسابقات المپیک 34 یا 35 ساله می‌شود. به نظرم اگر حمایت درست از احسان شود و مربی خوبی هم برای او استخدام کنند قطعا یکی از شانس‌های کسب مدال در توکیو خواهد بود. گویا تو هم دل پری از فدراسیون دوومیدانی داری... ؟ بله، حقیقتا همین‌طور است. رئیس فعلی با تبلیغات فراوان انتخاباتی آمد و انتخاب شد اما وعده‌هایش را عملی نکرد. گفت اسپانسرهای آنچنانی می‌آورم و باشگاه‌های خوب را وارد مسابقات لیگ می‌کنم اما این اتفاق‌ها رخ نداد. اگر همان باشگاه‌ها هم می‌آمدند کار به جایی نمی‌رسید که الان حقوق سالانه یک ورزشکار حرفه‌ای دوومیدانی به 50 میلیون تومان هم نرسد. کار به جایی رسیده که به من پیشنهاد می‌دهند که اگر در هر سه مرحله لیگ اول شوم در پایان تنها 6 میلیون پرداخت کنند! البته همان پول هم با 10درصد مالیات به حدود پنج میلیون و 400 هزار تومان کاهش پیدا می‌کند. من چند مدال آسیایی دارم و در مسابقات جوانان جهان و دانشجویان جهان شرکت کردم و حالا باید این پیشنهاد را بشنوم. به نظر شما این توهین به شخصیت من نیست؟ البته کیهانی معتقد است اسپانسرهای خوبی برای دوومیدانی آورده و اتفاقا یکی از نقاط قوت فدراسیونش را همین مساله می‌داند. چندین اسپانسر آورده‌اند؟ درست؛ شما بگویید چه تغییری در وضعیت دوومیدانی به وجود آمده است؟ در زمان مدیریت قبلی بچه‌ها حقوق داشتند که براساس سطحی که داشتند به آنها پرداخت می‌شد. چند نفر جزء نفرات گرید یک بودند و حقوق بیشتری دریافت می‌کردند و عده‌ای دیگر برای رسیدن به سطح لازم تلاش می‌کردند. برای تک رشته‌هایی مثل من حدود 15 یا 16 میلیون در نظر گرفته بودند اما الان چه؟ الان هیچ حقوقی وجود ندارد و فقط باید تلاش کنیم تا به اردوی تیم ملی برویم. این چه دستاوردی خواهد داشت؟ من به شما می‌گویم. اینکه فقط به ما غذا بدهند تا تمرین کنیم. مصاحبه‌های زیادی در این چند روز خوانده‌ام. دوستان موضوعات را به قول معروف می‌پیچانند. کسی واقعیت دوومیدانی را نمی‌گوید. اسپانسرها هیچ‌تغییری ایجاد نکرده‌اند. دوومیدانی مثل ماشینی شده که می‌گویند بهترین تعمیرات روی آن انجام شده اما وقتی سوار این خودرو می‌شوید نه‌تنها بهتر نشده بلکه بدتر هم شده است. چرا هنوز جوایز کسانی که در لیگ طلایی شرکت کرده‌اند را نمی‌دهید؟ مگر اسپانسر ندارید؟ دوستان اینقدر سطحی نگر نباشید. در لیگ طلایی 34/61 متر پرتاب کردم اما از اول امسال تا به الان یک هزار تومانی هم از دوومیدانی دریافتی نداشته‌ام. دوست ندارم این را بگویم اما الان برای امرار معاش هم با مشکل روبه‌رو هستم. کاوه موسوی کجاست؟ محمود صمیمی کجاست؟ اینها سرمایه‌های دوومیدانی هستند و برایشان هزینه شده اما با بی‌مهری کنار گذاشته شدند. به جوانان بها بدهید. این خیلی خوب است اما داشته‌های کنونی خود را هم فراموش نکنید. صحبت پایانی... ؟ امیدوارم وضعیت دوومیدانی بهبود پیدا کند. قهرمان‌های خود را راحت از دست ندهیم و درباره‌شان نظرات ناراحت‌کننده ندهیم. به جای حرف، عمل کنیم و دوومیدانی را در سال قبل از المپیک از این وضعیت نگران‌کننده خارج کنیم.∎​